Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το BFMTV, η ανακοίνωση των παιδιών του Αλέν Ντελόν για τον θάνατο του πατέρα τους ήταν η εξής: «Ο Αλέν Φαμπιέν, η Ανούσκα, ο Αντονί, καθώς και (ο σκύλος του) ο Λούμπο, έχουν την απέραντη θλίψη να ανακοινώσουν τον θάνατο του πατέρα τους. "Έφυγε" ειρηνικά από τη ζωή στο σπίτι του στο Ντουσί, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά και την οικογένειά του. […] Η οικογένειά του σας παρακαλεί να σεβαστείτε την ιδιωτική του ζωή, σε αυτή την εξαιρετικά οδυνηρή στιγμή πένθους».
Επισημαίνεται ότι ο Αλέν Ντελόν ήταν πολύ εξασθενημένος από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο το 2019 και ο ηθοποιός ζούσε στο κτήμα του στο Ντουσί, ενώ τα τρία παιδιά του, ο Αντονί (59 ετών), η Ανούσκα (33 ετών) και ο Αλέν – Φαμπιέν (29 ετών), εδώ και καιρό, αλληλοσπαράσσονταν στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τον τρόπο της φροντίδας του.
Ο Αλέν Ντελόν τιμήθηκε στις Κάννες το 2019 , όπου του απονεμήθηκε τιμητικός φοίνικας για το σύνολο της καριέρας του. «Απόψε είναι λίγο σαν μεταθανάτιος φόρος τιμής, αλλά όσο είμαι ακόμα ζωντανός», είχε δηλώσει τότε συγκινημένος ο ηθοποιός, προσθέτοντας: «Θα φύγω, αλλά δεν θα φύγω χωρίς να σας ευχαριστήσω».
Τα παιδικά χρόνια του στη φυλακή
«Θα "φύγω" από αυτόν τον κόσμο χωρίς τύψεις", είχε πει σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στο «Paris Match» στις αρχές του 2018. Ο γίγαντας του κινηματογράφου παραπονέθηκε για την εποχή, αλλά και για τη μοναξιά, αν και πάντα ο Αλέν Ντελόν περιτριγυριζόταν από τις πιο όμορφες γυναίκες. Γνωρίζει τη μοναξιά από την παιδική του ηλικία. Γεννημένος το 1935, ο μικρός Αλέν Ντελόν ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν οι γονείς του χώρισαν.
Έτσι, η φροντίδα του ανατέθηκε σε μια ανάδοχης οικογένειας, ο πατέρας της οποίας ήταν δεσμοφύλακας. «Πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στη φυλακή; Τουλάχιστον στο προαύλιο της φυλακής – ο θετός μου πατέρας ήταν φρουρός εκεί – έπαιζα με τα παιδιά των άλλων φρουρών», είχε εκμυστηρευτεί στο «TV Mag» το 2015.
Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε έναν κρεοπώλη, τον Πολ Μπουλόν, και ο νεαρός Aλέν Ντελόν έκανε τη στρατιωτική του θητεία στο ναυτικό. Εμπλεκόμενος σε μια κλοπή στρατιωτικού εξοπλισμού, έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στη φυλακή και στην Ινδοκίνα, επομένως κατέληξε στη Σαϊγκόν μέχρι το τέλος του πολέμου της Ινδοκίνας.
«Ο μόνος κόσμος όπου ήμουν πραγματικά πολύ ευτυχισμένος, ήταν όταν ήμουν στρατιώτης στο στρατό», εκμυστηρεύτηκε το 2016 σε μια συνέντευξή του, τονίζοντας: «Εκεί έμαθα τα πάντα». Επιστρέφοντας στη Γαλλία, έβγαζε τα προς το ζην από περιστασιακές δουλειές, όπως ως λιμενεργάτης.
Στη συνέχεια, ο ηθοποιός Ζαν – Κλοντ Μπριαλί εντόπισε την ομορφιά του και πήρε μαζί του τον Αλέν Ντελόν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Εκεί έλαβε τις πρώτες του κινηματογραφικές προτάσεις. Ο Υβ Αλεγκρέ τολτ προσέφερε τον πρώτο του ρόλο, το 1957 στην ταινία «Quand la femme s'en mêle». Έτσι, μια μεγάλη πορεία στον κινηματογράφο άρχισε.
«Έγινα ηθοποιός από ατύχημα»
Ο κινηματογράφος ήταν μια ευτυχής σύμπτωση για κάποιον που δεν είχε ιδέα για το μέλλον του. «Δεν είχα ιδέα τι θα έκανα και ήμουν ανοιχτός σε όλα», είχε δηλώσει ο Αλέν Ντελόν το 1979 στην τηλεοπτική εκπομπή «Les oiseaux de nuit». Δεν έμαθε ποτέ υποκριτική και δεν παρακολούθησε ποτέ μαθήματα ή φοίτησε σε σχολή.
