Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει τελικά να αντεπιτεθεί; Τι θα συμβεί αν αποφασίσει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να βομβαρδίσει επιτέλους το πολύτιμο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν;
Ένα τέτοιο σενάριο έχει παιχτεί εδώ και χρόνια, αλλά εδώ είναι μια εκδοχή του πώς θα μπορούσε να μοιάζει.
Αρκετά τετράδες μαχητικά αεροσκάφη stealth F-35 θα μπορούσαν να πετάξουν με χωριστές διαδρομές για να χτυπήσουν τοποθεσίες σε ολόκληρη την τεράστια Ισλαμική Δημοκρατία, μερικά έως και 1.200 μίλια από το εβραϊκό κράτος.
Μερικά από τα αεροσκάφη μπορεί να πετάξουν κατά μήκος των συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας (παρά την αντίθεση αυτών των χωρών) και στη συνέχεια να διασχίσουν το Ιράκ (που θα ήταν επίσης αντίθετοι). Άλλα αεροσκάφη ενδέχεται να πετάξουν μέσω του εναέριου χώρου της Σαουδικής Αραβίας (ασαφές αν αυτό θα ήταν με σιωπηλή συμφωνία ή αντίθεση) και τον Περσικό Κόλπο.
Ο κύριος στόχος θα ήταν η εξάλειψη της αεράμυνας του Ιράν
Μπορεί να φτάσουν ταυτόχρονα ή κατά κύματα (όπως έκανε το Ιράν τη νύχτα μεταξύ Σαββάτου και Κυριακής) για να εξαλείψουν πρώτα την αεράμυνα των αγιατολάχ σε δεκάδες ιρανικές πυρηνικές τοποθεσίες, προσεκτικά επιλεγμένες από τη Μοσάντ και τις υπηρεσίες πληροφοριών του IDF.
Η δουλειά τους θα ήταν να εξαλείψουν τη σοβαρή ασπίδα αεράμυνας του Ιράν, ένα πολύ πιο εξελιγμένο αμυντικό σύστημα από οτιδήποτε έχει ο Λίβανος, η Συρία ή η Χαμάς.
Ανεξάρτητα από το αν τα F-35 ήρθαν από κοινού ή κατά κύματα, σχεδόν σίγουρα θα υπήρχε ένα ξεχωριστό κύμα για τους αετούς F-15 του Ισραήλ, τα μαχητικά γεράκια F-16 και τα βαριά φορτωμένα F-35 που μετέφεραν αμερικανικές βόμβες GBU-72 5.000 λιβρών . Οι βόμβες 2.000 λιβρών και μικρότερες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για διάφορους στόχους.
Μπορεί ακόμη και να υπάρξουν επιπλέον κύματα μετά από αυτό για να βοηθήσουν στη διείσδυση βαθιά στο έδαφος για την καταστροφή των κορυφαίων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν στο Fordow και στο Natanz.
Το IDF θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει έναν σημαντικό αριθμό δικών του βαλλιστικών πυραύλων εδάφους-εδάφους, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών και επίθεσης.
Ο κύριος θάλαμος του Fordow είναι θαμμένος περίπου 80 μέτρα κάτω από τη γη, ένα βάθος που μόνο οι βόμβες «bunker buster» των 30.000 λιβρών στο αμερικανικό οπλοστάσιο θα μπορούσαν αμέσως να καταστρέψουν.
Αλλά ακόμη και υπό την κυβέρνηση Τραμπ, οι ΗΠΑ αρνούνταν πάντα να παράσχουν στο Ισραήλ τέτοιου είδους καταστροφές.
Δεν χρειάζεται κανείς να εξαλείψει εντελώς μια εγκατάσταση για να την καταστήσει άχρηστη. Μια επαναλαμβανόμενη σειρά απεργιών θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόσβαση της Τεχεράνης στην ηλεκτρική ενέργεια, να θάψει τις εισόδους και τις εξόδους της και να την αποκόψει από τον κόσμο.
