Με αφορμή τις προκλητικές δηλώσεις
Νταβούτογλου περί διχοτόμησης της Κύπρου, ας δούμε τις επιλογές που
έχουν οι Ελληνοκύπριοι:
Η
πρώτη επιλογή τους είναι να συνεχιστεί η υφιστάμενη κατάσταση, όπου
κάθε μέρα που... περνάει παγιώνεται μια μη αναστρέψιμη κατάσταση στο Βορρά,
με τους εποίκους να αυξάνονται, να ισχυροποιούνται οι δεσμοί με την
Τουρκία και ταυτόχρονα τους Τουρκοκυπρίους να συνεχίζουν να κατέχουν
δικαιώματα στην Κυπριακή δημοκρατία.
Ας
σκεφτούμε πού μπορεί να καταλήξει μακροπρόθεσμα αυτή η κατάσταση. Οι
έποικοι θα επικρατήσουν πλήρως στο Βορρά (μακροπρόθεσμα δε, θα
ξεπεράσουν πληθυσμιακά τους
Ελληνοκυπρίους), ο οποίος Βορράς θα γίνει μία ακόμη επαρχία της
Τουρκίας και οι Ελληνοκύπριοι με τους Τουρκοκύπριους (οι οποίοι μην
αντέχοντας την καταπίεση των εποίκων θα μεταναστεύσουν στη Νότια
Κύπρο), θα έχουν ίσα δικαιώματα στο ελεύθερο νότιο τμήμα
της Κύπρου, Δηλαδή αποχαιρετήστε την απόλυτη ελληνική κυριαρχία στην
Κύπρο, η οποία υπάρχει τώρα εν μέρει στα ελεύθερα εδάφη.
Πλέον θα μιλάμε για τουρκική Βόρεια Κύπρο και για Κυπριακή δημοκρατία της Νότιας Κύπρου αποτελούμενη κατά
80% από Ελληνοκυπρίους και κατά 20% από Τουρκοκυπρίους.
Η
δεύτερη επιλογή είναι η διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία του σχεδίου
Ανάν. Ένα προτεκτοράτο ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ, την Μ. Βρετανία, το
Ισραήλ και την Τουρκία. Η ταφόπλακα του ελληνισμού στην Κύπρο δηλαδή. Αν
επανέλθει αυτό το σχέδιο και εφαρμοστεί, θα έχουμε πλήρη έλεγχο και
επικυριαρχία της Τουρκίας στο νησί, συνεκμετάλλευση στους
υδρογονάνθρακες, διοχέτευση του φυσικού αερίου στην Ευρώπη με αγωγό ο
οποίος θα
περνάει μέρω Τουρκίας και γεοπολιτικό αφανισμό της Ελλάδος από την
ανατολική Μεσόγειο. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Τάσσου Παπαδόπουλου, όπου
και αν βρίσκονται μετά την κλοπή τους.
Η
τρίτη επιλογή είναι η ανεφάρμοστη, λόγω άρνησης της Τουρκίας, επιλογή
της διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας, βάσει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Αυτή προϋποθέτει απομάκρυνση των εποίκων, επίλυση του εδαφικού και
διεθνή παρουσία της Κύπρου ως ένα κράτος. Η Τουρκία δεν θα δεχτεί
ποτέ την απομάκρυνση των εποίκων και την απώλεια του γεοπολιτικού
εναγκαλισμού του νησιού. Όπως είχε πει ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής,
άριστος γνώστης της τουρκικής πραγματικότητος, οι Τούρκοι ή από πάνω θα
είναι ή από κάτω, δεν μπορούν να συνυπάρξουν ισότιμα γιατί πάντα θα
επιδιώκουν να έχουν το πάνω χέρι.
Ας
δούμε τώρα την τέταρτη επιλογή, η οποία κατ' εμέ είναι η μόνη η οποία
δίνει συνέχεια στην παρουσία του ελληνισμού στην ανατολική
Μεσόγειο. Οριστική διχοτόμηση σημαίνει δύο χωριστά κράτη, με απόλυτη
κυριαρχία το καθένα στα εδάφη του, δική του ΑΟΖ, δικό του νόμισμα,
απώλεια όλων των προνομίων των Τουρκοκυπρίων στο Νότο και των
Ελληνοκυπρίων στο Βορρά, εθνική ομοιογένεια χωρίς εκατέρωθεν μειονότητες
και κυρίαρχη ανεξάρτητη εξωτερική και αμυντική πολιτική για κάθε
κράτος.
Οι
Τούρκοι το 1974 κατέλαβαν, δυστυχώς γι' αυτούς, την λάθος πλευρά του
νησιού. Το
βόρειο κομμάτι έχει ελάχιστο υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο και μειωμένη
γεοπολιτική αξία σε σχέση με τη νότια Κύπρο. Μέσα στην ατυχία του
ελληνισμού να απολέσει το '74 λόγω εγκληματικών χειρισμών -κάποιοι
μιλάνε για προδοσία- ένα μεγάλο κομμάτι της Κύπρου, έχει τώρα την
ευκαιρία και την τύχη μέσα στην ατυχία της να δημιουργήσει ένα κυρίαρχο,
εθνικά ομοιογενές, γεοπολιτικά μοναδικό, δεύτερο ελληνικό κράτος, με
αμύθητο υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο, το οποίο επεκτείνει τα όρια του
ελληνισμού από την Αδριατική μέχρι τις ακτές της
Μέσης Ανατολής.
Ας
μελετήσουμε τα δεδομένα και ας πάρουμε ΤΩΡΑ ριζοσπαστικές αποφάσεις, οι
οποίες θα κρίνουν το μέλλον και την επιβίωση του ελληνισμού στην
ανατολική Μεσόγειο γιατί οι λάθος επιλογές θα είναι δρόμος χωρίς
επιστροφή.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΔΑΚΗΣ