Εξαιρετική η ανάλυση και το αποκαλυπτικό παρασκηνίου από τον έγκριτο Δημοσιογράφο, στην Εστία της Κυριακής.
Η ανάλυση του είναι πραγματικά συγκλονιστική και ξύπνα ακόμα και τα πλέον αποχαυνωμένα μυαλά για το τι πραγματικά συμβαίνει στις κουίντες των ανωτάτων κλιμακίων της εξουσίας.
Ειδικά η αναφορά του για την πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι δεν την ενδιαφέρει ούτε η αγάπη του λαού ούτε η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, παρά μόνο η εύνοια των ισχυρών, μπορεί να αποτελέσει την λεζάντα στην θλιβερή παραμονή της στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα
του Μανώλη Κοττάκη
Η φιλολογία για το ποιος/ποια θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ήδη αρχίσει προώρως στα δημοσιογραφικά και τα πολιτικά γραφεία των Αθηνών . Απέχουμε σχεδόν έναν χρόνο από την ανακοίνωση της απόφασης του πρωθυπουργού και πολλοί μνηστήρες που θεωρούν ότι ο κύριος Μητσοτάκης δεν έχει καμία υποχρέωση στην κυρία Σακελλαροπούλου να την προτείνει εκ νέου για το αξίωμα έχουν αρχίσει και προθερμαίνονται.
Με πρώτο τον Αντώνη Σαμαρά.
Αν και πολλοί νομίζουν «τελειωμένη» από τώρα την κυρία Σακελλαροπούλου λόγω της χαμηλοτάτης δημοφιλίας της στο εκλογικό σώμα και των προβλημάτων που προκάλεσε κατά καιρούς στην εικόνα της κυβέρνησης ,εμείς έχουμε λόγους να πιστεύουμε το αντίθετο. Ότι έχει μερικές πιθανότητες. Και ας μην την θεωρούμε κατάλληλη για το ύπατο αξίωμα. Όχι μόνο γιατί δεν ενόχλησε ποτέ τον πρωθυπουργό ούτε σε υποθέσεις μεγάλου συνταγματικού ενδιαφέροντος όπως οι υποκλοπές, όχι μόνο γιατί η χαμηλή δημοτικότητα της είναι συν για έναν ανασφαλή πρωθυπουργό που με την επιλογή της σηματοδότησε την βούληση του να παραμείνει μόνος πάνω στο επίζηλο πολιτειακό βάθρο αλλά για έναν ακόμη λόγο: Η Πρόεδρος παίζει «σωστά» και «αθόρυβα» τα συστημικά χαρτιά της. Εις τρόπον ώστε αν το σύστημα οδηγηθεί σε αδιέξοδο να στραφεί με ανακούφιση και πάλι σε εκείνη .
Με εξαίρεση την πρώτη ατυχή διετία της κατά την διάρκεια της οποίας η Πρόεδρος έκανε οτιδήποτε περνούσε από το χέρι της για να προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα, άλλοτε με την σημαία, άλλοτε με τον εθνικό ύμνο, άλλοτε με κειμήλια της επαναστάσεως, άλλοτε με το ευαγγέλιο άλλοτε με την προεδρική φρουρά , άλλοτε με τον «Γουίνι» το ουδέτερου φύλλου αρκουδάκι και άλλοτε με τις αποδεδειγμένες πλέον γελοιότητες του metoo, στον πυρήνα των αποφάσεων που «έκαιγαν» την κυβέρνηση , τους συμμάχους και το οικονομικό σύστημα έπαιξε πολύ υπάκουα. Και οι υπάκουοι στους καιρούς μας επιβραβευονται. Ανταμείβονται.
Η Πρόεδρος πρόλαβε και έδειξε δείγματα της αφοσίωσης της στο σύστημα πριν την εκλογή της . Επί της Προεδρίας της το ΣτΕ εξέδωσε την γνωστή απόφαση για τις ανεμογεννήτριες σε δασικές περιοχές με την οποία άλλαξε η νομολογία ερμηνείας του συντάγματος από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.
Επί της Προεδρίας της επίσης εξεδόθη ο Ρώσος μίστερ Bitcoin στην Γαλλία όπως επιθυμούσε η Αμερική και όχι στην Μόσχα όπως επιθυμούσε η Ρωσία. Έδωσε εξετάσεις και τις πέρασε ! Με το που ανέλαβε τα καθήκοντα της μία από τις πρώτες κινήσεις της ήταν να κάνει δηλώσεις στην Πνύκα μαζί με τον ασύμβατο με το αξίωμα της πρέσβη των ΗΠΑ στην Αρχαία Αγορά με την ευκαιρία κάποιας πρωτοβουλίας του Προέδρου Μπάιντεν. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους, του 2020 , η Πρόεδρος επικοινώνησε πρώτη φορά με τον ηγέτη της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι πολύ πριν αρχίσει ο πόλεμος και πολύ πριν γίνει γνωστό το όνομα του στα χείλη των Ελλήνων . Κατόπιν υποδείξεως Πάιατ.
