Οι ρυθμίσεις για τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες αλλά και για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές
στο δημόσιο (εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία) που ανακοινώθηκαν είναι
καθαρά εισπρακτικές και .....καθόλου αναπτυξιακές. Διέπονται από την
κοντόφθαλμη λογική των δανειστών για να εισπράξουν, μια «γονατογραφία»
που δεν δίνει τη δυνατότητα μιας αναπτυξιακής διάστασης που θα μπορούσε
να δώσει μια σχεδιασμένη λύση για τις οφειλές και τα δάνεια.
Την ώρα που τα χρέη πνίγουν κυριολεκτικά νοικοκυριά, μικρούς επαγγελματίες και επιχειρήσεις ενώ η γενικευμένη, σχεδόν αδυναμία εξόφλησης τους δείχνει τα μεγάλα αδιέξοδα της οικονομίας. Υπήρχε η προσδοκία για ένα πλαίσιο μιας αναπτυξιακής και ανορθωτικής πορείας διεξόδου από την κρίση που θα οδηγούσε σε παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας, στην περίπτωση που οι ρυθμίσεις ήταν ριζοσπαστικές και θα έλυναν τα ουσιαστικά προβλήματα της αδυναμίας πληρωμής εκατομμυρίων πολιτών.
Οι συντριπτικά περισσότερες επιχειρήσεις χρωστάνε στο Δημόσιο, στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στις Τράπεζες και στους προμηθευτές τους. Η ύφεση εξελίσσεται σε μάστιγα και εξαφανίζει επιχειρήσεις και εισοδήματα.
Σε αυτό, λοιπόν, το δυσμενέστατο οικονομικό περιβάλλον , προφανώς κάνεις δεν ακούει και δεν βλέπει τους πραγματικού κινδύνους.
Οι προωθούμενες ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα πετύχει το στόχο για περισσότερα έσοδα και θα οδηγήσει χιλιάδες επιχειρήσεις σε πλήρες αδιέξοδο.
Οι επιχειρήσεις που έχουν μεγάλες οφειλές δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στην εξόφληση τους εντός 48 μηνών και με τις προϋποθέσεις ένταξης τους μειώνεται ακόμα περισσότερο ο αριθμός τους, που θα μπορούσε να κάνει χρήση της ψαλιδισμένης αυτής ρύθμισης.
Η τιμωρία είναι ανήθική για όλους αυτούς, οι οποίοι, φρόντισαν να είναι ενήμεροι ως προς τις ρυθμισμένες οφειλές τους προς την εφορία όλο το 2012, αλλά στάθηκαν αδύναμοι να σηκώσουν το βαρύ φορτίο το πρώτο δίμηνο του 2013, και εξαιρούνται από τη ρύθμιση.
Παράλληλα θα ανοίξει και το «κουτί της Πανδώρας» σε νέες απολύσεις και νέα λουκέτα.
Η λύση που πραγματικά θα έδινε αναπτυξιακή ώθηση και δεν θα βάθαινε την ύφεση και τις μαύρες τρύπες είναι απλή και λογική: πάγωμα για 24 μήνες όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών, υπό τον όρο ότι η επιχείρηση θα καταβάλει ανελλιπώς τις τρέχουσες υποχρεώσεις έναντι της εφορίας και των ασφαλιστικών εισφορών. Και μετά τη λήξη αυτής της περιόδου θα μπορούσε να λειτουργήσει η ρύθμιση των 48 μηνιαίων δόσεων.
Μια τέτοια πρόταση είχε κάνει ο πρόεδρος της «Συμφωνία για την ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ» Ανδρέας Λοβέρδος σχετικά με τα ασφαλιστικά ταμεία και πραγματικά είχε την απόλυτη αποδοχή του επιχειρηματικού κόσμου.
Εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, με το κάθε νοικοκυριό να έχει χρεοκοπήσει ή να βρίσκεται στα πρόθυρα για να κρατηθεί οικονομικά «ζωντανό» και να έχει και το κράτος την προσδοκία για έσοδα απαιτούνται, αν μη τι άλλο, ξεκάθαρες και βιώσιμες λύσεις.
Δυστυχώς για ακόμα μία φορά οι δανειστές αποφάσισαν, διέταξαν και τα «σκυλιά δεμένα», στο επόμενο διάστημα την αποτυχία τους θα τη φορτώσουν πάλι σε εμάς και θα συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, αυτό της εσωτερικής υποτίμησης με νέα μέτρα.
«Κενό πουκάμισο» η ρύθμιση των κόκκινων δανείων
Η ρύθμιση για τα «κόκκινα δάνεια», στεγαστικά ή άλλα, εξαιρεί τους μη ενήμερους δανειολήπτες και ταυτόχρονα θέτει ένα ασφυκτικό πλαίσιο προϋποθέσεων βάσει του οποίου επίσης εξαιρείται η συντριπτική πλειονότητα των ενήμερων δανειοληπτών.
Η απορία είναι γιατί πανηγυρίζουν στο Υπουργείο Ανάπτυξης και μάλιστα την παρουσιάζουν ως επιτυχία στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα.
Σε μια κοινωνία όπου ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται, όχι μέρα με την μέρα, αλλά ώρα με την ώρα, είναι αδιανόητο να εξαιρείται κάποιος από τη ρύθμιση μιας ενυπόθηκης υποχρέωσής του εάν δεν μπόρεσε να πληρώσει λίγες δόσεις.
Είναι αδιανόητο να μπαίνει τόσο χαμηλό πλαφόν στο οικογενειακό εισόδημα, στο ανεξόφλητο υπόλοιπο της οφειλής και τη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας του υπόχρεου, καθώς εξαιρούν όσους βρίσκονται στο όριο και πραγματικά δίνουν μάχη να κρατηθούν όρθιοι.
Ο μεγαλύτερος «πονοκέφαλος» για την κυβέρνηση είναι τα «κόκκινα» δάνεια «σκαρφάλωσαν» στο 24,6% στο τέλος του 2012, όταν πριν λίγα χρόνια βρίσκονταν κάτω από 10%, ενώ οι εκτιμήσεις ξένων οίκων τα τοποθετούν άνω του 30% σήμερα.
Πρόκειται για ένα... πραγματικό εφιάλτη για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αφού στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν, είναι δεδομένο ότι θα δημιουργηθούν πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες. Σε μία τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα μπει σε περιπέτειες καθώς θα απειληθεί η ανακεφαλαιοποίηση βάζοντας τη χώρα σε περιπέτεια.
Με τις ρυθμίσεις, στην περίπτωση που ήταν σχεδιασμένες με αναπτυξιακή λογική θα μπορούσε η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το εκρηκτικό μείγμα της έλλειψης ρευστότητας, της τρομακτικής αύξησης της ανεργίας αλλά και των ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Την ίδια ώρα, επιχειρηματίες και ιδιώτες έχουν χάσει τη φοροδοτική τους δυνατότητα και με τις νέες ρυθμίσεις που πλέον θα τους βάλουν σε ένα ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο θα τους οδηγήσουν σε νεα αδιέξοδα.
Νίκος Παναγιωτόπουλος
newpost.gr/