Με απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, ο Ισραηλινός επιχειρηματίας Μπένι Στάινμετς, ο οποίος αποκαλείται «βασιλιάς των διαμαντιών» εκδίδεται στη Ρουμανία.
Το Συμβουλιο έκανε δεκτό το σχετικό αίτημα, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες ο επιχειρηματίας, περοσέφυγε στον Άρειο Πάγο, όπως ορίζει ο νόμος, ζητώντας να αναιρεθεί η απόφαση του Συμβουλίου.
Σε βάρος του Στάινμετς εκκρεμούσε διεθνές ένταλμα σύλληψης, καθώς διώκεται από τις ρουμανικές αρχές, μεταξύ άλλων, για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.
Υπενθυμίζεται πως, τον Οκτώβριο του 2024, οι ελληνικές Αρχές είχαν περάσει χειροπέδες στον ισραηλινό μεγιστάνα, την ώρα που έφτανε στο «Ελ. Βενιζέλος» με ιδιωτική πτήση.
Παρουσιάστηκε στον Εισαγγελέα Εφετών και αφέθηκε ελεύθερος, καθώς υπάρχει αμετάκλητη απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης, μετά τη σύλληψή του στην Αθήνα το 2021, η οποία απέρριπτε την έκδοσή του στη Ρουμανία.
Γιατί η Ρουμανία καταδιώκει τον Στάινμετς;
Με εκτενές άρθρο του Politico έκαε αναφορά στον «βίο και την πολιτεία» του Ισραηλινού επιχειρηματία στη Ρουμανία.
Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα αναφέρει: «Ένα συννεφιασμένο απόγευμα του Απριλίου στη Μεσόγειο, τέσσερις αστυνομικοί με πολιτικά περπάτησαν μέχρι την είσοδο του παμπάλαιου θέρετρου Westin Dragonara στη Μάλτα για να συλλάβουν έναν από τους επισκέπτες του.
Ο πρίγκιπας Παύλος της Ρουμανίας είχε μόλις φτάσει στο πεντάστερο ξενοδοχείο -ένα ροζ-κρεμ, νεοκλασικό κτίριο, σαν υπερμεγέθες ονειροσπιτάκι της Μπάρμπι, με ιδιωτική παραλία και δωμάτια που κοστίζουν έως και 5.000 ευρώ τη βραδιά- και έβγαινε από το αυτοκίνητό του όταν οι αστυνομικοί τον σταμάτησαν.
Εκτελούσαν ένα ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, είπαν στον πρίγκιπα, και θα έπρεπε να φύγει μαζί τους. Ο Πολ διαμαρτυρήθηκε υποστηρίζοντας την αθωότητά του και ζήτησε να πάει στο δωμάτιό του για να πάρει έγγραφα που θα το αποδείκνυαν πριν τον πάρουν. Αλλά οι αστυνομικοί αρνήθηκαν να υποχωρήσουν».
«Δεν με άκουσαν, απλώς με μετέφεραν στο αυτοκίνητο για να με συλλάβουν», δήλωσε στο Politico σε τηλεφωνική συνέντευξη από τη Μάλτα, όπου αναγκάστηκε να παραμείνει για μήνες ως αντικείμενο νομικής διελκυστίνδας μεταξύ των χωρών της ΕΕ.
Με τη σύλληψη ξεκίνησε το τελευταίο κεφάλαιο σε ένα εξαιρετικό νομικό έπος, που καλύπτει δεκαετίες και πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Στο επίκεντρό του βρίσκεται ο Παύλος, ο 76χρονος εγγονός ενός από τους τελευταίους βασιλείς της Ρουμανίας, ο οποίος κυνηγήθηκε σε ολόκληρη την ήπειρο για τον ρόλο του σε ένα σχέδιο παράνομης διεκδίκησης βασιλικών εδαφών που ανήκαν στον πρόγονό του.
Άλλοι εμπλεκόμενοι στη συνωμοσία είναι ένας ισραηλινός μεγιστάνας των διαμαντιών, ο πρώην προσωπάρχης ενός ρουμάνου πρωθυπουργού που κάποτε είχε φυλακιστεί για διαφθορά και μια σειρά από γραφειοκράτες που δωροδοκούνταν.
