Το λυχνάρι της ακεραιότητος της πατρίδος τρεμοσβήνει επικίνδυνα

 

Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Αντιστράτηγος ε.α.

 

«Δύο πράγματα πρέπει να διακρίνουν τον τίμιο πολίτη: το ένα είναι, όταν βρίσκεται στην εξουσία, να διατηρεί την δόξα και την υπεροχή της Πατρίδος του. Το δεύτερο είναι ότι... σε κάθε στιγμή και σε οποιαδήποτε πράξη της ζωής του, να φροντίζει για το καλό της πατρίδος του».(ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, Δημηγορία περί Στεφάνου)

    Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα το φάσμα του υπαρκτού κινδύνου πτωχεύσεως, όχι μόνον οικονομικά και το λιγότερο, αλλά δημιουργείται ταυτόχρονα άμεση συνέπεια και στα θέματα Εθνικής Κυριαρχίας. Παρά τις επιβεβαιώσεις του κ. Πρωθυπουργού της χώρας και τις φιλότιμες προσπάθειές του. Αλλά, μέρα με την μέρα η ελπίδα λιγοστεύει  με την ανεπίτρεπτη για την παρούσα κατάσταση συμπεριφορά των συνδικάτων, της αντιπολίτευσης και τις πολλές λαθεμένες ενέργειες της Κυβέρνησης, από την οποία λείπουν ουσιαστικά στοιχεία χρηστής Διοίκησης ανθρώπινου Δυναμικού ( δικαιοσύνη στην Διοίκηση και πρότυπα για παραδειγματισμό του Ελληνικού Λαού).

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ:

    Είναι κατά την γνώμη μου, στην κρίσιμη αυτή περίοδο για την χώρα μας, αδικαιολόγητες οι απεργίες και μάλιστα με συμπεριφορές βίαιες (καταλήψεις χώρων του Δημοσίου, Υπουργεία κ.λπ., συγκρούσεις με την Αστυνομία, καταστροφές περιουσιών του Δημοσίου και ιδιωτών, για την ικανοποίηση δικαίων ή και αδίκων εν πολλοίς συντεχνιακών αιτημάτων, από ένα Κράτος που χαροπαλεύει οικονομικά.

    - Είναι απορίας άξιον, πώς με τις συνεχείς απεργίες και μάλιστα σε βαθμό κατάχρησης, δεν αντιλαμβάνονται τα Συνδικάτα, το μεγάλο κακό που γίνεται στην οικονομική, (που θέλουμε να πιστεύουμε) προσπάθεια της χώρας μας. Πρέπει κάποτε να γίνει επί τέλους κατανοητό από όλους ότι, οι απεργιακές κινητοποιήσεις με οποιαδήποτε μορφή, με κανένα τρόπο δεν πρέπει να βλάπτουν τα οικονομικά συμφέροντα του Κράτους, του απλού Έλληνα πολίτη, ακόμη και τον ιδιώτη εργοδότη. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, οι αντίδικοι θα πρέπει να κάθονται μαζί στην τράπεζα συζητήσεως και διαπραγματεύσεων, χωρίς προς θεού την επέμβαση πολιτικών παρατάξεων, για να παίρνονται δίκαιες και ανταποκρινόμενες στις καταστάσεις της εποχής αποφάσεις, οι οποίες τελικά θα υποστηρίζονται και από τις δύο πλευρές. Απαραιτήτως, όσο ποτέ άλλοτε το Δημόσιο ή επιχείρηση θα πρέπει να λειτουργεί κανονικά, χωρίς απώλειες έστω και μιας εργατοώρας.

    - Είναι γνωστό και στον τελευταίο Έλληνα σκεπτόμενο ότι, οι συνεχείς απεργίες και η αποδιοργάνωση λειτουργίας της πολιτείας και της κοινωνίας. Το μόνο που μπορούν να επιτύχουν στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι, να επισπεύσουν την πτώχευση και την καταστροφή της χώρας. Όμως! πρέπει να γίνει κατανοητό σε μια τέτοια καταστροφή, αυτοί που θα πεινάσουν είναι, όσοι φτωχοί έμειναν ακόμη εργαζόμενοι και οι Συνταξιούχοι, που δεν διαθέτουν άλλους πόρους. Κανείς άλλος.

ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ:

    Στην σημερινή εποχή είναι τελείως απαράδεκτη η αρνητική πολιτική της Αντιπολίτευσης. Είναι μια γραμμή πάνω στην οποία έχει στηρίξει την αντιπολιτευτική της τακτική, αφ’ ότου βρέθηκε στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

    Προσπαθεί συνεργαζόμενη με τους Συνδικαλιστές της Παράταξης, να μην κινείται τίποτε, να παραμένουν τα πάντα ως είχαν, να μην αντιμετωπισθεί η Κρίση, για να μπορεί να κατηγορεί την Κυβέρνηση, ως υπεύθυνη για όλα και όταν ανέλθει στην εξουσία, να συνεχισθεί το ίδιο τροπάριο «παραλάβαμε καμένη Γη», χωρίς ν’ αντιλαμβάνονται ότι, έναντι του Ελληνικού λαού θα είναι συνυπεύθυνη.

    Κάποιοι πολιτικοί μας έχουν τέτοια πολιτική τύφλα, τολμώ να πω και περιορισμένο αίσθημα πατριωτισμού, ώστε ακόμη και σήμερα να εφαρμόζουν καταδικασμένες πολιτικές από το σύνολο του Ελληνικού λαού, γιατί το ξέρει και ο τελευταίος σκεπτόμενος Έλληνας ότι η πολιτική αυτή κατέστρεψε την Πατρίδα μας.

    Με ποιο τρόπο πρέπει να σας το πούνε ότι, μόνο με συνεργασία όλων των κομμάτων, μπορεί να βγει η χώρα μας, από την δύσκολη αυτή κατάσταση. Δεν έχετε το σθένος να παραδειγματισθείτε ούτε από την Ιρλανδία και την Ισπανία, οι οποίες ανέκαμψαν διότι συνεργάστηκε ειλικρινά η Συμπολίτευση με την Αντιπολίτευση; Εάν κάτι τέτοιο συμβεί και στην χώρα μας, να είσθε βέβαιοι ότι ο λαός θα σας ακολουθήσει, όχι την σημερινή Κυβέρνηση, αλλά τους πρωτεργάτες μιας τέτοιας συνεργασίας.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:

    Την μεταπολιτευτική περίοδο και μέχρι σήμερα, μερίδα πολιτικών έχουν επιλέξει το λειτούργημα του πολιτευτή, ως βιοποριστικό επάγγελμα και όχι ως λειτούργημα προσφοράς προς την Πατρίδα. Τα άτομα αυτά είναι γεννημένα και μεγαλωμένα μέσα στα κομματικά μαγειρεία, από τα φοιτητικά τους χρόνια, δεν έχουν εμπειρία στον μόχθο της εργασίας, την διαχείριση οικονομικών, ούτε ακόμη στην διεύθυνση και Διοίκηση Επιχειρήσεων, το σοβαρότερο δε, δεν έχουν ιδέα στην διαχείριση του ανθρώπινου Δυναμικού.

Αυτοί λοιπόν όλοι είναι καμένοι από πρώτο χέρι και όμως πολλοί εξ αυτών βρίσκονται και προΐστανται σοβαρών Υπουργείων.

    Τ’ αποτελέσματα της ολίγιστης αυτής της μορφής εξουσίας είναι πλέον φανερά.

    - Η Κυβέρνηση δυστυχώς δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί, ακόμη και την βασική αρχή Διοίκησης που είναι το παράδειγμα. Είναι εγκλωβισμένη μέσα στις δεσμεύσεις της και δεν μπορεί να εφαρμόσει το Νόμο προς πάσα κατεύθυνση και έτσι συνεχίζει να πιέζει τους έντιμους και νομοταγείς πολίτες, χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο μακρόπνοο και μάλιστα υπό την πίεση της ΤΡΟΪΚΑ, αδυνατεί να δει το μεγάλο κακό που γίνεται στην Ελληνική Κοινωνία, με την προχειρότητα ψηφίσεως των Νόμων.

    - Δεν μπορώ να καταλάβω πώς νοιώθει η εξουσία, δεν έχει προβληματισμούς, όταν! ενώ ανάγκασε το νομοταγή πολίτη να πληρώνει και τον αέρα που αναπνέει μέσα στο σπίτι του, αυτή δεν άγγιξε παραδειγματικά τα τεράστια δικά της οφίτσια, των παρατρεχάμενων και των ουκ έστι αριθμός εργαζομένων στην Βουλή των Ελλήνων. Πώς είναι δυνατόν, χωρίς ντροπή να μοιράζει η Κυβέρνηση 8.000.000 € στα κόμματα για μελομακάρονα, από τα δανεικά, όταν υπάρχουν Έλληνες που ζουν μέσα από τα σκουπίδια ή σιτίζονται στα συσσίτια των Δήμων και της Εκκλησίας; Και το θλιβερό κανένα κόμμα, ούτε και αυτά που λένε ότι πασχίζουν για τον εργαζόμενο, δεν είχε το ηθικό ανάστημα να τα επιστρέψει ως απαράδεκτα.

