Παρά τη μείωση του αριθμού των εταιρειών «ζόμπι» τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την κορύφωση της κρίσης, το πρόβλημα παραμένει έντονο, κυρίως σε κλάδους όπως οι κατασκευές, τα καταλύματα και η διαχείριση ακίνητης περιουσίας, όπου τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια συνεχίζουν να πιέζουν το τραπεζικό σύστημα. Το φαινόμενο δεν περιορίζεται στις μικρές επιχειρήσεις, που παραδοσιακά θεωρούνται η ραχοκοκαλιά της οικονομίας και φαίνεται να «αιμορραγούν» περισσότερο, αλλά επεκτείνεται και σε μεγάλες εταιρείες, οι οποίες εξακολουθούν να δημιουργούν σημαντικά ρίσκα.
Η επίμονη ύπαρξη τέτοιων επιχειρήσεων είναι ένδειξη δομικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας: χαμηλή παραγωγικότητα, περιορισμένη και στρεβλή κατανομή κεφαλαίων, καθώς και ένα συχνά αδύναμο θεσμικό πλαίσιο.
Η επίλυση του προβλήματος απαιτεί στοχευμένες παρεμβάσεις, όπως η ταχεία διευθέτηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η ανακατανομή πόρων προς βιώσιμες και παραγωγικές επιχειρήσεις.
Εν τέλει, η σταδιακή απομάκρυνση αυτών των εταιρειών από την αγορά δεν αποτελεί μόνο ζήτημα οικονομικής λογικής, αλλά και ηθικής δικαιοσύνης για τις επιχειρήσεις που αγωνίζονται σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η ελάφρυνση της οικονομίας από το βάρος των «ζόμπι» θα επιτρέψει την αποτελεσματικότερη κατανομή πόρων, ενισχύοντας επενδύσεις, απασχόληση και παραγωγικότητα, οδηγώντας σε ένα βιώσιμο και ανταγωνιστικότερο μέλλον.
www.bankingnews.gr