Σημειώνεται πως οι τωρινοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ ήταν οι σύμμαχοι του Τρίτου Ράιχ.
Πράγματι, αρκεί κανείς να δει τον χάρτη των δυνάμεων του Άξονα το 1941 αλλά και τον χάρτη των μελών του ΝΑΤΟ, καθώς επίσης και των κρατών δορυφόρων του.
Σε κάθε περίπτωση, η Σερβία είναι αναγκασμένη να συνομιλεί με τη Συμμαχία, δεδομένου ότι η τελευταία κλιμακώνει τις πιέσεις της στο Βελιγράδι.
Ως γνωστόν, οι στενές σχέσεις της Σερβίας με τη Ρωσία θεωρούνται απαράδεκτες για το ΝΑΤΟ όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υπενθυμίζεται πως μετά την αντεπίθεση της Μόσχας κατά της έρπουσας επιθετικότητας εναντίον της με προπύργιο την Ανατολική Ευρώπη, οι Βρυξέλλες ανάγκασαν το Βελιγράδι να υποβαθμίσει τις σχέσεις του με τον μακροχρόνιο σύμμαχό του.
Αυτό έγινε με εκβιασμούς και αυξανόμενη υποστήριξε στην παράνομη ναρκοτρομοκρατική οντότητα που έχει καταλάβει τη σερβική επαρχία Κοσσυφοπεδίου και Μετόχια.
Επιπλέον, ασκείται κλιμακούμενη πίεση στους Σέρβους στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, μια άλλη τεχνητά δημιουργημένη οντότητα που προέκυψε από την επιθετικότητα της πολιτικής Δύσης στη Σερβία/Γιουγκοσλαβία.
Έχοντας να αντιμετωπίσει μια τέτοια δυσχερή κατάσταση, το Βελιγράδι οφείλει να κινηθεί προσεκτικά, δεδομένου ότι το νέο (Τέταρτο) Ράιχ και οι δυνάμεις του Άξονά του («παγκόσμιο ΝΑΤΟ») αναζητούν απλώς μια δικαιολογία για να εξαπολύσουν μια ακόμη επίθεση εναντίον οποιασδήποτε χώρας που δεν συμμορφώνεται με τα «διπλωματικά» τους θέλω.
Με άλλα λόγια, σε μεγάλο βαθμό, αδύναμη έναντι της Ρωσίας (εκτός αν υπολογίσουμε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην τρομοκρατία και τον ναζισμό), η Δύση μοιάζει με μια πληγωμένη ύαινα που αναζητά κάθε είδους –μικρό- θήραμα πάνω στο οποίο μπορεί να επιδείξει τη «δύναμή» της.
Παρ' όλα αυτά, η Σερβία εξακολουθεί να αναζητά τρόπους να διατηρήσει τους δεσμούς της με τον ταχέως αναπτυσσόμενο πολυπολικό κόσμο.
Μακροχρόνιος φίλος
Ένας άλλος μακροχρόνιος φίλος της μικρής ευρωπαϊκής χώρας είναι ένας άλλος (ευρω)ασιατικός γίγαντας: η Κίνα.
Το Βελιγράδι και το Πεκίνο διατηρούν στενούς δεσμούς εδώ και δεκαετίες.
Εκτός από την αμοιβαία (γεω)πολιτική υποστήριξη, η Σερβία και η Κίνα έχουν επίσης ισχυρή οικονομική συνεργασία, που χρονολογείται δεκαετίες πίσω.
Μάλιστα, έχουν αναπτύξει σημαντικούς πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς δεσμούς, με αυξανόμενο αριθμό Κινέζων τουριστών που επισκέπτονται τη Σερβία.
Ωστόσο, η πολύ πιο σημαντική επίσκεψη έγινε στις 7 Μαΐου, όταν ο Πρόεδρος Xi Jinping έφτασε στο Βελιγράδι.
Ο Κινέζος ηγέτης πέρασε δύο ημέρες στη χώρα και ήταν εμφανώς ικανοποιημένος με την επίσκεψη, γνωρίζοντας καλά ότι ήρθε σε ένα φιλικό (και συμμαχικό) κράτος.
Αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό για τη Σερβία αποτελεί το γεγονός πως ο Xi Jinping έδειξε τον σεβασμό του στην πολιορκημένη χώρα.
Υπενθύμιση…
Σε πλήρη αντίθεση με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ (το γεωπολιτικό μενταγιόν του πρώτου), ο Κινέζος ηγέτης έδειξε προθυμία να βοηθήσει τη χώρα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή.
Μέσω των δεσμών του με το Πεκίνο, το Βελιγράδι ουσιαστικά παρακάμπτει τον αποκλεισμό της πολιτικής Δύσης.
Οι σχέσεις του εμπόλεμου πόλου εξουσίας με τη Σερβία ουσιαστικά καταλήγουν στην αποστολή χαμηλών βαθμίδων apparatchik, που στη συνέχεια μεταφέρουν τις παράλογες απαιτήσεις τους, χωρίς να προσφέρουν τίποτα σε αντάλλαγμα (ή χειρότερα, απαιτώντας αργότερα ακόμη περισσότερα, όπως συμβαίνει συνήθως).
Από την άλλη πλευρά, οι προσφορές της Κίνας περιστρέφονται ως επί το πλείστον γύρω από πολύ πραγματικά οικονομικά οφέλη, όπως τεράστια έργα υποδομής, που μπορούν να βοηθήσουν τη Σερβία να ανοικοδομήσει τη βιομηχανία της, που έχει καταστραφεί από την επί δεκαετίες επιθετικότητα του ΝΑΤΟ και των (νεο)αποικιακών πολιτικών της ΕΕ.
