Το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, που μεταφέρθηκε από τις τράπεζες στα ξένα funds και στους διαχειριστές, ειδικά όσων έχουν άμεση σχέση με την πρώτη κατοικία, αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι για όποια κυβέρνηση ήθελε προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι αναρτημένοι 190.000 πλειστηριασμοί, οι οποίοι πρέπει να γίνουν, είναι προγραμματισμένοι δηλαδή να γίνουν, μέχρι τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
Πέραν του τι έχει συμβεί μέχρι τώρα, με τα ισχνά αποτελέσματα όσων έχουν προχωρήσει (για πολλούς και διάφορους λόγους, που δεν είναι της παρούσης), ο προβληματισμός έγκειται κυρίως στις πραγματικές δυνατότητες που υπάρχουν, ώστε να μην κηρύσσονται άγονες οι περισσότερες διαδικασίες.
Αυτό, σε σχέση με το κατά πόσο είναι έτοιμη η αγορά να υποδεχτεί ένα τέτοιο στοκ κατοικιών και να το απορροφήσει.
Σε δεύτερο πλάνο, το οποίο το πιθανότερο είναι να αναδειχθεί σε πρωτεύον, οι ανησυχίες έχουν να κάνουν με τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα υπάρξουν και οι οποίες μπορεί να λάβουν ανεπιθύμητες διαστάσεις, τινάζοντας στον αέρα το όλο εγχείρημα, ειδικά φυσικά για το στοκ πρώτης κατοικίας, αλλά δημιουργώντας και αρνητικό κλίμα για τη νέα κυβέρνηση σε μεγάλα κοινωνικά στρώματα και τμήματα πολιτών.
Ουσιαστικά, η καρέκλα του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού, θα είναι κυριολεκτικά ‘ηλεκτρική’, κάτι που πρέπει να έχουν υπόψη τους όσοι προαλείφονται για τη θέση αυτή, καθώς ήδη κυκλοφόρησαν κάποια ονόματα, στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση την 26η Ιουνίου.