Στο ράφι η ακρίβεια καλπάζει, αλλά και τα στοιχεία της Eurostat έδειξαν τον ελληνικό πληθωρισμό να..
επιστρέφει πάνω από το 3% και να κατακτά την κορυφή της Ευρώπης. Ο πρωθυπουργός, όμως, μόλις προχθές, διαβεβαίωσε ότι «οι τιμές αποκλιμακώνονται». Με παράδειγμα, όχι το βρεφικό γάλα αυτή τη φορά, αλλά την ανεπαίσθητη μείωση του κόστους χρήσης της – ακριβής – Αττικής ΟδούΤίποτε δεν γίνεται τυχαία. Η κυβέρνηση ευνοεί την ακρίβεια για να προσπορίζονται υπερκέρδη οι εκλεκτοί της στην αγορά: Τρόφιμα, ενέργεια, ακτοπλοΐα, τηλεφωνία, εισαγωγές. Εκ παραλλήλου, συσσωρεύει φορολογικά έσοδα που διατίθενται σε ημέτερους, στην αδιαφάνεια των απευθείας αναθέσεων και τη χρηματοδότηση του νεομητσοτακικού κράτους. Οι εσωτερικές ανισότητες μεγαλώνουν με καταλύτη το δημόσιο, το κοινοτικό και το τραπεζικό χρήμα: Οι λίγοι παίρνουν τα περισσότερα και οι πολλοί μοιράζονται όλο και λιγότερα. Το οικονομικό προφιλ της χώρας που παρουσιάζει η κυβέρνηση, δεν εχει σχέση με τα στοιχεία και τις αποτιμήσεις διεθνών οργανισμών και εγκύρων οικονομικών φορέων. Με τα ίδια λεφτά, η πλειονότητα έχει χαμηλότερο επίπεδο ζωής, ενώ ο παλαιός «κοινωνικός μισθός» με πρόσβαση σε καλή δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλιση, μεταφορές δεν υπαρχει πλέον.
Στη διεθνή σκηνή, η Ελλάδα αθροίζει ήττες από την Τουρκία – στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, στα Βαλκάνια, στην αμερικανική στάση – και η περιοχή της Κάσου είναι πλεον νέα Ίμια. Η Άγκυρα επιβάλλει το δικό της δίκαιο στις πάσης φυσεως ζώνες στο Αιγαίο, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και τη «συνδιαχείριση των υποθαλάσσιων πόρων, αλλά η κυβέρνηση βλέπει μονο «καλό κλίμα« και «ήρεμα νερά» μέχρι να αποφασίσει ο Ερντογάν να τα διαταράξει. Στο Κυπριακό, η Τουρκία έχει ήδη κατοχυρώσει τα τετελεσμένα του «Αττίλα», αλλά ο Μητσοτάκης το καταπίνει, κρυπτόμενος πίσω από την αναμονή νέας πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών. Συντονισμένος με τον άβουλο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ αυτός που ετοιμάζει για τη διαδοχή του, ονειρεύεται ένα νέο Σχέδιο Ανάν.
Η θεσμική κατάπτωση της χώρας παγιώνεται με τη συγκάλυψη των σκανδάλων Novartis και των υποκλοπών και την αντίστοιχη μεθόδευση για τα Τέμπη και την Πύλο. Στην κοινοτική Ευρώπη δεν υπήρχε ρόλος για τον Έλληνα πρωθυπουργό και η ελληνική παρουσία υποβαθμίζεται: Έστειλε στο κολέγιο των Επιτρόπων έναν… περιφερειάρχη. Ως αντικατάσταση ενός ευρωυπαλλήλου που εχει προηγηθεί.
Οι πληγές από τις θεομηνίες της τελευταίας πενταετίας μένουν ανοικτές. Οι πληγέντες δεν έχουν αποκατασταθεί, οι ζημιές δεν καλύφθηκαν και τα σχέδια «αναπλάσεων» αποδεικνύονται αέρας κοπανιστός. Η οικολογική συμφορά στον Παγασητικό προήλθε δραματικά από την εγκατάλειψη της Θεσσαλίας. Και σε αυτό το σκηνικό καταστροφής απουσιάζει ο πιο αρμόδιος υπουργός. Ο Θεόδωρος Σκυλακάκης κήρυξε τον εαυτό του αναρμόδιο, όταν ρωτήθηκε για τη διαχείριση του προβλήματος.
Απίστευτο: Ο υπουργός Περιβάλλοντος δεν εμπλέκεται σ' ένα κατ' εξοχήν πρόβλημα περιβάλλοντος. Αυτό που συμβαίνει στη Θεσσαλία είναι το σήμα κατατεθέν της τελευταίας πενταετίας: Η Κάρλα – με την ανέλεγκτη δημιουργία της παραλίμνης των νεκρών ψαριών και τη δυσωδία τους – συμβολίζει με την κυβερνητική πολιτική στο σύνολό της.
Γ.Λακοπουλος
ieidiseis.gr