Ο Τσούνης χαρακτήρισε τη θητεία του ως «τη μεγαλύτερη τιμή» και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την ευγένεια και την αποδοχή που του επιφύλαξαν οι άνθρωποι στη Θεσσαλονίκη και σε όλη την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της θητείας του.
«248 χρόνια πριν, ο αγώνας στις Ηνωμένες Πολιτείες για την Ανεξαρτησία βασίστηκε στο ήθος, τις αξίες κι αρχές που αναδύθηκαν στην Ελλάδα» ανέφερε και μίλησε για το ήθος των Ελλήνων που είναι βασικός πυλώνας της εξέλιξης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.
Όμως προχώρησε και σε ύπουλη προπαγάνδα για τη μετανάστευση λέγοντας: «Σκεφτείτε πόση αποφασιστικότητα χρειάζεται για μια μητέρα να πάρει το δίχρονο παιδί της στους ώμους της και το τετράχρονο από το χέρι, και να ρισκάρουν τη ζωή τους μαζί μέσα σε ένα φουσκωτό […] Οι άνθρωποι αυτοί δεν έρχονται για να πάρουν τις δουλειές μας. Δραπετεύουν από τη βία κι αναζητούν μια ευκαιρία να παράσχουν στα παιδιά τους την κατάλληλη εκπαίδευση και να ζήσουν σε ένα μέρος με ασφάλεια και ευκαιρίες. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο προβληματισμού. Πρόκειται για τον κόσμο που θα επιλέξουμε να ζήσουμε…μαζί να δημιουργήσουμε αγάπη, κατανόηση και αποδοχή στον κόσμο καθώς δεν είναι απλώς το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για τις κοινωνίες μας αλλά και για τις οικονομίες μας, το καλύτερο μάθημα να διδάξουμε στα παιδιά μας».
Στην ομιλία του βέβαια δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον καλό του φίλο, έναν από τους πλέον αγαπημένους του ανθρώπους στον κόσμο και «περήφανο τέκνο της Θεσσαλονίκης», όπως χαρακτηριστικά είπε, τον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά.
Ο δε γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, Τζέρι Ισμαήλ, ανάμεσα σε άλλα μας έκανε και μάθημα… συμπερίληψης:
«Είμαστε εδώ, απόψε, για να γιορτάσουμε τη συμπερίληψη: στην εκπαίδευση, στον χώρο εργασίας, στην ηγεσία, σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Και δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο καλύτερο μέρος για να έχουμε απόψε μια τέτοια συζήτηση από την Ελλάδα. Κάθε φορά που υπάρχει μια νέα λέξη ή φράση, ορισμένοι δεν ξέρουν τι να σκεφτούν. Άλλοι θεωρούν ότι θα πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό ή ιδιαίτερο. Κανείς δεν έχει πραγματικά δίκιο. Στον πυρήνα της, η συμπερίληψη είναι μια απλή πρόταση για το ότι όλοι έχουμε δημιουργηθεί ίσοι κι έχουμε τις ίδιες βασικές ανάγκες, τα ίδια θέλω, τις ίδιες αξίες και στόχους. Έχω ζήσει και υπηρετήσει σε επτά χώρες ανά τον κόσμο: η συμπερίληψη είναι το σωστό που πρέπει να κάνει κάποιος».
Και μετά τα γενικά αναφέρθηκε και στα της Ελλάδας και στα βήματα που έχουν γίνει στον τομέα της συμπερίληψης, με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και στη διοργάνωση του EuroPride: «Θα πρέπει να προασπίσουμε τον τρόπο ανάπτυξης μιας πιο συμπεριληπτικής κοινωνίας, ιδιαίτερα για τους νεότερους και πιο ευάλωτους ανθρώπους, ώστε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον, όπου ζητήματα όπως η φυλή, η θρησκεία, το φύλο, το χρώμα του δέρματος, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η κατάσταση ικανότητας ή αναπηρίας και ο τρόπος μάθησης είναι τόσο ασήμαντα όσο και κοινά».