Το Politico μίλησε αποκλειστικά με τον πρίγκιπα, τη σύζυγό του και τους δικηγόρους του και μελέτησε χιλιάδες σελίδες νομικών εγγράφων, δικαστικών αποφάσεων και απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών που έχουν υποκλαπεί, για να ξετυλίξει μια πολύπλοκη και συχνά παράξενη ιστορία διαδοχής και εξαπάτησης που αφορά μια από τις πιο σκοτεινές βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης.
Συμμαθητές με τον βασιλιά Κάρολο
Σε απόσταση μόλις μιας ώρας οδήγησης βόρεια του Βουκουρεστίου βρίσκεται το εκτεταμένο δάσος Snagov. Αγριόγατες περιφέρονται στα κλαδιά των πανύψηλων οξιών του και ελάφια και αγριογούρουνα πίνουν από τη μακριά, ελικοειδή λίμνη του. Μια γέφυρα συνδέει ένα μικρό νησί της λίμνης, επιτρέποντας στους τουρίστες να επισκεφθούν ένα μεσαιωνικό μοναστήρι που φημίζεται για τον ισχυρισμό του ότι είναι το τελευταίο μέρος ανάπαυσης του Βλαντ του Αυτοκράτορα, του πολέμαρχου του 15ου αιώνα και εθνικού ήρωα της Ρουμανίας που αποτέλεσε την έμπνευση για τον «Δράκουλα».
Μέρος του δάσους ανήκε κάποτε στον βασιλιά της Ρουμανίας Κάρολο Β', ο οποίος βασίλευσε για μια δεκαετία μεταξύ 1930 και 1940. Κατασχέθηκε, όπως και όλα τα βασιλικά εδάφη, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τη φασιστική κυβέρνηση και στη συνέχεια από τους κυβερνώντες κομμουνιστές, οι οποίοι κατάργησαν τη μοναρχία το 1947.
Η έκπτωτη βασιλική οικογένεια της Ρουμανίας θα περνούσε περισσότερα από 40 χρόνια στην εξορία, διασκορπισμένη σε όλη την Ευρώπη - συμπεριλαμβανομένου του Παύλου, ο οποίος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1948 από τον Μιρτσέα Χοεντσόλερν, τον μεγαλύτερο γιο του βασιλιά Κάρολου Β', και μια «θνητή» γυναίκα. Ο γάμος τους ακυρώθηκε λίγο μετά τη γέννηση του Παύλου.
Ο Παύλος μεγάλωσε στη Γαλλία και εκπαιδεύτηκε σε ελίτ οικοτροφεία στο Ηνωμένο Βασίλειο -ήταν την ίδια χρονιά με τον βασιλιά Κάρολο, με τον οποίο έχει μακρινή συγγένεια, στο Gordonstoun- και δεν πάτησε το πόδι του στη Ρουμανία μέχρι στις αρχές της δεκαετίας των 40.
Η επιστροφή στην πατρίδα κατέστη δυνατή μόνο το 1989, όταν οι Ρουμάνοι αποτίναξαν μισό αιώνα κομμουνιστικής κυριαρχίας σε έναν σύντομο, βίαιο επαναστατικό σπασμό που κορυφώθηκε με την εκτέλεση του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και της συζύγου του την ημέρα των Χριστουγέννων.
Με την πτώση του κομμουνισμού, ο Παύλος -ο οποίος δεν ήταν ρουμάνος πολίτης, αν και το βρετανικό του διαβατήριο, το οποίο ήρθε σε γνώση του Politico, αναφέρει το πλήρες όνομά του ως Παύλος Φίλιππος της Ρουμανίας- επέστρεψε αμέσως στη χώρα που κάποτε κυβερνούσαν οι πρόγονοί του. Συμμετείχε σε μια βρετανική πτήση βοήθειας προς το Βουκουρέστι τον Ιανουάριο του 1990 και αργότερα μετακόμισε στην πρωτεύουσα με την αμερικανικής καταγωγής σύζυγό του, Λία.
