Mε αυτό τον τρόπο στην διάρκεια της κατάθεσής του σχολίαζε την κοπή των καλωδίων (ως αποτέλεσμα έκρηξης σύμφωνα με τα πρώτα ρεπορτάζ)
στον Σταθμό Παλαιοφάρσαλος ο νεκρός πλέον Διευθυντής Κυκλοφορίας του ΟΣΕ, Κωνσταντίνος Χρυσάγης.Το μυστηριώδες κόψιμο ηλεκτροφόρων καλωδίων 25.000 volt το απόγευμα της 28ης Φεβρουαρίου 2023 και ενώ στο τρένο είναι σταματημένο είναι κάτι πρωτοφανές.
-Δεν είχε ξανασυμβεί!
Ένα σχεδόν μήνα μετά στη διάρκεια τροχαίου στην Αθηνών-Σουνίου ο Χρυσάγης θα έπεφτε νεκρός.
Στο σημείο αυτό μια ενδαφέρουσα μαρτυρία θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας στον ιστότοπο karditsastakra.com.
Κωνσταντίνος Χρυσάγης> Ένα μαύρο αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια ακολουθούσε τον μοτοσικλετιστή Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ στο Σούνιο. Εκείνος ανήσυχος γυρνούσε διαρκώς πίσω το κεφάλι του…”
Ένα e-mail με μαρτυρία ενός Καρδιτσιώτη που ζει χρόνια στην Αθήνα και έχει εξοχικό στο Λαγονήσι δέχτηκε η σελίδα karditsastakra.com.
Το e-mail αφορά τον περίεργο θάνατο του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ Κωνσταντίνου Χρυσάκη.
Ο Δημήτρης Α ήταν αυτόπτης μάρτυρας του τραγικού δυστυχήματος αφού όπως αναφέρει βρισκόταν τρία αυτοκίνητα πιο πίσω από το συμβάν.
Στην μαρτυρία του τονίζει παρατήρησε ένα μαύρο αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια να ακολουθεί τον Κωνσταντίνο Χρυσάγη τον ακολουθεί τη μοτοσικλέτα του διευθυντή του ΟΣΕ.
Όπως θα δείτε στο σχετικό video που δόθηκε στη δημοσιότητα πράγματι ένα μαύρο αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια ακολουθεί τον μοτοσικλετιστή.
Τώρα εάν πρόκειται για τυχαία παρουσία-σύμπτωση ή σκόπιμη ενέργεια μένει να διερευνηθεί.
Όπως αναφέρει ο μάρτυρας είδε τον άτυχο άνδρα (Χρυσάγης) να γυρίζει πολλές φορές το κεφάλι και να κοιτάζει προς τα πίσω πράγμα που του έκανε εντύπωση.
Ακολουθεί το email που έστειλε στον ιστότοπο karditsastakra.com>
“Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για τη σελίδα σας.
Σας έστειλα το παρόν e-mail γιατί ήμουνα αυτόπτης μάρτυρας του τραγικού δυστυχήματος του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ.
Διαμένω στην Αθήνα εδώ και πολλά χρόνια αλλά η καταγωγή μου είναι από Καρδίτσα.
Έχω το πατρικό μου το οποίο βρίσκεται σε χωριό της Καρδίτσας και κατεβαίνω μία φορά το χρόνο με σκοπό να κάνω συντήρηση.
Για το εν λόγω περιστατικό βρισκόμουνα στην ίδια κατεύθυνση με τον άτυχο άνδρα πίσω από τρία αυτοκίνητα.
Έχω χτίσει εξοχικό στο Λαγονήσι εδώ και πέντε χρόνια και το επισκέπτομαι τακτικά αφού με βοηθάει να χαλαρώνω από τους έντονους ρυθμούς της εργασίας μου.
Επειδή μου αρέσει πολύ η διαδρομή γενικά δεν κοιτάω μόνο τα προπορευόμενα οχήματα αλλά κατά μήκος της διαδρομής.
Το μάτι μου έπεσε στην μηχανή χωρίς να γνωρίζω για ποιον άνθρωπο πρόκειται και μου έκανε εντύπωση ότι από πίσω σε απόσταση ελάχιστων μέτρων τον ακολουθούσε ένα μαύρο αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια.
Πινακίδες δεν πρόσεξα γιατί από το σημείο που βρισκόμουν δεν θα μπορούσα να αντιληφθώ κάτι τέτοιο.
Μου έκανε εντύπωση ότι ο αναβάτης της μηχανής γυρνούσε και κοιτούσε πολλές φορές πίσω στο αυτοκίνητο που τον ακολουθούσε χωρίς να υπάρχει λόγος αφού δεν έδειχνε κάποια πρόθεση να προσπεράσει ώστε να χρειαστεί να κάνει στην άκρη μου.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι προχωρούσε και γυρνούσε συνεχώς το κεφάλι προς τα πίσω.
Αν δεν φορούσε το κράνος θα μπορούσα να δω τις εκφράσεις του προσώπου του.
Μετά από πέντε λεπτά άκουσα ένα δυνατό θόρυβο σαν μία τεράστια έκρηξη και είδα τον αναβάτη να εκσφενδονίζεται πολλά μέτρα μακριά από τη μηχανή.
Εκείνη την ώρα δεν κατάλαβα τι έγινε είχα πάθει σαν σοκ με το θέαμα.
Αργότερα σταμάτησα και είδα το άσπρο βανάκι και ότι υπήρχε ένας άνθρωπος που ψυχορραγούσε.
Δεν μπόρεσα να αντέξω το θέαμα και αποχώρησα γρήγορα γιατί έχω περάσει και καρδιακό επεισόδιο.
Επίσης ήθελα να τονίσω ότι το μαύρο αυτοκίνητο που είχα δει δεν σταμάτησε όταν έγινε το δυστύχημα ούτε το παρατήρησα κάπου εκεί τριγύρω.
Αυτό ήθελα να καταθέσω στη σελίδα σας και ιδιαίτερα για το μαύρο αυτοκίνητο που έδειχνε να τον ακολουθεί συνεχώς από πίσω.
Σας ευχαριστώ και καλή συνέχεια”.
Στο παραπάνω video εμφανίζεται πράγματι ένα αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια πίσω από τον μοτοσικλετιστή
Αυτό που συνέβη στον Σταθμό Παλαιόφαρσαλο και συγκεκριμένα το μυστηριώδες κόψιμο των ηλεκτροφόρων καλωδίων, με την αμαξοστοιχία σταματημένη, θα ήταν καταλυτικό για μια ενδιαφέρουσα και δυστοπική αλληλουχία γεγονότων που θα ακολουθούσε.
Στο Παλαιοφάρσαλο υπήρξε το μεσημέρι βραχυκύκλωμα και μετά ρήξη του αγωγού της εναέριας γραμμής επαφής. «Να έχει σταματήσει το τρένο, να στέκεται και να πέσει η γραμμή; Δεν έχει ξανασυμβεί» είπε ο Κ. Χρυσάγης και συμπληρώνει ότι «το είδαν οι Ρυθμιστές Έλξης από τη Θεσσαλονίκη, που επιτηρούν τα ηλεκτρικά φορτία.
Ο συρμός εκκενώθηκε και πήγε με μηχανές diesel μέχρι τη Λάρισα και μετά συνέχισε για Θεσσαλονίκη.»
Κι εάν αυτή η κατάθεση του νεκρού πλέον διευθυντή κυκλοφορίας του ΟΣΕ έρχεται να προσθέσει νέα ερωτηματικά στο σκοτεινό συμβάν της 28ης Φεβρουαρίου 2023, η ανάλυση του Κώστα Σαμαρά ή Πεταλούδα, ο οποίος κάνει λόγο για εκρηκτική ύλη που βρισκόταν στις αποσκευές της αμαξοστοιχίας Intercity 62 προσθέτει ακόμη περισσότερη δυστοποπία σε ότι συνέβη εκείνη τη νύχτα.
Προσθέστε σε αυτά (και σε όσα ακόμη δεν γνωρίζουμε) τα 11-13 λεπτά της ανεξήγητης στάσης στο πουθενά της επιβατικής αμαξοστοιχίας μετά τη Λάρισα.
Μια ανεξήγητη (από τα πολλά, όπως όλα δείχνουν, ανεξήγητα αυτής της ιστορίας) στάση η οποία πάγωσε και φόβισε ακόμη περισσότερο τους ήδη ανήσυχους επιβάτες, 57 από τους οποίους θα ζούσαν εδώ τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους.
Γράφει λοιπόν ο Κώστας Σαμαράς για την πιθανότητα ύπαρξης εύφλεκτου – εκρηκτικού υλικού (βόμβα; τι άλλο “εκρηκτικό” μπορεί να υπάρχει σε ένα βαγόνι αποσκευών;) στο χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης>
Ταυτόχρονα πυροδοτήθηκε άγνωστης ταυτότητας και ποσότητας εύφλεκτο – εκρηκτικό υλικό που κατά την άποψή μου βρισκόταν στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης του επιβατηγού τρένου, το οποίο δημιούργησε και το τεράστιο μανιτάρι φωτιάς των περίπου 135 μέτρων διαμέτρου και κατέστρεψε ότι είχε μείνει από τα πρώτα βαγόνια των δυο τρένων!
Οπότε το μήκος της διαμέτρου της έκρηξης στο μέγεθος που θα τη βλέπαμε από το επίπεδο του εδάφους του παρκινγκ στο κάδρο – οθόνη που σχηματίζουν οι δυο φανοστάτες προεκτεινόμενο στο επίπεδο προβολής που περνά από το σημείο της έκρηξης θα είναι το μήκος των πέντε μέτρων κατά 27 περίπου φορές μεγαλύτερο, δηλαδή μιλάμε περίπου για 135 μέτρα διάμετρο, σχεδόν όσο ενάμιση γήπεδο ποδοσφαίρου!
Άρα εδώ μιλάμε πλέον εδώ για τεράστια έκρηξη, η οποία επέφερε το θάνατο σίγουρα στα περισσότερα από τα άτυχα θύματα αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, η δε γενεσιουργός της αιτία θα πρέπει να διερευνηθεί και να διαλευκανθεί πάση θυσία!
Ας ξεκινήσουμε την παράθεση των γεγονότων με την αποκαλυπτική κατάθεση του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ Κωνσταντίνου Χρυσάγη την οποία απεκάλυψε η ΕΣΤΙΑ και η οποία δημοσιεύθηκε στο Newsbrake.gr με την υπογραφή της Μαρίας Δεληθανάση.
Φως στα αίτια της τραγωδίας ρίχνει η κατάθεση του αδικοχαμένου Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ. «Επιτρέπαμε στα τρένα να «τρέχουν» με 160 χλμ. χωρίς σηματοδότηση, για να προσελκύουμε σιδηροδρομικές επιχειρήσεις να κάνουν αιτήσεις για δρομολόγια», είπε μεταξύ άλλων στην κατάθεσή του. Η μοιραία «62» έφθασε στη Λάρισα από την κάθοδο. Ο σταθμός της Λάρισας ήταν Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας, αλλά δεν ήλεγχε τον σταθμό! Δούλευε μόνον με σταθμάρχη, χωρίς τηλεδιοίκηση.
Το επιτρόχιο GSMR δεν δούλευε. Αν λειτουργούσε το ECTS, θα είχε ακινητοποιήσει το τρένο».
Η κατάθεση αποτελεί απεικόνιση της διαχρονικής ολιγωρίας στον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων, για τον οποίον διατέθηκαν στη Μεταπολίτευση ‒από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους‒ 20 δισεκατομμύρια ευρώ! Χρήματα που τελικά οδήγησαν σε έναν σιδηρόδρομο με συνθήκες «δεκαετίας 1960», τότε που όλα γίνονταν «χειροκίνητα».
Κι όμως, μόνον ένα σοβαρό δυστύχημα στον Δοξαρά το 1972 είχε συμβεί και αυτό σε μονή γραμμή, δηλαδή από την ίδια γραμμή γινόταν η άνοδος και η κάθοδος των τρένων, ενώ ὅ,τι συνέβη στα Τέμπη είναι ένα πρωτοφανές δυστύχημα σε διπλή γραμμή, δηλαδή σε ξεχωριστές γραμμές για άνοδο και κάθοδο τρένων.
Τα συστήματα, για τα οποία έχουν υπογραφεί συμβάσεις από τη δεκαετία 2000, δεν λειτουργούν. Στην κατάθεση του Κ. Χρυσάγη σκιαγραφείται όλη η καταδικαστέα και εγκληματική ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται στη χώρα μας το θέμα της ασφάλειας των σιδηροδρόμων. Μιλάμε για νέα, εξαιρετικά συστήματα ασφαλείας, που υπάρχουν σε όλον τον κόσμο, για τα οποία έχουν πληρωθεί δυσθεώρητα ποσά στη χώρα μας και τα οποία δεν λειτουργούν!
Στην πραγματικότητα, το ενιαίο σύστημα ασφάλειας, που θα αποσοβούσε το δυστύχημα, δεν υπάρχει στον ελληνικό σιδηρόδρομο! Tό GSMR (Σύστημα Κινητών Επικοινωνιών για Σιδηροδρόμους), ουσιαστικά το σύστημα άμεσης επικοινωνίας σταθμαρχών και μηχανοδηγών, δεν δουλεύει!
Όπως είπε ο Κ. Χρυσάγης στην κατάθεσή του: «Το GSMR το επιτρόχιο δεν δουλεύει… Παρόλο που οι συσκευές και τα λοιπά είχαν τοποθετηθεί από πολύ παλιά… οι οποίες, όμως, έχουν μείνει ανενεργές. Το υλικό αυτό πλέον το ενοικιάζει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η HELLENIC TRAIN από την ΓΑΙΟΣΕ. […] Πάντως, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα και δεν δουλεύει με ευθύνη, εμείς λέμε, των Σιδηροδρομικών Επιχειρήσεων, της ΓΑΙΟΣΕ. Δηλαδή, ο ΟΣΕ είναι έτοιμος από τη μεριά της υποδομής στο έδαφος τρόπον τινα».
Το πλέον σημαντικό σύστημα ETCS (Σύστημα Ελέγχου Αμαξοστοιχιών), το οποίο θα είχε αποσοβήσει το δυστύχημα, επίσης δεν δούλευε και δεν γνωρίζουμε εάν σήμερα δουλεύει! Το σύστημα αυτό, για να δουλεύει, χρειάζεται απαραίτητα να λειτουργεί η σηματοδότηση. Όμως, ο φωτεινός σηματοδότης από την έξοδο του σταθμού της Λάρισας προς το Λιτόχωρο ήταν χαλασμένος εδώ και χρόνια! Και ήταν μονίμως στο κόκκινο. Και για να γίνει η κίνηση προς Θεσσαλονίκη, έπρεπε να προηγηθεί συνεννόηση μεταξύ σταθμαρχών και στη συνέχεια με τους μηχανοδηγούς, με τηλεγραφήματα και VHF… Και, φυσικά, αφού δεν λειτουργούσε ο σηματοδότης, στην περιοχή εκείνη δεν υπήρχε Σύστημα Ελέγχου Αμαξοστοιχιών!
Είπε ο κ. Χρυσάγης στην κατάθεση: «Υπήρχε φωτεινή σηματοδότηση και μάλιστα τηλεδιοίκηση παλιότερα. Υπήρχε το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Λάρισας, είχε τοποθετηθεί το 2005 ή το 2007, και παρακολουθούσε μια δεκάδα σταθμών. …Ε, μετά, γύρω στο 2015, είχε αρχίσει να φθίνει με διάφορους τρόπους. […] Είτε από ανταλλακτικά, είτε από βανδαλισμούς, είτε από κάποιες πυρκαγιές, που έγιναν τοπικά. Άρχισε να φθίνει προς τα κάτω.
Να μην σας τα πολυλογώ, μέχρι το 2020… η τελευταία». «Το φανάρι που έσβησε;» τον ρωτούν. «Το φανάρι, το τελευταίο τμήμα που είχε μείνει, ήταν Λάρισα. Μέχρι τους Νέους Πόρους ήταν μέσα στο κέντρο τηλεδιοίκησης, δηλαδή μπορούσε απλώς να παρακολουθεί, ενώ ο σταθμός της Λάρισας, παρόλο που ήταν Κέντρο, δεν ήλεγχε τον σταθμό. Δούλευε μόνον με τους σταθμάρχες.»
«Και πότε σταμάτησε (σ.σ. η τηλεδιοίκηση);»
«Νομίζω στο τέλος 2018, έγινε μια φωτιά στον εμπορικό σταθμό Λάρισας, χάθηκε αυτή η δυνατότητα, δεν απεκατεστάθη… Με την 717 (σ.σ. σύμβαση μεταξύ της ΕΡΓΟΣΕ και της κοινοπραξίας ΤΟΜΗ – ALSTOM το 2022 για τη σηματοδότηση και την τηλεδιοίκηση), ξεκίνησε η ανάταξη της σηματοδότησης, ανέταξε το Τιθορέα – Δομοκός και είχε φθάσει στο σταθμό Παλαιοφαρσάλου, είχε φτιάξει τον τοπικό πίνακα και την ηλεκτρική σηματοδότηση και τους χειρισμούς και έφτιαξε στο σταθμό Λάρισας τον τοπικό πίνακα χειρισμού, αυτόν που υπάρχει… ο οποίος, όταν είναι ενεργός, έχει απλώς μια διάταξη των γραμμών, τις αλλαγές και μπορεί να δείξει την κατάληξη των τμημάτων που κάνει η αμαξοστοιχία… Όταν ανέβεις πιο πάνω (σ.σ. στο Λιτόχωρο), υπάρχει άλλο λειτουργικό, που είναι το καλύτερο και το πιο ασφαλές, και σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις χάραξη διαδρομής, προστατεύει από εχθρικά δρομολόγια και, αφού όλα είναι καλά, ανάβει και ένα φωτόσημο, που σου λέει ότι είσαι εντάξει.»
«Η 717» συνέχισε ο Κ. Χρυσάγης στην κατάθεσή του «δεν έχει φθάσει στους Νέους Πόρους. Οι Νέοι Πόροι είχαν πίνακα, αλλά είναι σβησμένος από χρόνια. Δεν έχει φθάσει η ανακαίνιση εκεί. […] Ο σταθμός των Νέων Πόρων δεν μπορούσε να αλλάξει γραμμή (σ.σ. δηλαδή να εκτρέψει τρένα στην πορεία τους από τις γραμμές καθόδου στις γραμμές ανόδου και το αντίστροφο για λόγους ασφαλείας). Δεν μπορούσε να κάνει κανέναν χειρισμό. Ήταν μόνον για να δίνουν αποστάσεις οι Νέοι Πόροι. […] Ο επόμενος λειτουργικός ήταν στο Λιτόχωρο».
ETCS (Σύστημα Αυτόματου Ελέγχου Αμαξοστοιχιών) και φωτοσήματα
Τι συνέβη με το χαλασμένο φωτόσημο στην άνοδο από Λάρισα προς Θεσσαλονίκη;
Είπε ο Κ. Χρυσάγης: «Δεν λειτουργεί εδώ και χρόνια και το αφήνουν κόκκινο. Ο σταθμάρχης εκεί δίνει εντολή να υπερβεί ο συρμός το ερυθρό φωτόσημο εξόδου γραμμής. Έπρεπε (σ.σ. ο συγκεκριμένος σταθμάρχης) να είχε ενημερώσει αν είναι ελεύθερος στην άνοδο ή στην κάθοδο».
– Επιτροπή: «Γιατί δεν το έκανε;»
– Χρυσάγης: «Στην κανονική, στην άνοδο, μπορούσε να το παραλείψει. Ο ένας το θεωρεί λίγο πλεονασμό, αλλά δεν είναι και μεμπτό. Το θέμα είναι στην αντίθετη κατεύθυνση, όταν στέλνεις κάποιον, να το λες ρητά.»
Και διευκρίνισε: «Το φωτόσημο εξόδου δεν λειτουργούσε. Αλλά το φωτόσημο εισόδου στη Λάρισα λειτουργούσε κανονικά. Γιατί είχε προχωρήσει η σύμβαση 717 μέχρι εκεί. Γι’ αυτό, το Παλαιοφάρσαλο έβλεπε πότε στέλνεις ή δεν στέλνεις. […] Έγινε ὅ,τι έγινε, γιατί δεν είχε προχωρήσει η 717, δεν είχε φθάσει στους Νέους Πόρους. Αν είχε φθάσει, θα έφευγε το τρένο κανονικά με φωτοσήματα. Θα το έβλεπε ο μηχανοδηγός. Θα ήταν πράσινο αυτό που θα είχε εξουσιοδοτήσει το τρένο».
«Το ETCS οφείλουμε να το βάλουμε», σχολίασε η Επιτροπή. «Είναι ένας μηχανισμός ανταλλαγής πληροφοριών ανάμεσα σε σήματα, που είναι πάνω στη γραμμή και σε αντίστοιχα που υπάρχουν στο τροχαίο υλικό. Αυτή η ανταλλαγή πληροφοριών ενημερώνει οποιαδήποτε στιγμή για την ταχύτητα, μπορεί να φρενάρει κ.λπ. Είναι ένα σύστημα πάνω στη φωτεινή σηματοδότηση. Το φωτόσημο κάνει τον τελευταίο έλεγχο και δίνει το ΟΚ. Είναι συνδεδεμένο με έναν ραδιοφάρο στο έδαφος και περνώντας η αμαξοστοιχία παίρνει την ένδειξη, την φέρνει μέσα στην καμπίνα και του λέει και με τι ταχύτητα πρέπει να πάει. Τα συστήματα είναι υποχρεωτικά σε ταχύτητα 160 χλμ. την ώρα και πάνω. Διότι έχει θεωρηθεί παγκοσμίως και ευρωπαϊκά ότι η οπτική παρατήρηση σήματος σε αυτές τις ταχύτητες και πέρα, δεν είναι ασφαλής.» Επειδή δεν είναι ασφαλής η οπτική παρατήρηση, γι’ αυτό χρησιμοποιούνται τα συστήματα.
Απάντησε ο Κ. Χρυσάγης: «Αν υπήρχε, θα είχε ακινητοποιήσει το τρένο και θα είχε αποφευχθεί το δυστύχημα».
Το πρόβλημα της ταχύτητας
– Εμπειρογνώμονες: «Στα τμήματα που λειτουργεί η ηλεκτρική, φωτεινή σηματοδότηση και τηλεδιοίκηση, μπορούν οι συρμοί να τρέχουν με 160 χλμ. την ώρα. Χωρίς σηματοδότηση δεν επιτρέπεται, είναι πολύ υψηλές οι ταχύτητες. Όμως, τα τρένα περνούν από το συγκεκριμένο σημείο που δεν έχει σηματοδότηση με 160 χλμ.»
– Κ. Χρυσάγης: «Όχι, είναι συμβατό, γιατί υπάρχει φωτεινή σηματοδότηση και σύστημα μεταξύ Παλαιοφαρσάλου – Λάρισας…»
– Εμπειρογνώμονες: «Όμως, η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει ότι τρέχεις από αυτήν την ταχύτητα και πάνω, όταν έχεις σηματοδότηση και επιπλέον αυτόματη προστασία συρμών, που η χώρα δεν διαθέτει!»
– Κ. Χρυσάγης: «Είναι, όμως, νόμιμο, σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες. Δεν υπάρχει απαγορευτικό!»
Τι δηλώνουμε στα όργανα της Εε για τη διαλειτουργικότητα
– Εμπειρογνώμονες: «Κάθε δίκτυο δηλώνει στα άλλα δίκτυα της Εε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του. Είναι η ακτινογραφία του δικτύου. Τι κάνουμε εμείς στη δήλωση δικτύου που αναρτούμε στο portal της Εε;»
– Κ. Χρυσάγης: «Η δήλωση δικτύου είναι μια δήλωση που λέει, μέσα στον χρόνο τι σκέφτεσαι να δώσεις. Είναι για να προσκαλέσεις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις να κάνουν αιτήσεις για δρομολόγια. Είναι κάτι που βγαίνει και από την εμπορική πλευρά. Μπορείς να βάλεις ὅ,τι έχεις σκοπό μέσα στο έτος να κάνεις. Το θέμα είναι ποιες ταχύτητες έχεις δώσει!»
– Επιτροπή: «Εμείς ὅ,τι θέτουμε σε λειτουργία, πρέπει να το πιστοποιούμε, να παίρνει ISO…»
– Χρυσάγης: «Εμείς έχουμε βάλει τον ΕΛΟΤ να το κάνει αυτό!… Όταν για κάποιο λόγο κάποιο δίκτυο έχει έναν εθνικό κανόνα, περιορισμό, που δεν εντάσσεται στον ευρωπαϊκό, του δίνεται η δυνατότητα να τον περιγράψει σαν εθνικό κανόνα και να τον κάνουν αποδεκτό, έτσι ώστε να μπορεί να αμύνεται τρόπον τινα.»
Το χρονικό του θανάτου ξεκίνησε με μια μυστηριώδη έκρηξη στα καλώδια του Παλαιοφαρσάλου
Στο Παλαιοφάρσαλο υπήρξε το μεσημέρι βραχυκύκλωμα και μετά ρήξη του αγωγού της εναέριας γραμμής επαφής. «Να έχει σταματήσει το τρένο, να στέκεται και να πέσει η γραμμή; Δεν έχει ξανασυμβεί» είιπε ο Κ. Χρυσάγης και συμπληρώνει ότι «το είδαν οι Ρυθμιστές Έλξης από τη Θεσσαλονίκη, που επιτηρούν τα ηλεκτρικά φορτία. Ο συρμός εκκενώθηκε και πήγε με μηχανές diesel μέχρι τη Λάρισα και μετά συνέχισε για Θεσσαλονίκη.»
Επειδή η γραμμή ανόδου δεν έχει ρεύμα, όταν ανεβαίνει το μοιραίο Intercity 62, «το φέρνει από τους Παλαιοφαρσάλους σιγά-σιγά από την κάθοδο μέχρι τη Λάρισα, κανονικά με κυκλοφοριακές διατυπώσεις και τα λοιπά, ηλεκτροκίνητα».
Επειδή η Λάρισα έχει και τα προαστιακά προς και από Θεσσαλονίκη, «στέλνει κανονικά από την άνοδο το προαστιακό προς Θεσσαλονίκη στις 18:54. Ξαφνικά, ενώ πηγαίνει στην ελεύθερη γραμμή, βγάζει πρόβλημα πέδησης, δικό του της μηχανής, στον εμπορικό της Λάρισας.
Ακινητοποιείται στις 19:12. Το φέρνει πίσω με μηχανή έλξης και στις 21:38 αποκαθίσταται η κυκλοφορία στη γραμμή ανόδου Λάρισας – Λιτοχώρου.
Αυτό έκλεινε τη γραμμή ανόδου μέχρι το Λιτόχωρο, γιατί οι Νέοι Πόροι δεν έχουν δυνατότητα να κάνουν διασταύρωση». «Γιατί δεν μπορεί να κάνει διασταύρωση;» ρωτά η Επιτροπή. Και απαντά ο Κ. Χρυσάγης: «Δεν δουλεύει ούτε πίνακας ούτε τίποτα εκεί. Δεν έχουν μπει. […] Έχει τέσσερεις γραμμές στους Νέους Πόρους, αλλά δυο κυκλοφορούν. Οι άλλες δεν μπορούν να μπουν στην κυκλοφορία».
Πριν φθάσει το «62» στη Λάρισα, είχε φθάσει άλλο τρένο από τον προαστιακό Θεσσαλονίκη – Λάρισα, γύρω στις 10 το βράδυ. Ο σταθμάρχης γυρίζει διαγώνιο και δίνει στο τρένο οπισθοπορεία, ώστε να επιστρέψει πίσω.
Όταν φθάνει το «62», στις 11 περίπου στη Λάρισα, που είχε φθάσει μέχρι εκεί από Παλαιοφάρσαλο από τη γραμμή καθόδου, διότι δεν υπήρχε ρεύμα λόγω της ρήξης της εναέριας γραμμής, ο σταθμάρχης το βάζει κανονικά στην άνοδο. «Το έβαλε, λοιπόν, στην άνοδο κανονικά και η πεποίθησή μου και όλων, ας πούμε, που το πιστεύουν, είναι ότι αυτός νόμιζε ότι το διώχνει στην άνοδο.
Πήγε να το διώξει, δεν χάραξε σωστά. Είχε αφήσει μια διαγώνιο εδώ. […] Η διαγώνιος είχε μείνει από το προηγούμενο, από τον προαστιακό Θεσσαλονίκη – Λάρισα, υποθέτουμε. Ή το γύρισε, γιατί και αυτό μπορείς να το πεις. Το γύρισε λάθος» λέει ο Κ. Χρυσάγης.
– Επιτροπή: «Δηλαδή, το είχε αφήσει και ξέχασε να το ξαναγυρίσει;»
– Χρυσάγης: «Ναι, είναι το πιθανότερο. Η διαγώνιος, δηλαδή, στην έξοδο της Λάρισας προς τους Νέους Πόρους είχε μείνει γυρισμένη στην κάθοδο και όχι στην ευθεία.»
– Επιτροπή: «Το άλλο που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη και το έστειλε πίσω, γιατί τελικά αυτός το πήγε εκεί; Όλα αυτά μπορούσε να τα ελέγξει στον πίνακα;»
– Χρυσάγης: «Όλα μπορούσε να τα ελέγξει.»
– Επιτροπή: «Ήταν εμφανέστατα;»
– Χρυσάγης: «Ναι.»
– Επιτροπή: «Το φλασάρισμα που λέει (σ.σ. ο σταθμάρχης);»
– Χρυσάγης: «Το φλασάρισμα είναι κάποιες δικαιολογίες […] Είχε την πεποίθηση ότι το έδιωξε κανονικά στην άνοδο. Την είχε (σ.σ. τη διαγώνιο) και όταν τον ρωτήσαμε γιατί δεν έκανε τη χάραξη. Δεν έβλεπε, δηλαδή, τη διαγώνιο. Όταν δώσεις αναχώρηση στο τρένο, το παρακολουθείς και το τρένο φαίνεται αν κάνει αυτό το τσάκ-τσάκ και περάσει από εδώ. […] Έπρεπε να δει ότι αυτή η διαγώνιος δεν είναι σωστά, εφόσον δεν έκανε χάραξη (σ.σ. μέσω του πίνακα) […] Όταν μια αλλαγή γίνεται σε ένα σύστημα, όπως σε αυτά, αυτόματα, τότε προσπαθεί να γυρίσει, όταν φθάσει στη σωστή θέση, την επιθυμητή, ασφαλίζει και τότε σου κουμπώνει, σου ανάβει ένα φωτάκι, που σου λέει ότι “έχω γυρίσει στη θέση που με ζήτησες”. Έχεις, λοιπόν, έναν ηλεκτρικό έλεγχο για το που έχει γυρίσει η αλλαγή. Όταν για κάποιο λόγο στην αλλαγή, τηλεχειριζόμενη από μακρυά, χαθεί ο ηλεκτρικός έλεγχος, είτε λόγω ανοχής, είτε διότι υπήρχε ένα σκύρο και δεν άφησε την αλλαγή, όταν για κάποιο λόγο φλασάρει, δεν κουμπώνει. Σου λέει η ένδειξη ότι δεν έχει κουμπώσει εκεί που της ζήτησες. Τότε, στέλνεις τον κλειδούχο να επιβεβαιώσει ότι είναι στη θέση της η αλλαγή. Ειδοποιείς το τρένο και καλείς το συνεργείο. Πάει ο κλειδούχος, που υπήρχε εκείνο το βράδυ, και σου αναφέρει ότι η αλλαγή π.χ. έχει κουμπώσει σωστά και για κάποιο λόγο δεν έχεις εσύ τον ηλεκτρικό έλεγχο. Τότε δίνεις ένα τηλεγράφημα που λέει “Υπέρβαση 2 από την αλλαγή αυτήν με βραδυπορεία των 5” και έχεις κλειδούχο εκεί, για να περάσει το τρένο. Γιατί δεν μπορείς να έχεις ένα τρένο να περιμένει και να έρθει το συνεργείο σε μισή ώρα. […] Το τρένο περνάει σιγά-σιγά με 5 χλμ. και φεύγει. Το λέει ο κανονισμός […] Προβλέπεται το τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.»
Την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για το δυστύχημα στα Τέμπη αποτέλεσαν οι έγκριτοι καθηγητές Βασίλης Προφυλλίδης, πολιτικός μηχανικός – συγκοινωνιολόγος – διδάκτωρ του Πολυτεχνείου των Παρισίων, Χρήστος Πυργίδης, πολιτικός μηχανικός – συγκοινωνιολόγος – διδάκτωρ της Εθνικής Σχολής Γεφυρών και Δρόμων της Γαλλίας, και ο Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Ιωάννης Χαλκιάς. Οι εργασίες της κράτησαν 45 ημέρες, με ατελείωτες ώρες εργασίας καθημερινά, και ήταν αμισθί. Όπως δήλωσαν στη Βουλή, είναι το ελάχιστο που όφειλαν στα θύματα.
Mια τεχνοκρατική ανάλυση που θα την ζήλευαν ακόμη και τα εργαστήρια του CSI και η οποία φέρνει την υπογραφή του Κώστα Σαμαρά αποκτά πλέον τεράστια σημασία καθώς έρχεται να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι η πλειοψηφία των νεκρών που χάθηκαν στο συμβάν των Τεμπών κάηκαν από την έκρηξη που ακολούθησε της σύγκρουσης και η οποία προκάλεσε ένα μανιτάρι φωτιάς διαμέτρου 140 μέτρων ενώ συντάραξε συνθέμελα σε ακτίνα χιλιομέτρων τους κοντινούς οικισμούς.
Γράφει λοιπόν ο Κώστας Σαμαράς στην ανάλυσή του>
Ταυτόχρονα πυροδοτήθηκε άγνωστης ταυτότητας και ποσότητας εύφλεκτο – εκρηκτικό υλικό που κατά την άποψή μου βρισκόταν στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης του επιβατηγού τρένου, το οποίο δημιούργησε και το τεράστιο μανιτάρι φωτιάς των περίπου 135 μέτρων διαμέτρου και κατέστρεψε ότι είχε μείνει από τα πρώτα βαγόνια των δυο τρένων!
Οπότε το μήκος της διαμέτρου της έκρηξης στο μέγεθος που θα τη βλέπαμε από το επίπεδο του εδάφους του παρκινγκ στο κάδρο – οθόνη που σχηματίζουν οι δυο φανοστάτες προεκτεινόμενο στο επίπεδο προβολής που περνά από το σημείο της έκρηξης θα είναι το μήκος των πέντε μέτρων κατά 27 περίπου φορές μεγαλύτερο, δηλαδή μιλάμε περίπου για 135 μέτρα διάμετρο, σχεδόν όσο ενάμιση γήπεδο ποδοσφαίρου!
Άρα εδώ μιλάμε πλέον εδώ για τεράστια έκρηξη, η οποία επέφερε το θάνατο σίγουρα στα περισσότερα από τα άτυχα θύματα αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, η δε γενεσιουργός της αιτία θα πρέπει να διερευνηθεί και να διαλευκανθεί πάση θυσία!
Αυτά τα στοιχεία αναδείχτηκαν μετά από εξονυχιστικό έλεγχο του οπτικού υλικού (φωτό και βίντεο σε συνδυασμό με συναφή κείμενα), που είναι διαθέσιμο στο ίντερνετ, όπου οι μεν πόρτες της αριστερής πλευράς αυτού του βαγονιού είχαν εκτιναχτεί αριστερά και χαμηλά στο θαμνώδες μέρος των χωραφιών και φαίνονταν με ευκρίνεια στις εικόνες με κατόψεις του πεδίου της σύγκρουσης.
Η δε αριστερή πόρτα του χώρου των αποσκευών που όπως προανέφερα ήταν σχεδόν διπλάσια από τις άλλες και χωρίς τζαμάκι και άρα πολύ βαρύτερη είχε εκτιναχτεί σχεδόν στη διπλάσια απόσταση από τις άλλες δυο!
Αυτό δείχνει ότι τα αέρια της εκρηκτικής πίεσης είχαν την μεγαλύτερη δύναμή τους και άρα την εστία τους ακριβώς στον χώρο που βρίσκονταν αυτές οι πόρτες, δηλαδή στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης!
Στο μεταξύ η 19χρονη Βασιλική μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha είχε κάνει λόγο για ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ από την οποία κατάφερε εκείνη και ο φίλος της που βρισκόταν στο κυλικείο του τρένου να βγουν από το βαγόνι που καιγόταν
-Έπιασε απευθείας φωτιά (!!!)
Τα όσα έζησε στη φονική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, περιγράφει στη μαρτυρία της η 19χρονη Βασιλική, η οποία βρισκόταν στο βαγόνι του κυλικείου και μαζί με τον φίλο της, γλίτωσαν μετά την τραγωδία.
Όπως περιέγραψε σε εκπομπή της τηλεόρασης του Alpha, κατάφεραν να βγουν από το τρένο από τρύπα που άνοιξε στο πάτωμα του κυλικείου.
Όπως περιέγραψε:
«Την ώρα της σύγκρουσης ήμασταν στο πρώτο τραπέζι του κυλικείου… Ακούστηκε ένα μπαμ και μαύρισαν όλα. Έπιασε απευθείας φωτιά. Βρήκαμε γρήγορα τις αισθήσεις μας. Φώναξα τον Στέλιο και μου είπε ότι κι αυτός ήταν ζωντανός. Είχε τρύπα στο πάτωμα μπροστά μας. Βγήκαμε από εκεί, βγήκαμε έξω και περπατήσαμε λίγα μέτρα. Εμείς δεν είχαμε κινητά, βρήκαμε ένα τηλέφωνο ξεκλείδωτο. Πήρα τον μπαμπά μου και του είπα ότι καιγόμαστε…».
«Ο κόσμος καιγόταν, έπεφτε από τα βαγόνια. Βγήκαν και άνθρωποι που ήταν καλά, με βαλίτσες. Ο Στέλιος ήταν ξυπόλυτος και κρύωνε. Ζητάγαμε από τον κόσμο να μας δώσει μπουφάν. Μου έλεγε να πάμε στη φωτιά (!!!) που έβγαζε το βαγόνι για να ζεσταθεί. Πιστεύαμε ότι θα πεθάνουμε, ότι αυτές ήταν οι τελευταίες μας στιγμές (…) Ζητούσαμε στον κόσμο να μας βοηθήσει να βγούμε στην εθνική, μας τράβηξαν να ανέβουμε σε ένα κοντέινερ».
«Ο Στέλιος είχε κάποια εγκαύματα, εγώ είχα σπάσει τη σπονδυλική στήλη στα πλευρά, κάποιο κάταγμα στο πόδι».
«Εμείς όταν βγήκαμε ήταν πάρα πολύ νωρίς. Όταν βγήκαμε ήμασταν σχεδόν μόνοι μας. Δεν είδα να βγαίνουν άλλοι από το κυλικείο που είχε μετατραπεί σε μάζα. Είχε καεί όλο. Δεν ξεχώριζες ότι εκεί ήταν το κυλικείο και βγήκαμε από εκεί. Κόσμος πήδαγε για να σωθεί αλλά από το άλλο βαγόνι, που είχε πέσει πάνω από το κυλικείο. Κανένας δεν ξέρω αν βγήκε από το κυλικείο και αν τα κατάφερε».
Να σημειωθεί ότι τα δύο παιδιά επέστρεφαν από τη μόνιμη κατοικία τους, τη Θήβα, στη Θεσσαλονίκη όπου σπουδάζουν.
Mια τεχνοκρατική ανάλυση που θα την ζήλευαν ακόμη και τα εργαστήρια του CSI και η οποία φέρνει την υπογραφή του Κώστα Σαμαρά αποκτά πλέον τεράστια σημασία καθώς έρχεται να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι η πλειοψηφία των νεκρών που χάθηκαν στο συμβάν των Τεμπών κάηκαν από την έκρηξη που ακολούθησε της σύγκρουσης και η οποία προκάλεσε ένα μανιτάρι φωτιάς διαμέτρου 140 μέτρων ενώ συντάραξε συνθέμελα σε ακτίνα χιλιομέτρων τους κοντινούς οικισμούς.
Γράφει λοιπόν ο Κώστας Σαμαράς στην ανάλυσή του>
Ταυτόχρονα πυροδοτήθηκε άγνωστης ταυτότητας και ποσότητας εύφλεκτο – εκρηκτικό υλικό που κατά την άποψή μου βρισκόταν στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης του επιβατηγού τρένου, το οποίο δημιούργησε και το τεράστιο μανιτάρι φωτιάς των περίπου 135 μέτρων διαμέτρου και κατέστρεψε ότι είχε μείνει από τα πρώτα βαγόνια των δυο τρένων!
Οπότε το μήκος της διαμέτρου της έκρηξης στο μέγεθος που θα τη βλέπαμε από το επίπεδο του εδάφους του παρκινγκ στο κάδρο – οθόνη που σχηματίζουν οι δυο φανοστάτες προεκτεινόμενο στο επίπεδο προβολής που περνά από το σημείο της έκρηξης θα είναι το μήκος των πέντε μέτρων κατά 27 περίπου φορές μεγαλύτερο, δηλαδή μιλάμε περίπου για 135 μέτρα διάμετρο, σχεδόν όσο ενάμιση γήπεδο ποδοσφαίρου!
Άρα εδώ μιλάμε πλέον εδώ για τεράστια έκρηξη, η οποία επέφερε το θάνατο σίγουρα στα περισσότερα από τα άτυχα θύματα αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, η δε γενεσιουργός της αιτία θα πρέπει να διερευνηθεί και να διαλευκανθεί πάση θυσία!
Αυτά τα στοιχεία αναδείχτηκαν μετά από εξονυχιστικό έλεγχο του οπτικού υλικού (φωτό και βίντεο σε συνδυασμό με συναφή κείμενα), που είναι διαθέσιμο στο ίντερνετ, όπου οι μεν πόρτες της αριστερής πλευράς αυτού του βαγονιού είχαν εκτιναχτεί αριστερά και χαμηλά στο θαμνώδες μέρος των χωραφιών και φαίνονταν με ευκρίνεια στις εικόνες με κατόψεις του πεδίου της σύγκρουσης.
Η δε αριστερή πόρτα του χώρου των αποσκευών που όπως προανέφερα ήταν σχεδόν διπλάσια από τις άλλες και χωρίς τζαμάκι και άρα πολύ βαρύτερη είχε εκτιναχτεί σχεδόν στη διπλάσια απόσταση από τις άλλες δυο!
Αυτό δείχνει ότι τα αέρια της εκρηκτικής πίεσης είχαν την μεγαλύτερη δύναμή τους και άρα την εστία τους ακριβώς στον χώρο που βρίσκονταν αυτές οι πόρτες, δηλαδή στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης!
Στο μεταξύ η 19χρονη Βασιλική μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha είχε κάνει λόγο για ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ από την οποία κατάφερε εκείνη και ο φίλος της που βρισκόταν στο κυλικείο του τρένου να βγουν από το βαγόνι που καιγόταν
-Έπιασε απευθείας φωτιά (!!!)
Τα όσα έζησε στη φονική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, περιγράφει στη μαρτυρία της η 19χρονη Βασιλική, η οποία βρισκόταν στο βαγόνι του κυλικείου και μαζί με τον φίλο της, γλίτωσαν μετά την τραγωδία.
Όπως περιέγραψε σε εκπομπή της τηλεόρασης του Alpha, κατάφεραν να βγουν από το τρένο από τρύπα που άνοιξε στο πάτωμα του κυλικείου.
Όπως περιέγραψε:
«Την ώρα της σύγκρουσης ήμασταν στο πρώτο τραπέζι του κυλικείου… Ακούστηκε ένα μπαμ και μαύρισαν όλα. Έπιασε απευθείας φωτιά. Βρήκαμε γρήγορα τις αισθήσεις μας. Φώναξα τον Στέλιο και μου είπε ότι κι αυτός ήταν ζωντανός. Είχε τρύπα στο πάτωμα μπροστά μας. Βγήκαμε από εκεί, βγήκαμε έξω και περπατήσαμε λίγα μέτρα. Εμείς δεν είχαμε κινητά, βρήκαμε ένα τηλέφωνο ξεκλείδωτο. Πήρα τον μπαμπά μου και του είπα ότι καιγόμαστε…».
«Ο κόσμος καιγόταν, έπεφτε από τα βαγόνια. Βγήκαν και άνθρωποι που ήταν καλά, με βαλίτσες. Ο Στέλιος ήταν ξυπόλυτος και κρύωνε. Ζητάγαμε από τον κόσμο να μας δώσει μπουφάν. Μου έλεγε να πάμε στη φωτιά (!!!) που έβγαζε το βαγόνι για να ζεσταθεί. Πιστεύαμε ότι θα πεθάνουμε, ότι αυτές ήταν οι τελευταίες μας στιγμές (…) Ζητούσαμε στον κόσμο να μας βοηθήσει να βγούμε στην εθνική, μας τράβηξαν να ανέβουμε σε ένα κοντέινερ».
«Ο Στέλιος είχε κάποια εγκαύματα, εγώ είχα σπάσει τη σπονδυλική στήλη στα πλευρά, κάποιο κάταγμα στο πόδι».
«Εμείς όταν βγήκαμε ήταν πάρα πολύ νωρίς. Όταν βγήκαμε ήμασταν σχεδόν μόνοι μας. Δεν είδα να βγαίνουν άλλοι από το κυλικείο που είχε μετατραπεί σε μάζα. Είχε καεί όλο. Δεν ξεχώριζες ότι εκεί ήταν το κυλικείο και βγήκαμε από εκεί. Κόσμος πήδαγε για να σωθεί αλλά από το άλλο βαγόνι, που είχε πέσει πάνω από το κυλικείο. Κανένας δεν ξέρω αν βγήκε από το κυλικείο και αν τα κατάφερε».
Να σημειωθεί ότι τα δύο παιδιά επέστρεφαν από τη μόνιμη κατοικία τους, τη Θήβα, στη Θεσσαλονίκη όπου σπουδάζουν.
>
Ο Κώστας Σαμαράς λίγους μήνες μετά το συμβάν και την ανάλυση-βόμβα μίλησε στη Λίνα Κεκέση και στο Πρώτο Θέμα, την εφημερίδα η οποία ήταν από τα πρώτα ΜΜΕ τα οποία φιλοξένησαν το απομαγνητοφωνημένο υλικό προιόν του Μοντάζ των Τεμπών σύμφωνα με τον Βασίλη Λαμπρόπουλο του ΒΗΜΑτος.
Aτυχώς εδώ δεν υπήρξε ερώτηση για την έρευνα που έκανε για το συμβάν.
Πάμε να δούμε πρώτα το αφιέρωμα και τη συνέντευξη του Κώστα Σαμαρά στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.
Γράφει η Λίνα Κεκέση>
Ο Κώστας Σαμαράς, ο Έλληνας «πεταλούδας», ένας από τους διαβόητους κακοποιούς στο παρελθόν, ο οποίος συμπλήρωσε 22 χρόνια μέσα στη φυλακή -έχοντας κάνει πέντε αποδράσεις- μιλάει στο protothema.gr για όλα όσα τον οδήγησαν πίσω από τα κάγκελα για δεκαετίες, αλλά και για τη μεγάλη αλλαγή που έκανε στη ζωή του, μετά την αποφυλάκισή του, το 2018.
Έχοντας περάσει το 1/3 της ζωής του στις φυλακές, ο Κώστας Σαμαράς σήμερα έχει αλλάξει στάση ζωής κι εργάζεται ως δημοσιογράφος-φωτορεπόρτερ σε εφημερίδα στα Τρίκαλα, όπου ζει μόνιμα μαζί με τη γυναίκα του.
«Τα τελευταία 2,5 χρόνια, δουλεύω ως δημοσιογράφος-φωτορεπόρτερ στην εφημερίδα ”Διάλογος” στον τόπο καταγωγής μου, τα Τρίκαλα. Όταν αποφυλακίστηκα, πήρα την απόφαση μαζί με τη γυναίκα μου να ζήσουμε στα Τρίκαλα, γιατί είναι ο τόπος που γεννήθηκα, η πατρίδα μου και ένιωσα αμέσως την αγάπη του κόσμου. Μου αρέσει πολύ το φωτορεπορτάζ και ακόμα περισσότερο η φωτογραφία. Κάλυψα τις πλημμύρες στα Τρίκαλα, πήρα συνεντεύξεις από πλημμυροπαθείς, γράφω άρθρα δικά μου στην εφημερίδα και γενικότερα καλύπτω όλα τα είδη του ρεπορτάζ, ακόμα και ληστείες, όσο περίεργο κι αν ακούγεται» λέει στο protothema.gr ο Κώστας Σαμαράς.
«Η γυναίκα μου και η μητέρα μου, με κρατάνε να μην ξαναμπλέξω με την παρανομία»
«Όταν αποφυλακίστηκα το 2018 από τις φυλακές της Χαλκίδας, πήγα με τα πόδια μέχρι τη γέφυρα της Χαλκίδας για να νιώσω την ελευθερία μου. Είχε έρθει και η γυναίκα μου και κάποιοι φίλοι από τα Τρίκαλα και πήγαμε όλοι μαζί σε ένα ταβερνάκι και φάγαμε. Η γυναίκα μου και η μητέρα μου, αυτές οι δυο γυναίκες είναι που με κρατάνε και δεν έχω ξαναμπλέξει με την παρανομία κι έχω αλλάξει στάση ζωής. Έχω αφήσει πίσω το παρελθόν κι εργάζομαι όπως όλος ο κόσμος για να μπορέσω να επιβιώσω, μακριά από ληστείες και κλοπές» συμπληρώνει ο Κώστας Σαμαράς.
Πώς γνωρίστηκε με τη σύζυγό του
Στην εκπομπή «Αυτοψία» με τον Αντώνη Σρόιτερ είχε μιλήσει και για τη γνωριμία με τη σύζυγό του, η οποία ήταν αναπάντεχη. Τον αναζήτησε τηλεφωνικά μέσα στη φυλακή μετά από μια συνέντευξή που είχε δώσει ο ίδιος σε μια εφημερίδα.
«Η γυναίκα μου με έψαξε στη φυλακή μετά από μια συνέντευξη που είχα δώσει σε μια εφημερίδα. Κάτι της έκανε “κλικ” σε μένα, πήρε τηλέφωνο στον Κορυδαλλό και με αναζήτησε. Κράτησαν το τηλέφωνό της και επικοινώνησα μαζί της, νομίζοντας πως είναι δημοσιογράφος κι ότι με θέλει για μια συνέντευξη. Τελικά, στην πρώτη άδεια που πήρα από τη φυλακή, βγήκα μαζί της και στην πορεία έγινε η γυναίκα μου, μια σχέση ζωής που μετράει πολλά χρόνια, έψαχνε κι αυτή την αδελφή ψυχή της κι ελπίζω να την βρήκε σε εμένα».
Οι περούκες και η πρώτη του ληστεία
«Όταν ήμουν 18 ετών, είπα σε έναν φίλο να κάνουμε μια ληστεία. Φορέσαμε κάτι περούκες κι όταν πήγαμε στην πιτσαρία για να ληστέψουμε, μας κοιτούσαν περίεργα, φαινόντουσαν ψεύτικες κι αστείες οι περούκες και το αναβάλλαμε. Μετά από δυο χρόνια, είχα μπει στην παρανομία του χαμηλού επιπέδου, στις κλοπές. Οι ληστείες ήρθαν αργότερα, αρχικά μόνος μου και μετά με κάποιους άλλους παρέα. Θυμάμαι ότι η πρώτη ληστεία που έκανα ήταν σε μια τράπεζα στα Γιάννενα, σε έναν κεντρικό δρόμο απέναντι από τα δικαστήρια. Το θυμάμαι και λέω στον εαυτό μου: ”Τι θράσος είχες, τότε…”».
Όσο για τις αποδράσεις του, όπως ο ίδιος λέει, πάντα τις σχεδίαζε με μεθοδικότητα, τίποτα δεν άφηνε στην τύχη του, για αυτό και κατάφερε να αποδράσει 5 φορές από τις φυλακές .
«Πάντα σχεδίαζα τις αποδράσεις μου από τις φυλακές, προτού τις κάνω πράξη. Έκανα ένα καλό σκανάρισμα του χώρου και των ανθρώπων στη φυλακή, ποιες οι συνήθειες του προσωπικού στη φυλακή, σκεφτόμουν πού είναι τα λάθη και ποιο είναι το αδύνατο σημείο, τα επεξεργαζόμουν όλα. Απέδρασα 5 φορές και πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν κενά ασφαλείας. Ο παλιός καλός μου φίλος, ο Βασίλης Παλαιοκώστας απέδρασε δυο φορές με ελικόπτερο γιατί υπήρχαν κενά ασφαλείας και τις δυο φορές. Τα αδέρφια Παλαιοκώστα ήταν φίλοι μου, αλλά ο Βασίλης είναι εξαφανισμένος, ενώ ο Νίκος είναι εκτός φυλακής. Ο Ρωχάμης, ο Παπαχρόνης, ο Φραντζής είναι άνθρωποι με τους οποίους βρέθηκα κατά κάποιο τρόπο κοντά τους μέσα στη φυλακή» τονίζει ακόμα.
Κλείνοντας τη συνέντευξη, στέλνει το δικό του μήνυμα: «Δεν αξίζει να μπλέκει κανείς με την παρανομία και να μπαινοβγαίνει στις φυλακές. Κι εγώ έχω πέσει θύμα κλοπής, μου κλέψανε το πορτοφόλι στον δρόμο, όταν βγήκα από τη φυλακή, ενώ ένας άλλος έκανε διάρρηξη στο αμάξι μου. Αν τον έβλεπα εκείνη την ώρα θα του έλεγα, κάθισε να πιούμε έναν καφέ, να μου πεις τι ψάχνεις, μήπως σου δώσω μια καλή συμβουλή και αλλάξεις στάση ζωής».
Πάμε τώρα να δούμε την απίστευτη ανάλυση του Κώστα Σαμαρά η οποία δημοσιεύεται με ημερομηνία 30-4-2023 στα trikalaonline.gr
-Πυροδοτήθηκε άγνωστης ταυτότητας και ποσότητας εύφλεκτο – εκρηκτικό υλικό (βόμβα;) που κατά την άποψή μου βρισκόταν στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης του επιβατηγού τρένου
Από τον συνεργάτη του Διαλόγου και του trikalaonline.gr Κώστα Σαμαρά
ΤΡΙΚΑΛΑ—30-4-2023
1_Μετά από μια πρώτη λανθασμένη τελικά εκτίμηση όσο αφορά τις ενδεχόμενες αιτίες της έκρηξης-φωτιάς στην πρόσφατη τραγωδία των τρένων στα Τέμπη, επανεξέτασα τα δεδομένα, ειδικά τα οπτικά (φώτο και βίντεο), αλλά και πολλά κριτικά κείμενα γύρω από αυτό το θέμα και συνέχισα την έρευνα για αυτό.
2_Από την αρχή αυτού του κορυφαίου δραματικού γεγονότος – που ανέδειξε περίτρανα τις ελλείψεις, τις ατέλειες και την απαράδεκτη (έως και θανατηφόρα), ανευθυνότητα πολλών εκπρόσωπων της διοικητικής ιεραρχίας του ελληνικού κράτους, σε όλα τα επίπεδα, (για δε τους διαχειριστές των εμπλεκομένων εταιριών όπως ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Hellenic Train, ας μη το συζητάμε καλύτερα!), είχε εμφανιστεί κάτι σαν διαίσθηση που μου έλεγε ότι κάτι κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα και τις επίσημες ανακοινώσεις!
