ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΙΣΧΥΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΓΝΙΑ ΕΠΙΡΡΟΗΣ…
Το DP πληροφορείται, ότι στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλη «ανακατάταξη» στους συσχετισμούς ισχύος ανάμεσα στους «θεσμικούς εκπροσώπους», δηλαδή στις τάξεις της πολιτικής ηγεσίας. Για να το πούμε κομψά, η ανακατάταξη αυτή θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο του «decision-making process»… που λένε στα πιο απομονωμένα χωριά της ελληνικής επαρχίας (σ.σ. διαδικασία λήψης απόφασης), της «αλυσίδας» που συμπεριλαμβάνει τα πρόσωπα των οποίων η γνώμη συνυπολογίζεται, προτού ληφθεί η τελική απόφαση για κάθε ζήτημα. Κατά συνέπεια, επηρεάζοντας το σύνολο των ζητημάτων, αναμένεται να παίξει κάποιον ρόλο και στην υλοποίηση της… οραματικής «Ατζέντας 2030». Πάντως οι συστηματικοί παρατηρητές των εσωτερικών ισορροπιών συζητούν το αν και το πότε η «ανακατάταξη» θα δημοσιοποιηθεί…
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ ΚΑΙ… ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ
Εξαιρετικά ενοχλητική έχει καταντήσει αυτή η συζήτηση για τη «Ατζέντα 2030» του ΥΕΘΑ Νίκου Δένδια. Όχι διότι η κατάληξη, ή αν θέλετε το «όραμα» δεν είναι απαραίτητα σωστό, με ισχυρή λογική πίσω του. Όπως όμως σε όλα στη ζωή, εάν κάνεις μισή τη δουλειά, δεν πρόκειται αν δεις αποτέλεσμα. Επίσης, μόνο αν είσαι τυχερός δεν θα κάνεις και ζημιά από πάνω. Πέραν του ότι αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση «ζαριά» το που θα βρίσκεται το 2030 ο ίδιος ο Δένδιας. Άρα, είναι εξαιρετικά απίθανο ότι θα βρίσκεται στα πέριξ για να συντονίζει την υλοποίηση του «οράματος».
Διότι η «καυτή πατάτα» θα περάσει σε άλλα χέρια. Η δε απουσία θεσμών που θα αποφασίσουν τα «οράματα» μαζί με τον τρόπο υλοποίησής τους, εξακολουθεί να εκπέμπει μια εικόνα ελάχιστα κολακευτική για τη χώρα. Κενό σημειώνεται και στην εξασφάλιση μιας στοιχειώδους συναίνεσης στο πολιτικό σύστημα, ότι το σχέδιο θα το στηρίξουμε (σχεδόν) όλοι και δεν θα το παρατήσουμε στη μέση. Θα λάβουμε ταυτόχρονα, συλλογικά, τα μέτρα εκείνα, ώστε κατά το «ταξίδι», δηλαδή στη διαδρομή μέχρι να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό, δεν θα έχουμε «ατυχήματα». Στο μέτρο δε που η απειλή παραμένει στη θέση της -και δεν αναφερόμαστε ασφαλώς στη Ρωσία- θα μπορούσε να προκύψουν εξαιρετικά δυσάρεστες καταστάσεις.
Οραματισμοί και υλοποίηση
Σε περίπτωση αποτυχίας, κύριε υπουργέ μας, ο ιστορικός του μέλλοντος… δεν θα τσιγκουνευτεί χαρακτηρισμών για να χαρακτηρίσει τις επιδόσεις. Οι συνέπειες θα μιλούν από μόνες τους και το διαδίκτυο θα εξασφαλίζει εύκολη και ασφαλή τεκμηρίωση της αποτίμησης του τι συνέβη και τι όχι, μαζί με τα φανερά και κρυφά κίνητρα των πολιτικών πρωταγωνιστών. Εκτός από αυτά, θα κριθεί όμως και το κατά πόσον τέτοιοι οραματισμοί είναι εφικτοί. Κι εγώ θα ήθελα αύριο να διαφημιστεί η χώρα παγκόσμια εξαγγέλλοντας την πρώτη επιστημονική αποστολή στον πλανήτη Άρη… κάτι σαν το «διαστημικό όραμα 2030». Το πρώτο που θα ρωτούσαν οι σοβαροί, είναι «ωραίο μεγάλε! Πόσο κοστίζει;».
