“Η Πολεμική Αεροπορία δεν είναι ούτε ατομική επιχείρηση, ούτε ένας οργανισμός προνομίων αλλά μια ζωντανή κοινότητα ανθρώπων που συνδέονται από καθήκον, ευθύνη και τεχνική αριστεία”, μας ειπώθηκε. Όταν όμως ανώτατοι αξιωματικοί εκστομίζουν δημόσια λόγια περιφρόνησης για τους τεχνικούς, χαρακτηρίζοντας τη δουλειά τους “σιχαμερή”, “τυχαία επαγγελματική επιλογή” ή “κατώτερη”, τότε δεν έχουμε απλώς μια ατυχή φράση, έχουμε μια βαθιά ρωγμή στην ενότητα του Κλάδου.
Οι υπαξιωματικοί δεν είναι “ατυχείς που βιδώνουν και ξεβιδώνουν πράγματα”, είναι εκείνοι που κάνουν τις μηχανές να λειτουργούν, τα αεροσκάφη να πετούν και τους πιλότους να επιστρέφουν ζωντανοί. Όταν αυτό το έργο απαξιώνεται από στόματα που θα έπρεπε να το τιμούν, το πρόβλημα δεν είναι επικοινωνιακό, είναι θεσμικό και αξιακό, όπως χαρακτηριστικά μας ειπώθηκε. Είναι προφανές από πιο επίπεδο προέρχεται η καταγγελία, συνεπεία αγανάκτησης.
Αυτά που φέρονται να ακούστηκαν είναι αδιανόητα για να έχουν εκστομιστεί από τα ηγετικά κλιμάκια της Πολεμικής Αεροπορίας. Και λέμε αδιανόητα, επειδή δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί σε φυσιολογικές συνθήκες ηγήτορες, να εκφράζονται με όρους απαξίας και ισοπέδωσης για στελέχη που ακριβώς επειδή είναι άριστοι επαγγελματίες, αποτελούν τον πολλαπλασιαστή ισχύος για τους πιο προβεβλημένους που ανέρχονται στην ιεραρχία και καταλήγουν να ηγηθούν.
Οι εκτιμήσεις επικεντρώνουν σε προσπάθεια υπεράσπισης του επερχόμενου πολυνομοσχεδίου του ΥΠΕΘΑ που στρέφεται σε βάρος του προσωπικού. Κάτι θεμιτό, αν περιοριζόταν στην παράθεση προσωπικών απόψεων. Όταν όμως φτάνει σε σημείο να αφορά “δηλώσεις” βαθιά ταπεινωτικές για τους τεχνικούς αποφοίτους ΑΣΣΥ και μάλιστα όχι σε ιδιωτική συζήτηση αλλά σε επίσημη ενημέρωση παρουσία ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών, τότε τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από όσο φαίνονται.
