Αυτή η ιδιότυπη «ομερτά» συνοδευόταν και από την παντελή σιγή ασυρμάτου από πλευράς πολιτικών και στρατιωτικών υπευθύνων, όταν η δημοσιογραφική έρευνα έφερνε στο φως της δημοσιότητας όσα επιχειρούσαν να αποκρύψουν, πάντα επικαλούμενοι μια δήθεν «υψηλή πολιτική» και όχι τον φόβο που τους προκαλούσε το ενδεχόμενο αντίδρασης της ελληνικής κοινωνίας. Όσο πειστικά συγκαλύπτουν… τα μωρά τις «ζαβολιές» τους!
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η μεταβίβαση των οβιδοβόλων στην Ουκρανία θα υλοποιηθεί μέσω της -συμμαχικής στο ΝΑΤΟ- Τσεχίας. Υπενθυμίζεται, ότι η μεταβίβαση των M101A1 προϋποθέτει τον χαρακτηρισμό τους από ελληνικής πλευράς ως στρατιωτικού εξοπλισμού «επιχειρησιακά μη αναγκαίου». Επ’ αυτού, σύμφωνα πάντα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, έχει ήδη γνωμοδοτήσει το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ), ο αρχηγός του οποίου, αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, θα παραστεί στη συνεδρίαση της Επιτροπής για να παράσχει κάθε διευκρίνιση που θα χρειαστεί.
Σημειώνεται ότι η δυνατότητα δωρεάς ή παραχώρησης κατά χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού για την εξυπηρέτηση της εξωτερικής αμυντικής πολιτικής της χώρας, προβλέπεται από το άρθρο 107 του Νόμου 3978/2011 (Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Υπηρεσιών και Προμηθειών στους τομείς της Άμυνας και της Ασφάλειας − Εναρμόνιση με την Οδηγία 2009/81/ΕΚ − Ρύθμιση θεμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας).
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει από την αρχή του πολέμου και με κάθε επισημότητα, έχει διακηρύξει την υποστήριξή της στην Ουκρανία και παρά τους πιο προσεκτικούς διπλωματικά τόνους που πλέον τηρεί σε διακηρυκτικό επίπεδο, η παραχώρηση του υλικού είναι κατανοητή. Ίσως δε, το άνοιγμα της συζήτησης περί αποστολής ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, παρότι ενταφιάστηκε προτού καλά-καλά ξεκινήσει, δημιούργησε την ανάγκη κάποιου είδους «εξισορρόπησης» για να μη δοθεί η εντύπωση εγκατάλειψης της χώρας του Βολοντίιρ Ζελένσκι.
Εξάλλου, δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα προχωρά σε έμπρακτη – απευθείας χορήγηση στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία, όπως στην περίπτωση των ρωσικής κατασκευής και ανατολικογερμανικής προέλευσης, τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-1. Βέβαια, ανακοίνωση από ελληνικής πλευράς δεν είχε υπάρξει και χρειάστηκαν δηλώσεις του Γερμανού καγκελάριου Σολτς για να το πληροφορηθεί η ελληνική κοινωνία. Παρομοίως, ανακοινώσεις ουδέποτε εκδόθηκαν και για τις υπόλοιπες -απευθείας- αποστολές στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία (στο τέλος της ανάρτησης παραθέτουμε ενδεικτικά τη λίστα που είχε προκύψει από την έρευνα του Περικλή Ζορζοβίλη και είχαμε αναδημοσιεύσει στις 8 Ιουνίου 2022 από την Κυριακάτικη Δημοκρατία – στο μεταξύ μεσολάβησε και το 2023…).
Υπενθυμίζεται, ότι πολύ πρόσφατα, αμέσως μετά τη Διάσκεψη για την Ουκρανία στο Παρίσι, που διοργανώθηκε με την πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Πιστεύω ότι επιβεβαιώσαμε την ενότητά μας και την αποφασιστικότητά μας να στηρίξουμε την Ουκρανία, έτσι ώστε να μπορέσει να αμυνθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο απέναντι στην ρωσική εισβολή». Ωστόσο, όσον αφορά το θέμα της αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το απέκλεισε, όπως άλλωστε και οι ίδιοι οι Αμερικανοί, που φοβούνται το ενδεχόμενο να προκύψει μη ελεγχόμενη κλιμάκωση στο επικίνδυνο να διαχυθεί και πέραν των συνόρων των δυο χωρών της πολεμικής σύρραξης. Κατά συνέπεια, στο πλαίσιο του χρυσώματος του χαπιού προς την Ουκρανία, θα αποσταλούν τα 32 οβιδοβόλα…
Όσον αφορά τη διαδικασία που έχει συμφωνηθεί, αυτή θα λάβει τον χαρακτήρα διακρατικής συμφωνίας. Τα 32 οβιδοβόλα θα πωληθούν στην Τσεχία στην τιμή των 1.950.000 ευρώ (περίπου 61.000 ευρώ ανά μονάδα) και στη συνέχεια η κεντροευρωπαϊκή χώρα θα τα προωθήσει στην Ουκρανία. Η …τριγωνική διαδικασία που έχει επιλεγεί δημιουργεί απορίες καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που θα καταγραφόταν απευθείας συναλλαγή με την Ουκρανία, με εξοπλιστικό περιεχόμενο.
Το πρώτα οκτώ ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα Μ101Α1 εισήχθησαν σε υπηρεσία με το Πυροβολικό Μάχης του Ελληνικού Στρατού το 1951. Στη συνέχεια, για περίπου 20 χρόνια, αποκτήθηκαν επιπλέον οβιδοβόλα του τύπου με αποτέλεσμα το 1970 ο αριθμός τους σε ελληνική υπηρεσία να ανέλθει σε 465 μονάδες, αποτελώντας περίπου το 60% των ρυμουλκούμενων πυροβόλων σε υπηρεσία, εξοπλίζοντας τις Μοίρες Πεδινού Πυροβολικού (ΜΠΠ). Το 1980 με την απόφαση που καθόρισε τα 155 χλστ. ως διαμέτρημα Αμέσου Υποστηρίξεως (ΑΥ), άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τη σταδιακή απόσυρση των M101A1 και την αντικατάσταση τους από οβιδοβόλα διαμετρήματος 155 χλστ. Σύμφωνα με πληροφορίες γύρω στο 2015 υπήρχαν περί τα 400 οβιδοβόλα του τύπου σε υπηρεσία, ενώ σήμερα, σύμφωνα με ανοικτές πηγές διατηρούνται σε αποθήκευση περί τα 180 οβιδοβόλα του τύπου.
Το οβιδοβόλο 105 χιλ. Μ101Α1 είναι αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης, που χρησιμοποιείται σε αποστολές Αμέσου Υποστηρίξεως – Ενισχύσεως και σπανίως Γενικής Υποστηρίξεως. Στο σημερινό χώρο μάχης, η επιχειρησιακή αξία του M101A1 έχει σημαντικά απομειωθεί λόγω του βεληνεκούς των 11.275 μέτρων, της ανάγκης χρήσης ρυμουλκού οχήματος για την κίνηση του και της απαίτησης υπηρέτησης από επτά άτομα που είναι ακάλυπτα. Λόγω των προαναφερθέντων, η μεταβίβαση στην Ουκρανία μπορεί να θεωρηθεί υποχρεωτική επιλογή για τους Ουκρανούς, λόγω ανυπαρξίας σύγχρονων μέσων πυροβολικού.
Χαρακτηριστικά – Δυνατότητες M101A1 (από τον δικτυακό τόπο του ΓΕΣ)
Διαμέτρημα 105 χιλ.
Μήκος 6,10 µ.
Πλάτος 2,16 µ.
Ύψος 1,60 µ.
Βάρος 2,26 τόνοι.
Χρόνος τάξεως 3 λεπτά
Βεληνεκές 11.275 µ.
Βεληνεκές μάχης (85% του μέγιστου) 9.600 µ.
Βεληνεκές Α/Τ βολής 3.500 µ.
Σκόπευση καθ’ ύψος -89 +1155 χιλ.
Σκόπευση κατά διεύθυνση 409 χιλ. Δεξιά 400 χιλ. Αριστερά
Μέγιστος ρυθμός βολής 4 βλ./λ.
Ζωή σωλήνα (Ι.Π.Γ.) 5.000
Ακτίνα μεγάλων θραυσμάτων 175 µ.
