Σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνης Σαμαράς, δηλώνει: «Δεν θα επιστρέψω στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο αρχηγός της».
Η συνέντευξη στον ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ,Καθημερινή Κυριακής 4 Ιουλίου 1993
Α. Καρκαγιάννης: Αν υποθέσουμε ότι εξαλειφθούν αυτές οι παραμορφώσεις, όπως τις αποκαλείτε, τότε θα επιστρέψετε στη Ν.Δ.;
Α. Σαμαράς: Όχι, δεν θα επιστρέψω. Έχω ήδη χαράξει
το δρόμο μου με την «Πολιτική Άνοιξη» και η Ν.Δ., όπως και τα άλλα
κόμματα, ακολουθούν το δικό τους δρόμο. […]
Α. Σαμαράς: Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν
ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να
γίνω «αρχηγός» της. […]
Α. Καρκαγιάννης: Πολιτική πράξη, ωστόσο,
λειψή. Ολοκληρωμένη πολιτική πράξη θα ήταν αν προκαλούσε την πτώση της
κυβερνήσεως. Δεν λέω ότι έπρεπε να το κάνετε. Αλλά αφού δεν το κάνατε
και δεσμευθήκατε να μην το κάνετε, ποια είναι η πολιτική πράξη;
Α. Σαμαράς: Το θέμα είναι λεπτό και δεν δέχομαι αυτή
την τοποθέτηση. Είναι κατ’ αρχήν θέμα αρχής. Η κυβέρνηση εξελέγη για μια
τετραετία. Εγώ εξελέγην βουλευτής με τη Ν.Δ. Δεν ξέρω ποιος μου δίνει
το δικαίωμα να ρίξω μια κυβέρνηση που την εξέλεξε ο λαός ή να παραμείνω
βουλευτής, όταν έχω διαφωνήσει με τη Ν.Δ. Άλλωστε, και μέσα στη Ν.Δ.
ήμουν μειοψηφία. Μετά τα όσα έχουν συμβεί είναι χρέος του πρωθυπουργού
και της κυβέρνησης να κρίνουν και να αποφασίσουν αν έχουν τις δυνάμεις
να συνεχίσουν το έργο τους, προς όφελος του τόπου, ως το τέλος της
τετραετίας. Νομίζω ότι δεν τις έχουν. Αυτή είναι η έννοια της δέσμευσης
που πράγματι ανέλαβα. […]
● Σε άλλο σημείο της συνέντευξης αυτής ασκεί τη συνήθη πατριδοκαπηλία:
Α. Σαμαράς: «Αλλά το θέμα των Σκοπίων είναι απλώς το
σύμπτωμα μιας βαρύτερης αρρώστιας που χαρακτηρίζει το χειρισμό των
εθνικών μας θεμάτων, του γενικότερου, αν θέλετε, εθνικού μας θέματος που
είναι ένα και μοναδικό: Η ανυποχώρητη υπεράσπιση της ελληνικότητας στα
εδαφικά και πολιτισμικά της σύνορα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν κατά την
ιστορική διαδρομή. Είναι συνεπώς η υπεράσπιση της Κύπρου, της Θράκης,
της Μακεδονίας, των Βορειοηπειρωτών, που βάναυσα καταπατούνται τα
δικαιώματά τους, η υπεράσπιση των εκατομμυρίων Ελλήνων της διασποράς.
Αλλά είναι ακόμη η υπεράσπιση της γλώσσας μας, των μορφών εθνικής ζωής
και του πολιτισμού μας. Αυτό είναι στην ουσία το εθνικό μας πρόβλημα και
το θέμα των Σκοπίων ήταν απλώς μια πτυχή αυτού του προβλήματος».