Έχοντας απομείνει μόλις μια βδομάδα για να ανοίξουν οι κάλπες στην Τουρκία για τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της 14ης Μαΐου, η μάχη για το ανώτερο αξίωμα παραμένει αμφίρροπη μεταξύ του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αν και δημοσκοπικά ο ηγέτης του CHP Κιλιτσντάρογλου δείχνει να προηγείται τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, καθώς η διαφορά μεταξύ των δυο μονομάχων είναι στα όρια του στατιστικού λάθους.
Κι ενώ μόλις πριν λίγες βδομάδες η Δύση και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρακολουθούσαν διακριτικά τις εκλογές στην Τουρκία, δυο βδομάδες πριν ανοίξουν οι κάλπες, κορυφαία περιοδικά και εφημερίδες, άρχισαν έναν πόλεμο ενάντια στον ηγέτη του ΑΚΡ και Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Με μια πρώτη ματιά, για όσους απλά βλέπουν επιδερμικά τους τίτλους, γίνεται σαφές ότι η Δύση δεν θέλει να επανεκλεγεί ο Τούρκος Πρόεδρος και όλοι επιθυμούν την εκλογή του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Είναι όμως έτσι ή απλά αυτή η επίθεση λίγες μέρες πριν τις εκλογές βοηθάει στην πραγματικότητα τον Ερντογάν να ξεπεράσει τον Κιλιτσντάρογλου στο νήμα και να κερδίσει τις εκλογές;
Η μεγάλη διαφορά των 10 και 15 μονάδων που καταγράφονταν στις δημοσκοπήσεις υπέρ του ηγέτη του κεμαλικού CHP όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του, έχει εξανεμιστεί και ο αγώνας γίνεται στήθος με στήθος.
Ο Ερντογάν στα 20 και πλέον χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία δεν έχει χάσει εκλογική αναμέτρηση. Ακόμα κι όταν έχασε τους Μητροπολιτικούς Δήμους της Κωνσταντινούπολης και Άγκυρας στις τελευταίες δημοτικές εκλογές το 2019, συνολικά το ΑΚΡ πήρε το 42,55% των Δημάρχων και μαζί με το εθνικιστικό κόμμα MHP του Μπαχτσελί έπιασαν το 50%. Μόνο ήττα δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτό το ποσοστό.
Από το ΑΚΡ πιστεύουν ότι χρειάζονται επιπλέον 2-3 μονάδες τις τελευταίες 10 μέρες για να κόψουν πρώτοι το νήμα των προεδρικών από τον πρώτο κιόλας γύρο. Σε ότι αφορά τις βουλευτικές εκλογές εκεί θεωρούν ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα και θα κερδίσουν τις 300 έδρες από τη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση μπλοκάροντας έτσι την επαναφορά του κοινοβουλευτικού συστήματος που επιθυμεί να φέρει η Εθνική Συμμαχία του Κιλιτσντάρογλου.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι σαφές ότι στόχος του Ερντογάν είναι να συσπειρώσει τη συντηρητική πλειοψηφία των ψηφοφόρων που επιθυμούν μια ακηδεμόνευτη Τουρκία από εξωγενείς παράγοντες ενισχύοντας το εθνικό τους συναίσθημα.
Στις εκλογές του 2018, ο κίνδυνος κατάλυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας από τους αποτυχημένους πραξικοπηματίες του ιμάμη Γκιουλέν, όπως είπε ο Ερντογάν, έγινε το ισχυρό του χαρτί για να κερδίσει τις πρώτες προεδρικές εκλογές με το νέο σύστημα διακυβέρνησης.
Να θυμίσω εδώ ότι και σ’ εκείνες τις εκλογές υπήρξε επίθεση από ηγέτες της ΕΕ προς τον Ερντογάν, όπως ο Μακρόν, ο Ολλανδός Ρούτε αλλά και από την στενή σύμμαχο του Ερντογάν Μέρκελ, κάτι που βοήθησε αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος να κερδίσει άνετα τις προεδρικές εκλογές από τον πρώτο γύρο ο Ερντογάν.
Όπως και τώρα έτσι και τότε κορυφαία δυτικά έντυπα είχαν επιτεθεί με έντονο τρόπο στον Ερντογάν, χαρακτηρίζοντας τον από δικτάτορα έως Σουλτάνο κάτι που όπως φάνηκε συσπείρωσε κι αυτό το εκλογικό σώμα γύρω από τον Τούρκο Πρόεδρο δίνοντας του διαφορά 11 εκατομμυρίων ψήφων από τον δεύτερο Μουχαρέμ Ιντζέ που εκπροσωπούσε τότε το CHP.
Η Δύση, παρόλο που δείχνει ότι εναντιώνεται στον Τούρκο Πρόεδρο, δεν θέλει να ηττηθεί. Οι λόγοι πολλοί, αλλά δυο οι κυριότεροι.
Πρώτον είναι ένας χρήσιμος διαμεσολαβητής για τις επιδιώξεις της Δύσης σ’ έναν αναδιαμορφούμενο κόσμο, καθώς μπορεί και επικοινωνεί με όλους τους σημαντικούς ηγέτες που βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τον δυτικό κόσμο. Το να έχεις έναν, έστω και μη χειραγωγούμενο, ηγέτη ως δικό σου στο «αντίπαλο» στρατόπεδο είναι πολύ σημαντικό.
Δεύτερον, κι αυτό αφορά μόνο την ΕΕ, είναι ότι ακόμα στην Τουρκία παραμένουν 4,5 εκατομμύρια πρόσφυγες κι άλλα 4 εκατομμύρια στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας. Αυτό ομολόγησαν, ανερυθρίαστα, σε off the record συζήτηση, Ευρωπαίοι Πρέσβεις που εργάζονται στην Άγκυρα εκπροσωπώντας ισχυρές χώρες της Ένωσης όπως έμαθε το iEidiseis.
Ως κατάληξη είπαν, «καλό παιδί ο Κεμάλ [Κιλιτσντάρογλου] αλλά δεν [μας] κάνει». Αν όλα αυτά αληθεύουν θα φανεί σε μια βδομάδα από τώρα, με το αποτέλεσμα των εκλογών της 14ης Μαΐου.
Κι όπως έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης η κάλπη είναι γκαστρωμένη και ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγάλει.