Ετσι, φαίνεται ότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους Ελληνες για τα υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας που κατέχουν στην Ε.Ε.
Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν άλλωστε τα «χαράτσια» που έχουν επιβληθεί και το εξάμβλωμα του ΕΝΦΙΑ που προκάλεσε επεισόδια, εντός και εκτός κυβερνητικού συνασπισμού.
Η γνωστή όμως «αγελάδα», που γεμίζει διαρκώς τα άδεια ταμεία του κράτους, έχει «στερέψει»! Και αυτό δεν έχει, δυστυχώς, ληφθεί υπόψη από κανέναν κατά τους πρόσφατους σχεδιασμούς.
Ο «μύθος» ότι οι Ελληνες έχουν σπίτια, ακίνητα, οικόπεδα και άρα περιουσία και μπορούν να πληρώνουν έχει, καλώς ή κακώς, καταρριφθεί προ πολλού. Δυστυχώς, όμως, τόσο το πολιτικό προσωπικό της χώρας όσο και οι εταίροι μας φαίνεται να το αγνοούν.
Ομως οι επίσημες έρευνες της Eurostat δείχνουν ότι πλέον η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τη μέση, στη 16η θέση, μεταξύ 30 ευρωπαϊκών χωρών, στην ιδιοκατοίκηση.
Συγκεκριμένα, οι Ελληνες σε ποσοστό 60% έχουν ιδιόκτητη κατοικία χωρίς να έχουν στεγαστικό δάνειο ή υποθήκη.
Ποσοστό 15% κατοικεί σε ιδιόκτητο ακίνητο, το οποίο απέκτησε με στεγαστικό δάνειο και υποθήκη, ενώ συνολικά 75% κατοικεί στην Ελλάδα σε ιδιόκτητη κατοικία.
Τα ποσοστά όμως ιδιοκατοίκησης είναι πολύ μεγαλύτερα στις πρώην ανατολικές χώρες: Ρουμανία, Κροατία, Λιθουανία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Λετονία, Βουλγαρία, Εσθονία, Νορβηγία, Τσεχία, αλλά και στην Ισπανία, Ισλανδία, Σλοβενία και Μάλτα.
Το συμπέρασμα από τα ανωτέρω στοιχεία είναι ένα, δεν είμαστε οι πλούσιοι ιδιοκτήτες της γηραιάς ηπείρου και ως εκ τούτου και η φορολογική αντιμετώπιση πρέπει να είναι η ανάλογη.
Αν δε ληφθεί υπόψη ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο έχουν εκτιναχθεί στα 68 δισ. ευρώ, καθώς κάθε μήνα προστίθεται και ένα δισ. από τις αρχές του έτους, αφού οι φορολογούμενοι αδυνατούν να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν για εισόδημα και ακίνητα, μπορεί εύκολα να εξαχθεί το συμπέρασμα ποια πρέπει να είναι η… στροφή της κυβέρνησης.
Οταν, δηλαδή, ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας δεν είναι σε θέση να πληρώσει τους φόρους του, όταν υπάρχουν πολλές χιλιάδες ξενοίκιαστα σπίτια και καταστήματα, όταν πολλοί ενοικιαστές δεν πληρώνουν τα ενοίκιά τους, όταν έχει καταρρεύσει κάθε οικοδομική δραστηριότητα, κάποιοι πρέπει να σκεφτούν ότι η «πηγή» στέρεψε.
Γι’ αυτό σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιβεβλημένη μια φορολογική πολιτική που θα αντιμετωπίζει συνολικά και όχι εισπρακτικά το θέμα των ακινήτων.
Θα πρέπει κάθε πολίτης να γνωρίζει αν μπορεί να πληρώνει και αν τελικά τον συμφέρει πλέον να επενδύει το μέλλον του σε ακίνητα.
Πάνω απ’ όλα, όμως, χρειάζεται να υπάρχει φορολογική πολιτική.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ από την Ν.