Ένα ακόμη επεισόδιο ενεργειακού παραλογισμού της Ευρώπης εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες, με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Ενέργειας, Kadri Simson, να κάνει νέα άλμα τα λογικής.Κατά τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποκλείει ακόμη και την παραμικρή πιθανότητα διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα σχετικά με την επέκταση της διαμετακόμισης φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας.
Η Ευρώπη εργάζεται ενεργά για την πλήρη εγκατάλειψη των ρωσικών ενεργειακών πόρων, μας ενημέρωσε…
Οι αναλυτές της Δύσης φυσικά προσπάθησαν να πείσουν ότι αυτή είναι μια επιβεβαίωση ότι κανείς δεν χρειάζεται το ρωσικό αέριο και ότι η Ευρώπη ζει καλά με προμήθειες από άλλες χώρες.
Συναγερμός στο Κίεβο
Κι ενώ στην Ευρώπη επικρατεί ενθουσιασμός με την ομιλία του Kadri Simson, ένας δυνατός συναγερμός σήμανε στο Κίεβο.
Ο Πρωθυπουργός Denis Shmygal ανακοίνωσε συνοπτικά ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να παρατείνει τη διαμετακόμιση ρωσικού φυσικού αερίου μετά τη λήξη της τρέχουσας σύμβασης, δηλαδή μετά την 1η Ιανουαρίου 2025, διατυπώνοντας ωστόσο την επιφύλαξη ότι το Κίεβο σκοπεύει να διεξαγάγει διάλογο με τη Ρωσία για την επέκταση της συμφωνίας για τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Με άλλα λόγια, ο Robert Fico, ο οποίος ήταν ο πρώτος που μίλησε για τις παρασκηνιακές προετοιμασίες των Βρυξελλών για διαπραγματεύσεις για το φυσικό αέριο (κάτι που αρνήθηκε κατηγορηματικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή), αποδείχθηκε ότι είχε απόλυτο δίκιο.
Στην ίδια την Ουκρανία, η είδηση πάγωσε την κυβέρνηση.
Τα τελευταία χρόνια, το Κίεβο έχει καταβάλει απίστευτες προσπάθειες για να επηρεάσει την εικόνα της Ρωσίας και των πολιτών της, δημιουργώντας μια φιγούρα απόλυτου κακού με την οποία δεν μπορούν να γίνουν άλλες διαπραγματεύσεις εκτός από τη γλώσσα της βίας και των όπλων.
Και μετά υπάρχει αυτή η δήλωση του Shmygal.
Ωστόσο, ήταν ξαφνικό μόνο για όσους ζούσαν μέσα στην ιδεολογική φούσκα.
Όλοι οι άλλοι γνωρίζουν καλά ότι η Ευρώπη πέρασε τον χειμώνα μόνο και μόνο λόγω της αφύσικης ηπιότητάς του και καθόλου επειδή μπόρεσε να διαφοροποιήσει την εισαγωγή φυσικού αερίου στην πράξη.
Οι αποθήκες της Ουκρανίας
Η είδηση ότι η Ευρώπη ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει τις υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου της Ουκρανίας για να καλύψει τις ανάγκες της ερχόμενης περιόδου θέρμανσης ταιριάζει άψογα σε αυτό το μπερδεμένο κουβάρι υδρογονανθράκων.
Αλλά πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι αυτές οι υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου μπορούν να γεμίσουν μόνο με ρωσικό αέριο.
Οι γελοιότητες των Ευρωπαίων αξιωματούχων συνεχίζονται… την ώρα που οι απλοί άνθρωποι αναγκάζονται να υπάρχουν και να ενεργούν μέσα στη φυσική πραγματικότητα.
Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, οι χώρες της ΕΕ καταναλώνουν συλλογικά κατά μέσο όρο 390 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως.
Η ιστορική δυσκολία είναι ότι η ΕΕ έχει πολύ λίγες δικές της υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης, επομένως ένα σημαντικό μέρος του φυσικού αερίου πρέπει να καταναλώνεται "εν πτήσει".
