Από τη δεκαετία του ‘60, όταν η αντιπαροχή έγινε το εθνικό μας σπορ, η κερδοσκοπία στα ακίνητα και ειδικότερα στη γη μετράει δεκαετίες προϊστορίας. Κερδοσκοπία είτε με την έννοια της επιχειρηματικής κερδοσκοπίας (που, όπως γνωρίσουμε, συχνά παραβιάζει τα «όρια»), είτε... με την έννοια της υφαρπαγής δημόσιας γης, είτε, τέλος, με την έννοια της υφαρπαγής γης που ανήκει σε άλλους. Το Βατοπέδι είναι το κλασικότερο παράδειγμα αυτής της τελευταίας περίπτωσης. «Η υπόθεση Μονής Βατοπεδίου αφορά μια σειρά ανταλλαγών ακινήτων, εκτάσεων και οικοπέδων, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Ορους (η οποία είναι ΝΠΔΔ) με φερόμενο (κατά την κατηγορία) απώτερο σκοπό να περιέλθουν αυτά, μέσω της μονής, σε συγκεκριμένες εξωχώριες εταιρείες» διαβάζουμε στο σχετικό λήμμα της Wikipedia.
Στην πολύ πρόσφατη περίπτωση του Ελληνικού, δηλαδή την παραχώρηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού σε εταιρεία συμφερόντων του κ. Λάτση, όλα έγιναν νόμιμα, αλλά υπήρξε μακρά και σφοδρή πολιτική αντιπαράθεση για τη σκοπιμότητα της επένδυσης, για το τίμημα που εισέπραξε το Δημόσιο (που κατά την αντιπολίτευση ήταν εξευτελιστικό), αλλά και για τον γενικότερα απαράδεκτα ευνοϊκό για τον κ. Λάτση χαρακτήρα του όλου «deal».
Σε όλες τις έως τώρα περιπτώσεις δημόσιοι λειτουργοί ή και θεσμικά όργανα, ιδιώτες καταπατητές ή επιχειρηματίες, αλλά και μεγάλα δικηγορικά γραφεία (ώστε «να γίνεται η δουλειά παστρικά», αλλά και για την «κακιά την ώρα» που υπάρξει εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη), είναι οι συνήθεις πρωταγωνιστές.
Στην περίπτωση που αποκαλύπτουμε σήμερα από τις σελίδες της «Εφ.Συν.» έχουμε ξανά τους ίδιους πρωταγωνιστές, αλλά και έναν επιπλέον: τη διοίκηση ενός οικοδομικού συνεταιρισμού που, κατά ωμή παραβίαση του καταστατικού του, αποφάσισε να συνεργήσει στην «αξιοποίηση» έκτασης-«φιλέτου» του συνεταιρισμού στο πλαίσιο μεγάλης τουριστικής επένδυσης. Κατά τ’ άλλα, έχουμε τους γνωστούς πρωταγωνιστές: 5 υπουργεία (!), εταιρεία συμφερόντων του Ομίλου Λάτση και ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο (Πελέκη - Σκουλή) που παρέχει νομικές συμβουλές στον συνεταιρισμό και μένει να διευκρινιστεί αν θεώρησε σύννομη την απόφαση της διοίκησης του συνεταιρισμού ή αυτή έπραξε παρά την αντίθετη γνώμη του –στη δεύτερη περίπτωση η ευθύνη βαρύνει ολόκληρη τη διοίκηση του συνεταιρισμού.
Με πρωτοβουλία προέδρου
Το 2012 ο τότε πρόεδρος του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού, Ναούμ Παπαγιάννης, συναντήθηκε με δική του πρωτοβουλία με τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Χαράλαμπο Παμπούκη, για να συζητήσει την υπαγωγή της έκτασης του Συνεταιρισμού με διαδικασίες fast track στις διατάξεις του νόμου περί στρατηγικών επενδύσεων. Να επισημάνουμε ότι σε καμία από τις προϋποθέσεις του νόμου αυτού υπάγεται ο συνεταιρισμός «Υγεία», οι οποίες προϋποθέσεις είναι: υπηρεσίες στη βιομηχανία, ενέργεια, τουρισμό, μεταφορές και επικοινωνίες, υπηρεσίες υγείας, διαχείριση απορριμμάτων, έργα υψηλής τεχνολογίας (ν. 3894/2-12-2010)
Οπως ο ίδιος ο κ. Παπαγιάννης ανέφερε σε Γ.Σ. του Συνεταιρισμού (πρακτικό συνέλευσης 20/3/2011), ο Χάρης Παμπούκης απάντησε στην πρότασή του ως εξής:
«Εφόσον αυτά τα στοιχεία που μου λες είναι σωστά και εφόσον μπορείτε να βρείτε τα χρήματα για να το φτιάξετε, ξεκίνα να τρέχεις. Είναι κάτι που με ενδιαφέρει. […] Γι’ αυτό λοιπόν -μου λέει- αυτά τα δέχομαι και ξεκίνα να τρέχεις. Θα πρέπει όμως να μας αποδείξετε ότι έχετε τα χρήματα να το φτιάξετε αυτό. Εμείς χρήματα δεν έχουμε να σας δώσουμε».