Αλλά η επιστροφή του εξόριστου πρίγκιπα, ενός εμπόρου έργων τέχνης που δεν μιλούσε ρουμανικά, δεν άρεσε στους πολλούς. Αν και η μοναρχία δεν αποκαταστάθηκε ποτέ, η κυβέρνηση έδωσε στον δημοφιλή κύριο κλάδο της βασιλικής οικογένειας -με επικεφαλής αρχικά τον θείο του Παύλου, τον βασιλιά Μιχαήλ Α΄, και σήμερα την κόρη του βασιλιά, Μαργαρίτα- έναν τελετουργικό ρόλο, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιούν το παλάτι Elisabeta στο Βουκουρέστι ως επίσημη κατοικία τους. Παρόμοιες ρυθμίσεις έχουν γίνει μεταξύ κυβερνήσεων και αποθανόντων βασιλικών οικογενειών και αλλού, όπως στο Μαυροβούνιο.
Ο Παύλος, ωστόσο, είναι αποξενωμένος από την πλευρά της οικογένειας του βασιλιά Μιχαήλ Α'. Παρά τις αποφάσεις πορτογαλικών και γαλλικών δικαστηρίων στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 που αναγνώρισαν τον πατέρα του ως νόμιμο γιο του βασιλιά Κάρολου Β' και ενός ρουμανικού δικαστηρίου που επιβεβαίωσε τη βασιλική καταγωγή του Παύλου το 2012, η βασιλική του αξίωση δεν έγινε ποτέ πλήρως αποδεκτή στη χώρα των προγόνων του, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης οικογένειάς του, λόγω της ακύρωσης του γάμου του παππού του με τη γιαγιά του.
Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να προσπαθήσει να χαράξει έναν ρόλο για τον εαυτό του στη ρουμανική δημόσια ζωή. Ο πρίγκιπας έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ρουμανίας το 2000, αλλά κέρδισε μόλις 50.000 ψήφους, δηλαδή περίπου το 0,5% της συμμετοχής. Καθώς του αρνήθηκαν ένα δικό τους παλάτι, ο ίδιος και η Λία μετέτρεψαν στη συνέχεια το πενταώροφο αρχοντικό τους στο Βουκουρέστι σε ένα είδος σκιώδους βασιλικής αυλής, φιλοξενώντας αξιωματούχους, πρεσβευτές και μικρές διασημότητες.
Όταν ένας πλούσιος επιχειρηματίας με διασυνδέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό της Ρουμανίας πλησίασε τον Πολ με την προσφορά να τον βοηθήσει να διεκδικήσει παλιά βασιλικά εδάφη, ήταν μια χρυσή ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο του μια για πάντα.
Η είσοδος του Στάινμετς στην ιστορία
Το 2006, ο Remus Truică, κάποτε προσωπάρχης του πρώην πρωθυπουργού Adrian Năstase, ο οποίος μαστιζόταν από τη διαφθορά, προσκάλεσε τον Παύλο και τη σύζυγό του στην παραλίμνια ιδιοκτησία του κοντά στο δάσος Snagov.
Στην πολυτελή βίλα, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα που είδε το Politico, ο Truică -ο ίδιος ισχυρός επιχειρηματίας και εκατομμυριούχος- τους πρότεινε μια συμφωνία.
Η εταιρεία του, η Reciplia SRL, θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάκτηση των αμφισβητούμενων προγονικών εκτάσεων του Παύλου -το δάσος Snagov και το βασιλικό αγρόκτημα Băneasa, ένα πρώην κτήμα του στέμματος κοντά στο Βουκουρέστι- για λογαριασμό του πρίγκιπα και να του καταβάλει προκαταβολή 4 εκατομμυρίων ευρώ, εάν ο Παύλος υπέγραφε σε αντάλλαγμα το 50 έως 80% των ακινήτων στη Reciplia. Οι εκτάσεις, ιδιαίτερα περιζήτητες από τους εργολάβους, είχαν συνολική αξία 145 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με τις ρουμανικές αρχές.
Ο Truică διαβεβαίωσε τον πρίγκιπα ότι είχε επιρροή στους τοπικούς αξιωματούχους και τον Τύπο και ότι όποιος πολιτικός στεκόταν εμπόδιο στον δρόμο τους «δεν θα επανεκλεγόταν», σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
Ο Παύλος δήλωσε στο Politico ότι ο Truică «είχε ένα πολύ καλό βιογραφικό στα ακίνητα και τις επενδύσεις» και ότι δεν υποψιαζόταν ότι η συμφωνία θα παραβίαζε κανέναν νόμο. Ο πρίγκιπας συμφώνησε στη συμφωνία, βάζοντας στην τσέπη την προκαταβολή μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Ρωγμές στη σχέση εμφανίστηκαν όταν ο Παύλος έμαθε ότι ο Truică ήταν μέλος μιας ομάδας με έναν ισραηλινό δισεκατομμυριούχο, τον Μπενιαμίν Στάινμετς, και το δεξί του χέρι, τον Tal Silberstein, ο οποίος θα γινόταν στη συνέχεια πολιτικός σύμβουλος του Αυστριακού καγκελάριου Christian Kern. Στην πραγματικότητα, ήταν ο Στάινμετς, ένας μεγιστάνας των ορυχείων με περιουσία που είχε δημιουργηθεί αρχικά από τα αφρικανικά διαμάντια, ο πραγματικός χρηματοδότης του σχεδίου για την ανάκτηση των παλαιών βασιλικών εδαφών, και όχι ο Truică, όπως είχε οδηγηθεί να πιστεύει ο Παύλος. Η Reciplia ανήκε σχεδόν κατά 90% στον Στάινμετς, ενώ ο Truică ήταν ένας μικρομέτοχος, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
Ο Παύλος τρόμαξε. «Δεν ξέραμε ότι τους είχαμε ως εταίρους», είπε, αναφερόμενος στους Ισραηλινούς. Δεν του άρεσαν αυτά που είχε ακούσει για τον Στάινμετς, ο οποίος ήταν κάποτε ο πλουσιότερος άνθρωπος του Ισραήλ, πριν οι επιχειρηματικές του συναλλαγές στην Αφρική βρεθούν υπό έλεγχο και οδηγήσουν σε κατηγορίες για δωροδοκία και διαφθορά. Ο Παύλος προσπάθησε να «ξεφύγει» από τη συμφωνία σε εκείνο το σημείο, ισχυρίστηκε, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η σχέση μεταξύ του πρίγκιπα, του Truică και του Στάινμετς διεκόπη αμετάκλητα μόλις ο Παύλος έλαβε την κυριότητα του δάσους Snagov και του βασιλικού αγροκτήματος Băneasa και υπέγραψε και τα δύο ακίνητα στον Reciplia, όπως είχε συμφωνηθεί. Ο Παύλος δήλωσε ότι άκουσε ελάχιστα από τους εταίρους του μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης το 2009 και δεν έλαβε το μερίδιο που του είχε υποσχεθεί από την πώληση των περιουσιακών στοιχείων. Έφτασε στο σημείο να απειλήσει ότι θα τους καταγγείλει στην αστυνομία, γεγονός που οδήγησε σε μια σπάνια παρέμβαση του ίδιου του Στάινμετς.
Για να καθησυχάσει τις ανησυχίες του πρίγκιπα, ο Στάινμετς -ο οποίος σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα ήταν «σπάνια παρών στη Ρουμανία», προτιμώντας να παίζει σκιώδη ρόλο του στη συνωμοσία- συνάντησε τον Παύλο «πρόσωπο με πρόσωπο» στο σπίτι του πρίγκιπα στο Βουκουρέστι μια κρύα νύχτα του Δεκεμβρίου του 2011.
«Είμαστε σοβαροί άνθρωποι, θεωρήστε μας πολύ σοβαρούς, τίμιους ανθρώπους», είπε ο Στάινμετς στον πρίγκιπα, σύμφωνα με το αντίγραφο μιας μυστικής ηχογράφησης της συνομιλίας. «Το μόνο κίνητρό μας εδώ είναι ότι θέλουμε να επενδύσουμε πολλά χρήματα σε αυτή την επιχείρηση, διατηρώντας παράλληλα χαμηλό προφίλ». Ζήτησε από τον πρίγκιπα να κάνει υπομονή - τα χρήματά του θα έρχονταν.
Αλλά όσο περνούσε ο καιρός, η υπομονή του Παύλου εξαντλούνταν. Ανησυχώντας ότι τον «εξαπατούσαν», όπως είπε στο POLITICO, πήγε τελικά στην αστυνομία το 2015 για να υποβάλει καταγγελία. «Δεν πίστευα ότι είχα κάνει κάτι κακό», είπε. «Ένιωσα ότι εγώ είμαι αυτός που δεν πήρε πίσω τις περιουσίες μου».
Μέχρι τότε, οι αρχές είχαν ήδη πλησιάσει τον πρίγκιπα, τον Truică, τον Στάινμετς και μια ομάδα συνωμοτών, συμπεριλαμβανομένων των δικηγόρων των τριών ανδρών και πλήθος διεφθαρμένων τοπικών αξιωματούχων, που εμπλέκονταν στην παράνομη επιστροφή των παλαιών βασιλικών εκτάσεων.
Το μακρύ χέρι του νόμου
Καθώς η ομίχλη έμπαινε σε έναν ήσυχο κατοικημένο δρόμο στο Βουκουρέστι ένα παγωμένο πρωινό του Δεκεμβρίου του 2020, η αστυνομία χτύπησε την πόρτα του σπιτιού του Παύλου. Το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας είχε μόλις καταδικάσει ερήμην τον πρίγκιπα και τους συνωμότες του για διαφθορά, ανατρέποντας μια προηγούμενη αθωωτική απόφαση και επιβάλλοντάς τους ποινές φυλάκισης από τρία έως επτά χρόνια πίσω από τα κάγκελα. Οι αξιωματικοί ήταν εκεί για να τον παραλάβουν.
Η σύζυγος του Παύλου, η Λία, άνοιξε την πόρτα περίπου στις 5.30 π.μ. και τους ενημέρωσε ότι δεν ήταν στο σπίτι. Είχε πάει ταξίδι στην Πορτογαλία, είπε, και δεν ήξερε πότε θα επέστρεφε. Λίγο αργότερα, μια φωτογραφία του πρίγκιπα εμφανίστηκε στον ιστότοπο της Ιντερπόλ. Ήταν επίσημα καταζητούμενος.
Η απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η οποία είναι εκατοντάδων σελίδων και η οποία περιήλθε στην κατοχή του POLITICO τόσο στα ρουμανικά όσο και στα αγγλικά, εξηγεί τις σκοτεινές μεθόδους με τις οποίες οι συνωμότες του Παύλου χρησιμοποίησαν τις διασυνδέσεις τους για να πείσουν τους τοπικούς αξιωματούχους να μεταβιβάσουν την κυριότητα των ακινήτων στον πρίγκιπα.
Σε ένα παράδειγμα, ο Truică περίμενε μέχρι να αντικατασταθεί ο διευθυντής μιας δασικής υπηρεσίας από έναν φίλο του και στη συνέχεια ζήτησε από τον φίλο του να παραχωρήσει την κατοχή του δάσους Snagov στον πρίγκιπα με αντάλλαγμα 1.000 τετραγωνικά μέτρα γης, αξίας 50.000 ευρώ. Σε μια άλλη περίπτωση, ο Truică δωροδόκησε τον επικεφαλής ενός γεωργικού ινστιτούτου με ένα ταξίδι στο Μονακό, πηγαίνοντας τον αξιωματούχο και τη σύζυγό του σε ένα εστιατόριο με αστέρια «Μισελέν» στο Μόντε Κάρλο και σε μια βόλτα με σκάφος.
Οι απομαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Στάινμετς και Truică δείχνουν ότι ο ισραηλινός δισεκατομμυριούχος ήταν πρόθυμος να πάρει στην κατοχή του τα ρουμανικά βασιλικά εδάφη, ζητώντας τακτικές ενημερώσεις.
Μιλώντας με τον Truică τον Οκτώβριο του 2007 από το Βελιγράδι, ο Στάινμετς καυχιόταν: «Το Snagov είναι δικό μας».
Και τον Μάιο του 2008, ο Truică διαβεβαίωσε τον Στάινμετς ότι η άλλη ιδιοκτησία, το βασιλικό αγρόκτημα Băneasa, θα τους ανήκε επίσης σύντομα, μόλις οι τοπικοί αξιωματούχοι συμφώνησαν να παραχωρήσουν τη γη στον Παύλο.
«Και μετά είναι πραγματικά δικό μας;» τον ρώτησε ο Στάινμετς.
«Ναι, είναι 100% δικό μας, είναι σαν το αυτοκίνητό σας, είναι δικό σας», απάντησε ο Truică γελώντας.
