Ποια είναι η λογική πραγματικά. Και αν σε κάποιον δεν αρέσει η ελληνική μουσική;
Αν οι πελάτες ενός ξενοδοχείου θέλουν να ακούνε κλασσική μουσική;
Και τι είδους ελληνική μουσική. Ποιος το καθορίζει αυτό. Παντελή Παντελίδη ή Πάολα, Μάκη Δημάκη ή Έφη Θώδη. Και ακόμη, Χατζηδάκη ή Θεοδωράκη και Ξαρχάκο. Ή μήπως έντεχνο. Τσάμικα, κρητικά, ποντιακά, γκρεκάνικα, τον Βιολάρη να τραγουδάει κυπριακά;Που σταματάει η λογική και που αρχίζει η γελοιότητα.
Θα φτιαχτεί και ηλεκτρονική βάση δεδομένων λέει το νομοσχέδιο. Θα έχει όλα τα ελληνικά τραγούδια από το 1900 έως σήμερα. Ποια θα έχει και ποια όχι. Με ποιο κριτήριο θα γίνει η επιλογή.
Ποιος θα επιβλέπει την τήρηση του νόμου; Θα ακούει κάποιος πελάτης όλη την ημέρα και θα κρατάει χρόνο αθροιστικά; Και μετά θα κάνει καταγγελία στην αρμόδια υπηρεσία;
Ή μήπως θα δημιουργηθεί κάποιου είδους αστυνομία ελληνικής μουσικής;
Και αν για παράδειγμα ο ξενοδόχος παίζει ελληνικά νωρίς το πρωί και μετά τα μεσάνυχτα, αυτό μετράει ή πρέπει ναι είναι συγκεκριμένες ώρες;
Ακόμη κι αν υποβάλλει συγκεκριμένη play list ποιος θα ελέγχει εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιες λίστες; Και κυρίως ποιος θα ελέγχει αν είναι αληθινές.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για ανέκδοτο.
Τα σχόλια στη δημόσια διαβούλευση είναι χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχει λογική.
Το επόμενο στάδιο θα είναι να υποχρεωθούν τα εστιατόρια να μαγειρεύουν μεσογειακή κουζίνα, οι αθλητές να φοράνε ελληνικά παπούτσια, οι πολίτες να φοράνε ρούχα από ελληνικές βιοτεχνίες κ.λπ.
Δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα με ρυθμίσεις της λογικής αποφασίζομεν και διατάσσομεν.
Θα αποδειχθεί ένα τεράστιο φιάσκο σε ένα κράτος που δεν μπορεί να απαγορεύσει το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους, που δεν μπορεί να σταματήσει τους πιωμένους οδηγούς, που δεν μπορεί χιλιάδες πράγματα. Σοβαρά και όχι αυτού του επιπέδου.
Ακόμη κι αν με ένα μαγικό τρόπο υπήρχε τρόπος να επιβληθεί είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα ήταν τραγικό. Δεν χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση.
Αν τα σουξέ του υπολογιστή που γράφονται μαζικά και είναι όλα ίδια τα ονομάζει η κυρία Μενδώνη ελληνική μουσική τότε κάτι δεν πάει και τόσο καλά.
Παντελής Ζαγοριανίτης / hellasjournal.com