Την εποχή εκείνη οι ελλείψεις τροφίμων στη Σοβιετική Ένωση χρησιμοποιήθηκαν από τα δυτικά Μέσα για να καταδείξουν την αποτυχία του κομμουνιστικού συστήματος να παρέχει στους πολίτες έστω και τα βασικότερα αγαθά.
Στον αντίποδα προτείνονταν οι ιδιωτικοποιήσεις και η ελεύθερη οικονομία της αγοράς ως ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να σταματήσει ο άσκοπος κύκλος της σπατάλης από ένα άκαμπτο σύστημα. Οι ουρές για το ψωμί έγιναν το σύμβολο της ταπείνωσης των πολιτών, της δυσλειτουργίας του κράτους και της οικονομικής ανεπάρκειας.
Σήμερα, εκατομμύρια άνθρωποι στήνονται στην ουρά για λίγα τρόφιμα στην Μέκκα του καπιταλισμού. Όμως, για τα κυρίαρχα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς θεσμούς, ο συμβολισμός αυτός ισχύει μόνο για ό, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και συχνά περιγράφεται ως δείγμα προκαπιταλιστικής κατάστασης, αναφέρει ο Luke Savage στην ιστοσελίδα Jacobin.
Αντιθέτως, το αμερικανικό μοντέλο παρουσιάζεται τόσο δυναμικό και αποτελεσματικό που οι όποιοι πολίτες αντιμετωπίζουν ενδεχομένως προβλήματα ή δυσκολίες, όπως πείνα, φτώχεια, ανεργία δεν αποτελούν μομφή εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος.
Πρόσφατο δημοσίευμα του Bloomberg περιγράφει την ουρά των πολιτών έξω από τις εγκαταστάσεις του Ερυθρού Σταυρού της Βοστώνης να εκτείνεται σε μήκος όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου. Το δημοσίευμα περιγράφει τη δυσκολία μιας σαραντάχρονης ανάπηρης μητέρας να μοιράσει τα λιγοστά τρόφιμα στα δύο παιδιά της.
Σκηνές όπως αυτή είναι πολύ συνηθισμένες στη σύγχρονη Αμερική, καθώς οι τιμές των τροφίμων έχουν φτάσει στα ύψη και η αναζήτηση βοήθειας από τις τράπεζες τροφίμων έχει φτάσει σε σημείο ρεκόρ, επισημαίνει το δημοσίευμα στο Jacobin.
Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία των ΗΠΑ σχεδόν είκοσι πέντε εκατομμύρια άνθρωποι έφτασαν στο κατώφλι της πείνας μόνο τον Απρίλιο, πράγμα που οφείλεται εν μέρει στην περικοπή των επιδομάτων για τρόφιμα από την εποχή της πανδημίας.
Σε μια χώρα με ΑΕΠ 25 τρισ. δολάρια, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από την επισιτιστική κρίση, την ώρα που το Κογκρέσο συζητά το ενδεχόμενο να επιβάλει νέους όρους σ΄ ένα ήδη ανεπαρκές πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας. Σύμφωνα με τους όρους αυτούς, η εργασία θα είναι ένα από τα προαπαιτούμενα για τους δυνητικούς δικαιούχους βοήθειας. Στην ουσία, τονίζει ο Savage, σήμερα ο μέσος αμερικανός πολίτης πλήττεται από την εκτίναξη των τιμών των τροφίμων, τις περικοπές των επιδομάτων και μία δημοσιονομική πολιτική που έχει σχεδιαστεί για να αυξήσει την ανεργία.
Όπως πολύ ωραία και συνοπτικά το έθεσε κάποιος αναλυτής, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Jacobin, υπάρχουν πάρα πολλοί εργαζόμενοι, οπότε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) αυξάνει τα επιτόκια στο όνομα της συγκράτησης του πληθωρισμού ενισχύοντας έτσι την ανεργία. Πολλοί χάνουν τις δουλειές τους με αποτέλεσμα να χρειάζονται κουπόνια τροφίμων, όμως για να είναι δικαιούχοι βοήθειας οι ίδιοι άνθρωποι πρέπει να είναι εργαζόμενοι και σήμερα η εξεύρεση εργασίας γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Ο φαύλος κύκλος των ελλείψεων, της σκληρότητας και της σπατάλης είναι εκεί, όπως και όλα αυτά που συμβολίζουν οι μεγάλες ουρές έξω από τις τράπεζες τροφίμων σε αστικές περιοχές όπου υπάρχει υπερπληθώρα καταναλωτικών προϊόντων, καταλήγει το δημοσίευμα.