Ο ρόλος του Παύλου στη συνωμοσία ήταν πιο περιορισμένος αλλά όχι λιγότερο κεντρικός, σύμφωνα με τις αρχές. «Αν και δεν ήταν μέλος της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας» που έκανε τη βρώμικη δουλειά της δωροδοκίας αξιωματούχων, «ήταν μέρος της ομάδας συμφερόντων που περιστρεφόταν γύρω του και η οποία είχε ως στόχο να περιέλθουν παράνομα στην κατοχή του περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στο ρουμανικό κράτος», διαπίστωσε το δικαστήριο.
«Ορμώμενος από την επιθυμία να πλουτίσει, επικαλούμενος τη σχέση του με τον πρώην βασιλιά Κάρολο Β', και γνωρίζοντας ότι τα διεκδικούμενα αγαθά δεν μπορούσαν να αποκτηθούν νόμιμα, ο κατηγορούμενος [Παύλος της Ρουμανίας] συμφώνησε» να συμμετάσχει στο οικόπεδο, το οποίο κόστισε στο κράτος 145 εκατομμύρια ευρώ, την αξία της γης.
Τελικά, ο κατάλογος των ατόμων που καταδικάστηκαν για τη σκευωρία είναι τόσο μακρύς όσο και παράξενος.
Περιλαμβάνει τον Παύλο, τον σκιώδη πρίγκιπα της Ρουμανίας, έναν διεφθαρμένο πρώην προσωπάρχη του πρωθυπουργού, τον Truică, τον ισραηλινό δισεκατομμυριούχο των διαμαντιών, τον Στάινμετς, και μια σειρά από τοπικούς αξιωματούχους που δέχθηκαν δωροδοκίες με αντάλλαγμα τη μεταβίβαση δεκάδων εκταρίων γης που ανήκαν στο κράτος στον Παύλο. Όλοι τους, αποφάνθηκε το ανώτατο δικαστήριο της Ρουμανίας, συμμετείχαν ποικιλοτρόπως σε ένα εξεζητημένο σχέδιο εξαπάτησης της χώρας για τη γη που κάποτε ανήκε στον βασιλιά της. Συνολικά, 19 άτομα καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης.
Εκπρόσωπος της ρουμανικής υπηρεσίας καταπολέμησης της διαφθοράς, η οποία άσκησε δίωξη για την υπόθεση, δήλωσε στο POLITICO ότι οι ερευνητές που εργάστηκαν για την έρευνα δεν εργάζονται πλέον στην υπηρεσία και αρνήθηκε αίτημα συνέντευξης.
Ο Παύλος καταδικάστηκε σε τρεισήμισι χρόνια φυλάκισης, ο Truică καταδικάστηκε σε επτά χρόνια και μπήκε πίσω από τα κάγκελα και ο Στάινμετς καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια. Συνελήφθη στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Κύπρο, όπου απέκρουσε με επιτυχία τα αιτήματα έκδοσης της Ρουμανίας με το επιχείρημα ότι οι συνθήκες στις φυλακές της Ρουμανίας ήταν απάνθρωπες, σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις της Αθήνας και της Λευκωσίας, τις οποίες εξασφάλισε το POLITICO.
Ένας δικηγόρος του Στάινμετς δήλωσε στο POLITICO ότι η καταδίκη ήταν «λανθασμένη και πολιτικά καθοδηγούμενη».
«Η Ρουμανία βρίσκεται τώρα απομονωμένη και απαξιωμένη. Είναι καιρός οι ρουμανικές αρχές να τερματίσουν αυτή την αβάσιμη πολιτική δίωξη και το δικαστικό της σύστημα να ανακτήσει την αξιοπιστία και τον διεθνή σεβασμό», πρόσθεσε ο δικηγόρος.
Ο Truică δεν απάντησε στο αίτημα του POLITICO για σχολιασμό.
Η αστυνομία πρόλαβε τελικά τον Παύλο - όχι στην Πορτογαλία, αλλά στη γενέτειρά του, τη Γαλλία, σταματώντας τον σε έναν δρόμο του Παρισιού τον Ιούνιο του 2022. Οι ρουμανικές αρχές είχαν εκδώσει ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να συλληφθεί οπουδήποτε στην ΕΕ και να εκδοθεί στη Ρουμανία.
