Άρειος Πάγος: «Μέχρι πού μπορεί να σύρει την κοινωνία ο νομοθέτης;»

 

Οι υπέρμαχοι της κυβερνητικής ρυθμίσεως για τους γάμους των ομοφύλων γνωρίζουν πολύ καλά την αντίθεση της κοινωνίας προς αυτήν. Και απαντούν με.. επινοήματα περί δικαιωμάτων, ενω ένα πολύ σοβαρό επιχείρημα το οποίο προβάλλουν, είναι ότι ο νομοθέτης πρέπει να προηγείται της κοινωνίας και να την καθοδηγεί, να την «σύρει» να αποδεχθεί ρυθμίσεις. Και το ερώτημα είναι μέχρι που; Σε αυτό οι κυβερνώντες δεν μπορούν να απαντήσουν, αφού και για τους πλέον εγκρίτους νομικούς αυτό αποτελεί ερώτημα και αντικείμενο προβληματισμού.

• Εφημερίδα Εστία

Εξαιρετικώς αποκαλυπτική είναι η παρέμβασις επί του θέματος της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Γεωργίας Αδειλίνη, η οποία ωμίλησε για την διαλεκτική σχέση του νομοθέτη με την κοινωνία. Σε εκδήλωση του «Κύκλου Ιδεών» του κ. Ευάγ. Βενιζέλου για τον γάμο των ομοφυλοφίλων εξέθεσε τον προβληματισμό της, τονίζοντας τα ακόλουθα:

«Μας έλεγε ο (καθηγητής) κ. Κουμάντος για μια διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο νομοθέτη και την κοινωνία. Μέσα βέβαια στο πλαίσιο το συνταγματικό. Ο νομοθέτης φορές ακολουθεί την κοινωνία, την παρακολουθεί, δηλαδή τα κοινωνικά φαινόμενα, και έρχεται να μεταρρυθμίσει, παραδείγματος χάριν, εμπορία οργάνων, βλέπεις μια ρύθμιση για εμπορία οργάνων νομοθετική. Τι σημαίνει αυτό; Ότι γίνεται στην κοινωνία αυτό, υπάρχει αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, πάει ο νομοθέτης και το ρυθμίζει.

Καμμιά φορά, λέει όμως, προηγείται της κοινωνίας και την τραβάει προς τα μπρος, ήταν τότε που γινόντουσαν αυτές οι μεγάλες αλλαγές και το θέμα και ο προβληματισμός είναι αυτό, το μέχρι που ο νομοθέτης μπορεί να τραβήξει την κοινωνία; Μπορεί να τη φτάσει μέχρι που; Κάπου τον καθοδηγεί, δηλαδή, αυτό δεν ρωτήσατε; Που να φτάσουμε;»

Στον δε σχολιασμό της συντονιστρίας της συζητήσεως: «Ο νομοθέτης πολλές φορές μπορεί να τραβήξει, αλλά αυτή είναι μια ισορροπία πολύ δύσκολη, αλλά δεν είναι υποχρεωμένος να έρχεται από πίσω αλλά μπορεί να λειτουργήσει και καθοδηγητικά, δεν μπορεί όμως να κάνει κάτι εντελώς αλματικό», η κ. Αδειλίνη προσέθεσε με νόημα: «Μέχρις ενός σημείου μπορεί».

Ενω, λοιπόν, η έγκυρη νομικός, η εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου προβληματίζεται, κάποιοι στην Κυβέρνηση νομίζουν ότι κατέχουν όλες τις απαντήσεις και την απόλυτη γνώση. Και ας βλέπουν ότι αδυνατούν να πείσουν όχι μόνον τα μέλη της κοινοβουλευτικής τους ομάδος αλλά ακόμη και μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Παραγνωρίζουν ταυτοχρόνως τον μεγάλο διχασμό τον οποίο έχουν δημιουργήσει στην ελληνική κοινωνία, το μεγαλείτερο μέρος της οποίας δεν θεωρεί «πρόοδο» την θεσμοθέτηση του γάμου των ομοφυλοφίλων. Και δεν είναι πρόθυμη να συρθεί σε «αλματικές» ακροβασίες των νομοθετών.

Ούτε, βεβαίως, πείθεται από τις εξυπνάδες του κ. Σκέρτσου, ο οποίος μετά το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο προέβαλε ως επιχείρημα για την υιοθέτηση του μέτρου αυτού την ρήση «Ανήκωμεν εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή! Προφανώς, ο υπουργός Επικρατείας ούτε το πνεύμα του Καραμανλή είναι εις θέσιν να αντιληφθεί ούτε, βεβαίως, γνωρίζει τι σημαίνει «δυτικός πολιτισμός». Διότι η βάσις του δυτικού τρόπου σκέψεως είναι ο προβληματισμός και η κριτική σκέψις. Τέτοια είναι η σκέψις της κ. Αδειλίνη. Ο μονολιθικός δογματισμός της Κυβερνήσεως δεν έχει καμμία σχέση με την Δύση.