Την ημέρα που ο Ερντογάν ανακήρυξε την Αγία Σοφία τέμενος η Πρόεδρος έκανε πως δεν άκουσε. Εξέδωσε ανακοίνωση με τεράστια καθυστέρηση, κοντά στα μεσάνυχτα. Όταν προκηρύχτηκε ο πόλεμος η Πρόεδρος πρωταγωνίστησε μαζί με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στις προσωπικές επιθέσεις κατά του Ρώσου Προέδρου Πούτιν . Αποκορύφωμα της φιλοουκρανικής στάσης της ήταν το φόρεμα που έραψε στα χρώματα της Ουκρανίας. Στον πόλεμο που ευρίσκεται εν εξελίξει στην Μέση Ανατολή η κυρία Σακελλαροπούλου έκανε και πάλι τις επιλογές της : Κάλεσε στο Προεδρικό Μέγαρο συγγενείς Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από την Χαμάς. Συγγενείς παιδιών που εσφάγησαν στην Γάζα , όχι δεν κάλεσε . Καμία συγκίνηση.
Τις πρώτες μέρες δεν πρόφερε καν την λέξη «Παλαιστίνη» Η Πρόεδρος είναι απολύτως πιστή στην συμμαχική γραμμή, εσχάτως πιο πιστή και από τον πρωθυπουργό που λέει ο λόγος. Ο οποίος έχει κάθε λόγο να είναι ευτυχής : «Δεν αναζητώ Πρόεδρο συνδιαμορφωτή της εξωτερικής πολιτικής»είχε πει στον γράφοντα αμέσως μετά την εκλογή της τον Φεβρουάριο του 2020.
Και βεβαίως δεν πρέπει να υποτιμά κανείς τις κινήσεις της στο εσωτερικό : Στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης τον περασμένο Ιούλιο η αρχηγός του κράτους ασπάστηκε με θέρμη την σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα με θέρμη και τις αδελφές του μπροστά στις κάμερες. Πρωτοφανές. Απίστευτη και η απόφαση της να παραστεί στην εκδήλωση για την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του κυρίου Σημίτη, πρωτοφανής για ανώτατο άρχοντα, ρυθμιστή του πολιτεύματος.
Επίσης : Οι Μεγαλόσταυροι που απονέμει η Πρόεδρος δίδονται μεταξύ άλλων σε επιχειρηματίες με τους οποίους το πρωθυπουργικό περιβάλλον έχει άριστες κοινωνικές σχέσεις. Δείτε τον τελευταίο κατάλογο και θα καταλάβετε . Η Πρόεδρος επίσης διαφυλάσσει τις συμμαχίες της : Προσφάτως απένειμε στην Μαριάννα Λάτση το βραβείο Ευαγγέλη Ζάππα. Αλλά δεν είπε μισή λέξη γι αυτήν ! Γιατί ; Μα για να μην δυσαρεστήσει άλλη μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια της πατρίδας στην οικία της οποίας καλείται για δείπνο τακτικά !! Με την Εκκλησία φρόντισε να κλείσει τα μέτωπα της . Από μακριά και αγαπημένοι. «Μην την παρεξηγείτε ! Δεν έχει κοινωνικές δεξιότητες» δικαιολογήθηκε στον Αρχιεπίσκοπο ο πρωθυπουργός όταν εκείνος του διαμαρτυρήθηκε για την ασέβεια της να μην ασπαστεί το Ευαγγέλιο την Κυριακή της Ορθοδοξίας,σπάζοντας την βυζαντινή παράδοση αιώνων . Ήταν τότε που ο προκαθήμενος μπήκε στον πειρασμό «να της φέρει το Ευαγγέλιο στο κεφάλι» ! Τον σύντροφο της τέλος τον εξαφάνισε σχεδόν από τις δημόσιες τελετές μετά την κριτική που της ασκήθηκε . Πήγε από το ένα άκρο στο άλλο. Σκληρή.
Υπό το φώς αυτών των δεδομένων δεν μου προξενεί εντύπωση η πληροφορία πως όταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ψέλλισε κάτι τον περασμένο Ιανουάριο στον καγκελάριο Σολτς για τις γερμανικές αποζημιώσεις, εκείνος κοίταξε το ρολόι του και με πρόφαση ότι …θα χάσει την πτήση του αναχώρησε αγνοώντας την.
Όπως δεν μου προξενεί εντύπωση και η παθητική αντίδραση της : Η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν διαμαρτυρήθηκε στον καγκελάριο γι αυτή του την απρέπεια. Σιώπησε. ¨Ηταν μία στιγμή στην ιστορία. Μια στιγμή οριακή. Σκεφτείτε τα φαντάσματα των Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τους ναζί να παρακολουθούν από εκεί ψηλά την σκηνή : Την αρχηγό του ελληνικού κράτους να σιωπά στην προσβολή που έγινε από τον Γερμανό στην μνήμη τους. Επαναλαμβάνω , όμως ! Καμία έκπληξη .
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδεδειγμένα αδιαφορεί για την αγάπη του λαού και για την ιστορία του Έθνους. Ενδιαφέρεται μόνο για την αγάπη των ισχυρών , μέσα και έξω.
Κυνικά έχει δίκαιο : Ποτέ ο λαός δεν οδήγησε κανέναν πλην φωτεινών εξαιρέσεων σε μεγάλο «δοτό» αξίωμα. Μόνο το σύστημα , διεθνές και εσωτερικό. Σε αυτό ποντάρει σιωπηρώς η Πρόεδρος αν συντρέξουν τότε οι προυποθέσεις . Γι αυτό αν μην την έχει κανείς «τελειωμένη». Θα το παλέψει μέχρι τέλους. Θα την παρακολουθούμε και θα την ..αποκαλύπτουμε.
Πηγή: Εστία της Κυριακής