    - Εάν έστω και τώρα δεν πεισθούν, τα κόμματα της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης, ν’ αποτελούν οι ίδιοι πρωτοπόροι στην συμμετοχή προς αντιμετώπιση των προβλημάτων, οι κινητοποιήσεις δεν θα σταματήσουν, θα είναι ανεξέλεγκτες, ο λαός όλο και περισσότερο θ’ αγριεύει και η χώρα με μαθηματική ακρίβεια θα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Αν αυτό θέλουν τα κόμματα ή κάποια κόμματα, πρέπει να γνωρίζουν ότι, θα φέρουν ακέραια την ευθύνη έναντι του Ελληνικού Λαού.ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Πρώτον: Να εξαγγείλει άμεσα η Κυβέρνηση στον Ελληνικό Λαό ότι, από τις επόμενες εκλογές οι Βουλευτές θα περιορισθούν σε 200.
Δεύτερον: Για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, η Κυβέρνηση να καλεί τους αντίστοιχους φορείς, να τους θέτει το πρόβλημα-ανάγκη και με τεκμηριωμένες δικαιολογητικές σκέψεις, να καταλήγουν στην καλύτερη λύση του προβλήματος. Οι εκβιασμοί από όποια πλευρά και αν προέρχονται, δεν λύνουν προβλήματα, απλά τα επιδεινώνουν.
Τρίτον: Να μειωθούν οι μισθοί των πολιτικών και οι επιχορηγήσεις των κομμάτων σε πρώτη φάση στο ήμισυ και να  καταργηθεί η Βουλευτική ασυλία. Με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν δεν θα σωθεί η Ελλάδα, αλλά έτσι μόνο θα δώσετε ένα δείγμα χρηστής διοίκησης δια του παραδείγματος, για να έχετε τον Ελληνικό Λαό μαζί σας στα δύσκολα προβλήματα.
Τέταρτον: Άμεση ανάγκη στο Δημόσιο να συνταχθούν πίνακες οργανώσεως προσωπικού, βάσει των οποίων θα γίνονται οι προσλήψεις. Οι Δημόσιες Υπηρεσίες θα διοικούνται από την Ιεραρχία των, η οποία θα προέρχεται από τον ίδιο τον χώρο, με την αξιολόγηση με αντικειμενικά κριτήρια εργασίας, γνώσεων και ικανοτήτων. Να επανέλθουν οι Επιθεωρητές και οι πραγματικοί διευθυντές με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Άρα, απαιτείται αλλαγή Νόμου περί Δημοσίων Υπαλλήλων.
Πέμπτον: Πρέπει πάραυτα να ληφθούν αποφάσεις για:
         α. Αύξηση της θητείας στις Ένοπλες Δυνάμεις, να υπηρετούν πλέον κανονικά και οι αλλοδαποί που απέκτησαν Ελληνική υπηκοότητα.
         β. Για τον μακρόχρονο χειρισμό των λαθρομεταναστών. Όχι ξέφραγκο αμπέλι η Ελλάς, δεν είναι οι Έλληνες ρατσιστές, είναι ο μοναδικός Λαός που είχε θεό της φιλοξενίας. Χρειάζεται ουσιαστική και οριστική φύλαξη των συνόρων μας, σε συνδυασμό με τις Ένοπλες Δυνάμεις, των οργάνων εσωτερικής ασφαλείας και φυλάκων συνόρων από τις ακριτικές περιοχές της Χώρας.

    Τέλος, στις δύσκολες αυτές στιγμές, τι πρέπει να κάνουν τα Εθνικά Κόμματα και η Κυβέρνηση; Ρωτήστε ένα απλό σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη, η απάντησή του είναι απλή: Εθνική ομοψυχία και ειλικρινή συνεργασία όλων των κομμάτων χωρίς τα «ΕΓΩ» αλλά μόνο «ΕΜΕΙΣ», για την λύση των σημερινών τεράστιων προβλημάτων της χώρας μας. Αυτό θα σας πει.

    Εάν τα παραπάνω άμεσα δεν δρομολογηθούν και επειδή δεν επαρκεί μόνο η φιλότιμη και μεγάλη προσπάθεια του πρωθυπουργού της χώρας, τότε το φως στο Λυχνάρι της ύπαρξης της ακεραιότητας της Πατρίδος μας που τρεμοσβήνει επικίνδυνα, πλέον θα σβήσει.

«Η Πατρίς δεν είναι κόμμα, αλλά θρησκεία» (ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ, Η δύναμη του λόγου, σελ. 176).