Πολλές φορές το DP έχει γίνει αποδέκτης καλόπιστης -θεωρούμε- κριτικής, ότι “γκρινιάζει” πολύ και ότι προβάλει μια εικόνα ότι τίποτα δεν γίνεται σωστά και όλα είναι μαύρα. Παρόλο που έμπειροι παρατηρητές του χώρου της... άμυνας είναι βαθύτατα πεπεισμένοι φορείς αυτής της άποψης, την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, χωρίς εξαιρέσεις σε κόμματα και υπουργούς που πέρασαν από το ΥΠΕΘΑ, η άποψή μας δεν είναι αυτή. Παρότι τα επιχειρήματα είναι ισχυρά, θεωρούμε ότι η συνολικά απορριπτική στάση, αφενός δεν αφήνει περιθώριο αναγνώρισης ότι πάντα κάτι χτίζεται, έστω και με τρόπο στρεβλό, ενώ θα ήταν άδικο να “τσουβαλιάσεις” τους πάντες. Θα φαινόταν να επιφυλάσσεις στον εαυτό σου τον ρόλο που πάντα το DP κατηγορούσε: Αυτόν του κατόχου της απόλυτης αλήθειας. Έλα όμως που όσα προκύπτουν από το ρεπορτάζ δεν σε αφήνουν… ν’ αγιάσεις, κάνοντας τα πάντα για να επιβεβαιώσουν αυτούς τους “απορριπτικούς”!
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τη στιγμή που ζήσαμε μια περίεργη κατάσταση. Θα μπορούσε κανείς να την παρομοιάσει με “εξοπλιστικές μπαλωθιές”. Τόσες εκατοντάδες ζητήσαμε από το τάδε ή το δείνα οπλικό σύστημα. Τόσους ναυστάθμους θα φτιάξουμε, τόσα θα αγοράσουμε από το ένα ή το άλλο… Και ξεκινούσε η “συζήτηση” στα κοινωνικά δίκτυα χωρίς καμία λογική. Πρωτίστως οικονομική όπως έχουμε εξηγήσει πολλάκις. Ο καθένας φαντασιώνεται διαφορετικό μέλλον για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Λες και δεν ήταν πολύ πρόσφατα οι εποχές όταν “ένστολοι” και μη, κουβάλαγαν από το σπίτι τους μέχρι και χαρτί υγείας στην υπηρεσία. Κι ενώ σήμερα ξεφύγαμε και φαντασιωνόμαστε τον εαυτό μας με συγκεκριμένο, αλλά εξαιρετικά αναντίστοιχο ως προς τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα της χώρας τρόπο, η πραγματικότητα “φωνάζει” για την ανάγκη προσεκτικής προτεραιοποίησης και εξορθολογισμού…
Σε πρώτη φάση, όλα δείχνουν ότι κόπηκε η τέταρτη φρεγάτα FDI HN (εκτός κι αν προκύψει κάποια ευχάριστη έκπληξη), ενώ για τις κορβέτες το 3+1 έχει γίνει πλέον… σκέτο “3”. Την ίδια στιγμή κι ενώ για τους ίδιους οικονομικούς λόγους τα βήματα θα έπρεπε να είναι προσεκτικά ακόμα και για τον απολύτως λογικό, στο επίπεδο της σύλληψης, ναύσταθμο στην Κρήτη, φαίνεται πως θα φτιάξουμε κι έναν στον Αλμυρό του Βόλου. Λιμάνι ειρηνικής περιόδου θα είναι για την ακρίβεια, το οποίο αν ενδιαφέρει τις συμμαχικές ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, όπως προσφάτως διαρρέεται, τότε ας αναλάβουν αυτές τη χρηματοδότηση της κατασκευής και της υποστήριξής του.
Όταν όμως τα νέα τεχνολογικά δεδομένα προβληματίζουν ακόμα και για την ασφάλεια / καταλληλότητα του Ναυστάθμου Σαλαμίνας σε περίπτωση πολέμου, το να περιμένει κανείς ότι θα επιχειρήσουν πεζοναύτες από τον Αλμυρό, κατά τη γνώμη μας δεν θα έπρεπε να τεθεί ούτε καν ως υπόθεση εργασίας. Η δε εμφανής πρεμούρα να προβληθεί ότι -τυπικά- υπάρχει θετική απόφαση του Πολεμικού Ναυτικού, από μόνη της αποδεικνύει αυτό που προκύπτει από το ρεπορτάζ: Στην καλύτερη των περιπτώσεων, πρόκειται για ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο, από επιχειρησιακής τουλάχιστον καταλληλότητας, σχέδιο.