Ο Παύλος και οι δικηγόροι του επεδίωξαν να απορριφθεί το αίτημα έκδοσης. Παρουσίασαν την καταδίκη του ως πολιτική δίωξη από υπερβάλλοντα ζήλο και προκατάληψη των εισαγγελέων, περιπλέκοντας μια υπόθεση κληρονομιάς που θα έπρεπε να είναι ανοιχτή και ξεκάθαρη. Ήταν αναμφισβήτητα ο βιολογικός εγγονός του βασιλιά Κάρολου Β', υποστήριξαν, και ως εκ τούτου ο νόμιμος κληρονόμος των εδαφών του αποθανόντος μονάρχη. Επιλήφθηκαν επίσης μιας διαδικαστικής παρατυπίας στην υπόθεση: Δύο από τους ρουμάνους δικαστές που καταδίκασαν τον Παύλο δεν είχαν ορκιστεί κανονικά.
Ένα γαλλικό δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ του Παύλου και αρνήθηκε να τον εκδώσει στη Ρουμανία, κρίνοντας ότι επειδή οι δικαστές δεν είχαν ορκιστεί, ο πρίγκιπας δεν μπορούσε να έχει δίκαιη δίκη. Η νομική ομάδα του πρίγκιπα αμφισβήτησε επίσης επιτυχώς την ανακοίνωση καταζητούμενων της Ιντερπόλ, η οποία διαγράφηκε. Προς το παρόν, τουλάχιστον, ήταν ελεύθερος.
Εκπρόσωπος της Ρουμάνας υπουργού Δικαιοσύνης Alina-Ștefania Gorghiu αρνήθηκε ότι η καταδίωξη του Παύλου από τις αρχές είχε πολιτικά κίνητρα. Ο εκπρόσωπός της δήλωσε στο POLITICO τον περασμένο μήνα ότι ο μόνος στόχος της ήταν να συλλάβει όλους τους φυγάδες που διαφεύγουν του νόμου, «ανεξάρτητα από το όνομα ενός συγκεκριμένου προσώπου».
«Δεν ηττήθηκα»
Ο δικηγόρος και έμπιστος του Παύλου για περισσότερο από μια δεκαετία, Έντουαρντ Γκρίφιθ, είχε κακό προαίσθημα ότι ο πρίγκιπας θα πήγαινε στη Μάλτα τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.
«Τον είχα προειδοποιήσει να μην πάει», δήλωσε ο δικηγόρος στο POLITICO τηλεφωνικά από τη Νέα Υόρκη. Παρά τη νίκη στη Γαλλία, υπήρχε ακόμη έγκυρο ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης με το όνομα του Παύλου, οπότε θα μπορούσε να συλληφθεί σε άλλη χώρα της ΕΕ. Φοβόταν ότι οι «εχθροί» του Παύλου, υποδεικνύοντας στοιχεία της βασιλικής οικογένειας, θα μάθαιναν για το ταξίδι και «θα έδιναν πληροφορίες στην αστυνομία της Μάλτας για να τον συλλάβει».
Αλλά ο Παύλος είχε έναν καλό λόγο να θέλει να επισκεφθεί τη Μάλτα, μια μικρή, ηλιόλουστη νησιωτική χώρα στη Μεσόγειο που εντάχθηκε στην ΕΕ το 2004. Είχε διοριστεί επικεφαλής του Τάγματος Ιπποτών της Μάλτας του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ -μια από τις πολλές χριστιανικές φιλανθρωπικές ομάδες που φέρουν το όνομα Ιππότες της Μάλτας, χωρίς να πρέπει να συγχέεται με το πιο διάσημο, το Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας, το οποίο έχει τονίσει ότι δεν έχει καμία σχέση με τον Παύλο- και επρόκειτο να συμμετάσχει με περίπου 200 Ευρωπαίους αξιωματούχους και μέλη του τάγματος σε μια τελετή προς τιμήν του.
Μετά την επέλαση της αστυνομίας και τη σύλληψή του στο θέρετρο, οδηγήθηκε σε ακρόαση στο δικαστήριο, όπου του αρνήθηκαν την καταβολή εγγύησης, με τον δικαστή να κρίνει ότι τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε στη Ρουμανία ήταν πολύ σοβαρά για να τον αφήσει ελεύθερο. Πέρασε τους επόμενους δύο μήνες πίσω από τα κάγκελα.
