Είναι σημαντικό να γνωρίζεις και να καταλαβαίνεις ποιον έχεις απέναντί σου στις διεθνείς σχέσεις. Πώς σκέπτεται, πώς σε βλέπει και τι περιμένει από εσένα. Και πώς αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου.
ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ
Στην περίπτωση του Ερντογάν, για παράδειγμα, η αλλαγή είναι τεράστια και καθορίζει απολύτως το πώς αντιμετωπίζει και εμάς. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν από έναν λαϊκό πολιτικό που άκουγε τα παράπονα της γειτονιάς πίνοντας τσάι στο σαλόνι ενός διαμερίσματος εργατικής πολυκατοικίας. Και η πιο έντονη είναι από έναν Ερντογάν καθισμένο σε μια γωνιά με τους συμβούλους του, σε ένα διεθνές φόρουμ, χωρίς να μιλάει αγγλικά και χωρίς να του δίνει κανείς ιδιαίτερη σημασία.
Από τότε πολλά άλλαξαν. Και μόνο αν μένεις και εργάζεσαι κάθε μέρα σε ένα παλάτι σαν το δικό του, σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο πολύ διαφορετικά. Η Τουρκία έχει αλλάξει ριζικά αυτές τις δεκαετίες της κυριαρχίας του. Η οικονομία της, η αμυντική βιομηχανία της, το στρατηγικό της αποτύπωμα, ο πληθυσμός της, όλα έχουν αλλάξει. Το γεωπολιτικό τραπέζι στο οποίο παίζει συμπεριλαμβάνει την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Ο Ερντογάν βλέπει επίσης τον εαυτό του ως ίσος προς ίσο με τον Τραμπ, τον Πούτιν, τον Σι και αντιμετωπίζει με σχετική αδιαφορία τους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ έχει δει πολλούς ομολόγους του να μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Να προσθέσουμε σε αυτή την εικόνα που έχει για τον εαυτό του ότι ελέγχει πλήρως πλέον το κράτος του και δεν έχει καμία αντιπολίτευση.
Όλα αυτά είναι λογικό να έχουν επηρεάσει και το πώς βλέπει την Ελλάδα. Η ασυμμετρία, δυστυχώς, είναι εμφανής σε πολλούς τομείς. Δεν ήταν έτσι πριν από 20 ή 30 χρόνια. Και το πιθανότερο είναι ότι η ασυμμετρία θα αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου, εκτός εάν η Τουρκία φτάσει στην ύβρι και ξεπεράσει τις δυνάμεις της ζώντας ένα κραχ.
Στο μυαλό του Ερντογάν, αλλά και της νέας τουρκικής ελίτ, έννοιες που εμείς εκτιμάμε ως εξωφρενικές και μας σηκώνουν τις τρίχες, θεωρούνται απολύτως φυσιολογικές. Παράδειγμα, η έννοια ενός «θυλάκου» ελληνικών νησιών εντός της περιοχής του Αιγαίου που θεωρούν ότι τους ανήκει.
Ενός «θυλάκου», δηλαδή, που θα συμπεριλαμβάνει όλα τα ελληνικά νησιά που βρίσκονται ανατολικά της περίφημης μέσης γραμμής που θα χωρίζει το Αιγαίο στα δύο, σύμφωνα με τις τουρκικές επιθυμίες. Αυτή καθώς και άλλες έννοιες θεωρούνται απολύτως λογικές στο τουρκικό μυαλό, που δεν αντιλαμβάνεται μάλιστα γιατί δεν θεωρούνται το ίδιο αυτονόητες στο δικό μας… Ας τα έχουμε όλα αυτά κατά νου μας, καθώς προσπαθούμε να αναλύσουμε πώς συμπεριφέρεται ο Ερντογάν. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
