Όπως τόνισε “υποστηρίζοντας η Δύση την Ουκρανία ουσιαστικά βοήθησε πραγματικά τον Πούτιν, με τις κυρώσεις που επέβαλαν αναγκάζοντας τη Ρωσία να εμβαθύνει τη συμμαχία της με την Κίνα.”
«Δεν έπρεπε ποτέ να είχαμε μπει σε αυτή την ηλίθια κατάσταση», λέει και συνεχίζει:
«Δεν πρόκειται για επανάληψη του 1940 με τον Ποτέμκιν- Ζελένσκι ως το αουτσάιντερ του Τσόρτσιλ.
Ολόκληρο αυτό το διεφθαρμένο ουκρανικό κράτος μαφίας μας έχει βασικά εξαπατήσει όλους και ως συνέπεια θα μας γ@μ@σουν Μας γ@μ@νε και τώρα σωστά;”, είπε ο γλαφυρότατος Κάμινγκς, για να συνεχίσει:
“Το κόστος ζωής ήταν ένα τεράστιο σοκ, το καθεστώς των κυρώσεων ήταν πολύ περισσότερο καταστροφή για την ευρωπαϊκή πολιτική παρά για τη ρωσική πολιτική…”
«Είπαν τότε στη Δύση για τις κυρώσεις στη Ρωσία: Μα η Κίνα θα μας υποστηρίξει» και εγώ απάντησα: «όχι η Κίνα δεν θα το κάνει, η Κίνα θα βγάλει πολλά χρήματα προμηθεύοντας τη Ρωσία».
Το αποτέλεσμα, λέει, ήταν «να μπούμε σε έναν πόλεμο φθοράς με τη Ρωσία, την οποία ωθήσαμε σε μια συμμαχία με τη μεγαλύτερη κατασκευαστική δύναμη του κόσμου».
Τι γίνεται όμως με εκείνους που υποστήριζαν ότι ο Πούτιν έπρεπε να πάρει ένα μάθημα και ότι δεν μπορούμε απλώς να του επιτρέψουμε να εισβάλει σε μια γειτονική χώρα;
«Τι μάθημα του δώσαμε; Το μάθημα που δώσαμε στον Πούτιν είναι ότι είμαστε ένα μάτσο κλόουν.
Εννοώ ότι ο Πούτιν το γνώριζε ήδη πριν από τον πόλεμο. Αλλά αυτό το έχει τονίσει και το έχει μεταδώσει σε ολόκληρο τον κόσμο τι μάτσο κλόουν είμαστε και η Αμερική τώρα διπλασιάζει την προσπάθεια κατάσχεσης ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, οπότε έχει ήδη δημιουργήσει ένα καθεστώς κυρώσεων που ενθαρρύνει την οικοδόμηση εναλλακτικών χρηματοπιστωτικών συστημάτων παγκοσμίως…
Αυτό είναι. Δεν δίνουμε κανένα μάθημα στον Πούτιν. Το μόνο μάθημα που δίνουμε είναι ότι είμαστε ηλίθιοι».
Ερωτηθείς πώς θα έπρεπε να είχε αντιδράσει η Δύση στην εισβολή του Πούτιν, ο Κάμινγκς υποστηρίζει ότι
«Δεν έπρεπε ποτέ να είχαμε μπει σε όλη αυτή την ανόητη κατάσταση στην Ουκρανία εξαρχής», είπε για να κατηγορήσει τη Δύση για «ακατάσχετη φλυαρία για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ».
«Συνεχίσαμε να το συζητάμε. Η Ρωσία είπε επανειλημμένα “Μην το κάνετε αυτό,”
Γιατί μπήκαμε σε όλο αυτό το ανόητο επιχείρημα; Σχετικά με τι; Για μια διεφθαρμένη χώρα που δεν έχει καθόλου σημασία. Το όλο θέμα είναι εντελώς παράλογο».
Είπε ότι για τον Μπόρις Τζόνσον ο πόλεμος «ήταν σαν ένα δώρο από τον παράδεισο, μια σανίδα σωτηρίας για να απομακρυνθούν όλοι από την κατάρρευσή του… ενώ ο ίδιος ζούσε με τις φαντασιώσεις του Τσόρτσιλ».
«Κατά ειρωνικό τρόπο, φυσικά το Westminster κατάπιε εντελώς το όλο θέμα, παρόλο που μισούν τον Μπόρις και τον επέκριναν συνεχώς ως ψεύτικο τσαρλατάνο, στη συνέχεια κατάπιαν όλη του τη βλακεία για την Ουκρανία και στην πραγματικότητα το πήραν στα σοβαρά».