Μακάρι στη ζωή οι πίκρες, οι καημοί, οι στεναχώριες, το ξενέρωμα, οι απογοητεύσεις να είχαν τέτοιο τέλος, όπως αυτό που προσέφερε ο Παναθηναϊκός στον κόσμο του. Η αρχή αυτού που όλοι ξέρουν πως ακολουθεί.
Γράφει ο Λ. Μπακολιας.
Είναι από εκείνες τις στιγμές, που δεν γίνεται να τις περιγράψει εύκολα κανείς. Λες απλά τη λέξη Παναθηναϊκός και καταλαβαίνει. Ο φίλαθλος του Τριφυλλιού με μεγαλύτερη ευκολία. Οι υπόλοιποι θα αρχίσουν πάλι να αναζητούν τη σφαίρα του ανεξήγητου, το τρίγωνο των Βερμούδων, τα UFO και τι μας κρύβουν και μόνο αυτοί μπορούν. Δεν πειράζει, συνηθισμένα όλα αυτά.
Ξέρετε ποιο είναι το μοναδικό που άλλαξε απ’ την προηγούμενη φορά που είναι αρκετά μακριά για Παναθηναϊκά δεδομένα; Η ηλικία του καθενός μας, οι αντοχές μας στο άγχος και στην πίεση που έφτασε σε επίπεδα πάρε ένα ασθενοφόρο να είναι σε ετοιμότητα. Τα υπόλοιπα ίδια. Κυρίως η φανέλα, τα χρώματα, το έμβλημα. Αυτά που ζυγίζουν τόνους. Εκείνα που κάνουν όποιον κι αν τα φορέσει να αισθάνεται ψηλότερος απ’ το ευρωπαϊκό μπόι του.
Ο Παναθηναϊκός απέκλεισε μια υπερομάδα. Ένα σύνολο που έχει τα πάντα στο ρόστερ του. Προκαλώντας του ανεπανόρθωτο σοκ, σχεδόν καταστρέφοντάς του τη σεζόν πριν καλά-καλά αρχίσει. Θα ακούσετε διάφορες απόψεις, σχετικά με… τύχες, αποφάσεις που έτυχε να είναι όλες υπέρ του Παναθηναϊκού. Εντάξει στο τελευταίο έχουν συνηθίσει απ’ την Ελλάδα. Όταν παίρνει το Τριφύλλι όσα δικαιούται, είναι… ευνοημένο στο μυαλό τους. Τιμή και δόξα σε αυτόν που σκέφτηκε το VAR. Διαφορετικά, ένα χέρι θα είχε στερήσει πρόκριση κι αν είχε δοθεί ένα γκολ-οφσάιντ θα είχε κάνει το ίδιο. Αυτή θα ήταν η… δικαιοσύνη που συνήθως είχε ο Παναθηναϊκός εδώ και δεκαετίες. Αλλά δεν είναι τώρα η ώρα γι’ αυτά.
Οι Πράσινοι ποδοσφαιρικά το άξιζαν. Όσες ευκαιρίες κι αν έχασε η Μαρσέιγ, έπαιξε καλύτερα στο ένα απ’ τα τέσσερα ημίχρονα, ενώ ήταν ανώτερη και στην παράταση. Δηλαδή απ’ τα 210 λεπτά στα 75. Ποιος άξιζε λοιπόν να περάσει; Αυτός που πέρασε. Εκείνος που είχε την ατυχία να χάνει απ’ την πρώτη επίθεση της αντιπάλου του, να πάει με την πλάτη στον τοίχο στα αποδυτήρια κι όμως μετά όχι απλά δε λύγισε αλλά ανέβασε την απόδοσή του, είχε ξανά αλλαγές που έπαιξαν καθοριστικότατο ρόλο και η δουλειά έγινε.
Δουλειά; Συγγνώμη, για τον Παναθηναϊκό μπορεί να μοιάζει έτσι αλλά στην πραγματικότητα είναι μεγαλείο. Είναι κάτι που στέρησαν οι Πράσινοι απ’ τον εαυτό τους, τον κόσμο τους και το ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά. Αυτό που πέτυχε το Τριφύλλι, για άλλους είναι στιγμή ζωής. Για τον Παναθηναϊκό είναι μια τεράστια πρόκριση κόντρα μιας αντιπάλου που αν την βάλεις στην Ελλάδα παίρνει περίπατο κι αήττητη το πρωτάθλημα, αλλά συγχρόνως και ένα βήμα πριν το επόμενο.
Επιστροφές έχουμε δει πολλές. Αυτή του Παναθηναϊκού αρκεί για να κάνει κρότο. Θυμίζοντας σε όλους ποιος είναι αυτός που γύρισε. Ποιον στερήθηκαν. Μετά από 13 χρόνια πίκρας, στεναχώριας, απογοητεύσεων, απουσία από εκεί που έπρεπε να είναι και έβλεπε τον κάθε ένα να αγωνίζεται. Τέλος τα ψέματα. Γύρισε διαγράφοντας με μια στιγμή και ένα συναίσθημα τόσο δυνατό, την τεράστια αυτή προσμονή. Όχι τα πεπραγμένα, αλλά το συναισθηματικό κενό που δημιούργησε στον κόσμο του.
Παναθηναϊκός στην Ευρώπη θα πει περηφάνια, θα πει αδύνατο που γίνεται δυνατό. Το επόμενο βήμα είναι η Μπράγκα. Μέχρι τώρα υπάρχει ο αποκλεισμός μιας ομάδας τεράστιας, αποτελέσματος που θα κάνει τεράστιο θόρυβο στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός γύρισε φέρνοντας μαζί την αύρα του. Δεν έχουμε αποκλεισμούς από… χωριά πλέον. Έχουμε μια δυναμική του ποδοσφαίρου της χώρας μας. Πού θα φτάσει; Κανείς δεν ξέρει. Αλλά ο οδηγός είναι ξανά εδώ. Οπότε η Ελλάδα δεν έχε να φοβάται τίποτα.
Πεινασμένα και Παναθηναϊκά και στη συνέχεια. Σοβαρά και πειστικά. Όμως πρέπει τώρα να το χαρούν οι πάντες. Η προσμονή για το επόμενο βήμα, δεν πρέπει να πνίξει τη χαρά που τόσο ανάγκη είχε το Τριφύλλι. Τη δικαιούται πέρα για πέρα. Όποιος αγαπά έστω και λίγο αυτά που πρεσβεύει… ο πρέσβης. Αυτά που δεν εξηγούνται με λόγια, αλλά τα βλέπετε όλοι με έργα.
Υ.Γ. Οτιδήποτε λιγότερο απ’ την αναβολή του αγώνα της πρεμιέρας για α εξυπηρετηθεί ο Παναθηναϊκός για καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα είναι απλά μια ακόμη απόδειξη του πόσο γελοία και συμπλεγματικά αντιμετωπίζεται αυτός ο γίγαντας. Τα αυτονόητα δεν πρέπει ούτε να αναφέρονται.
sdna.gr