Παρόμοιες καταστάσεις θα μπορούσαν να απαριθμηθούν πάμπολλες. Ας περιοριστούμε στην πληροφορία που διέρρευσε χθες και θέλει να έχει διεξαχθεί μια περίεργη σύσκεψη στη ΓΔΑΕΕ, την αρμόδια δηλαδή για τους εξοπλισμούς γενική διεύθυνση και αντικείμενο τα εξοπλιστικά προγράμματα των χερσαίων δυνάμεων της χώρας. Φέρονται να εκλήθησαν από την ηγεσία εκπρόσωποι του Όπλου τον Τεθωρακισμένων, στους οποίους και ετέθη το ερώτημα… εάν προτιμούν να προχωρήσει πρόγραμμα απόκτησης -και ουχί πρόσκτησης- ενός συγκεκριμένου, καινούργιου, Τεθωρακισμένου Οχήματος Μάχης (ΤΟΜΑ), ή να προχωρήσει η αναβάθμιση μέρους του αρματικού δυναμικού του Στρατού.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν “και πού είναι το περίεργο;”, αφού όπως έχουμε κατ’ επανάληψη γράψει ότι οι περιορισμένες πιστώσεις επιβάλλουν αυστηρή προτεραιοποίηση. Άρα, αυτή ήταν η σκοπιμότητα της σύσκεψης; Ας αφήσουμε τη συνέχεια της αφήγησης να δώσει την απάντηση. Μετά από παρέλευση ενός διαστήματος πλήρους σιωπής και εμφανούς αμηχανίας που φέρεται να εκνεύρισε τον προεδρεύοντα, εις εκ των παρισταμένων ανέλαβε να δηλώσει αυτό που θεωρούσε αυτονόητο. Εξ ου και η σιωπή… “Τα ΤΟΜΑ ανήκουν στον Πεζικό“, απάντησε, δηλώνοντας έτσι αναρμοδιότητα για την εκφορά έστω υποκειμενικής άποψης! Η σύσκεψη φέρεται να έλαβε κάπου εκεί τέλος, με τον εμπνευστή της να αποδέχεται, έστω έμμεσα, το σφάλμα του.
Ας επιχειρήσουμε να θέσουμε κάποια ενδεικτικά ερωτήματα που εγείρονται αυτομάτως, ως αποτέλεσμα της παραπάνω εξιστόρησης:
1) Προφανώς το έγγραφο της πρόσκλησης θα ανέφερε ως αντικείμενο της σύσκεψη τα εξοπλιστικά προγράμματα του συγκεκριμένου Όπλου, γι’ αυτό κλήθηκαν εκπρόσωποί του. Όμως δεν θα έπρεπε να θεωρείται γνωστό ότι τα ΤΟΜΑ ανήκουν στο Πεζικό, άρα τα στελέχη των Τεθωρακισμένων είναι αναρμόδια; Σε τελική ανάλυση, πρόκειται για πρόγραμμα πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και το ελάχιστο που θα απαιτούσε ο φορολογούμενος που αναλαμβάνει εκών άκων το οικονομικό κόστος, οι αρμόδιοι να γνωρίζουν έστω και στοιχειωδώς το αντικείμενό τους.
2) Ποιος έδωσε την εντολή πραγματοποίησης τέτοιας σύσκεψης και μάλιστα θέτοντας ως δίλημμα την επιλογή υλοποίησης του ενός ή του άλλου προγράμματος; Δηλαδή, ποιος ανέθεσε στην ΓΔΑΕΕ και όχι στο ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ, τη βολιδοσκόπηση περί του ποιο από τα δυο προγράμματα έχει προτεραιότητα;
3) Από πού κι ως πού, κατονομάζεται συγκεκριμένο ΤΟΜΑ; Έχει ήδη ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση απευθείας ανάθεσης και από ποιον;
4) Ας αποδεχθούμε ως υπόθεση εργασίας ότι όσοι εκλήθησαν είχαν αρμοδιότητα και έδιναν μια καταρχήν απάντηση. Ποιος θα ήταν ο αποδέκτης εάν υποτεθεί ότι η πολιτική ηγεσία είναι μεταβατική έως ότου υπάρξει εκλεγμένη κυβέρνηση; Από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, ο μόνος που παραμένει στη θέση του είναι ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΑ, ο οποίος δεν αποτελεί τον λήπτη τέτοιων αποφάσεων, παρά μόνον μία υπογραφή στη σειρά των υπογραφών που απαιτούνται, ώστε ο έχων την οικονομική εξουσία (ΕΟΕ), δηλαδή ο υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ), να λάβει απόφαση.
5) Η λογική δεν υπαγορεύει ότι τα Γενικά Επιτελεία (στη συγκεκριμένη περίπτωση το ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ) αποφασίζουν την προτεραιοποίηση των προγραμμάτων, στη βάση των δημοσιονομικών ορίων που θέτει το υπουργείο Οικονομικών και το Συμβούλιο Αρχηγών γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) και Συμβούλιο Άμυνας (ΣΑΜ) την επικυρώνουν; Γιατί το εκτελεστικό όργανο, η ΓΔΑΕΕ, να ασχοληθεί με ζητήματα προτεραιότητας;
Τα ερωτήματα θα μπορούσε να είναι πολλά περισσότερα. Όταν από το ρεπορτάζ προκύπτουν τέτοια “παρατράγουδα”, πώς ακριβώς μπορεί να προσποιηθεί ένα διαδικτυακός κόμβος που ασχολείται κατά προτεραιότητα με τα θέματα της άμυνας, ότι όλα είναι καλώς καμωμένα; Εάν κάτι προκύπτει και θα μπορούσε να διατυπωθεί ως κριτική, κινείται προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Άραγε, με βάση τα ανωτέρω, θα μπορούσε κανείς να κατηγορήσει το DP ότι ζει στο δικό του συννεφάκι και αγνοεί, σκοπίμως ή από αφέλεια, μια πραγματικότητα, η οποία τελικά είναι πολύ χειρότερη. Διότι αν δεν μπορούμε σε αυτό τον τόπο να συνεννοηθούμε για τα στοιχειώδη, το να μιλάς για ορθολογικές και ανταγωνιστικές διαδικασίες, προτεραιοποιήσεις και σκληρές διαπραγματεύσεις στα εξοπλιστικά, καταντάει γραφικό. Τελικά μήπως βρισκόμαστε ακόμα στο βασικό στάδιο εκπαίδευσης και δεν έχουμε ακόμα φτάσει στο μάθημα της “αλφαβήτας”; Τροφή για σκέψη…
https://www.defence-point.gr/