Ένοιωσα κάτι σαν χρέος απέναντι σε τόσους ανθρώπους, τόσα νέα παιδιά ειδικά που χάθηκαν τόσο αναίτια, τόσο ξαφνικά και με τόσο σκληρό και βίαιο τρόπο, που με παρότρυνε να ψάξω ότι θα μπορούσε να φωτίσει ειδικά τις αιτίες της έκρηξης-φωτιάς που επακολούθησε την σύγκρουση των τρένων, καθότι η έκρηξη-φωτιά αποτελείωσε την καταστροφή που επέφερε η αρχική σύγκρουση, επιφέροντας το θάνατο σε δεκάδες συνάνθρωπους μας, οι οποίοι στη διαφορετική περίπτωση μιας απλής σύγκρουσης ίσως να κατάφερναν να ζήσουν.
3_Όμως δεν ήταν μόνο αυτό το ερωτηματικό των αιτιών της έκρηξης-φωτιάς που είχε προκύψει από αυτό το πιο συνταρακτικό γεγονός των τελευταίων ετών στην Ελλάδα. Είχαν προκύψει και άλλα ερωτήματα που ζητάνε απαντήσεις, τα οποία αναπτύσσω πιο κάτω.
4_Προσπάθησα με παράλληλη έρευνα (και επί τόπου στην ευρύτερη περιοχή της σύγκρουσης και στο μέτρο των δυνατοτήτων μου βέβαια), να προσδιορίσω και το μέγεθος της έκρηξης και την χρονική αλληλουχία που συνέβησαν τα γεγονότα και τις πιθανές αιτίες που την προκάλεσαν.
5_Κατ’ αρχή ήθελα να εντοπίσω την κάμερα ασφαλείας που κατέγραψε την ιστορική στιγμή της έκρηξης, μήπως και υπήρχε δυνατότητα πρόσβασης στο αρχικό βίντεο, ώστε να αντλήσω περισσότερες πληροφορίες, λεπτομέρειες και στοιχεία από αυτό.
6_Όταν πρωτοείδα κάποιες φορές το φοβερό αυτό βίντεο, (το οποίο πρωτόπαιξε η ΕΡΤ, ανεβασμένο από τον Βαγγέλη Μητρούσια και στη συνέχεια έπαιξε κατ’ επανάληψη σε όλα σχεδόν τα ελληνικά αλλά και σε πολλά ξένα ειδησεογραφικά κανάλια και μέσα), υπέθεσα ότι το κτίριο που βρισκόταν η κάμερα θα ήταν κάπου δεξιά και ψηλότερα, ανατολικά από το σημείο της σύγκρουσης, κάπου δηλαδή όπου στον χάρτη της περιοχής βρίσκεται το χωριό Αμπελάκια.
Μετά κοιτώντας ποιο προσεκτικά το δάπεδο που με δυσκολία διακρινόταν στο βίντεο αυτό, διαπίστωσα ότι φαίνονταν αμυδρά, ειδικά τη στιγμή της έκρηξης κάποιου τύπου διαγραμμίσεις με άσπρες γραμμές, με σχέδιο σαν ψαροκόκαλο, που παρέπεμπε σε παρκινγκ αυτοκίνητων, ενδεχομένως δηλαδή κάποιο παρκινγκ αυτοκίνητων από ξενοδοχείο, σούπερ μάρκετ, ή κάποια επιχείρηση.
Επίσης ευθεία μπροστά, αριστερά και δεξιά στο κάδρο της κάμερας φαίνονταν καθαρά δυο στύλοι προφανώς φωτισμού και στην άκρη δεξιά ένα δέντρο.
7_Άνοιξα το google maps στο κομπιούτερ και άρχισα να ψάχνω πόντο-πόντο την περιοχή γύρω από το σημείο της σύγκρουσης για κάτι σχετικό. Αρχικά εντόπισα ένα ξενοδοχείο στα Αμπελάκια που είχε πάρκινγκ, αλλά δεν ταίριαζε στο σχέδιο του βίντεο. Τελικά εντόπισα στο χωριό Ιτέα, από την άλλη μεριά του Πηνειού, που είναι απλωμένο σε πλαγιά, στους πρόποδες του Κάτω Ολύμπου, ένα συγκρότημα κτιρίων με παρόμοιο πάρκινγκ.
8_Ζουμάροντας μέσω του δορυφόρου της google, στις λεπτομέρειες του κτιρίου, βεβαιώθηκα εκατό της εκατό ότι στο κεντρικό κτίριο αυτού του συγκροτήματος βρισκόταν η επίμαχη κάμερα!
Έπρεπε να εντοπίσω όμως το ακριβές σημείο της στο κτίριο γιατί αυτό έπαιζε ρόλο και για τον ακριβή προσδιορισμό του μεγέθους της έκρηξης.
9_Ένα ακόμα στοιχείο-ερωτηματικό που με προβλημάτιζε από την στιγμή που είδα στον δορυφορικό χάρτη το σημείο της σύγκρουσης των τρένων, ήταν ότι οι διπλές γραμμές των τρένων σχημάτιζαν όντως μια καμπύλη στην περιοχή της έκρηξης-φωτιάς και ενδεχομένως αυτό δυσχέραινε την οπτική επαφή των δυο τρένων όταν αυτά πλησίαζαν το ένα το άλλο, («δεν είχαν οπτική επαφή», αποφάνθηκε ένας «πραγματογνώμονας» σε κάποιο κανάλι, «διότι το ένα κινούνταν σε καμπύλη»), πλην όμως η καμπύλη αυτή στην κάτοψη από τον δορυφόρο της google έδειχνε πολύ ανοιχτή έτσι ώστε να αφήνει κάποιο περιθώριο για πιθανή οπτική επαφή από αρκετή απόσταση για κάποιους που κινούνται στην ίδια γραμμή.
Αν μπορούσαν όμως να αντιληφθούν το ένα τρένο την ύπαρξη του άλλου και υπήρχε χρόνος αντίδρασης γιατί δεν αντέδρασαν, γιατί δεν φρέναρε τουλάχιστον ο οδηγός της επιβατικής αμαξοστοιχίας, που ανέβαινε αντίθετα στην γραμμή «καθόδου», (ο οποίος ήταν εξήντα χρονών, άρα έμπειρος οπότε και θα έπρεπε να ήταν υποψιασμένος). Μόνο επί τόπου θα μπορούσα να το τσεκάρω αυτό.
10_Συγκέντρωσα λοιπόν κάποια εφόδια απαραίτητα για την περίπτωση και ειδικά ένα μεγάλο φακό τύπου προβολέα για να τσεκάρω την καμπυλότητα των γραμμών και μαζί με τη γυναίκα μου και ένα φίλο για παρέα και για βοήθεια στο πεδίο, κινήσαμε για την Λάρισα και τα Τέμπη.
11_Όταν φτάσαμε εκεί, νωρίς το απόγευμα, (εννοείται ότι ήδη είχαν μεταφερθεί τα συντρίμμια των τρένων, είχε καθαριστεί και είχε αναμορφωθεί ο τόπος της σύγκρουσης, τόσο επισταμένα μάλιστα, που αν δεν υπήρχαν τα κόκκινα κεριά – αφιερώματα, οι φωτογραφίες των θυμάτων τα λουλούδια και το εκκλησάκι (που τοποθετήθηκε πριν τη δεύτερη επίσκεψή μας εκεί), τίποτα δεν θα θύμιζε ότι είχε συμβεί κάτι τόσο δραματικό στο σημείο εκείνο).
13_Αρχικά τράβηξα αρκετά γενικά και ειδικά φωτογραφικά πλάνα και βίντεο της περιοχής και των επί μέρους λεπτομερειών, και στη συνέχεια έψαξα (ίσως από αρρωστημένο ενδιαφέρον θάλεγα), για κάποια απομεινάρια από την σύγκρουση των τρένων, τα οποία ενδεχομένως θα φώτιζαν τις σκοτεινές πτυχές των ερωτημάτων.
Το πρώτο που βρήκα στην είσοδο μιας στοάς απορροής υδάτων κάτω από τις γραμμές, πενήντα μέτρα από το σημείο της σύγκρουσης ήταν ένα μεταλλικό στενόμακρο μαύρο αντικείμενο με καμπύλες άκρες και με μια τρύπα με «βόλτες» βίδας στο κέντρο, δέκα εκατοστά μήκος περίπου.
14_(Αργότερα μετά από ημέρες καθώς έψαχνα το οπτικό υλικό σε βίντεο στο youtube από το εσωτερικό της καμπίνας μιας ηλεκτράμαξας σαν αυτές της σύγκρουσης στα Τέμπη, διαπίστωσα έκπληκτος ότι αυτό ήταν εξάρτημα από το ταμπλό οδήγησης – ελέγχου, του μηχανοδηγού και το πιθανότερο να προερχόταν από την καμπίνα της ηλεκτράμαξας του επιβατικού τρένου, αφού το βρήκα προς την κατεύθυνση που κινιόταν αυτό!).
15_Στη συνέχεια μπήκα μέσα στο τούνελ – στοά απορροής υδάτων το δάπεδο της οποίας είχε επιχωματωθεί κατά τουλάχιστον τριάντα – σαράντα πόντους και πέρασα από την άλλη πλευρά των γραμμών, όπου υπήρχε ένα τσιμεντένιο λούκι – αυλάκι απορροής υδάτων, παράλληλο και πιο χαμηλά από τις γραμμές που ήταν γεμάτο με μαυρισμένο νερό, όπως νόμισα αρχικά. Βρήκα ένα πλαστικό μπουκαλάκι και σκέφτηκα να μαζέψω λίγο νερό για μια πιθανή χημική ανάλυση η οποία ενδεχομένως να έδειχνε κάτι ενδιαφέρον για τη έκρηξη – φωτιά στα τρένα.
16_Διαπίστωσα όμως ότι το υγρό στο αυλάκι δεν ήταν νερό αλλά λάδι, ενδεχομένως κάποιος τύπος μηχανικού λαδιού που προήρθε από τις δυο ηλεκτρομηχανές του εμπορικού τρένου που είχαν τιναχτεί προς αυτή την πλευρά των γραμμών, η δε μια είχε κολλήσει κυριολεκτικά διαλυμένη πάνω στο τσιμεντένιο τοιχίο αντιστήριξης στην ανατολική πλευρά των γραμμών, πάνω από το οποίο διέρχεται η Παλιά Εθνική Οδός.
17_Παράλληλα με το αυλάκι και μέχρι περίπου πέντε – δέκα μέτρα από το σημείο που είχε κολλήσει η ασπροκόκκινη ηλεκτράμαξα στον τσιμεντότοιχο υπήρχαν θάμνοι, – βάτα ξερά και απείραχτα από την φωτιά που είχε τυλίξει τις πρώτες στιγμές μετά την σύγκρουση τις μηχανές. Ούτε βέβαια το λάδι αυτό είχε καεί και διαπίστωσα ότι είχε κυλίσει σε μεγάλες ποσότητες από το τσιμεντένιο αυλάκι στον αγωγό – στοά απορροής και είχε νοτίσει το χώμα στο δάπεδο σε όλο το μήκος του!
18_Διαφόρων ειδών ζευγάρια λαστιχένια γάντια και γάντια εργασίας ήταν επίσης πεταμένα παντού εκεί πίσω, καθώς και ένας ελαφρά χρησιμοποιημένος δίσκος κοπής μετάλλων. Τελικά πήρα δείγματα και από το λάδι και από το χώμα του δαπέδου της στοάς και μάζεψα και πολλά μικροεξαρτήματα που είχαν πεταχτεί από την σύγκρουση τριγύρω και ήταν μισοθαμένα στο έδαφος!
19_(Πρέπει να επισημάνω εδώ ότι το δείγμα λαδιού που πήρα από το τσιμεντένιο αυλάκι το οποίο αργότερα στο σπίτι δοκίμασα να του βάλω φωτιά, δεν καιγόταν!
Σίγουρα όμως κάποιο είδος λαδιού που έφεραν οι ηλεκτράμαξες και εκτινάχτηκε μετά την σύγκρουση κάηκε από τις ηλεκτρικές εκκενώσεις που επακολουθήσαν μέχρι που η πυροσβεστική έσβησε τις πυρκαγιές των τρένων. Αυτό είναι φανερό κι από τις φωτό που δείχνουν τα συστήματα των κινητήριων τροχών από τις δυο ηλεκτράμαξες του εμπορικού τρένου που είναι κατάμαυρα!
Το χώμα επίσης που μάζεψα από το δάπεδο της στοάς κάτω από τις γραμμές και το ανακάτεψα με νερό έβγαλε μετά λάδι στην επιφάνεια του μείγματος αυτού!).
20_Ειπώθηκε από κάποιους έμπειρο – πραγματογνώμονες στα κανάλια ότι η έκρηξη – φωτιά μετά την σύγκρουση προήρθε από τα λάδια των ηλεκτρομηχανών που είχαν υπερθερμανθεί και εξατμιστεί από την δύναμη της σύγκρουσης!
Τότε πως τόση ποσότητα λαδιού έτρεξε αυτούσια στο τσιμεντένιο λούκι απορροής χωρίς να εξατμιστεί στη σύγκρουση και να καεί στην έκρηξη – φωτιά;
21_Στη συνέχεια ανέβηκα πάνω στις γραμμές για να τσεκάρω την καμπυλότητα τους, αρχικά με το φως της ημέρας.
22_Την ημέρα λοιπόν από το σημείο που στα δυτικά των γραμμών (αριστερά όπως ανεβαίνουμε προς βορρά κα πριν την γέφυρα του Πηνειού), υπάρχει μια μεγάλη κεραία (των επικοινωνιών του ΟΣΕ ενδεχομένως), η οποία απέχει περίπου 525 μέτρα βόρεια του τριπλού τούνελ πάνω από το οποίο περνάει η Νέα Εθνική Οδός Αθηνών – Θεσσαλονίκης, φαίνεται καθαρά το μεσαίο τούνελ από το οποίο περνάνε οι διπλές γραμμές του τρένου. Το ίδιο έκανα τσεκάροντας την καμπυλότητα και στο κομμάτι των γραμμών νότια του τριπλού τούνελ, πηγαίνοντας προς αυτό, όπως ανέβαινε το επιβατηγό τρένο δηλαδή και βγήκε το ίδιο συμπέρασμα.