Πολλά «θα» μα στο τέλος… από τηγανίτα τίποτα
Μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Το ότι ακόμα κι αν πουλιούνταν όλα τα αεροσκάφη που προανήγγειλε ο Δένδιας, τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν στο πιο ακραία ευνοϊκό σενάριο, δεν θα κάλυπταν πάνω από το 20% της δαπάνης, που ανέρχεται σε διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων ευρώ. Δεν είμαστε κακόπιστοι. Ρεαλιστές είμαστε. Ενώ θα πιστώναμε εύκολα στον ΥΕΘΑ επαρκή προσήλωση στη «μεγάλη εικόνα», δεν αισθανόμαστε την ίδια ασφάλεια ότι πέραν των οραματισμών, τους έχει απασχολήσει και η ομαλή μετάβαση. Με αποτέλεσμα η χώρα να έχει αρχίσει να θυμίζει επικίνδυνα δεκαετία του ’80, από τα πολλά «θα»…
Κι ένα τελευταίο. Κατά τη γνώμη μας είναι το αποτέλεσμα αυτής της μη οργανωμένης και συλλογικής προσέγγισης. Αφού θέλαμε π.χ. 40 Rafale, πώς τα καταφέραμε να μην πάρουμε τίποτε απολύτως για τον τομέα της παραγωγής και κυρίως της υποστήριξης και συντήρησης του αεροσκάφους από τους Γάλλους; Ήταν αυτοκαταστροφικό το επιχείρημα περί «δημοσιονομικού χώρου» και… «σαλαμοποίησης» των προμηθειών; Από τα αρχικά έξι μεταχειρισμένα, φτάσαμε σε χρόνο ρεκόρ στη μια Μοίρα και τώρα έχουμε σχεδόν εξαγγείλει τη δεύτερη! Να δούμε ποιο είναι το συνολικό κόστος; Χωρίς καν να προσθέσουμε τα «πακέτα» υποστήριξης.
Δουλειές στο γόνατο
Μήπως πάμε να κάνουμε το ίδιο και με τα F-35; Τα ίδια σφάλματα με τα ίδια επιχειρήματα; Τα ίδια και με τις ναυπηγήσεις. Πιάσε εσύ τώρα δυο-τρία, βάλε ένας άλλος ένα δυο ακόμα… Το πρόβλημα δεν είναι η μιζέρια, αλλά η ηλιθιότητα. Κακέ τάδε, που δεν μας δίνεις βιομηχανικό έργο. Υπουργέ μας, πόσα ναυπηγεία θα μπορούσε η χώρα να συντηρήσει εάν μάζευε όλες της τις ανάγκες, από το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό / Ακτοφυλακή, μέχρι και άλλα για τον πολιτικό τομέα; Κι ας μη συνεργαζόσουν μόνο με ένα προμηθευτή. «Ο άρτος πολύς, ουδείς εξέλθει πεινών»! Προς το παρόν, ο μόνος που υποσιτίζεται σταθερά στην Ελλάδα, είναι… ο «μυαλοφάγος».
Θέλει κανείς μήπως να περάσουμε και στον τομέα της χερσαίας ισχύος; Να σχολιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα πράγματα; Πόσο χρόνο παίρνει για να κάνουμε κάτι οριακά σωστά και όταν το ξεκινήσουμε πόσο μας παίρνει για να αρχίσουμε τις «εκπτώσεις». Τη μια διότι κάποιος είναι «καλό παιδί», την άλλη διότι το… διαχειριστήκαμε «γεωπολιτικά». Τόσους «γεωστρατηγικούς αναλυτές» δεν έχει ούτε το Αμέρικα. Έχουμε ζητήσει να μας ενημερώσουν σε ποιο πανεπιστήμιο διδάσκεται το αντικείμενο, διότι ενδιαφερόμαστε. Δυστυχώς, ουδείς μας λέει για να αποταθούμε. Μάλλον το κρατούν μυστικό.
