Δύο φορές την τελευταία περίοδο ο ελληνικός λαός «απόλαυσε» τον πρωθυπουργό του, Κυριάκο Μητσοτάκη να επισκέπτεται ένα... σούπερ μάρκετ στην προσπάθεια να δείξει πως η κυβέρνησή του προσπαθεί να ελέγξει τις τιμές.
Το άλλο βέβαια σκέλος είναι το εισόδημα των Ελλήνων και η τραγική πραγματικότητα, μακριά από την προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει πως ελέγχει τις τιμές.
Η πραγματικότητα ωστόσο είναι τραγική αφού οι τιμές των προϊόντων είναι πολύ πιο ψηλά από χώρες του εξωτερικού ενώ διάφορες «αλχημείες» και καρτέλ θα μπορούσαν να γίνονται, στέλνοντας τις τιμές σε απαγορευτικά ύψη για μια ελληνική οικογένεια.
Πώς μπορεί ο πολίτης, μια οικογένεια να ζει με 600-700 ή 800 ευρώ;
Η αλήθεια είναι πως οι «τουριστικές» επισκέψεις του πρωθυπουργού είναι καθαρά επικοινωνιακές ενώ ο υποτιθέμενος έλεγχος των τιμών ή μείωσής τους τουλάχιστον κατά 5% για ένα εξάμηνο γίνεται με δεδομένες τις έως σήμερα ανατιμήσεις και σε ένα ελάχιστο ποσοστό προϊόντων που δεν ξεπερνούν το 1-2%
Την ίδια ώρα οι ελάχιστες αυξήσεις που σημειώνονται σε μισθούς εξανεμίζονται εκ των προτέρων αφού οι τιμές της ενέργειας (ρεύμα) είναι έτσι διαμορφωμένες που βρίσκονται συνέχεια στο ζενίθ. Το ίδιο συμβαίνει στα καύσιμα κίνησης και θέρμανσης όπως και σε όλα τα αγαθά διατροφής που παραπέμπουν σε μια αδιαφάνεια διαμόρφωσής τους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην ουσία προσπαθεί να διαχειριστεί μόνον επικοινωνιακά το θέμα κλείνοντας το μάτι στους μεγαλοπαράγοντες της αγοράς και στο μεγάλο κεφάλαιο.
Την ίδια ώρα που οι μισθοί αγκομαχούν μεταξύ τριψήφιων αριθμών η κυβέρνηση δίνει υποσχέσεις για το άγνωστο μέλλον επιχειρώντας μόνον επικοινωνιακό χειρισμό και όχι ουσιαστικό αφού δεν θέλει να αυξήσει μισθούς και συντάξεις με παράλληλη τιθάσευση των τιμών.
Μια καθαρά ταξική κυβέρνηση υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου που δεν έχει σχέση με τον εργαζόμενο και με τις ανάγκες του.
Ο αλεξιπτωτιστής πρωθυπουργός, γόνος της οικογενείας ήταν πιο σαφής το 2011, όταν δεν είχε λάβει ακόμα υπουργικό χαρτοφυλάκιο παραδεχόμενος με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια:
«Μου το λέει ο κόσμος: Έχεις ζήσει με 800 ευρώ το μήνα; Όχι δεν έχω ζήσει με 800 ευρώ το μήνα. Και εύχομαι πραγματικά να μη χρειαστεί να ζήσω με 800 ευρώ το μήνα.»
Η καριέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε ξεκινήσει το Μάρτιο του 2003 όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προανήγγειλε ότι στις επόμενες εκλογές ο γιος του θα ήταν υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στη Β΄ Αθηνών «δικαιωματικά», διότι διέθετε «προσόντα και όνομα.» Στις εκλογές του Μαρτίου 2004 και του Σεπτεμβρίου 2007, εξελέγη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, πρώτος σε ψήφους στην Β΄ Αθηνών.
«Ο Κυριάκος», έλεγε ο πατέρας του, «δικαιωματικά νομίζω μπορεί να είναι υποψήφιος στη Β’ Αθηνών διότι είναι ένα στέλεχος το οποίο αξίζει να δοκιμαστεί. Έχει προσόντα και όνομα».
Την επομένη το «Βήμα» κατέγραφε τις αντιδράσεις των βουλευτών της Ν.Δ.: «Η υποψία ότι πατέρας και γιος επιθυμούν να είναι ταυτόχρονα στη Βουλή προκάλεσε οργή και δυσφορία σε πολλούς βουλευτές της Ν.Δ., ειδικά όσους εκλέγονται σε δύσκολες συνθήκες και με πολλές αντιξοότητες. Για να κλείσει το νέο μέτωπο, ο κ. Καραμανλής αντέδρασε λέγοντας ότι “η ιστορία με τις λίστες υποψηφίων δεν έχει ακόμη ανοίξει» (18.3.2003).
Στις 25 Ιουνίου 2013, ανέλαβε τη θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, μετά τον πρώτο ανασχηματισμό, στέλνοντας χιλιάδες υπαλλήλους του Δημοσίου στην ανεργία.
Όλα ήταν στρωμένα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και βέβαια δεν χρειάστηκε να ζήσει ποτέ με 800, ούτε με 700, ούτε με 600 ευρώ το μήνα.
Οπότε, μην περιμένετε στις βόλτες του στα σούπερ μάρκετ να μπορεί να καταλάβει τον κόσμο.
Επικοινωνία κάνει και δεν παίζει καν το ρόλο του καλά…
documentonews.gr