Δηλαδή ότι την ημέρα υπάρχει καθαρή οπτική επαφή σε μήκος τουλάχιστον 525 μέτρων στο σημείο εκείνο! (Οι αριθμοί στις φωτογραφίες υποδηλώνουν τον αριθμό των ηλεκτροφόρων πυλώνων)
23_Το ίδιο βράδυ τσέκαρα και πάλι την καμπυλότητα των γραμμών με την βοήθεια του Άγγελου, του φίλου που είχα πάρει μαζί.
Χρησιμοποιήσαμε τον φακό – προβολέα που η δέσμη φωτός του ήταν ανάλογη ενός προβολέα αυτοκίνητου στη μεγάλη σκάλα, τον οποίο κράταγε ο φίλος μου κινούμενος από βορά προς νότο, όπως κινιόταν δηλαδή το εμπορικό τρένο προς το τούνελ από την γραμμή «καθόδου», ενώ εγώ από την ίδια γραμμή από τον νότο προς το τούνελ κρατώντας ένα πιο μικρό φακό στο χέρι, κινούμενοι ο ένας προς τον άλλον εκατέρωθεν του τούνελ των γραμμών, μετρώντας την απόσταση με βάση τις μεταλλικές κολώνες, (που στηρίζουν τα ηλεκτροφόρα καλώδια τα οποία τροφοδοτούν με ρεύμα τις ηλεκτράμαξες).
Η απόσταση ανάμεσα σε δυο κολώνες απ’ ότι είχα μετρήσει με το ειδικό εργαλείο – χάρακα του google earth, απέχουν γύρω στα πενήντα πέντε με πενήντα οκτώ μέτρα μεταξύ τους.
24_Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που είχε σημασία ήταν να ελέγξω του κατά πόσο είχε χρονικό περιθώριο να αντιδράσει ο μηχανοδηγός του επιβατικού τρένου, ο οποίος ήταν 60 χρονών, έμπειρος και εν γνώσει του κινιόταν στη καθοδική γραμμή. Επίσης δεν μπορεί να μην ήξερε ότι εκείνη την ώρα κατέβαινε εμπορικό τρένο προς την Αθήνα αφού τα δρομολόγια αυτά επιβατικής και εμπορικής ήταν τακτικά δρομολόγια και τα τρένα αυτά θα διασταυρώνονταν σε καθημερινή βάση, την ίδια πάνω κάτω ώρα, στην ίδια πάνω κάτω περιοχή!
25_Έμενα προσωπικά από την πρώτη στιγμή που έμαθα τις λεπτομέρειες αυτής της δραματικής σύγκρουσης και ανεξάρτητα από τις ευθύνες των υπολοίπων εμπλεκομένων ανθρώπων, αναρωτιόμουν γιατί ένας έμπειρος μηχανοδηγός (πόσο μάλλον δυο στο ίδιο τρένο), που κινείται ανάποδα στις γραμμές έχοντας την ευθύνη της ζωής ενός εκάστου, ούτε λίγο ούτε πολύ, τριακοσίων πενήντα ανθρώπων, δεν σταμάτησε πάραυτα την μηχανή του τρένου μέχρι να επιβεβαιώσει την ασφάλεια του δρομολογίου από αυτή τη γραμμή!
26_Εν πάση περιπτώσει το επιβεβαιωμένο αποτέλεσμα του νυχτερινού προαναφερόμενου πειράματος ήταν η δυνατότητα οπτικής επαφής φως με φως από τους φακούς σε πάνω από τετρακόσια πενήντα μέτρα απόσταση, (450 + μέτρα), με εμένα να βρίσκομαι στη τέταρτη κολώνα από το νότο πριν το τούνελ και τον Άγγελο ανάμεσα στην τρίτη και την τέταρτη μετά από αυτό, συνολικά δηλαδή εκατόν εβδομήντα πέντε (+-) μέτρα, πριν το τούνελ, εκατό τριάντα (+-) μέτρα το ίδιο το τούνελ και εκατό εβδομήντα πέντε (+-) μέτρα μετά το τούνελ.
Επίσης πριν από την καθεαυτού οπτική επαφή, μέσω των φώτων φωτιζόταν για αρκετό ακόμα διάστημα το εσωτερικό του τούνελ, γεγονός που θα σηματοδοτούσε σε έναν έμπειρο μηχανοδηγό (που θα ήταν σε εγρήγορση βέβαια), ότι έρχεται τρένο από την αντίθετη κατεύθυνση πριν αυτό φανεί στο οπτικό του πεδίο!
27_Τώρα το αν θα προλάβαινε σε αυτή την απόσταση να ακινητοποιηθεί το επιβατηγό τρένο με την όποια ταχύτητα είχε εκείνη την στιγμή, είναι ένα άλλο θέμα!
Επίσης από κείμενο – ερωτηματολόγιο προερχόμενο από εξεταστική διαδικασία εκπαιδευόμενου μηχανοδηγού τρένων (στην Ελλάδα εννοείται), που βρήκα στο ίντερνετ, αναδύεται ένα ερώτημα από αναφερόμενη εκεί φράση:
—Ερωτήσεις για την τράπεζα θεμάτων των εξετάσεων υποψηφίων Μηχανοδηγών Παύλος Θανασιάς Μηχανοδηγός ΤΡΑΙΝΟΣΕ ΑΕΞ 19007 1:
«Περιγράψτε τη διαδικασία παραλαβής μιας μηχανής Δ/Η AdTranz στο μηχανοστάσιο.»
Απ. –«Καταρχήν ελέγχουμε να μην υπάρχει σηκωμένος εκτροχιαστής, ερυθρή πινακίδα ή κάποιο πέδιλο στους τροχούς της μηχανής που να απαγορεύει την κίνηση της. Εξωτερικά ελέγχουμε τα δοχεία άμμου, το πετρέλαιο, το νερό…..»
28_Με αφορμή λοιπόν το παραπάνω απόσπασμα, θέτω εδώ το ερώτημα του κατά πόσον υπάρχει δυνατότητα επιλογής από τον μηχανοδηγό της συνειδητής επιλογής του εκτροχιασμού κινούμενου τρένου προς αποφυγή χειρότερης ζημιάς από επικείμενη σύγκρουση μέσω αυτού του συστήματος εκτροχιαστή;
29_Παράλληλα με το παραπάνω επιτόπια πειράματα που κάναμε για το θέμα της καμπυλότητας των γραμμών, κινηθήκαμε και προς το γραφικό χωριό της Ιτέας στην οποία πηγαίνεις από την Παλιά Εθνική Οδό και μέσα από το χωριό των Τεμπών, παίρνεις τον δρόμο Τέμπη – Γόννοι, ο οποίος μέσω γέφυρας περνάει πάνω από τον Πηνειό και μετά μέσω ημιυπογείου τούνελ κάτω από τις (νέες) διπλές γραμμές του τρένου.
Λίγο πιο κάτω δεξιά από αυτό το δρόμο ξεκινά ο δρόμος που οδηγεί στην Ιτέα και στα επτακόσια μέτρα περίπου από το τούνελ, πάνω στον δρόμο Τεμπών – Γόννων επί πλαγιάς βρίσκεται ένα υπερυψωμένο διώροφο κτιριακό συγκρότημα, γραφείων, κατοικιών, εργοτάξιο, που μάθαμε ρωτώντας και ψάχνοντας στο ιντερνέτ ότι ανήκει στη «Κοινοπραξία κατασκευής Μαλιακός Κλειδί». Τα δυο κύρια κτίρια αποτελούνται από ενωμένα μεταλλικά δομικά στοιχεία – κουτιά, τύπου «κοντέινερ».
30_Φθάνοντας εκεί εξετάσαμε λεπτομερώς το μέρος και επιβεβαιωθήκαμε απολύτως ότι από αυτό το κτίριο και από την κάμερα ασφαλείας που βρισκόταν εξωτερικά, στην πίσω βορειοδυτική γωνία του κεντρικού κτιρίου, στο ύψος του ταβανιού του ισογείου, η οποία «έβλεπε» προ τον νότο, δηλαδή προς την κατεύθυνση του τριπλού τσιμεντένιου τούνελ των Τεμπών τραβήχτηκε το επίμαχο βίντεο που έδειχνε την σύγκρουση των τρένων. (Κατά κυριολεξία την έκρηξη – φωτιά, γιατί τα ίδια τα τρένα δεν φαίνονται μέσα στο σκοτάδι).
Φυσικά εντοπίσαμε και το γραμμικό σχέδιο «ψαροκόκαλο» στο δάπεδο του παρκινγκ ανάμεσα στα δυο κύρια κτίρια του συγκροτήματος.
31_Αποτυπώσαμε με επιμέλεια οπτικά ότι παρουσίαζε ενδιαφέρον για την έρευνά μας εκεί, επίσης αποτυπώσαμε οπτικά τη θέα προς το τριπλό τούνελ το οποίο την ημέρα διακρινόταν καθαρά από το σημείο αυτό, ενώ την νύχτα το καταλάβαινε κάποιος από το ηλεκτροφωτιζόμενο ανατολικό τούνελ, (το αριστερό από τα τρία όπως τα κοιτάζαμε από εκεί πάνω, ενώ τα άλλα δυο, το κεντρικό που περνάνε οι γραμμές και το βοηθητικό – δυτικό (δεξί όπως τα βλέπαμε εμείς), ήσαν σκοτεινά, καθώς δεν φωτίζονται με ηλεκτρικό. Έτσι βέβαια φαίνεται και η εικόνα από εκεί στο επίμαχο βίντεο του «θανάτου».
32_Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με κάποιον από τον χώρο του εργοταξίου εκείνο το απόγευμα, χτυπήσαμε δυο τρεις φορές το κουδούνι της εισόδου αλλά δεν εμφανίστηκε κανείς, παρότι υπήρχαν φωτισμένα παράθυρα. Αποφασίσαμε να πάμε στην καφετέρια-ταβέρνα στο κέντρο του χωριού, μήπως μάθουμε κάτι σχετικό, όπου μιλήσαμε με κάποιους από τους κατοίκους του χωριού και τον καφετζή, αλλά δεν βρήκαμε κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας. Τις επόμενες όμως μέρες κατάφερα να βρω τα στοιχεία της προαναφερόμενης εταιρίας, «Μαλιακός Κλειδί» καθώς και κάποια νούμερα τηλέφωνων για επικοινωνία. Όταν πήραμε λοιπόν τηλέφωνο στο εργοτάξιο ρωτήσαμε μια κυρία που το σήκωσε αν υπάρχει το βίντεο της σύγκρουσης των τρένων και εάν υπάρχει και χρόνος προγενέστερος της στιγμής της σύγκρουσης που απεικονίζει το βίντεο. Αυτή μας απάντησε ότι το επίμαχο βίντεο το είχε πάρει η αστυνομία και ότι για οτιδήποτε άλλο από την ημέρα εκείνη τα είχαν ήδη σβήσει καθότι τα βίντεο σβήνονται κάθε δέκα πέντε ημέρες, (που ήδη είχαν περάσει τότε από την ημέρα της σύγκρουσης).
33_Πριν προχωρήσω στο θέμα της μέτρησης του μεγέθους της έκρηξης – φωτιάς που αποτυπώνεται στο βίντεο της σύγκρουσης θα πρέπει να αναφέρω ένα ακόμα ερώτημα που είχε προκύψει μετά την εξονυχιστική παρατήρηση του βίντεο αυτού. Ότι στην αρχή του βίντεο τα μόνα στοιχεία που φαίνονται μέσα στη μαυρίλα της νύχτας είναι το φωτισμένο ανατολικό τούνελ, τα φώτα ενός φορτηγού που κινείται προς τα νότια στη Ν.Ε.Ο. (και στη συνέχεια περνάει πάνω από τα τούνελ), και πιο δυτικά κάποια άλλα φώτα από κολώνες φωτισμού ενδεχομένως επί της Ν.Ε.Ο.
34_Μόλις λοιπόν ξεκινά το βίντεο φαίνεται να κινείται το φορτηγό επί της Ν.Ε.Ο. από τα ανάμενα φώτα του προς την μεριά των τούνελ και μετά από λίγα δευτερόλεπτα εμφανίζεται στιγμιαία ένα φωτάκι που είναι τα φώτα του επιβατικού τρένου καθώς αυτό εμφανίζεται να βγαίνει μέσα από το τούνελ.
34_Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνω ότι για να αντιληφτεί κάποιος τα επί μέρους στοιχεία του βίντεο αυτού, όπως τα παραθέτω παρακάτω, θα πρέπει να το παρατηρήσει προσεκτικά, καρέ – καρέ μέσω κάποιου προγράμματος προβολής βίντεο που έχει αυτή τη δυνατότητα. Εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποίησα το VLC media player, το οποίο σου επιτρέπει να καταγράφεις και φωτογραφικό καρέ ή απόσπασμα βίντεο από αυτό που παρακολουθείς.
Στην κανονική ροη του βίντεο, αυτά που θα αναφέρω και θα επισημάνω παρακάτω δεν φαίνονται, δεν είναι εύκολο να παρατηρηθούν καθώς όλα γίνονται πάρα πολύ γρήγορα!
35_Στην καρέ – καρέ ροη λοιπόν εμφανίζεται στιγμιαία ένα φωτάκι (που είναι τα φώτα του επιβατηγού τρένου ή ενδεχομένως ο διπλός προβολέας που έχει η ηλεκτράμαξα ψηλά στην πρόσοψη της.
Μετά αυτό χάνεται για μια στιγμή, ξαναεμφανίζεται, ξαναχάνεται, ξαναεμφανίζεται όπου και δυναμώνει απότομα, (είναι η σύγκρουση), μετά χάνεται τελεσίδικα, (καθώς οι προβολείς καταστρέφονται από την σύγκρουση).