Αποτάσσεσαι τον ανορθολογισμό; ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ
Ίσως διότι σε έναν ακόμα τομέα, αυτόν της χερσαίας ισχύος, η χώρα… δυσκολεύεται να πει ξεκάθαρα η ίδια τι είναι αυτό που χρειάζεται, τι είναι αυτό που ζητάει. Ώστε να στείλουν όλοι να κοινοποιήσουν το ενδιαφέρον τους οι υποψήφιοι προμηθευτές και να στείλουν τις προσφορές τους. Μπας και επιστρέψει ποτέ ένα μέρος της επένδυσης στην ελληνική οικονομία. Το ίδιο τελικά ισχύει για την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα. Πάντα στον χώρο της άμυνας βρισκόμαστε. Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε και να εναγκαλισθούμε επιτέλους τον ορθολογισμό; Στοιχειωδώς έστω…
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ
Την απαγόρευση χρήσης και εμπορικής εκμετάλλευσης του αριθμού «44» στη νέα ποδοσφαιρική εμφάνιση της Εθνικής Γερμανίας ανακοίνωσε η πασίγνωστη εταιρία Adidas μετά από διαμαρτυρίες ότι ο αριθμός έμοιαζε με… το σύμβολο των SS κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο! Είναι αν τρελαίνεσαι με αυτούς τους Γερμανούς. Από τη μία δεν μπορούν με τίποτα να ξεπεράσουν -και να συμβιβαστούν με- το παρελθόν τους. Από την άλλη έτσι και τους πεις «αφήστε τις πολεμικές επανορθώσεις και πληρώστε έστω το αναγκαστικό δάνειο», σου κακιώνουν.
Τα γερμανικά φέσια…
Ας όψονται οι «γεωπολιτικοί χειρισμοί» κρετίνων… Άσε που θα μπορούσαν με μια συμφωνία «barter» (ανταποδοτική), όχι μόνο να δουλέψει η βιομηχανία, θα έπιαναν και στασίδι σε διάφορους τομείς στην ελληνική οικονομία. Ναι αλλά το έπιασαν το στασίδι αλλιώς στο παρελθόν και γι’ αυτό δεν δείχνουν ενδιαφέρον ενδεχομένως και σήμερα. Είχαν μάθει -ή μήπως τους είχαμε μάθει εμείς, παρόλο που ποτέ δεν φταίει μόνο ένας- αλλιώς; Σε τελική ανάλυση, δικό μας δεν είναι το «μαγαζί» Ελλάδα; Αν η απάντηση είναι ναι, τότε εμείς έχουμε την ευθύνη των κανόνων που ισχύουν σε κάθε «παιχνίδι».
…αλλά και κάποιο διεφθαρμένοι υποκριτές
Ας αφήσουμε τα… η τάδε ή/και η δείνα «διεφθαρμένη εταιρία». Όχι πως δεν υπάρχει και αυτό. Όμως, ας μην ξεχνούμε πως οι εταιρίες ενδιαφέρονται -πρωτίστως- για το τι θα πουν στους μετόχους τους. Η κάθε χώρα είναι υπεύθυνη για τις διαδικασίες που ακολουθεί και τη θωράκισή τους… Οι εταιρίες γνωρίζουν πως αν έρθουν με τον σταυρό στο χέρι, ο ανταγωνιστής… θα τον ξεχάσει στο σπίτι και θα περάσει κατευθείαν στο παρασύνθημα, αποσπώντας το συμβόλαιο. Πώς είπατε; Άλλη μια πτώση από τα σύννεφα. Σας καταλαβαίνουμε… Εν συνεχεία, οι μέτοχοι θα ζητήσουν τον λόγο για ποιον λόγο χάθηκε το συμβόλαιο, που θα έδινε επιπλέον αξία στην τιμή της μετοχής, άρα της επένδυσής τους: «Γιατί χάθηκε το συμβόλαιο στο Μπανανιστάν;». Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα, ενίοτε δε, «πέφτουν κεφάλια»…
Αναζητούνται ηγεσίες με όραμα
Επειδή οι καιροί αλλάζουν, ίσως θα έπρεπε οι αγαπητοί φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι Γερμανοί, να αντιληφθούν την αρετή του «think out of the box». Όσο και να μισούμε τους στερεοτυπικούς χαρακτηρισμούς που περιγράφουν έθνη και η δική μας εμπειρία δεν επιβεβαιώνει ότι η αποκαλούμενη ως «ευελιξία στη σκέψη», αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του, όπως από την άλλη, η μεθοδικότητα και η εμμονή στον σχεδιασμό που στερούνται… κάποιοι άλλοι, αλέγροι, Νότιοι. Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε.
https://www.defence-point.gr/