Η Νότια Κορέα παραδέχτηκε την Τετάρτη για πρώτη φορά ότι, κατά τη βιασύνη της να στείλει παιδιά σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές οικογένειες πριν από δεκαετίες, οι οργανισμοί υιοθεσίας της διέπραξαν εκτεταμένες κακοτεχνίες, συμπεριλαμβανομένης της παραποίησης εγγράφων, για να καταστήσουν τα μικρά «πιο αποδεκτά» για υιοθεσία.
Τα ευρήματα της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης της Νότιας Κορέας, μιας κυβερνητικής υπηρεσίας, η οποία δήλωσε ότι τα παιδιά στέλνονταν μακριά «σαν αποσκευές» με σκοπό το κέρδος πριν από δεκαετίες, ήταν μια δύσκολη νίκη για τους νοτιοκορεάτες που έχουν υιοθετηθεί από ανάδοχες οικογένειες στο εξωτερικό.
Πολλοί υιοθετημένοι επέστρεψαν στη γενέτειρά τους τα τελευταία χρόνια, κάνοντας ακούραστα εκστρατεία για να συμφιλιωθεί η Νότια Κορέα με μια από τις πιο ντροπιαστικές κληρονομιές της σύγχρονης ιστορίας της, όπως αναφέρουν οι New York Times.
Οι οργανισμοί υιοθεσίας παραποιούσαν έγγραφα για να παρουσιάσουν τα μωρά ως ορφανά, ενώ είχαν γονείς, αναγνώρισε η επιτροπή.
Όταν κάποια μωρά πέθαιναν πριν πετάξουν στο εξωτερικό, άλλα μωρά στέλνονταν με το όνομά τους. Στους επικεφαλής τεσσάρων ιδιωτικών γραφείων υιοθεσίας δόθηκε η εξουσία να γίνουν νόμιμοι κηδεμόνες των παιδιών, δίνοντάς τα για υιοθεσία στο εξωτερικό.
Πρώτη επίσημη παραδοχή
Η έκθεση της επιτροπής ήταν η πρώτη επίσημη παραδοχή της κυβέρνησης για τα προβλήματα που υπήρχαν στις πρακτικές υιοθεσίας της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης εποπτείας, παρόλο που τέτοιες ατασθαλίες είχαν αποκαλυφθεί στο παρελθόν.
Η υπηρεσία συνέστησε στο κράτος να ζητήσει συγγνώμη για την παραβίαση των δικαιωμάτων των νοτιοκορεατών παιδιών που υιοθετήθηκαν.
Η Νότια Κορέα είναι η πηγή της μεγαλύτερης διασποράς διακρατικών υιοθετημένων παιδιών στον κόσμο, με περίπου 200.000 παιδιά από τη Νότια Κορέα να έχουν σταλεί στο εξωτερικό από το τέλος του πολέμου της Κορέας το 1953, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.
Στις εξαθλιωμένες μεταπολεμικές δεκαετίες της, η Νότια Κορέα προώθησε τις υπερπόντιες υιοθεσίες για να βρει σπίτια για ορφανά, εγκαταλελειμμένα ή ανάπηρα παιδιά στο εξωτερικό αντί να δημιουργήσει ένα σύστημα πρόνοιας για αυτά στην πατρίδα της.
Η κυβέρνηση άφησε στα γραφεία υιοθεσιών να βρίσκουν και να στέλνουν παιδιά στο εξωτερικό έναντι αμοιβής από τις οικογένειες που τα υιοθετούσαν.
«Προέκυψαν πολυάριθμες νομικές και πολιτικές ελλείψεις», δήλωσε η Sun-young Park, πρόεδρος της επιτροπής. «Αυτές οι παραβιάσεις δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν συμβεί».
«Στάλθηκαν στο εξωτερικό χωρίς νόμιμη συγκατάθεση»
Τα ευρήματα έχουν επιπτώσεις πέραν της Νότιας Κορέας, καθώς αρκετές χώρες υποδοχής -συμπεριλαμβανομένων της Νορβηγίας και της Δανίας- έχουν ξεκινήσει έρευνες για τις διεθνείς υιοθεσίες τους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν δεχθεί τα περισσότερα παιδιά από τη Νότια Κορέα από οποιαδήποτε άλλη χώρα, δεν το έχουν κάνει.
«Αυτή είναι μια στιγμή για την οποία αγωνιστήκαμε: η απόφαση της επιτροπής αναγνωρίζει αυτό που εμείς οι υιοθετημένοι γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό – ότι η εξαπάτηση, η απάτη και τα ζητήματα που υπάρχουν στη διαδικασία υιοθεσίας στην Κορέα δεν μπορούν να παραμείνουν κρυφά», δήλωσε ο Peter Moller, ένας υιοθετημένος από τη Νότια Κορέα από τη Δανία, ο οποίος ηγήθηκε μιας διεθνούς εκστρατείας για την έναρξη έρευνας από την επιτροπή.
Η επιτροπή εντόπισε πολλές περιπτώσεις όπου οι ταυτότητες και οι οικογενειακές πληροφορίες των παιδιών «χάθηκαν, παραποιήθηκαν ή κατασκευάστηκαν» και όπου τα παιδιά στάλθηκαν στο εξωτερικό χωρίς νόμιμη συγκατάθεση.
Η ίδια ανέφερε την περίπτωση ενός κοριτσιού που αναγνώρισε μόνο με το επώνυμό του, Τσανγκ, το οποίο γεννήθηκε στη Σεούλ το 1974. Το πρακτορείο υιοθεσίας της στη Σεούλ γνώριζε την ταυτότητα της μητέρας της. Αλλά στα έγγραφα που έστειλε στην οικογένεια που την υιοθέτησε στη Δανία, το πρακτορείο ανέφερε ότι το κορίτσι προερχόταν από ορφανοτροφείο.
Το εν λόγω πρακτορείο, η Korea Social Service, χρέωσε 1.500 δολάρια ως τέλος υιοθεσίας, καθώς και 400 δολάρια ως δωρεά, ανά παιδί από τις οικογένειες υιοθεσίας το 1988, ανέφερε η Επιτροπή. (Το κατά κεφαλήν εθνικό εισόδημα της Νότιας Κορέας εκείνο το έτος ήταν 4.571 δολάρια.)
Μερικά από αυτά τα κεφάλαια χρησιμοποιήθηκαν με τη σειρά τους για να εξασφαλίσουν περισσότερα παιδιά, μετατρέποντας τις διακρατικές υιοθεσίες σε «βιομηχανία με γνώμονα το κέρδος», είπε η επιτροπή.
Οι εξαγωγές μωρών από τη Νότια Κορέα κορυφώθηκαν τη δεκαετία του 1980, με 8.837 παιδιά να μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό το 1985.
Τα παιδιά «στέλνονταν στο εξωτερικό σαν αποσκευές», είπε η επιτροπή, παρουσιάζοντας μια φωτογραφία που έδειχνε σειρές βρεφών και μικρών παιδιών δεμένα σε καθίσματα αεροπλάνων.
«Αν και αυτό δεν είναι είδηση για εμάς τους υιοθετημένους, είναι μια σημαντική νίκη με την έννοια ότι επιτέλους λαμβάνουμε αναγνώριση για το τι μας συνέβη όλα αυτά τα χρόνια», δήλωσε η Anja Pedersen, η οποία στάλθηκε στη Δανία το 1976 με το όνομα ενός άλλου κοριτσιού, το οποίο είχε πεθάνει ενώ περίμενε να υιοθετηθεί.
Η επιτροπή αλήθειας δεν έχει την εξουσία να ασκήσει δίωξη σε κανένα από τα πρακτορεία υιοθεσίας, αλλά η κυβέρνηση υποχρεούται από το νόμο να ακολουθήσει τις συστάσεις της.
«Είναι μόνο η αρχή»
Από τότε που η επιτροπή ξεκίνησε την έρευνά της στα τέλη του 2022, περίπου 367 υιοθετημένοι από το εξωτερικό της ζήτησαν να ερευνηθούν οι υποθέσεις τους, στην πλειονότητά τους από τη Δανία. Την Τετάρτη, η επιτροπή αναγνώρισε 56 από αυτούς ως θύματα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εξακολουθούσε να ερευνά τις υπόλοιπες περιπτώσεις.
Η Mia Lee Sorensen, μια νοτιοκορεάτισσα υιοθετημένη που στάλθηκε στη Δανία το 1987, δήλωσε ότι τα ευρήματα της επιτροπής παρέχουν την «επικύρωση» που αναζητούσε. Όταν βρήκε τους βιολογικούς της γονείς στη Νότια Κορέα το 2022, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ήταν ζωντανή. Της είπαν ότι η μητέρα της είχε λιποθυμήσει κατά τη διάρκεια του τοκετού και ότι όταν ξύπνησε, η κλινική της είπε ότι το μωρό είχε πεθάνει.
Εκείνοι των οποίων οι περιπτώσεις δεν αναγνωρίστηκαν μεταξύ των θυμάτων την Τετάρτη εξέφρασαν την ελπίδα ότι η επιτροπή θα παραταθεί για να πραγματοποιήσει περισσότερες έρευνες.
Η Mary Bowers, η οποία υιοθετήθηκε από μια οικογένεια στο Κολοράντο το 1982, εξακολουθεί να περιμένει απαντήσεις για πολλές αντιφάσεις στα έγγραφα της υιοθεσίας της.
«Αυτό είναι μόνο η αρχή», δήλωσε η κυρία Bowers.
Πηγή: New York Times