Η περιοχή μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Σαμοθράκης έχει μετατραπεί σε πεδίο άνισου ανταγωνισμού, με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να παραμένει αδρανής, βυθισμένη σε μια εκκωφαντική σιωπή. Οι Έλληνες ψαράδες, αντιμέτωποι με την τουρκική υπεροπλία, βλέπουν τον βιοπορισμό τους να συνθλίβεται, ενώ η απουσία κρατικής αντίδρασης εντείνει το αίσθημα της εγκατάλειψης.
Μια θάλασσα υπό πολιορκία
Ο Δημήτρης Σαρίκας, Πρόεδρος του Αλιευτικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης, περιγράφει την κατάσταση στο ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ: «Κάθε 15 Ιουλίου, τα τουρκικά αλιευτικά βγαίνουν μαζικά, 40 με 50 σκάφη, και ψαρεύουν στα δικά μας νερά, μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Σαμοθράκης. Εμείς έχουμε μόλις 10 μηχανότρατες, και μόνο τέσσερις βγήκαν φέτος. Ένα ελληνικό σκάφος δραστηριοποιείται πιο δυτικά, αλλά ανατολικά, πώς να σταθεί ανάμεσα σε 50 τουρκικά;». Η κατάσταση επιδεινώνεται, καθώς τα τουρκικά σκάφη φτάνουν ακόμα και στα δύο ναυτικά μίλια από τη Σαμοθράκη, παραβιάζοντας κατάφωρα τα ελληνικά χωρικά ύδατα, ενώ παρόμοιες εικόνες καταγράφονται και στη Λήμνο.Η τουρκική παρουσία δεν περιορίζεται σε απλή αλιεία.
Όπως καταγγέλλει ο κ. Σαρίκας, τα τουρκικά αλιευτικά λειτουργούν επιθετικά, περικυκλώνοντας τα ελληνικά σκάφη και αναγκάζοντάς τα να αποχωρήσουν. «Τρία-τέσσερα σκάφη τους πλησιάζουν το δικό μας και το διώχνουν. Δεν μπορούμε να κάνουμε ναυμαχίες στη θάλασσα», λέει με πικρία, υπογραμμίζοντας την αδυναμία των Ελλήνων ψαράδων να αντισταθούν. Οι συνέπειες είναι οδυνηρές: οι Έλληνες αλιείς χάνουν την πρόσβαση στα πλούσια αλιευτικά πεδία του Θρακικού Πελάγους, ενώ ο βιοπορισμός τους κινδυνεύει να καταρρεύσει.
Απουσία κράτους, απουσία βούλησης
Η αδράνεια των ελληνικών αρχών είναι εκκωφαντική. Παρά τις καταγγελίες, όπως αυτή πριν από λίγες μέρες, όταν δύο τουρκικά αλιευτικά έφτασαν στα δύο ναυτικά μίλια από τη Σαμοθράκη, καμία ουσιαστική δράση δεν υπήρξε. «Έγινε η καταγγελία, αλλά δεν έγινε απολύτως τίποτα», τονίζει ο κ. Σαρίκας.
Το Λιμενικό, υποστελεχωμένο και χωρίς επαρκή μέσα, φαίνεται ανίκανο να ανταποκριθεί, ενώ ο ίδιος επισημαίνει ότι η ευθύνη δεν πέφτει μόνο στο Λιμενικό. «Δεν είναι μόνο θέμα σκαφών ή στελεχών. Αν υπήρχε βούληση, θα είχαν γίνει συλλήψεις. Όσο τους παρακαλάμε να φύγουν, δεν θα φύγουν», λέει χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας μια βαθιά αίσθηση εγκατάλειψης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Ευρώπη θα πληρώσει πάλι τον Ζελένσκι! Ζητάει τώρα από την ΕΕ να πληρώσει και τους στρατιώτες της Ουκρανίας
Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι το Λιμενικό, πέρα από την αντιμετώπιση των τουρκικών παραβιάσεων, επιβαρύνεται με τη διαχείριση μεταναστευτικών ροών, με τον κ. Σαρίκα να χρησιμοποιεί τον όρο «λαθρομετανάστες» για να περιγράψει την πίεση που δέχεται το Σώμα. «Το Λιμενικό δεν μπορεί να τα κάνει όλα μαζί», υπογραμμίζει, καταδεικνύοντας την έλλειψη πόρων και στρατηγικής από την κυβέρνηση.
Η καθημερινή παρουσία 50 τουρκικών αλιευτικών στα ελληνικά χωρικά ύδατα δεν είναι απλώς ζήτημα αλιείας – είναι μια σιωπηρή αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας. Οι Τούρκοι ψαράδες, εκμεταλλευόμενοι την ελληνική αδράνεια, ψαρεύουν ανενόχλητοι, ενώ οι Έλληνες αλιείς παρακολουθούν ανίσχυροι το δικό τους βιοπορισμό να καταρρέει. «Αφού μπορούν να ψαρεύουν στα δικά μας νερά, γιατί να σταματήσουν;», αναρωτιέται ο κ. Σαρίκας.
Η σιωπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη εντείνει την αίσθηση ότι το Θρακικό Πέλαγος παραδίδεται αμαχητί. Η έλλειψη μέτρων για την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων και η απουσία πολιτικής βούλησης αφήνουν τους αλιείς της Αλεξανδρούπολης και της Σαμοθράκης να αντιμετωπίζουν μόνοι τους μια άνιση μάχη. Το ερώτημα που πλανάται είναι οδυνηρό: πώς μπορεί η Ελλάδα να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της, όταν η ίδια η κυβέρνησή της παραμένει θεατής;
https://www.pentapostagma.gr/