«Δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, εμείς, οι οικογένειες των θυμάτων και οι επιζώντες, δεν έχουμε καμία ουσιαστική απάντηση που να μας βοηθά να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη. Τα ερωτήματά μας παραμένουν αναπάντητα», δηλώνει στη Liberation η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων και Επιζώντων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των... Τεμπών, η οποία έχασε την κόρη της, Μάρθη.
Στη συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα, η κ. Καρυστιανού εξηγεί γιατί η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στο Στρασβούργο φαντάζει ως η μοναδική λύση.
Στη συνέντευξη με τίτλο «Ελλάδα: Δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, δεν έχουμε πλέον εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα της χώρας μας», που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Fabien Perrier, η κ. Καρυστιανού τονίζει πως «στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη και η κυβέρνηση προστατεύουν διαχρονικά τους πολιτικούς. Κανένα κρατικό έγκλημα δεν έχει τιμωρηθεί ποτέ».
Καρυστιανού στη Liberation: Ανεξιχνίαστα ερωτήματα και σοβαρές ελλείψεις στην έρευνα
Αναφερόμενη στην πορεία της δικαστικής έρευνας, χαρακτηρίζει «αφύσικη» την κατάσταση, καθώς «τόσο οι οικογένειες των θυμάτων όσο και οι επιζώντες είναι θύματα μιας βαθιάς δυσλειτουργίας».
«Ενώ παιδιά έχασαν τη ζωή τους στη σιδηροδρομική καταστροφή της 28ης Φεβρουαρίου 2023, η διεξαγωγή της έρευνας ήταν μια απόλυτη αποτυχία. Ο χώρος του δυστυχήματος δεν φυλάχθηκε από την αστυνομία ή τις δικαστικές Αρχές και, μάλιστα, επιχωματώθηκε. Επιπλέον, πολλά αποδεικτικά στοιχεία δεν παραδόθηκαν στα δικαστήρια», επισημαίνει.
Ακόμη πιο σοκαριστική είναι η αποκάλυψή της ότι «πριν από λίγες ημέρες, ο ανακριτής μας ενημέρωσε πως κρίσιμα έγγραφα, όπως ηχογραφήσεις και ψηφιακά αρχεία που είχαν κατασχεθεί από το Τμήμα Εγκληματολογικών Ερευνών στις 14-15 Μαρτίου 2023, είχαν παραδοθεί πριν από δύο χρόνια, αλλά δεν συμπεριλήφθηκαν στη δικογραφία».
«Με άλλα λόγια, οι ίδιοι οι ανακριτές αποκρύπτουν αποδεικτικά στοιχεία, καθιστώντας τους συνένοχους των ενόχων», τονίζει.
Καρυστιανού στη Liberation: Απογοήτευση από την κοινοβουλευτική επιτροπή
Σχετικά με το έργο της κοινοβουλευτικής εξεταστικής επιτροπής, η πρόεδρος του Συλλόγου απαντά κατηγορηματικά: «Απολύτως όχι!»
Όπως εξηγεί, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, αν μια υπόθεση αφορά πολιτικό πρόσωπο, παραπέμπεται στο κοινοβούλιο, το οποίο συγκροτεί εξεταστική επιτροπή από βουλευτές για να κρίνει την ποινική ευθύνη του.
Ωστόσο, «κάποια άτομα που έπρεπε να καταθέσουν ως μάρτυρες δεν κλήθηκαν, παρότι οι δηλώσεις τους θα μπορούσαν να ρίξουν φως στην υπόθεση. Όταν κατέθεσε ο Κώστας Καραμανλής, υπουργός Μεταφορών το 2023, υπέπεσε σε λάθη και αντιφάσεις, αλλά καθώς η επιτροπή αποτελείται από βουλευτές –κυρίως της κυβερνητικής πλειοψηφίας– δεν ήρε την ασυλία του.
Η διαδικασία ολοκληρώθηκε βιαστικά, με αποτέλεσμα τα δικαστήρια να μην μπορέσουν να διεξάγουν προκαταρκτική έρευνα για την ποινική ευθύνη του υπουργού. Η κοινοβουλευτική επιτροπή δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια παρωδία», σημειώνει.
Καρυστιανού στη Liberation: Δικαιοσύνη μέσω Ευρώπης – «Η μόνη μας ελπίδα»
«Δυστυχώς, στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη και η κυβέρνηση προστατεύουν πάντα τους πολιτικούς, και κανένα κρατικό έγκλημα δεν έχει τιμωρηθεί. Ωστόσο, στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών, ολόκληρη η κοινωνία έχει σταθεί στο πλευρό των οικογενειών των θυμάτων, απαιτώντας δικαιοσύνη. Οι τακτικές διαδηλώσεις, όπως αυτή της 26ης Ιανουαρίου, είναι απόδειξη αυτού», υπογραμμίζει.
Η κ. Καρυστιανού δηλώνει πως «δεν έχουμε πλέον καμία εμπιστοσύνη στο ελληνικό δικαστικό σύστημα, το οποίο δεν λειτουργεί». Με τον τρόπο που εξελίσσεται η υπόθεση, «δεν θα υπάρξει ποτέ δίκαιη δίκη».
Για τον λόγο αυτό, οι οικογένειες εξετάζουν το ενδεχόμενο προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στο Στρασβούργο.
«Έχουμε ήδη ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να μεταφέρει την υπόθεσή μας εκτός των ελληνικών συνόρων. Παράλληλα, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, Laura Kövesi, έχει καλέσει την ελληνική κυβέρνηση να τροποποιήσει τον νόμο που παρέχει ασυλία στους υπουργούς.
Καθώς δεν έχουμε πλέον εμπιστοσύνη στο ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης, η μόνη μας ελπίδα είναι πλέον η Ευρώπη», καταλήγει.