Εντάξει, το φαινόμενο του Πρωθυπουργού που δίνει συνέντευξη στη... νύφη του, το συνηθίσαμε...
Εντάξει, το φαινόμενο να εμφανίζονται ως συνεντεύξεις του οι... φιλικές συζητήσεις που κάνει
με οικείους του δημοσιογράφους, το εμπεδώσαμε.Εντάξει, τα ψέματα και οι αντιστροφές της πραγματικότητας σ αυτές τις άνετες τηλεοπτικές εμφανίσεις, ανακατεμένα με κρίσεις αυτοεπιβεβαίωσης και ενίοτε μεγαλείου, είναι πλέον εθνική ατραξιόν.
Τέλος, όσα διόλου ευχάριστα για το μέλλον προκύπτουν από τις φραστικές περιγραφές των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα αφυπνίσουν την αντιπολίτευση και θα παρακινήσουν την κοινωνία να βγει στο δρόμο με συνθήματα όπως: «κάτω τα χέρια από το Αιγαίο».
Ή θα επαναφέρουν το Κυπριακό στην ατζέντα της εθνικής εξωτερικής πολιτικής -από όπου έχει διαγραφεί από τον σημερινό Πρωθυπουργό- και θα ακουστεί «η Κύπρος είναι η ψυχή μας».
Πέρα από αυτά, η – ας την πούμε-συνέντευξη Μητσοτάκη στον «Σκάι» είχε ένα πολύ ενδιαφέρον φινάλε: το μέλλον του.
Μόνο τυχαία στον συγκεκριμένο σταθμό δεν ερωτάται «θα διεκδικήσετε και μία τρίτη τετραετία ή αρκεί;» και εξ ίσου μόνο τυχαία, δεν απαντάει «ξαναρωτήστε με, σε δυο χρόνια» , συμπληρώνοντας ότι …δεν το «σκέφτεται αυτή τη στιγμή», ούτε «αναμετράται με κάποιο ρεκόρ».
Ειδήμονες και πληροφορημένοι, συγκλίνουν στην ερμηνεία αυτών των αναφορών: του έχουν μπει ξανά ιδέες για ευρωπαϊκό αξίωμα.
Είναι μια συζήτηση που θα αρχίσει κάποια στιγμή. Προς το παρόν αξίζει να σημειωθεί η φράση του: «όταν μπήκα στην πολιτική δεν πίστευα, ντε και καλά, ότι θα γίνω Πρωθυπουργός»
Ούτε οι υπόλοιποι...
https://www.ieidiseis.gr/
Γ.Λ.