«Το να είσαι ηθοποιός είναι ένα ατύχημα», είχε εξηγήσει ο Αλέν Ντελόν στη «Le Figaro» το 2015. «Το να είσαι ηθοποιός είναι ένα επάγγελμα που μαθαίνεις κααι εγώ είμαι ένα… ατύχημα!», είχε πει. Ωστόσο, ήταν ένας γεννημένος ηθοποιός του οποίου η μαγνητική ομορφιά ακτινοβολούσε στην οθόνη και προσέλκυε τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της εποχής. Στη δεκαετία του 1960, οι ταινίες διαδέχονταν η μία την άλλη, συμπεριλαμβανομένων αρκετών αριστουργημάτων. Δύο χρόνια αργότερα, υποδύθηκε τον σαγηνευτικό «Τομ Ρίπλεϊ» στο «Plein soleil» του Ρενέ Κλεμάν. Έπειτα, υποδύθηκε τον νεαρό και αθώο «Ρόκο» στην ταινία «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, την ίδια χρονιά. Ακολούθησαν το «L'éclipse» του Μικελάντζελο Αντονιόνι, το «Mélodie en sous-sol» του Ανρί Βερνέιγ και το «Le guepard», πάλι με τον Λουκίνο Βισκόντι.
Η Ρόμι, η Ναταλί και η Μιρέιγ
Ο Αλέν Ντελόν, το 1958, στα γυρίσματα της ταινίας «Christine», συνάντησε μια νεαρή Γερμανίδα ηθοποιό, γνωστή από το ρόλο της στην ταινία «Sissi». Ήταν η Ρόμι Σνάιντερ, η οποία θα γινόταν ένας από τους μεγάλους έρωτες της ζωής του. Έπαιξε, επίσης, στο «L'insoumis» του Αλέν Καβαλιέ το 1964 και στο «Les félins» του Ρενέ Κλεμάν. Τόσες ταινίες που έγιναν κλασικές και τον έκαναν θρύλο. Το 1963 άφησε τη Ρόμι Σνάιντερ για μια νεαρή φωτογράφο, τη Ναταλί, την οποία παντρεύτηκε το 1964. Έναν χρόνο αργότερα, γεννήθηκε ο γιος τους, ο Αντονί. Παρά την παθιασμένη σχέση τους, η Nathalie κατέληξε να εγκαταλείψει τον Αλέν Ντελόν, καθώς χώρισαν το 1968.
Εν συνεχεία, το 1967 γύρισε την πρώτη του ταινία με τον Ζαν-Πιερ Μελβίλ. Ο Αλέν Ντελόν συνάντησε ξανά τη Ρόμι Σνάιντερ το 1968, στην ταινία «La Piscine». Η ταινία επισφράγισε την επανένωση ενός θρυλικού ζευγαριού, στο απόγειο της ομορφιάς του. Ο Αλέν Ντελόν θα εκμυστηρευόταν αργότερα ότι αυτό το γύρισμα είναι μια από τις πιο όμορφες αναμνήσεις του.
Με τη Μιρέιγ Νταρκ, έπειτα, ο Αλέν Ντελόν έζησε για 15 χρόνια. «Οι γυναίκες με έσωσαν, χωρίς αυτές θα είχα πάει στραβά», είχε πει χαρακτηριστικά για τους έρωτες της ζωής του, όπως με τη Μιρέιγ Νταρκ. Στο «Borsalino», το 1970, μια ταινία που θα προκαλέσει επίσης μια διαμάχη για την αφίσα μεταξύ των δύο ηθοποιών, του Αλέν Ντελόν και Ζαν-Πολ Μπελμοντό, που ήταν φίλοι.
Στη δεκαετία του 1980, ο Αλέν Ντελόν έπαιξε μια σειρά ρόλων: Σούπερ αστυνομικοί, σούπερ γιατροί ή γκάνγκστερ – σχεδόν σε σημείο καρικατούρας. Εμφανίστηκε στις ταινίες «Le toubib», «Pour la peau d'un flic», «Le battue» – μερικές από τις οποίες σκηνοθέτησε ο ίδιος. Το 1987 γνώρισε τη Ροζαλί φαν Μπρέμεν, ένα μοντέλο από την Ολλανδία. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Ανούσκα το 1990 και τον Αλέν – Φαμπιέν το 1994. Το ζευγάρι χώρισε το 2001. Ο Ντελόν έχει επικριθεί πολύ για την εγγύτητά του με τον Ζαν-Μαρί Λεπέν, με τον οποίο είχε «50 χρόνια φιλίας». Ο ηθοποιός είχε πει: «Μου είναι συμπαθής. Ποτέ δεν ψήφισα την Ακροδεξιά. Υπάρχουν πράγματα στο πρόγραμμά του που με ικανοποιούν και άλλα που δεν με ικανοποιούν».
Πηγή φωτογραφιών: AP