Συνήθως μια ρήξη έχει υπόβαθρο… Δεν ξυπνάς
μια μέρα και δεν σου κάνει ο άλλος… Απλώς το «παιδεύεις όσο πάει», για το «καλό
της οικογένειας»… Και φροντίζεις παράλληλα να τηρείς τη ρήση «τα εν οίκω μη εν δήμω», γιατί
μόνον προβλήματα μπορεί να φέρει η δημοσιοποίηση των εσωτερικών
διαφωνιών…
Το αυτό ισχύει και στην πολιτική σκηνή του
τόπου… Μπορεί να συγκατοικείς για πάνω από 40 χρόνια με ένα Κόμμα που σε
εξέφραζε μέχρι σήμερα, αλλά εάν οι επιλογές του επιμένουν να κινούνται προς την
(καταφανέστατα) λάθος κατεύθυνση, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ακολουθήσεις
στον γκρεμό!!
Στον χώρο λοιπόν της Κεντροδεξιάς, (αλλά
παρεμπιπτόντως θα έλεγα και στους υπόλοιπους), υπάρχουν σήμερα κοσμογονικές
αλλαγές… Που δημιουργήθηκαν εκ των συνθηκών των τεσσάρων τελευταίων ετών, για να
μην πω παραπάνω…
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ψηφοφόρων: Οι
«φίλαθλοι», αυτοί δηλαδή που πιστεύουν και αγαπούν κάτι χωρίς όμως να
υποδουλώνονται σ αυτό και οι «οπαδοί».. Τυφλωμένοι, ακολουθούν σαν πιστά
σκυλάκια τον μέγα αρχηγό, έστω ακόμη και αν αυτός κάνει λάθη… Λυπηρό φαινόμενο,
αλλά υπαρκτό…
Προσωπικώς θεωρώ ότι ανήκω στην πρώτη
κατηγορία και γι αυτό και εγκατέλειψα τη ΝΔ, δίνοντας σχεδόν ένα χρόνο από τη
ζωή μου στους Ανεξάρτητους Έλληνες… Και εκεί λειτούργησα κάτω από το ίδιο
σκεπτικό, τον ίδιο διαχωρισμό μεταξύ του «φίλαθλου» και του «οπαδού»… Η
πραγματικότητα εκεί ήταν διαφορετική από αυτήν που φανταζόμουν, (πέρασαν –αλλά
και συνεχίζονται – τα «ΘΑ κάνουμε», «ΘΑ φτιάξουμε» κλπ κλπ), κάνοντάς με να
αποφασίσω εκεί κάπου στα μέσα του Δεκεμβρίου 2012, την αποχώρησή μου… Δεν είναι
της παρούσης να μπω σε λεπτομέρειες, που κανέναν δεν ενδιαφέρουν… Τα πάντα σ
αυτή τη ζωή, είναι οι επιλογές… Σωστές ή
λάθος…
Μαζί με μένα και άλλοι πολλοί συναγωνιστές
μου εκεί, που κάποια στιγμή, αντίκρισαν την ίδια τελματωμένη (σε διαμαρτυρίες
και όχι προτάσεις), εικόνα… Θα μου πείτε, «και τι έγινε;; Σιγά τις απώλειες…» Θα
διαφωνήσω για έναν και μόνον λόγο: Σε μία μάχη, χρειάζεσαι και τον τελευταίο
στρατιώτη! Σε μία προσπάθεια, φροντίζεις να έχεις ειλικρινείς συμπεριφορές για
να δημιουργήσεις αποτέλεσμα… Άλλως, παραμένοντας μόνον με «οπαδούς», δεν
καταφέρνεις τίποτε παραπάνω, από το να γκρεμοτσακιστείτε όλοι μαζί, αν έχεις
μπερδέψει το δρόμο!!
Και πάμε παρακάτω… Πολλοί ισχυρίζονται, ότι
όλα αυτά, ευθύς εξ αρχής, έγιναν με την υποκίνηση της ΝΔ και άρα αρκετοί από
εμάς, θα επιστρέψουμε στον «φυσικό μας χώρο».. Δεν υπάρχει τίποτε πιο ψευδές από
αυτό, μιας και η από εκεί (από τη
ΝΔ),«αναχώρησή» μας, είχε ως κυρίαρχο στοιχείο την αντιμνημονιακή τοποθέτησή
μας, (που παραμένει η ίδια και ισχυροποιημένη), την αντίρρηση στην πολιτική
Σαμαρά (βλέπε ΠΟΛΑΝ)…
Ο πόνος μας για αυτά που συμβαίνουν στους
συμπατριώτες μας καθημερινώς, είναι μεγάλος… Δεν μπορούμε να τον παραβλέψουμε…
Συζητούμε λοιπόν συνεχώς, μια ομάδα από ανθρώπους ενωμένους κάτω από το παλαιό
«δόγμα» Πατρίς /Θρησκεία /Οικογένεια… Έχουμε μαζί μας ειδικούς επιστήμονες,
εξειδικευμένους, που προετοιμάζουν ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ & ΛΥΣΕΙΣ και όχι κραυγές!! Η
ιδέα είναι να δημιουργήσουμε κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, κάτι που θα μπορεί να ενώσει και να
ανασυνθέσει τις δυνάμεις της κεντροδεξιάς που δεν εκφράζονται από τις πολιτικές
του μνημονίου και θα ήθελαν ένα Εθνικό σχέδιο για τη
χώρα.
Δεν ζητάμε
από κανέναν να γίνει οπαδός μας… Δεν υποσχόμαστε ότι θα λύσουμε τα πάντα μόνοι
μας… Αυτό που επιθυμούμε είναι να μελετηθούν οι προτάσεις μας, όταν ανακοινωθούν
και να προσπαθήσουμε συλλογικά να τις
εφαρμόσουμε…
Τα μεγάλα,
παχιά λόγια, ανήκουν στο παρελθόν… Τα ξεκάθαρα, στο
μέλλον…
Γρηγόρης
Δεσύπρης.-