Στην ίδια Γ.Σ. δηλώνει ότι «αυτό που εμείς προτείνουμε είναι η δημιουργία ενός προτύπου οικισμού με προδιαγραφές βιοκλιματικής κατοικίας».
Ετσι ο πρόεδρος έπεισε τη Γ.Σ. να αποφασίσει να… τρέξουν, «αποδεικνύοντας» ότι διαθέτουν τα χρήματα. Στην ίδια Γ.Σ. λοιπόν αποφασίστηκε η έγκριση δαπάνης για δύο μελέτες (Α’ και Β’ φάση) συνολικού ύψους 370.000 ευρώ, τα οποία εκταμιεύτηκαν πάραυτα.
Επιπλέον:
α. Συνήψε συμφωνία με την εταιρεία «Βήτα Ανάπτυξης Ακινήτων» του Ομίλου Λάτση, διαβεβαιώνοντάς τους (άγνωστο με ποια στοιχεία) ότι στη Ζώνη Γ του ακινήτου (το παραλιακό «φιλέτο») ιδιοκτησίας του Συνεταιρισμού μπορούν να ανεγερθούν 3.500 κατοικίες.
β. Πήγε αυτοβούλως στην Οικονομική Εφορία και δήλωσε ότι ο Συνεταιρισμός οφείλει να καταβάλλει ΕΝΦΙΑ για την οικιστική ανάπτυξη της Γ Ζώνης. Τα ποσά που μέχρι σήμερα έχουν δοθεί για ΕΝΦΙΑ υπολογίζεται ότι προσεγγίζουν τα 4 εκατ. ευρώ φέρνοντας τον Συνεταιρισμό στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Η ρητή πρόβλεψη του καταστατικού
Στην προκείμενη περίπτωση το «αντικείμενο του πόθου» είναι έκταση-«φιλέτο» η οποία ανήκει σε οικοδομικό συνεταιρισμό. Συγκεκριμένα πρόκειται για έκταση 6,5 χιλιάδων στρεμμάτων στη Λαυρεωτική και τη Σαρωνίδα, εκτιμώμενης αξίας άνω των 6 δισ. ευρώ, η οποία ανήκει στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό «Υγεία» με πάνω από 3.000 μέλη, κυρίως υγειονομικούς.
Βάσει ρητής πρόβλεψης του καταστατικού του συνεταιρισμού επί ποινή διάλυσής του, η έκταση αυτή διατίθεται αποκλειστικά για κατασκευή παραθεριστικών κατοικιών για τα μέλη του συνεταιρισμού. Συγκεκριμένα στο άρθρο 2 του καταστατικού προβλέπεται:
«1. Ο Συνεταιρισμός έχει αποκλειστικό σκοπό την εξασφάλιση για τα μέλη του κατοικίας στα διοικητικά όρια των κοινοτήτων Καλυβίων, Αναβύσσου και Σαρωνίδας Αττικής. […]
1.3. Ο παραπάνω σκοπός μπορεί να πραγματοποιηθεί ή με παραγωγή κατοικίας από ενιαίο κατασκευαστικό φορέα, ή με διανομή αυτοτελών οικοπέδων για την ανέγερση κατοικιών, ή με τον συνδυασμό κατά οποιονδήποτε τρόπο των περιπτώσεων αυτών.
1.4. Απαγορεύεται η μεταβολή του σκοπού αυτού και της κατηγορίας του Συνεταιρισμού με ποινή διάλυσής του».
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ρητός, κατηγορηματικός, απερίφραστος, απαραβίαστος ο σκοπός της δημιουργίας του συνεταιρισμού.
Κι όμως…
Για να διαβασετε ολοκληρο το κείμενο, πατηστε ΕΔΩ...
πηγη efsyn.gr