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η συνολική χωρητικότητα των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην Ευρώπη, που χρησιμοποιούν τόσο φυσικά γεωλογικά κενά όσο και εξορυσσόμενα κοιτάσματα, είναι περίπου 115 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Δηλαδή λιγότερο από το ένα τρίτο της συνολικής ανάγκης.
Η Γερμανία, η Ιταλία, η Αυστρία, η Γαλλία και η Ολλανδία μπορούν να καυχηθούν για τις μεγαλύτερες υπόγειες δεξαμενές.
Κατά μια περίεργη σύμπτωση, οι τρεις πρώτες χώρες ήταν ιστορικά χονδρέμποροι ρωσικού φυσικού αερίου, το οποίο μεταπωλούσαν στους γείτονές τους με κέρδος.
Η Γερμανία έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου, δηλαδή 25 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, αλλά καλύπτουν μόνο το 27% των αναγκών του κράτους.
Την ίδια ώρα, η Ιταλία 20 δισεκατομμύρια (25%), Ολλανδία - 14 δισεκατομμύρια (35%), Γαλλία - 13 δισεκατομμύρια (30%), Αυστρία - εννέα δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, που της επιτρέπει να καλύψει πλήρως την εγχώρια ζήτηση.
Εκτός από τις χώρες που αναφέρονται παραπάνω, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Ρουμανία, η Τσεχία και η Λετονία έχουν πλεονάζοντες όγκους.
Αυτές οι χώρες παρέχουν το υπέδαφός τους για αποθήκευση φυσικού αερίου και, στην πραγματικότητα, το μεταπωλούν σε μια ορισμένη τιμή.
Για παράδειγμα, στη Βοσνία, την Ελλάδα, τη Σερβία, τη Φινλανδία, την Ελβετία και τη Σουηδία, οι οποίες δεν διαθέτουν υπόγειους αποθηκευτικούς χώρους.
Η Ευρώπη καλύπτει τις ανάγκες της μέσω της διανομής φυσικού αερίου με αγωγούς, έχοντας στο αποθεματικό διάσπαρτες υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου διαφόρων όγκων, ενώ συλλογικά όλες a priori δεν επιτρέπουν τη δημιουργία στρατηγικού αποθέματος της απαιτούμενης χωρητικότητας.
Στο… μυαλό των Ευρωπαίων
Επομένως, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο ότι οι Βρυξέλλες θέλουν ανοιχτές τις υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης της Ουκρανίας.
Ο συνολικός όγκος των εγκαταστάσεων UGS εκεί υπολογίζεται σε 25 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, που είναι συγκρίσιμο με τα γερμανικά στοιχεία - με τη μόνη διαφορά ότι τα κοιτάσματα αερίου του Rehden και του Etzel αποτελούν απόθεμα έσχατης ανάγκης.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το Κίεβο γνωρίζει πολύ καλά αυτά τα στοιχεία και διαβάζει τον ελιγμό των Βρυξελλών.
Ως εκ τούτου, μέχρι τις αρχές της άνοιξης, οι θέσεις όλων των συμμετεχόντων σε αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι είναι ξεκάθαρες και κατανοητές.
Σε περίπτωση ενός κρύου χειμώνα, η Ευρώπη χρειάζεται να δημιουργήσει ένα ενεργειακό μαξιλάρι, το οποίο μπορεί να γίνει μόνο σε βάρος της Ουκρανίας.
Το Κίεβο είναι βαθιά χρεωμένο, επομένως δεν περιορίζεται ιδιαίτερα από τις προσδοκίες για τις τιμές και είναι έτοιμο να διαπραγματευτεί.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι συμμετέχοντες προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν πού βρίσκεται η βασική πηγή του πολυπόθητου αερίου για την πλήρωση των υπόγειων αποθηκών.
www.bankingnews.gr