Μια τέτοια λειτουργία μπορεί να μην είναι δωρεάν.
Το Ιράν μπορεί να καταφέρει να καταρρίψει αεροσκάφος.
Ορισμένα αεροσκάφη ενδέχεται να αποτύχουν να πραγματοποιήσουν την πτήση της επιστροφής λόγω προβλημάτων καυσίμων, ακόμη και αν υπήρχε κάποια περίπλοκη ικανότητα ανεφοδιασμού με καύσιμα στον αέρα ή σημείο προσγείωσης στη μέση ως μέρος του σχεδίου.
Από τη θετική πλευρά, παρά τον τεράστιο αριθμό αεροπορικών επιθέσεων από τον IDF στον Λίβανο, τη Συρία και τη Γάζα, που σύμφωνα με πληροφορίες περιλάμβαναν και μαχητικά αεροσκάφη F-15 και F-16 κατά καιρούς, το Ισραήλ έχασε μόνο ένα F-16 στις αρχές του 2018 και δεν έχει χάσει ποτέ F-35.
Οι ειδικές δυνάμεις ή οι πράκτορες της Μοσάντ στο Ιράν για να βοηθήσουν στο κοντινό πλάνο θα μπορούσαν να χαθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Υπάρχουν επίσης πρόσθετες εγκαταστάσεις που μπορεί να χτυπήσει το Ισραήλ, όπως ο αντιδραστήρας βαρέος νερού στο Αράκ, το εργοστάσιο μετατροπής ουρανίου κοντά στο Ισφαχάν, ερευνητικοί αντιδραστήρες στο Μπονάμπ, το Ραμσάρ και την Τεχεράνη και άλλες εγκαταστάσεις όπου το Ιράν έχει προχωρήσει σε θέματα όπλων – αν και αυτά Οι εγκαταστάσεις ενδέχεται να έχουν χαμηλότερη προτεραιότητα, καθώς αποτελούν προηγούμενα σημεία στον κύκλο των πυρηνικών όπλων.
Από τα μέσα του 2023, αποκαλύφθηκε επίσης ότι οι πληροφορίες του IDF σχημάτισαν μια νέα μονάδα δεκάδων αξιωματικών με έναν στόχο: τη συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών για την ανάπτυξη μιας τεράστιας τράπεζας στόχου για πλήγμα στο Ιράν πολύ πέρα από το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Οι στόχοι επρόκειτο να περιλαμβάνουν βασικές πηγές ενέργειας για το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης προκειμένου να τους γονατίσουν με τον ίδιο τρόπο που οι μυστικές υπηρεσίες του IDF είχαν συγκεντρώσει πληροφορίες επί χρόνια για έναν τεράστιο αριθμό στόχων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.
Το Ισραήλ μπορεί να μην αναλάβει μια τεράστια επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Εάν το κάνει, μπορεί να μην ανοίξει την πολύ μεγαλύτερη τράπεζα-στόχο των στόχων του IRGC.
Η διατήρηση της υποστήριξης των ΗΠΑ και των συμμάχων είναι επίσης κρίσιμη αξία.
Από την άλλη πλευρά, ο κύριος λόγος για να μην επιτεθεί στο Ιράν για χρόνια ήταν το χτύπημα που θα μπορούσε να λάβει η Ιερουσαλήμ από τη Χεζμπολάχ , τη Χαμάς και εκατοντάδες drones και βαλλιστικούς πυραύλους.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη εκδηλωθεί – και ακόμη χειρότερα, συμπεριλαμβανομένης της Υεμένης που δεν θεωρήθηκε ότι συμμετείχε σίγουρα σε έναν θεωρητικό μεγαλύτερο πόλεμο όπως στην πραγματικότητα στον τρέχοντα πολύ πραγματικό πόλεμο – φαίνεται να υπάρχουν πολλά λιγότερος λόγος για να μείνουμε πίσω αυτή τη στιγμή από ό,τι οποτεδήποτε εδώ και δεκαετίες.