Δεν μου είναι αρεστό να επανέρχομαι σε ίδια θέματα, όπως επίσης πολύ περισσότερο να απαντώ σε αρνητικές ή αντίθετες με τις δικές μου απόψεις. Άλλωστε όσοι εκθέτουν τις προσωπικές τους σκέψεις και εκτιμήσεις δημόσια θα πρέπει και να είναι συμβιβασμένοι για... να μην πω να επιθυμούν τον αντίλογο σε μια ευνομούμενη δημοκρατία. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, μετά από το θάνατο πέντε Ελλήνων στη Λιβύη, διάβασα μια σειρά από δημοσιεύματα που είχαν ως στόχο να κουνήσουν το δάχτυλο σε όσους επέκριναν τον Α/ΓΕΕΘΑ.
ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ Ε.Α. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΧΑΤΖΗΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
ΠΗΓΗ stonisi.gr
Δημοσιογράφος με χρόνια στο στρατιωτικό ρεπορτάζ, καθηγήτρια σε Ανώτατη Στρατιωτική Σχολή και δικηγόρος εξέφρασαν την άποψη πως κάποιοι κακεντρεχείς, μεταξύ των οποίων και η αφεντιά μου, προσπαθούν να πλήξουν τον Αρχηγό και μέσω αυτού το Στράτευμα, πως ακόμα κανείς μας δεν γνωρίζει τις συνθήκες και τα ακριβή περιστατικά. Διάβασα κλισέ όπως «κάτω τα χέρια από τον Φλώρο», ή έγινα αποδέκτης προσωπικού μηνύματος από «νομικό», ο Θεός να τον κάνει, που επιχειρηματολόγησε με τη φράση «λες μαμακίες». Ας τονίσω στο συγκεκριμένο σημείο πως δεν πήρε το μάτι μου ούτε ένα κείμενο γραμμένο από επαγγελματία στρατιωτικό που να επιχειρηματολογεί υπέρ των χειρισμών του Α/ΓΕΕΘΑ.
Η εκτίμηση, στερούμενη πολλές φορές επιχειρημάτων, ή με γενικόλογους αφορισμούς, ανθρώπων που δεν είναι επαγγελματίες στρατιωτικοί και δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ στη ζωή τους με σχεδιασμό επιχειρήσεων, στα δικά μου μάτια, χρησιμεύει ως πλυντήριο ξεπλύματος ευθυνών που δυστυχώς είναι πολλές και βαριές. Θα γίνω πολύ συγκεκριμένος ώστε να τονιστούν πολλά και σημαντικά σημεία που παραμένουν αναπάντητα. Δέχομαι, καλή τη πίστη, πως επρόκειτο για τροχαίο ατύχημα, πως δεν υπάρχει τρομοκρατική ενέργεια αλλά τυχαίο γεγονός.
Δεν το ασπάζομαι, πριν καταλήξει η οποιαδήποτε διερεύνηση, αλλά το κάνω για την οικονομία της συζήτησης και για να αποφύγω αυτούς που λένε πως δεν ξέρουμε τι πραγματικά συνέβη. Ας δούμε όμως με λεπτομέρεια αυτά που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Οι τρεις στρατιωτικοί που έχασαν τις ζωές τους προήχθησαν με εισήγηση του Α/ΓΕΕΘΑ στον ανώτατο βαθμό με το σκεπτικό «πως απεβίωσαν κατά την εκτέλεση υπηρεσίας που συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο στη Λιβύη». Το ερώτημα είναι πως στάλθηκαν αυτοί οι άνθρωποι σε αναγνωρισμένο αυξημένο κίνδυνο μέσα σε ένα απλό λεωφορείο;
Ο Α/ΓΕΕΘΑ βιάστηκε να ανεβάσει φωτογραφίες των στελεχών σε κοινωνική πλατφόρμα, από το αεροδρόμιο αναχώρησης, εντός του αεροσκάφους, με την ελληνική σημαία, με τα διακριτικά τους εμφανή, πριν από την άφιξη της αποστολής στη Λιβύη, καμάρωσε πως «Είμαστε παντού», στην ουσία έδωσε πληροφορίες απόρρητες σε κάθε ενδιαφερόμενο και μετά το χαμό τους, ως συνήθως βουβάθηκε. Το γνωρίζει ή μήπως το αγνοεί πως τα social του τα παρακολουθούν φίλοι και εχθροί; Το ΓΕΕΘΑ μας είπε πως η αποστολή δεν ήταν δικής του σχεδίασης αλλά του ΥΠΕΞ. Αν ήταν έτσι γιατί καμάρωνε ο κ. Φλώρος όταν όλα ήταν καλά; Αυτοί είναι οι στρατιωτικοί ηγέτες που καρπώνονται τις επιτυχίες και βγάζουν έξω την ουρά τους στις καταστροφές; Να τον χαίρονται οι υποστηρικτές του.
