Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ: HELLAS JOURNAL
Αντίθετα, θα έλεγα, πως έχει μετακινηθεί ακόμα πιο κοντά σε αντιαμερικανικές δυνάμεις όπως είναι η Χαμάς, το Ιράν, η Ρωσία και άλλα παρόμοια αυταρχικά καθεστώτα και οργανώσεις. Μέχρι και τους Χούθι της Υεμένης συμπαθεί ο Ερντογάν, που καθημερινά ρίχνουν πυραύλους εναντίον των Αμερικανών και των συμμάχων τους στην Ερυθρά Θάλασσα. Την περασμένη εβδομάδα επισκέφθηκαν τον Ερντογάν στο Σαράϊ του δύο Δημοκρατικοί γερουσιαστές, μέλη της πανίσχυρης Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας: Η κ. Τζιν Σαχίν από την πολιτεία του Νιού Χάμσάιαρ και ο κ. Κρις Μέρφι από την πολιτεία του Κονέκτικάτ.
Παλαιότερα είχαν σαφείς αντιτουρκικές σχέσεις, περισσότερο επειδή τους επηρέαζε ο γερουσιαστής Μενέντεζ, από τη θέση του προέδρου της Επιτροπής. Από τη στιγμή της αποχώρησης του από την προεδρία, λόγω των κατηγοριών που εκτόξευσε εναντίον του ο Εισαγγελέας της Νέας Υόρκης -κατηγορίες που αφορούν περισσότερο τους συγκατηγορούμενους του παρά τον ίδιο- το λεγόμενο ελληνικό μέτωπο “έσπασε”. Οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ “ξεσάλωσαν” υποστηρίζοντας αναφανδόν την Τουρκία και ομολογώ πως ζούμε τις παλιές κακές εποχές, πριν ο γερουσιαστής Μενέντεζ γίνει ισχυρός και κατακτήσει την προεδρία της Επιτροπής. Ο φιλέλληνας νομοθέτης ήταν αυτός που πήρε απάνω του το παιγνίδι της αντιμετώπισης του Ερντογάν, με αποτέλεσμα να δεχθεί σωρεία επιθέσεων από τους Τούρκους.
Οι πολύ “ψαγμένοι” βλέπουν και τουρκικό δάκτυλο για τα νομικά προβλήματα του, αν και δεν έχουμε κάτι χειροπιαστό για να στηρίξουμε την υπόθεση αυτή. Κάτι περίεργες κουβέντες που πετούσε στον ανεμιστήρα ο προηγούμενος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πρέπει να τις δούμε ως “ευσεβείς πόθους”, παρά ως αποδείξεις. Αλλά, η αλήθεια είναι αυτή, όσο και αν οι Ελίτ της Αθήνας και της Λευκωσίας δεν μπορούν να την καταλάβουν, πνιγμένες στην ανοησία τους: όσο ήταν ισχυρός ο κ. Μενέντεζ, δεν κουνιόταν κανένας στο Κογκρέσο και οι λομπίστες της Τουρκίας δεν έβρισκαν πόρτες ανοικτές.
Έχουμε πλέον αλλαγή εις βάρος μας και οι υγιείς δυνάμεις της Ομογένειας πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια και να εργαστούν ξεκινώντας από το σημείο μηδέν. Η Αθήνα και η Λευκωσία δεν πληρώνουν εταιρείες λόμπι, όπως κάνουν οι Τούρκοι. Έχουν τους ομογενείς μας, οι οποίοι πληρώνουν τα έξοδα από την τσέπη τους. Θα απαιτηθεί ξανά σκληρή δουλειά. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