Μετά εμφανίζεται πιο ψηλά ένα άλλο φωτάκι το οποίο στη συνέχεια δυναμώνει στιγμιαία δίνοντας απότομα μια μεγάλη έντονη γαλαζωπή λάμψη, (είναι το βραχυκύκλωμα από τις κομμένες κολώνες του ρεύματος των 25.000 βολτ καθώς τις παρασέρνουν οι ηλεκτράμαξες (ταυτόχρονα, ή ενδεχομένως διαδοχικά), μετά την φοβερή σύγκρουση, οι οποίες ηλεκτράμαξες μετά την σύγκρουση βγήκαν από την πορεία τους και έφυγαν από την γραμμή καθόδου, η μια του επιβατικού τρένου προς τα αριστερά όπως ανέβαινε, πέφτοντας χαμηλά, (προς τα χωράφια δηλαδή), ενώ οι άλλες δυο του εμπορικού έφυγαν προς τα δεξιά προς την μεριά του τσιμεντένιου τοιχίου, (που στηρίζει την Π.Ε.Ο.), πάνω στον οποίο κόλλησε κυριολεκτικά διαλυμένη, η πρώτη ασπροκόκκινη ηλεκτράμαξα!
36_Στη συνέχεια η λάμψη από το βολταϊκό τόξο υποχωρεί απότομα και αμέσως ξαναδυναμώνει πιο πολύ από πριν, ξαναυποχωρεί και ξαναδυναμώνει άλλη μια φορά πριν υποχωρήσει για τελευταία φορά, πλην όμως δεν σβήνει τελείως αλλά μένει για κάποια δέκατα δευτερολέπτου ανεξήγητα μια μικρή λάμψη στο ίδιο σημείο. Αμέσως μετά κάτω από αυτή την εναπομένουσα λάμψη του ρεύματος σχηματίζεται μια άλλη καινούργια λάμψη που στο επόμενο καρέ «γεννάει» άλλες δυο εμφανώς μικρότερες παραδίπλα ανατολικά, αριστερά όπως κοιτάμε το βίντεο. Προφανώς η δεξιά λάμψη σηματοδοτεί το επιβατικό τρένο, ενώ οι δυο καινούργιες αριστερά τις δυο μηχανές, τις ηλεκτράμαξες του εμπορικού.
37_Η αρχική αυτή λοιπόν νέα λάμψη δίνει την εντύπωση φωτιάς που πυροδοτήθηκε από το προηγηθέν τεράστιο βολταϊκό τόξο από το ρεύμα των 25.000 βολτ, η οποία ξεκινά από το επιβατικό τρένο που βρίσκεται πιο δεξιά στην εικόνα του βίντεο και μεταδίδεται αμέσως μετά στις μηχανές του εμπορικού προφανώς μέσω κάποιας εύφλεκτης ουσίας που είχε διαχυθεί στον περιβάλλοντα χώρο μετά την σύγκρουση.
38_Στο επόμενο όμως καρέ η λάμψη φαίνεται καθαρά να γιγαντώνεται απότομα, γεγονός που δηλώνει έκρηξη και όχι απλή φωτιά, η οποία όμως γιγαντώνεται στη μεριά του επιβατηγού τρένου και ξεπερνά σε διάμετρο κατά πολύ τον χώρο που πιάνανε στο πλάνο του βίντεο τα (κρυμμένα στο σκοτάδι) στραπατσαρισμένα πλέον τρένα καλύπτοντας κατά πολύ και τις δυο πιο μικρές λάμψεις που είχαν σχηματιστεί στις δυο μηχανές του εμπορικού τρένου!
39_Στη συνέχεια το «μανιτάρι» της έκρηξης φθάνει σ’ ένα όριο, υποχωρεί μια φορά, ξαναεπεκτείνεται πιο πολύ από την προηγούμενη, υποχωρεί δεύτερη φορά, ξαναεπεκτείνεται λιγότερο τώρα, υποχωρεί τρίτη φορά, σχηματίζοντας στη συνέχεια μικρότερες επί μέρους μπάλες φωτιάς, κάνει μια τελευταία μικρότερη αναθέρμανση διαχέοντας πίδακες φωτιάς στο περιβάλλον και σκοτεινά αέρια και τέλος συρρικνώνεται σε δυο βασικές εστίες φωτιάς πλέον, μιας στην πλευρά του επιβατικού και μιας στην πλευρά του εμπορικού τρένου.
Στο μεταξύ όταν ήταν μεγάλο το «μανιτάρι» της έκρηξης με την λάμψη του κάλυπτε κάποια σταθερά φώτα από φανοστάτες που βρίσκονται πάνω από τα τούνελ στη Ν.Ε.Ο. Όταν μίκρυνε και πριν γίνει μια μικρή φωτιά πλέον μόνο στα πρώτα βαγόνια του επιβατηγού, είχαν δημιουργηθεί σκοτεινά αέρια (καπνός;) σε μεγάλη διάμετρο που κάλυπταν τα φώτα αυτά για κάποια δευτερόλεπτα αλλά στο τέλος καθάρισε η ατμόσφαιρα και από αυτά και ξαναφάνηκαν τα σταθερά φώτα των πυλώνων φωτισμού.
41_Ένα από τα ερωτήματα που πρόεκυπτε παρατηρώντας με προσοχή αυτό το βίντεο, ήταν το γιατί αφού φαίνονταν τα φώτα (ή ο άνω προβολέας) του επιβατικού τρένου καθώς έβγαινε από το τριπλό τούνελ, γιατί δεν φαίνονταν και τα φώτα του εμπορικού τρένου.
Γιατί επίσης φαίνονταν στην αρχή του βίντεο τα φώτα του επιβατικού να αναβοσβήνουν. Η απάντηση που καταλήξαμε για τα παραπάνω ερωτήματα ήταν η εξής: Στο δεξί πλάι και κατά μήκος των γραμμών (όπως κοιτάμε το βίντεο), υπήρχαν θάμνοι και δέντρα ποικίλου ύψους και απόστασης μεταξύ τους, (που δεν φαίνονται βέβαια στο νυχτερινό αυτό βίντεο), οπότε ήταν λογικό άλλοτε να φαίνονται και άλλοτε να κρύβονται τα φώτα της ηλεκτράμαξας του επιβατικού. Όσον αφορά τα φώτα της ηλεκτράμαξας του εμπορικού, αυτού τα φώτα είχαν κατεύθυνση προς το νότο, προς τα τούνελ, (δηλαδή στην ουσία απομακρύνονται από τον θεατή του βίντεο και το κυριότερο τα φώτα αυτά καλύπτονταν και από τον όγκο των δυο μηχανών και των βαγονιών που έσερναν από πίσω!).
42_Πάμε τώρα στο θέμα του μεγέθους του «μανιταριού» της προαναφερόμενης έκρηξης καθώς αυτό έχει σίγουρα σχέση και με το είδος του υλικού που ήταν η αιτία αυτής της έκρηξης. Ένας εμπειρογνώμονας – πραγματογνώμονας από απογευματινή εκπομπή γνωστού δημοσιογράφου, προσδιόρισε με κάποιο τρόπο το μέγεθός της, (τη διάμετρο του μανιταριού), γύρω στα ογδόντα μέτρα. Εμείς ακολουθήσαμε την κλασική γεωμετρική μέθοδο των ανάλογων – ομοίων τριγώνων και βρήκαμε αυτή τη διάμετρο σχεδόν εκατό σαράντα μέτρα, δηλαδή σχεδόν διπλάσια από τα ογδόντα!
43_Θεωρήσαμε λοιπόν την εικόνα – κάδρο του επίμαχου βίντεο σαν βάση του ενός (του μικρότερου) τριγώνου με κορυφή το σημείο στην βόρεια άκρη του κτιρίου που ήταν στερεωμένη η κάμερα ασφαλείας και βασική πλευρά την πλευρά που σχηματίζεται από την ευθεία του τοίχου του κεντρικού κτιρίου (όπου είναι στερεωμένη η κάμερα), με ορθή γωνία την γωνία που σχηματίζεται από την νότια άκρη του κτιρίου αυτού με την ευθεία που ενώνει τους δυο φανοστάτες του παρκινγκ και τρίτη πλευρά αυτή που σχηματίζεται από το σημείο της κάμερας μέχρι το δεξιό σημείο –άκρη δεξιά της πλευράς της εικόνας του βίντεο όπου φαίνεται ότι ορίζεται από ένα δέντρο.
44_Επειδή υπάρχει μια (τουλάχιστον) στάνταρ διάσταση στον πραγματικό χώρο που απεικονίζεται στην εικόνα του βίντεο, η οποία είναι η απόσταση μεταξύ των δυο φανοστατών που είναι στερεωμένοι στο δάπεδο του παρκινγκ, χρησιμοποίησα τον «χάρακα» του google earth, που είναι ένα ακριβές εργαλείο, και μέτρησα από την κάτοψη του δορυφόρου την απόσταση αυτή την οποία βρήκα περίπου 19, 5 μέτρα. (Δέκα εννιάμιση μέτρα).
45_Αν την απόσταση στο καρέ του βίντεο ανάμεσα στους δυο φανοστάτες του παρκινγκ (την στιγμή της μέγιστης διαμέτρου της έκρηξης), την κανονίσουμε στην οθόνη του υπολογιστή μας να είναι 19, 5 εκατοστά, δηλαδή αναλογία εκατό προς ένα, (100: 1), τότε η μεγίστη διάμετρος της έκρηξης θα είναι πέντε εκατοστά στην οθόνη, δηλαδή πέντε μέτρα στην πραγματικότητα στο κάθετο επίπεδο – «κάδρο» που σχηματίζεται από τους δυο φανοστάτες του παρκινγκ, αν κοιτάζαμε την έκρηξη από το σημείο της κάμερας ασφαλείας που απέχει από την ευθεία των δυο φανοστατών 50 μέτρα, (μετρώντας πάντα με τον χάρακα του google earth).
46_Σχηματίζουμε τώρα ένα δεύτερο πολύ μεγαλύτερο τρίγωνο στο οποίο εμπεριέχεται το πρώτο, με κοινή κορυφή πάλι το σημείο της στερεωμένης κάμερας, ενώ οι πλαϊνές πλευρές σχηματίζονται από την προέκταση των δυο πλαϊνών πλευρών του μικρού τριγώνου, η μια από τις οποίες συναντά κάθετα την τρίτη – κάτω πλευρά που ορίζεται από το κάθετο επίπεδο που περνά από σημείο έκρηξης των τρένων, το οποίο προσδιορίζω γύρω στα εξήντα μέτρα από την είσοδο του μεσαίου τούνελ όπου περνάνε οι γραμμές, φυσικά μετά το σημείο που βρίσκονταν οι πρώτοι ηλεκτροφόροι πυλώνες βόρεια του τούνελ!
47_(Σημειώνω εδώ ότι σύμφωνα με τον χάρακα του google earth το πρώτο ζευγάρι μεταλλικές κολώνες με το ρεύμα κίνησης των τρένων των 25.000 βολτ, βόρεια του τριπλού τούνελ που παρασυρθήκαν από τα δυο εκτροχιασμένα τρένα, εκατέρωθεν των γραμμών, απείχαν από αυτό γύρω στα 53 μέτρα, – εννοείται όπως φαίνονταν σε δορυφορικό χάρτη προγενέστερο της σύγκρουσης των τρένων – υπάρχουν και μέσα στο τούνελ τρία ζευγάρια πυλώνων σε συνέχεια των εξωτερικών). Επομένως η καθεαυτού αρχική σύγκρουση των τρένων έγινε σαφώς ανάμεσα στο τριπλό τούνελ και το πρώτο ζευγάρι ηλεκτροφόρων πυλώνων βόρεια από αυτό.
48_Τα δυο αυτά τρίγωνα όπου το ένα εμπεριέχει το άλλο, είναι όμοια και ανάλογα το ένα προς το άλλο. Μετρώντας λοιπόν το μήκος της κάθετης πλευράς του μικρού τριγώνου που σχηματίζεται από την μια μακριά πλευρά του κεντρικού κτιρίου την βρήκα όπως προανέφερα 50 μέτρα. Αντίστοιχα η προέκτασή της που αποτελεί την παρόμοια κάθετη πλευρά του μεγάλου τριγώνου, (από βορρά προς νότο, τη βρήκα γύρω στα 1340 – 1350 μέτρα. Το μήκος αυτής της πλευράς του μεγάλου τριγώνου, διαιρούμενη με το μήκος της πλευράς του μικρού τριγώνου, (τα 50 μέτρα), μας δίνει σαν αποτέλεσμα τον αριθμό 26,5 – 27 που είναι ο λόγος αναλογίας του μεγάλου τριγώνου προς το μικρό!
49_Οπότε το μήκος της διαμέτρου της έκρηξης στο μέγεθος που θα τη βλέπαμε από το επίπεδο του εδάφους του παρκινγκ στο κάδρο – οθόνη που σχηματίζουν οι δυο φανοστάτες προεκτεινόμενο στο επίπεδο προβολής που περνά από το σημείο της έκρηξης θα είναι το μήκος των πέντε μέτρων κατά 27 περίπου φορές μεγαλύτερο, δηλαδή μιλάμε περίπου για 135 μέτρα διάμετρο, σχεδόν όσο ενάμιση γήπεδο ποδοσφαίρου!
Άρα εδώ μιλάμε πλέον εδώ για τεράστια έκρηξη, η οποία επέφερε το θάνατο σίγουρα στα περισσότερα από τα άτυχα θύματα αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, η δε γενεσιουργός της αιτία θα πρέπει να διερευνηθεί και να διαλευκανθεί πάση θυσία!