Οι συνθήκες ήταν υποτυπώδεις αλλά επαρκείς, είπε. «Φυσικά, δεν είναι ποτέ πολύ ευχάριστο, ειδικά μετά από μια τιμητική διάκριση, να βρίσκεσαι ξαφνικά στη φυλακή», πρόσθεσε.
Η σύζυγός του, Λία είπε ότι τον επισκεπτόταν όσο συχνά της επιτρεπόταν, φιλώντας τον μέσα από το γυάλινο χώρισμα της φυλακής. Ο γιος τους, ο Κάρολ -που γεννήθηκε το 2010, όταν η Λία ήταν 60 ετών- παρέμεινε στο οικοτροφείο του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Όταν βγήκε με εγγύηση τον Ιούλιο, τα κατάμαυρα μαλλιά του Παύλου είχαν ασπρίσει. Μη μπορώντας να φύγει από τη Μάλτα, έπιασε δωμάτιο στο ξενοδοχείο Radisson Blu κοντά στην πρωτεύουσα Βαλέτα, ενώ οι δικηγόροι του έδωσαν μάχη με το ρουμανικό αίτημα έκδοσης. Ο Μαλτέζος δικηγόρος του, Jason Azzopardi, ήταν απρόθυμος να αποκαλύψει την τοποθεσία του Παύλου στο POLITICO, ισχυριζόμενος ότι οι ρουμανικές αρχές θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να τον «απαγάγουν».
Ένα μήνα αργότερα, στις 12 Αυγούστου, έλαβε την απόφαση που περίμενε: Το εφετείο της Μάλτας αρνήθηκε να τον εκδώσει στη Ρουμανία για λόγους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς έκρινε ότι οι συνθήκες στις φυλακές της Ρουμανίας ήταν ανεπαρκείς.
Παρά το γεγονός ότι το Βουκουρέστι έστειλε αντιπροσωπεία αξιωματούχων από το υπουργείο Δικαιοσύνης και την υπηρεσία φυλακών του για να υποστηρίξει το αντίθετο, το δικαστήριο της Μάλτας -επαναλαμβάνοντας την προηγούμενη απόφαση στη Γαλλία, καθώς και εκείνες για τον Στάινμετς στην Κύπρο και την Ελλάδα- δεν ικανοποιήθηκε ότι ο πρίγκιπας θα ήταν ασφαλής υπό ρουμανική κράτηση.
Καθώς βρισκόταν έξω από το δικαστήριο της Βαλέτα με τους δικηγόρους και τους υποστηρικτές του, ο πρίγκιπας μοιράστηκε την αγαλλίασή του σε τηλεφωνική επικοινωνία με το POLITICO:
«Αυτός που έκανε λάθος είναι η Ρουμανία», είπε. «Χαίρομαι που η Μάλτα κατάλαβε τι προσπαθούσε να κάνει η Ρουμανία... Είναι προφανώς μια αδικία».
Με μια καταδίκη στη Ρουμανία και ένα ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης να κρέμεται ακόμα πάνω από το κεφάλι του, ο Παύλος θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπος με τη σύλληψη σε 25 χώρες μέλη της ΕΕ. Μετά την απόφαση της Μάλτας, ο υπουργός Δικαιοσύνης της Ρουμανίας υποσχέθηκε οργισμένος ότι θα συνεχίσει να καταδιώκει τον πρίγκιπα.
Όμως ο Πολ, του οποίου η ιστορία είναι συνυφασμένη με εκείνη της Ρουμανίας, ενός έθνους σχεδόν 20 εκατομμυρίων κατοίκων που τον περασμένο αιώνα πέρασε από μοναρχία σε κομμουνιστική δικτατορία και έγινε χώρα μέλος της ΕΕ, δήλωσε ότι δεν θα παραιτηθεί από τη διεκδίκηση των παλαιών βασιλικών εδαφών και πρόσθεσε ότι είναι έτοιμος για το επόμενο κεφάλαιο.
«Δεν έχω ηττηθεί», είπε. «Έχω πολύ μεγάλη διάθεση για μάχη», συμπλήρωσε.