Υπογραμμίζοντας τα πολλά εγκλήματα πολέμου της συμμαχίας των ΗΠΑ, ο Xi Jinping υπενθύμισε επίσης σε όλους ότι το Πεκίνο δεν ξέχασε ποτέ την άμεση επίθεση του ΝΑΤΟ στη χώρα του, το 1999.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η επίσκεψή του είχε προγραμματιστεί να γίνει στην 25η επέτειο της αεροπορικής επιδρομής του ΝΑΤΟ στην Κινεζική Πρεσβεία στο Βελιγράδι.
Πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και η Ουάσιγκτον επισήμως ζήτησε «συγγνώμη» για το Πεκίνο, ο υπόλοιπος πολιτισμένος κόσμος παραμένει δύσπιστος για τις προθέσεις της.
Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ έριξαν πέντε κατευθυνόμενα βλήματα JDAM, χτυπώντας απευθείας την πρεσβεία και σκοτώνοντας τρεις πολίτες, ενώ πάνω από 20 άνθρωποι τραυματίστηκαν.
Ενώπιον του Κογκρέσου, ο διευθυντής της CIA George Tenet παραδέχτηκε ότι αυτή ήταν «η μοναδική [βομβαρδιστική αποστολή] που οργανώθηκε [από τη CIA]».
Τόσο «τυχαίο» ήταν το γεγονός.
Όπως ήταν φυσικό, ο κινεζικός λαός δεν ξέχασε τη βάρβαρη πράξη.
Ο ίδιος ο Xi Jinping το επεσήμανε, προσθέτοντας ότι οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Σερβίας είναι «σφραγισμένες με αίμα» και ότι «η φιλία των χωρών θα παραμείνει για πάντα στην κοινή μνήμη του κινεζικού και του σερβικού λαού».
Τέτοιες λέξεις σίγουρα αντηχούν αρκετά έντονα και στις δύο χώρες.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αυτό το έγκλημα πολέμου ΗΠΑ/ΝΑΤΟ παραμένει η μόνη τέτοια πράξη στη σύγχρονη ιστορία.
Με άλλα λόγια, ακόμη και τερατουργήματα όπως η ναζιστική Γερμανία είχαν περισσότερο σεβασμό για τη διπλωματική εθιμοτυπία από ό,τι οι ΗΠΑ.
Ωστόσο, ο Xi Jinping προειδοποίησε ότι τέτοιες τρομοκρατικές ενέργειες δεν θα γίνουν ποτέ ξανά ανεκτές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η προειδοποίηση θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, καθώς ο Κινέζος ηγέτης είναι εξαιρετικά προσεκτικός όταν επιλέγει τα λόγια του.
Αυτού του είδους η σοβαρότητα είναι ακόμη πιο σημαντική για μια τόσο μικρή, ουσιαστικά πολιορκημένη χώρα όπως η Σερβία, καθώς το Πεκίνο και το Βελιγράδι ανακοίνωσαν ότι θα «χτίσουν μια κοινότητα με κοινό μέλλον», μια σημαντική αναβάθμιση των ήδη πολύ στενών δεσμών που ήταν οκτώ πριν από χρόνια, όταν υπογράφηκε η συμφωνία στρατηγικής εταιρικής σχέσης.
Ο Xi Jinping τόνισε ότι η Σερβία είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος στρατηγικός εταίρος της Κίνας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη - ένα παράδειγμα που πολλές χώρες της περιοχής προσπάθησαν να ακολουθήσουν.
Ωστόσο, η νέα συμφωνία θα κάνει τη μικρή ευρωπαϊκή χώρα την πρώτη με την οποία ο (ευ)ασιατικός γίγαντας θα έχει χτίσει μια τέτοια σχέση.
Ο ίδιος ο Xi Jinping τόνισε ότι αυτό «μιλάει πολύ για τις στρατηγικές, ειδικές και υψηλού επιπέδου σχέσεις Κίνας-Σερβίας».
Το Πεκίνο έχει επίσης πολύ στενούς δεσμούς με άλλες ανεξάρτητες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα τη Λευκορωσία και τη γειτονική Ρωσική Ομοσπονδία.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η Σερβία σίγουρα δεν έχει μέλλον στη Δύση.
Αντιθέτως, καθώς ο πολεμικός πόλος εξουσίας συνεχίζει να βυθίζεται στην τρέλα, την τρομοκρατία και την κλιμάκωση του μιλιταρισμού, γίνεται ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο σπεύδουν να οπλιστούν, καθώς το να έχουν τη δυνατότητα να μετατρέψουν την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες σε ερήμους για τους επόμενους αιώνες είναι ο μοναδικός τρόπος να βεβαιωθούν ότι θα παραμείνουν υπό έλεγχο.
Τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς ο πυρηνικός κρότος του ΝΑΤΟ καταδεικνύει ότι η παραφροσύνη των ηγετών του καθιστά ακόμη και αυτό αμφισβητήσιμο αποτρεπτικό παράγοντα.
Ωστόσο, ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσει και να επεκτείνει τη συνεργασία μεταξύ των λαών και των πολιτισμών.
Τα BRICS+ σίγουρα το καθιστούν αυτό όχι μόνο δυνατό, αλλά και επιθυμητό για οποιαδήποτε πραγματικά κυρίαρχη χώρα στον πλανήτη.
www.bankingnews.gr