Δραστική ζώνη βλήματος 30Χ20 µ.
Υπηρέτες 7
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΠΟΤΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ. ΛΟΓΙΚΑ, ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΟΒΙΔΟΒΟΛΑ…
Σε ό,τι αφορά τη στρατιωτική βοήθεια που έχει παραχωρηθεί στην Ουκρανία, η έρευνα δείχνει ότι από τις 27 Φεβρουαρίου μέχρι και τα τέλη Απριλίου 2022 περιλαμβάνει, σύμφωνα με διάφορες πηγές, τα ακόλουθα υλικά:
>Περί τους 1.100 σοβιετικής (ρωσικής) προέλευσης αντιαρματικούς εκτοξευτές RPG-18, περίπου το 5% των 21.500 εκτοξευτών που τη διετία 1993-1994, σύμφωνα με αναφορές εκείνης της περιόδου, είχαν αποκτηθεί από τα αποθέματα του στρατού της πρώην Ανατολικής Γερμανίας
>Φυσίγγια διαμετρήματος 7,62 x 51 χλστ. και 7,62 x 39 χλστ. (βάλλονται από τυφέκια Kalashnikov): περί τα 4 εκατ. φυσίγγια ανά κατηγορία.
>Περί τα 500 τυφέκια εφόδου τύπου Kalashnikov, αριθμός που αν τελικά οι επίσημες ανακοινώσεις τον επιβεβαιώσουν, είναι εντυπωσιακά μικρός τόσο σε απόλυτο μέγεθος όσο και σε σχέση με τις αρχικές πληροφορίες.
>Περί τα 60 (οι αρχικές πληροφορίες ανέφεραν περί τα 35), αμερικανικής προέλευσης, εκτοξευόμενα από των ώμο (MANPADS) κατευθυνόμενα βλήματα εδάφους – αέρος Stinger και μικρός αριθμός από σκανδάλες (επί της οποίας προσαρμόζεται το βλήμα ώστε να εκτοξευθεί) του συστήματος.
>Περί τις 2.000 ρουκέτες διαμετρήματος 122 χλστ. του συστήματος Πολλαπλού Εκτοξευτή Πυραύλων (ΠΕΠ) τύπου RM-70. Σημειώνεται ότι το 1994 το Πυροβολικό του Ελληνικού Στρατού απέκτησε από τα αποθέματα του πρώην Στρατού της Ανατολικής Γερμανίας 150 πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων (ΠΕΠ) τύπου RM-70, τσεχοσλοβακικής προέλευσης (έκδοση του σοβιετικού BM-21 Grad) και πολλές δεκάδες χιλιάδες ρουκετών.
>Περί τις 20.000 βλήματα πυροβολικού διαμετρήματος 155 χλστ. Αν και δεν υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες για τον τύπο των βλημάτων μπορεί με αρκετή βεβαιότητα να υποτεθεί ότι πρόκειται για τα υψηλής εκρηκτικότητας (HE: High Explosive) τύπου M107. Ας σημειωθεί εδώ ότι στην πάροδο των ετών, στο πλαίσιο της αμερικανικής και γερμανικής βοήθειας ο Ελληνικός Στρατός έχει παραλάβει μεγάλες ποσότητες βλημάτων του τύπου στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν και τα εγχώριας παραγωγής (από την Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα – ΕΑΣ).
Επίσης, πρέπει να αναφερθεί ότι τα M107 μπορούν να βληθούν τόσο από τα 118 ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα τύπου M777 διαμετρήματος 155 χλστ. που παραχωρήθηκαν στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ (108), Αυστραλία (6) και Καναδά (4), τα επίσης ρυμουλκούμενα FH70 (άγνωστος αριθμός παραχωρήθηκε από Ιταλία και Εσθονία), όσο και από τα αυτοκινούμενα ιδίου διαμετρήματος PzH-2000, Caesar και M109 που παραχωρήθηκαν αντίστοιχα από Γερμανία (7), Γαλλία και ΗΠΑ. Προς το παρόν δεν είναι γνωστό αν μαζί με τα βλήματα από τα αποθέματα του Ελληνικού Στρατού παραχωρήθηκαν προωθητικά γεμίσματα, εμπυρεύματα και πυροσωλήνες..
https://www.defence-point.gr/