Το σήμα για την εξεύρεση στελεχών που θα συνοδέψουν τα υλικά της ανθρωπιστικής βοήθειας εκδόθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου και ακούγεται πως δεν υπήρχαν εθελοντές. Επιλέχθηκαν οι δυο νεκρές Αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στη Διεύθυνση Υγειονομικού του ΓΕΕΘΑ, δηλαδή σε υπηρεσίες γραφείου. Είχαν την απαιτούμενη εμπειρία και εκπαίδευση; Είχαν συμμετάσχει ξανά σε αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας σε εμπόλεμη χώρα; Ο άντρας της μιας από αυτές δήλωσε σε συνέντευξή του πως έφτασε μέχρι και στο σημείο να της προτείνει να παραιτηθεί από το Στράτευμα, προκειμένου να μη συμμετάσχει.
Όλο αυτό δίνει την εντύπωση υπεύθυνου σχεδιασμού αποστολής; Πρωί Πέμπτης αναζητούμε ποιοι θα πάνε, την Παρασκευή ή το Σάββατο καταλήγουμε να στείλουμε και στελέχη του επίλεκτου Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ), Κυριακή μεσημέρι σκοτώνονται και όλα βαίνουν καλώς; Τι πήγαν να κάνουν οι επίλεκτοι των επιλέκτων, το ΕΤΑ χωρίς οπλισμό, να κάθονται στα διπλανά καθίσματα με τους Αξιωματικούς του Υγειονομικού στο λεωφορείο; Ποια η αποστολή τους αν όχι της παροχής προστασίας; Πως προστάτευαν, με ποιο τρόπο; Ποιος σχεδίασε; Ακόμα κι αν ήταν επικεφαλής το ΥΠΕΞ, θέλουν να μας πείσουν πως απλά το ΓΕΕΘΑ έδωσε προσωπικό και δεν νοιάστηκε για την ασφάλειά του και τις επικοινωνίες του; Μονάχα αυτό σε συνδυασμό με τις αναρτήσεις του Αρχηγού δεν είναι μεμπτό; Ποιος ήταν υπεύθυνος τελικά ή όλα ήταν στο πόδι, με προφορικές διαταγές όπως ακούγεται;
Το ατύχημα συμβαίνει μεσημβρινές ώρες, υπάρχουν νεκροί, το ΓΕΕΘΑ το αντιλαμβάνεται πια το βράδυ, ενώ νωρίτερα μιλά για ελαφρά τραυματίες, ενδιάμεσα ο Υπουργός Υγείας της Λιβύης μας έχει δώσει συλλυπητήρια και τα ξένα μέσα μεταδίδουν την είδηση του θανάτου και δεν ευθύνεται κανείς; Η Τουρκία στην περιοχή που επλήγη και η οποία λογίζεται ως εχθρική για εκείνη (περιοχή Χαφτάρ) απέστειλε μέσα σε δυο μέρες (12-13 Σεπτεμβρίου) με τρεις πτήσεις μεταγωγικών αεροσκαφών, C-130 και Α-400, 168 άτομα της οργάνωσης Πολιτικής Προστασίας AFAD.