Μας αναφέρθηκε επίσης το ακόλουθο: “Αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί η ηγεσία ενοχλείται τόσο από περιπτώσεις παραίτησης, όπως εκείνη Επισμηνία που άφησε τις τάξεις της ΠΑ και μετέβη σε χώρα της ΒΔ Ευρώπης για να αναζητήσει ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον. Η ηγεσία του Κλάδου δεν γνωρίζει τις εδώ και χρόνια μη ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας του προσωπικού σε σχέση με τις ιδιαίτερα χαμηλές αμοιβές του; Δεν αντιλαμβάνεται ότι, αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά, αυτό το κύμα φυγής θα διευρυνθεί, απειλώντας άμεσα την επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων;”
Και μετά από έντονες πιέσεις μας απεστάλησαν τα ακόλουθα ερωτήματα:
Ποιος μπορεί να λέει στους επί 40 χρόνια συνεργάτες του ότι «ο ίδιος θα σιχαινόταν να κάνει τη δουλειά τους» και ότι «βρέθηκαν στην ΠΑ επειδή τους έστειλε εκεί ο πατέρας τους»;
Ποιος έχει το θράσος να περιγράφει την εργασία τους ως «βίδωμα και ξεβίδωμα πραγμάτων»;
Ποιος μπορεί να χαρακτηρίζει τον θεσμό των ΕΠ.ΟΠ ως “ανθρώπους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα και μπήκαν στην αεροπορία” και ο ίδιος να “θεωρεί ακατανόητη την επιλογή της εισαγωγής σε μια σχολή όπως η ΣΜΥΑ καθότι δεν μπορεί να αντιληφθεί το τι είδους ευχαρίστηση βρίσκει κάποιος σε αυτή τη δουλειά;”
Ποιος δηλώνει, τελικά, απροκάλυπτα ότι η διαδικτυακή επικοινωνία των στελεχών ΑΣΣΥ μέσω ομάδων ενημέρωσης αποτελεί πεδίο «παρακολούθησης» από την ηγεσία;
Κατά τα άλλα, η ίδια ηγεσία δηλώνει πως «σέβεται» τους υπαξιωματικούς, γιατί στα πρώτα δέκα χρόνια η εργασία τους είναι σκληρή και «αμείβονται καλά», επομένως «δεν πρέπει να ζητούν και θέσεις διοίκησης».
Ας κάνουμε μια υπενθύμιση εδώ: Οι βλάβες που απετράπησαν στο έδαφος πριν την πτήση, οι αδιάλειπτες νύχτα-μέρα επιθεωρήσεις μέσων και υλικών, η άριστη συνεργασία με τους ελεγκτές στους πύργους ελέγχου και τα ραντάρ, οι Εθνικές και ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις που στέφθηκαν με επιτυχία… όλα αυτά δεν μπορούν να λησμονούνται τόσο εύκολα. Πίσω τους βρίσκονται οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, πολλοί εκ των οποίων προέρχονται από τις σχολές ΑΣΣΥ και κανείς δεν δικαιούται να τους απαξιώνει, πόσο μάλλον ο ηγήτοράς τους που οφείλει να εμπνέει σεβασμό και συνοχή, όχι να υποτιμά όσους κρατούν το σύστημα όρθιο.
Οι κουβέντες που πληροφορηθήκαμε ότι ακούστηκαν, δεν είναι ένα στιγμιαίο παραλήρημα αλλά σύμπτωμα μιας βαθύτερης αποσύνδεσης μεταξύ ηγεσίας και βάσης. Αν κάτι κράτησε αυτό το Όπλο ζωντανό, είναι οι άνθρωποι που επί δεκαετίες βρίσκονται δίπλα στο αεροσκάφος, στις πίστες, στα υπόστεγα και στα ραντάρ, με ευθύνη, κρίση και επαγγελματική ηθική.
Και το σημείωμα με τα ερωτήματα που μας εστάλη κατέληγε ως εξής: “Όταν απαξιώνεις αυτούς, δεν πλήττεις ένα σώμα υπαξιωματικών, πυροβολείς την ίδια την αξιοπιστία του θεσμού. Κι αν αυτοί οι άνθρωποι πάψουν να πιστεύουν ότι το έργο τους έχει αξία, η κατάρρευση δε θα έρθει με φωνές ή πανό, θα έρθει σιωπηλά, μέσα από την αποστράγγιση κάθε πίστης, κινήτρου και υπερηφάνειας. Όλα αυτά βέβαια, δεν διδάσκονται σε καμία σχολή ηγεσίας.”
Άραγε ο αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας τελεί σε γνώση για όσα διημείφθησαν στην καταγγελλόμενη ενημέρωση; Εάν όχι, θα του είναι εύκολο να ρωτήσει και να πληροφορηθεί, για να ενημερώσει υπεύθυνα και όλους εμάς, αν ισχύουν. Εκτός αν αυτές τις απαράδεκτες αναφορές, τις συμμερίζεται και ο ίδιος.
https://www.defence-point.gr/