50_Από πού όμως ξεκίνησε αυτή η θανατηφόρα έκρηξη; Από ποιο τρένο; Τι είδους ήταν το υλικό που έσκασε; Ποιος το μετέφερε;
51_Η εικόνα που έχω από την διαδοχή των γεγονότων της σύγκρουσης και έκρηξης των τρένων από την σύνθεση των δεδομένων που παραθέτω στη παρούσα έρευνα είναι η κάτωθι:
52_Το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου ανέβαινε από Αθήνα προς Θεσ/νίκη μέσω (και) Λάρισας από την γραμμή καθόδου, το επιβατηγό τρένο τύπου Intercity (IC 62), με επικεφαλής την ασπροκόκκινη ηλεκτράμαξα της Siemens EuroSprinder της Ιταλικής πλέον Hellenic Train με κωδικό σειράς 12022 του 2004 και πίσω της έσερνε οκτώ βαγόνια (επτά επιβατηγά και το κυλικείο – εστιατόριο), με γύρω στους 350 επιβάτες. Από τη αντίθετη πλευρά από την ίδια γραμμή κατέβαινε ένα εμπορικό τρένο από τη Θεσ/νίκη με κωδικό 63503, με δυο παρόμοιες ηλεκτράμαξες επικεφαλής (την πρώτη επίσης ασπροκόκκινη και άλλη μια μπλέ) που πίσω τους έσερναν σε 13 βαγόνια – πλατφόρμες, κατά διαδοχική σειρά, τρεις πλατφόρμες με λαμαρίνες και δέκα πλατφόρμες με κοντέινερ εμπορευμάτων. (Κατά την δήλωση της εταιρίας Hellenic Train).
53_Το επιβατηγό έφυγε από τον σταθμό της Λάρισας το βράδυ στις 23 και 04’ (κατά τις δηλώσεις του σταθμάρχη Λάρισας και του επιθεωρητή του ΟΣΕ), και η έκρηξη έγινε (μετά τη διέλευσή του από το τριπλό τούνελ των Τεμπών και μετά την σύγκρουση των δυο τρένων και σύμφωνα με τον αποτυπωμένο στο βίντεο χρόνο), στις 23 και 21’και 18’’ με πιθανές ταχύτητες άλλοι να αναφέρουν στα ΜΜΕ για 166 χω (του επιβ.) και 140 χω (του εμπορ.), άλλοι για 144 και 114 κλπ.
Δεν διάβασα κάπου ότι αυτά τα στοιχεία προέρχονται από τα «μαύρα κουτιά» των τρένων ή κάποια τέτοια άλλη επίσημη πηγή. Η απόσταση από τον σταθμό Λάρισας μέχρι το σημείο της σύγκρουσης – έκρηξης (μετρημένη με τον χάρακα του google earth επι της σιδηρ. γραμμής), είναι περίπου 26 χιλιόμετρα, τα οποία διανύθηκαν σε 17 λεπτά και 18 δεύτερα, δηλαδή με μέση ωριαία ταχύτητα περίπου 90 χιλιόμετρων την ώρα!
Βέβαια μπορεί σε εκείνο το σημείο να είχε γκαζώσει το επιβατηγό τρένο αλλά από πού αποδεικνύεται η πραγματική ταχύτητά του την συγκεκριμένη στιγμή της σύγκρουσης;
54_Σύμφωνα με τα προαναφερόμενες μετρήσεις που είχαμε κάνει σε σχέση με την βραδινή ορατότητα των μηχανοδηγών των τρένων στο σημείο του τριπλού τούνελ με βάση την καμπυλότητα των γραμμών στο σημείο της σύγκρουσης, όσον αφορά τουλάχιστον τους δυο μηχανοδηγούς του επιβατηγού τρένου, (εφόσον αυτοί είχαν εστιασμένη την προσοχή τους στις γραμμές), θα έπρεπε αυτοί τουλάχιστον να αντιληφθούν από τα φώτα του εμπορικού ότι πλησίαζε τρένο από την αντίθετη πλευρά των γραμμών και θα έπρεπε να φρενάρουν το επιβατηγό τρένο, (ή αν υπήρχε η δυνατότητα να το εκτροχιάσουν έστω και την τελευταία στιγμή), γεγονός το οποίο δεν φαίνεται ότι συνέβη!
55_Επακολούθησε λοιπόν μια εξαιρετικά βίαιη σύγκρουση ακριβώς ανάμεσα στο βόρειο άνοιγμα του μεσαίου από το τριπλό τούνελ και στο πρώτο ζευγάρι των ηλεκτροφόρων πυλώνων, οι ηλεκτράμαξες εκατέρωθεν σχεδόν διαλυθήκαν και εκτροχιάστηκαν βγαίνοντας εκατέρωθεν της γραμμής καθόδου όπου βρίσκονταν και οι δυο, (τρεις στην πραγματικότητα αφού το εμπορικό είχε δυο ηλεκτράμαξες), παρασέρνοντας και τα βαγόνια πίσω τους, ή του επιβατικού προς τα ανατολικά – αριστερά του άξονα των γραμμών (με βάση τον προσανατολισμό βορρά – νότου), και οι δυο του εμπορικού δυτικά – δεξιά των γραμμών, όπου άμεσα αμφότερες παρέσυραν τους ηλεκτροφόρους πυλώνες.
56_Τα κομμένα πλέον συρματόσκοινα των 25.000 βολτ έπεσαν σε κινητήριες μηχανές και βαγόνια δημιουργώντας με τα επερχόμενα βραχυκυκλώματα τεράστιους βολταϊκούς σπινθήρες.
57_Παράλληλα με τους σπινθήρες αυτούς πυροδοτήθηκαν άμεσα κάποια από τα εξαερωμένα μηχανικά λάδια των τριών ηλεκτραμαξών που εκτοξεύτηκαν μετά την σύγκρουση από τα καταστρεμμένα δοχεία τους, και ταυτόχρονα πυροδοτήθηκε άγνωστης ταυτότητας και ποσότητας εύφλεκτο – εκρηκτικό υλικό που κατά την άποψή μου βρισκόταν στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης του επιβατηγού τρένου, το οποίο δημιούργησε και το τεράστιο μανιτάρι φωτιάς των περίπου 135 μέτρων διαμέτρου και κατέστρεψε ότι είχε μείνει από τα πρώτα βαγόνια των δυο τρένων!
58_Και εξηγούμαι: Όπως προανέφερα, αφενός το μεγάλο πύρινο μανιτάρι της έκρηξης φαίνεται ξεκάθαρα στο επίμαχο βίντεο (στην αργή κίνηση), ότι ξεκίνησε από την μεριά που εμφανίστηκαν τα φώτα (το φωτάκι) του επιβατηγού τρένου, και αφετέρου τα στοιχεία για την ύπαρξη εύφλεκτου – εκρηκτικού υλικού επιβεβαιώνεται από την εκτόξευση σε αμφότερες τις πλευρές του βαγονιού της πρώτης θέσης των θυρών επιβίβασης – αποβίβασης και κυρίως των θυρών του χώρου αποσκευών που βρισκόταν σε αυτό το βαγόνι.
59_Αναφέρομαι εδώ στο βαγόνι της πρώτης θέσης καθότι σε αυτό το βαγόνι αυτού του τύπου επιβατηγού (που στην Ελλάδα κατασκεύαζε η εταιρία Ν. ΚΙΟΛΕΙΔΗΣ ΑΕΒΕ, – kioleides.com με τους κωδικούς Admz και Amz ), υπάρχουν αυτού του είδους οι πόρτες και στις δυο πλευρές του βαγονιού αυτού και οδηγούν στον χώρο αποθήκευσης αποσκευών επιβατών!
Οι πόρτες αυτές δεν εντοπίζονται εύκολα γιατί δεν έχουν τζαμάκι όπως οι ανόδου – καθόδου, είναι σχεδόν διπλάσιες από εκείνες και διακρίνονται μόνο από μια χαραμάδα γύρω τους και ένα εσωτερικό σκαλάκι από κάτω τους!
Εσωτερικά δε είναι βαμμένες πορτοκαλί όπως άλλωστε και οι πόρτες ανόδου – καθόδου.
Εγώ όταν πρωτόειδα την αριστερή εκτιναγμένη πόρτα αυτού του τύπου στον χωματόδρομο πέρα στα χωράφια (όπου παρκάριζαν μετά τα ασθενοφόρα και τα πυροσβεστικά οχήματα), δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό το τετράγωνο μεταλλικό πράγμα και από πού είχε εκτιναχτεί εκεί και είχε φτάσει περίπου 30 μέτρα μακριά από τις γραμμές του τρένου!
(Εσωτερική λήψη από το εσωτερικό παρόμοιου βαγονιού πρώτης θέσης. Στην αριστερή κάτω φώτο η πορτοκαλί πόρτα αριστερά οδηγεί στο χώρο αποσκευών που βρίσκεται δεξιά στο διάδρομο. Στη δεξιά κάτω φωτό η πορτοκαλί πόρτα δεξιά είναι η μπροστινή πόρτα ανόδου-καθόδου.)
60_Επί πλέον τα σημεία του χώρου όπου οι πόρτες αυτές έπεσαν μετά την εκτίναξη τους προεκτεινόμενα σε ευθεία κάθετα μέχρι τις γραμμές του τρένου φανερώνουν ότι εκτινάχτηκαν μετά το γκρέμισμα των ηλεκτροφόρων πυλώνων, και εφόσον είχε ήδη γίνει η σύγκρουση των τρένων και οι ηλεκτράμαξες είχαν ήδη βγει από την γραμμή καθόδου!
61_Αυτά τα στοιχεία αναδείχτηκαν μετά από εξονυχιστικό έλεγχο του οπτικού υλικού (φωτό και βίντεο σε συνδυασμό με συναφή κείμενα), που είναι διαθέσιμο στο ίντερνετ, όπου οι μεν πόρτες της αριστερής πλευράς αυτού του βαγονιού είχαν εκτιναχτεί αριστερά και χαμηλά στο θαμνώδες μέρος των χωραφιών και φαίνονταν με ευκρίνεια στις εικόνες με κατόψεις του πεδίου της σύγκρουσης.
Η δε αριστερή πόρτα του χώρου των αποσκευών που όπως προανέφερα ήταν σχεδόν διπλάσια από τις άλλες και χωρίς τζαμάκι και άρα πολύ βαρύτερη είχε εκτιναχτεί σχεδόν στη διπλάσια απόσταση από τις άλλες δυο!
Αυτό δείχνει ότι τα αέρια της εκρηκτικής πίεσης είχαν την μεγαλύτερη δύναμή τους και άρα την εστία τους ακριβώς στον χώρο που βρίσκονταν αυτές οι πόρτες, δηλαδή στον χώρο αποσκευών του βαγονιού της πρώτης θέσης!
62_Από την δεξιά πλευρά όμως η κατάσταση δεν ήταν τόσο ξεκάθαρη. Οι πόρτες που είχαν εκτιναχτεί από το βαγόνι της πρώτης θέσης του επιβατηγού δεν φαίνονταν με την πρώτη ματιά στο οπτικό υλικό των κατόψεων, αλλά τις εντόπισα μέσα από λήψεις βίντεο (από drone), και από πλάγιες – χαμηλές φωτογραφικές λήψεις του χώρου αυτού, η μεν μια (η πίσω ενδεχομένως πόρτα ανόδου – καθόδου του βαγονιού αυτού), καθώς και η μεσαία πόρτα ή των αποσκευών είχαν χωθεί μετά την εκτίναξη τους στο πλάι και επάνω από μια από τις χυμένες λαμαρίνες του εμπορικού τρένου, (που είχαν σκεπάσει τις γραμμές στο σημείο εκείνο) και στο τσιμεντοτοιχείο αντιστήριξης της Παλιάς Εθνικής και στην ίδια ευθεία περίπου του χώρου που είχαν εκτοξευτεί και οι άλλες πόρτες από την άλλη μεριά των βαγονιών στα χωράφια.
Πιστεύω ότι ενδεχομένως αν όχι και οι δυο δεξιές πόρτες, η πιο μεγάλη τουλάχιστον πόρτα (η των αποσκευών), θα είχε χτυπήσει επάνω στο τσιμεντοτοιχείο και μετά θα έπεσε κάτω.
63_Προς επιβεβαίωση της θεωρίας μου ρώτησα ένα γνωστό μου συνταξιούχο υψηλόβαθμο αξιωματικό του στρατού την άποψή του για την πιθανή αιτία -παρουσία εύφλεκτου – εκρηκτικού υλικού για την εκτόξευση των θυρών του βαγονιού της πρώτης θέσης και αμφίπλευρα αυτού (λόγω της ισόρροπης πίεσης που ασκήθηκε σε όλα τα τοιχώματα του βαγονιού), και αυτός διατύπωσε την γνώμη ότι αυτές εκτοξεύτηκαν από την απότομη συμπίεση του αέρα του χώρου του βαγονιού που δημιούργησε η τρομακτική σύγκρουση των τρένων.
64_Όμως αν αυτή ήταν η αιτία της εκτόξευσης αφενός οι πιο μεγάλες και πιο βαριές μεσαίες πόρτες που αντιστοιχούσαν στον χώρο των επισκευών δεν θα εκτινάσσονταν μακρύτερα από τις άλλες και αφετέρου αν οι δεξιές πόρτες και τα υπόλοιπα ανταλλακτικά που προανέφερα εκτοξεύονταν λόγω της σύγκρουσης θα βρίσκονταν κάτω από της πλατφόρμες και τις λαμαρίνες που ξεχύθηκαν στον χώρο μετά την σύγκρουση και όχι επάνω από αυτές ή κολλημένες στα πλευρά τους!
Και το κυριότερο, όλες οι πόρτες που εκτοξεύτηκαν σε εκείνο το ύψος των γραμμών θα είχαν εκτοξευτεί νωρίτερα και πριν από το ύψος των πρώτου ζευγαριού ηλεκτροφόρων πυλώνων!
65_Όσο για το τι είδους υλικό ήταν αυτό που έσκασε στον χώρο αυτό του βαγονιού της Α’ θέσης πυροδοτούμενο από το βολταϊκό τόξο των ηλεκτροφόρων πυλώνων, σε τι ποσότητα και ποιος το έβαλε εκεί είναι ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν τώρα, εδώ από εμένα καθότι δεν έχω ούτε τις αρμοδιότητες, ούτε τη θέση ώστε να μπορώ να ψάξω σε μέρη και ανθρώπους όπου θα μπορούσαν να βρεθούν απαντήσεις και που ενδεχομένως αυτές να έχουν μηδενιστεί πλέον και από τον χρόνο που ήδη έχει περάσει από εκείνο έχει το τελευταίο βράδυ του Φλεβάρη που η κόλαση άγγιξε τα Τέμπη για άλλη μια φορά.
Τρίκαλα 30-4-2023
Κώστας Σαμαράς
https://kourdistoportocali.com/