Το κλείσιμο καταστημάτων των ΕΛΤΑ δεν είναι μια ουδέτερη διοικητική πράξη. Είναι πολιτική επιλογή που αποκαλύπτει μια βαθύτερη αδυναμία: η κυβέρνηση δεν διαθέτει ολοκληρωμένο σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης, δημογραφικής ισορροπίας και ζωντανής αποκεντρωμένης... κρατικής παρουσίας.
Τα ΕΛΤΑ δεν είναι απλώς μια επιχείρηση που πρέπει να «εξυγιανθεί». Εχουν ιστορικό ρόλο, που ενώνει τους πολίτες με το κράτος, ιδίως εκεί όπου η γεωγραφία και οι συνθήκες δυσκολεύουν την καθημερινότητα. Στην ορεινή κοινότητα, στο μικρό νησί, το ταχυδρομείο δεν είναι μια οικονομική μονάδα, είναι σημείο αναφοράς.
Ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός των ΕΛΤΑ πρέπει να προχωρήσει. Ομως, δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά στη λογική του κόστους – οφέλους. Η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να ταυτίζεται με τη συρρίκνωση. Εάν για μια χώρα όπως η Ελλάδα, με γεωγραφική ποικιλομορφία, μεγάλα νησιωτικά σύνολα και απομακρυσμένες κοινότητες, η κρατική παρουσία μετριέται μόνο με αριθμητικά κριτήρια, τότε – με την ίδια λογική – θα έπρεπε να συνδέσουμε ενεργειακά τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με την Τουρκία επειδή αυτό θα ήταν φθηνότερο. Μια τέτοια προσέγγιση, όμως, θα ακύρωνε κάθε έννοια εθνικής στρατηγικής. Το ίδιο ισχύει και για τα ΕΛΤΑ: το ζήτημα δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά βαθιά πολιτικό και αναπτυξιακό.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα εκσυγχρονιστικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύει την κρατική παρουσία στην περιφέρεια. Ενα σχέδιο που θα δίνει κίνητρα σε ανθρώπους και οικογένειες να ζήσουν και να δημιουργήσουν εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης, που θα διασφαλίζει ότι βασικές δημόσιες υπηρεσίες, όπως τα ΕΛΤΑ, θα παραμένουν λειτουργικές σε κάθε γωνιά της χώρας, που θα συνδέει την τεχνολογία και τη νέα οικονομία με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Η συρρίκνωση τέτοιων υποδομών επιταχύνει την ερήμωση της υπαίθρου, υπονομεύει την κοινωνική συνοχή και τροφοδοτεί τον αθηναϊκό υδροκεφαλισμό. Αντίθετα, η ενίσχυση της περιφέρειας αποφέρει σύνθετα και μετρήσιμα οφέλη: μειώνει την πίεση για νέες υποδομές στην ήδη κορεσμένη πρωτεύουσα, ενισχύει την εγχώρια παραγωγή και την επισιτιστική αυτάρκεια, βελτιώνει την ποιότητα ζωής και τους δείκτες υγείας, ενώ συμβάλλει και στη γεωπολιτική σταθερότητα της χώρας.
Το ταχυδρομείο, το σχολείο, το αγροτικό ιατρείο, η Εφορία δεν είναι απλοί κρίκοι ενός κοστολογίου. Είναι τα σημεία όπου το κράτος συναντά τον πολίτη. Αν αυτά χαθούν, η Ελλάδα μικραίνει – όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά και θεσμικά, και τελικά εθνικά.
Η πολιτική είναι ευθύνη, όραμα και πρόνοια για το μέλλον. Και το μέλλον της πατρίδας δεν μπορεί να χωρέσει σε ένα φύλλο Excel. Η απόφαση για τα ΕΛΤΑ είναι λάθος όχι γιατί αγνοεί το παρελθόν, αλλά γιατί αδιαφορεί για το μέλλον, για μια Ελλάδα ισόρροπη, ζωντανή και συνεκτική, που δεν θα συρρικνώνεται γύρω από την πρωτεύουσα, αλλά θα αναπνέει σε κάθε σημείο της επικράτειας. Αυτό οφείλουν να κατανοήσουν όσοι και όποιοι αποφασίζουν.