Η αρχική αυτή ομάδα διασωστών, γιατρών κ.λπ. έκανε αναγνώριση του πεδίου της καταστροφής οργανώνοντας και την βασική υποδομή. Ακολούθησαν την επόμενη μέρα συνολικά τρία μεταγωγικά – αποβατικά του Πολεμικού Ναυτικού της, τα οποία αποβίβασαν 122 οχήματα κάθε τύπου (ασθενοφόρα, πυροσβεστικά, νταλίκες, τζιπ, φορτηγά, ημιφορτηγά) και κάπου 550 άτομα προσωπικό από την Πυροσβεστική, το Λιμενικό, την AFAD, τη Τουρκική Ημισέληνο και άλλες οργανώσεις και δομές. Έστησε τρία νοσοκομεία εκστρατείας και παρέδωσε περίπου 4.000 τόνους βοήθειας. Εμείς τα θαλασσώσαμε, χάσαμε ανθρώπινες ζωές, μεταφέροντας με απίστευτη προχειρότητα τρεις τόνους. Αν αυτό δεν είναι αλήθεια τότε ποια είναι;
Αυτό που κατά την προσωπική μου άποψη έχει τη μεγαλύτερη σημασία πέρα από το πρωταρχικό της απώλειας ζωής, είναι η νοοτροπία του επικεφαλής του Ελληνικού Στρατού που οχυρώνεται πίσω από το αξίωμά του και αποζητά να μην κρίνεται για να μην πληγεί ο θεσμός. Όχι κ. Φλώρε, εσείς μάλλον πλήττετε βάναυσα το θεσμό που είχατε την τιμή να υπηρετείτε με συμπεριφορές που προσομοιάζουν με «influencer», που καμαρώνει στα social και στη συνέχεια κρύβεται στις καταστροφές. Εσείς που δεν αντιλαμβάνεστε πως δεν είστε ο θεσμός αλλά ο υπηρέτης του.
Που με την αίσθηση γαντζώματος στην καρέκλα στην ουσία υπονομεύετε το Στράτευμα και πλήττετε την εικόνα του. Όσες αγιογραφίες και αν σας κάνουν, όσα δημοσιεύματα κι αν μας νουθετούν για «κάτω τα χέρια» δεν μπορούν να φιμώσουν την αλήθεια πως οι χειρισμοί σας ήταν ανεπαρκείς και πως η κριτική είναι αδιαπραγμάτευτη όπως άλλωστε και η ανάγκη πλήρους διερεύνησης. Ο Γερμανός συγγραφέας Μπερτολντ Μπρεχτ έγραψε πριν σχεδόν 100 χρόνια πως «Μόνο οι κακοί στρατηγοί χρειάζονται ήρωες». Σας λέει κάτι αυτό πολύ περισσότερο σε περίοδο ειρήνης;
Αναρωτιέμαι, μάλλον φιλολογικά, υπάρχει κανείς Στρατιωτικός Εισαγγελέας που να έχει τις στοιχειώδεις απορίες του τι συνέβη στον αρχικό σχεδιασμό, αν έγινε ζημιά με τις αναρτήσεις στα social του Αρχηγού, αν υπήρξαν παραλείψεις στο πριν και στη διαχείριση μετά και μέχρι πόσο ψηλά φτάνουν; Μονάχα εγώ πιστεύω πως έχουν πιάσει ταβάνι κ. Φλώρε;
* Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ είναι ταξίαρχος σε αποστρατεία. Υπηρέτησε στο παρελθόν ως Αξιωματικός σχεδιασμού Επιχειρήσεων αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη το 1998 και Στρατιωτικός Ακόλουθος στην Άγκυρα.