Αποδείχθηκε πως είχε δίκιο. Το πολιτικό σύστημα, με τη σημερινή του εκπροσώπηση, δεν είναι έτοιμο να αξιολογήσει νηφάλια το ιστορικό γεγονός του 1974 και τον μισό αιώνα που διέρρευσε έκτοτε. Ένα τμήμα του δεν μπορεί καν να υπερβεί τις ενοχές του δια όσα χάθηκαν.
Παρά τη συμβολή των επιστημόνων που μετείχαν, οι πολιτικοί αποδείχθηκαν κατώτεροι. Μετάτρεψαν τη εκδήλωση σε πασαρέλα απέκδυσης των ευθυνών τους.
Με φαρισαϊκές δικαιολογίες, πασπαλισμένες με υποκριτική μεταμέλεια για κάποια περιστατικά και μεταφορά σε άλλους του βάρους των υστερήσεων της χώρας.
Προεξάρχοντος του Κυριάκου Μητσοτάκη, που βρήκε απλώς ένα βήμα για αυτοπροβολή και παραπληροφόρηση - ακόμη και για τα… Τέμπη!
Προκειμένου να καλύψει την εξαίρεση του πατρός του από τον Καραμανλή – τον οποίο μετά τον θάνατό του καθύβριζε - κατέφυγε σε ανίερη επίθεση κατά του έτερου θεμελιωτή της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας: «Για την καλλιέργεια της νοοτροπίας ότι η Δημοκρατία είναι περισσότερο δικαιώματα παρά υποχρεώσεις, ευθύνεται ο Ανδρέας Παπανδρέου».
Είναι ιστορικό ατύχημα ότι κανείς από την άλλη πλευρά δεν του απάντησε.
Αυτός ο μακρύς πρόλογος αποσκοπεί να αναδείξει ότι σε οριακά ιστορικά γεγονότα οι ερμηνείες ποικίλουν και όσοι έχουν το πλεονέκτημα διαμόρφωσης των όρων της αναδρομής, μεροληπτούν υπέρ του εαυτού τους. Στην ουσία στήνουν μια παγίδα.
Αυτό ακριβώς κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την οργάνωση επετειακής εκδήλωσης για τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Υπάρχει προηγούμενο. Όταν κλήθηκε στο ομώνυμο Ίδρυμα ως ομιλητής - από τον Αχιλλέα, που μετέτρεψε το φορτίο του ονόματός του σε ικεσία προς την οικογένεια Μητσοτάκη για υπουργοποίηση του υιού του - υπήρξε προσβλητικός για τον ιδρυτή.
Για την ακρίβεια, για το μέγα επίτευγμα του Καραμανλή είπε ότι δεν ήταν ο μόνος που προσέβλεπε στην ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Και ο… Κώστας Μητσοτάκης υπήρξε συμμέτοχος από την προδικτατορική περίοδο.
Πώς λέει ο Σημίτης «είμαι συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ»;
Σ’ αυτές τις συνθήκες ο Καραμανλής πρέπει να πάρει μια απόφαση για να μη βρεθεί προ τετελεσμένων, πέφτοντας στην παγίδα…
Ως φορέας του ονόματος - μακροβιότερος αρχηγός της ΝΔ και φυσικός εκπρόσωπος της παράταξης - είναι εγγυητής της ιδρυτικής παρακαταθήκης. Και στη διαδρομή του αναλαμβάνει την ευθύνη του όταν χρειάζεται.
Στάθηκε όρθιος απέναντι στην υπερατλαντική αξίωση ευθυγράμμισης με τη στρατηγική των ΗΠΑ στην περιοχή. Αρνήθηκε να «συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις» των «ντταβατζήδων» και να συγκυβερνήσει μαζί τους. Ζήτησε λαϊκή εντολή για να χειριστεί με περιορισμούς την - ενισχυθεισα έξωθεν - δημοσιονομική εκτροπή επί των ημερών του, όπως θα έκανε κάθε αξιόπιστος πρωθυπουργός.
Δεν μίλησε ποτέ για την περίοδο της πρωθυπουργίας του για να μη βλάψει τη χώρα. Και παραιτούμενος από τη Βουλή, είναι ο μόνος πρώην Πρωθυπουργός που ανέλαβε ρόλο χρήσιμο στην κοινωνία.
Είναι προφανές ότι η παρουσία του στην επετειακή εκδήλωση θα χρησιμοποιηθεί υστερόβουλα. Από τη μια ως άλλοθι καλλωπισμού της ιστορικής ταυτότητας του παλαιού Μητσοτάκη και αφετέρου ως νομιμοποίηση της πολιτικής του νεότερου - με τα ακροδεξιά και σημιτικά υποστυλώματα - την οποία έχει ο ίδιος ήδη αποδοκιμάσει, στα ελληνοτουρκικά και τις υποκλοπές.
Η χρησιμότητα της απουσίας του - δείχνοντας τον δρόμο και στον Αντώνη Σαμαρά - θα είναι ανακουφιστική για την παράταξη του. Πράξη χρέους στην ιστορική αλήθεια και προστασία της πεμπτουσίας του Καραμανλισμού.
https://www.ieidiseis.gr/