Η μετάβαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), με αφορμή τη διεθνή έκθεση αμυντικού υλικού IDEX 2015 και η συνάντησή του με την πολιτική ηγεσία της χώρας, οδήγησε στη διαρροή φημολογίας περί επικείμενης
Αυτό βέβαια που έκανε μεγάλη εντύπωση, μειώνοντας δραματικά την αξιοπιστία των φερομένων ως πληροφοριών, ήταν ότι μια τόσο σημαντική πολιτικά, και βιομηχανικά είδηση,δεν έτυχε της παραμικρής συγκεκριμένης αναφοράς στις δηλώσεις του υπουργού, ο οποίος δεν έχει και τη φήμη… του λιγομίλητου.
Μια-δυο μέρες αργότερα, διαβάζοντας για τα συμβόλαια που ανέθεσαν τα ΗΑΕ τα οποία, παρεμπιπτόντως, ξεπέρασαν τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια, ανιχνεύσαμε κάτι ενδιαφέρον, καθότι σχετικό. Αφορούσε ένα από τα συμβόλαια το οποίο ανατέθηκε σε μια εταιρία που ανήκει στην περίφημη Mubadala.
Παρενθετικά, για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί Mubadala, είναι η επενδυτική – αναπτυξιακή εταιρία του Άμπου Ντάμπι, με στόχο να δημιουργήσει συμμαχίες με τους ηγέτες της παγκόσμιας βιομηχανίας και να ενσωματώσει στην παραγωγική τους διαδικασία τις εγχώριες εταιρίες, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται η οικονομία και μαζί της ολόκληρη η κοινωνία.
Παράλληλα, προχωρά σε επενδυτικές πρωτοβουλίες παγκοσμίως, ρίχνοντας χρήμα όχι στα «τελειωμένα» κατά πολλούς χρηματοοικονομικά προϊόντα τα οποία είναι ανά πάσα στιγμή εκτεθειμένα στις επικίνδυνες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην παγκόσμια οικονομία, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε τρομακτικές απώλειες μόνο μέσα σε μια νύχτα, αλλά σε παραγωγικούς τομείς της παγκόσμιας οικονομίας.
Με απλά λόγια δηλαδή, κάνει όλα όσα δεν κάνει η Ελλάδα μας, όχι στο σκέλος το επενδυτικό (αν και τόσα δανεικά εάν κατευθύνονταν σε επενδύσεις και όχι στους κομματικούς στρατούς, δεν θα είχαμε χρεοκοπήσει), αλλά στον αγώνα για την ένταξη ελληνικών βιομηχανιών και επιχειρήσεων στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα.
Μια ματιά στον ιστοχώρο της Mubadala στο διαδίκτυο, πείθει για το ότι οι άνθρωποι αυτοί… δεν αστειεύονται. Στους εταίρους της συγκαταλέγονται αεροδιαστημικές εταιρίες, βιομηχανίες από διάφορους κλάδους και κορυφαία πανεπιστημιακά ερευνητικά ιδρύματα του δυτικού κόσμου.
Ποια ήταν όμως η εταιρία που φαίνεται να μπαίνει στον δρόμο της ΕΑΒ για την εξασφάλιση έργου που θα αφορά στην εκτέλεση εργασιών συντήρησης των μαχητικών αεροσκαφών των ΗΑΕ; Η χώρα διαθέτει τα αμερικανικά F-16 Block 60/62 της Lockheed Martin και Mirage 2000-9 της γαλλικής Dassault Aviation.
Η εταιρία που εξασφάλισε το συμβόλαιο είναι η Ammroc, η οποία ανήκει στη Mubadala και ανέλαβε να παράσχει επισκευαστικό έργο και συντήρηση των μαχητικών αεροσκαφών, μεταφορικών αεροσκαφών, ολόκληρου του αεροπορικού στόλου δηλαδή, σε ένα συμβόλαιο ύψους 200 εκατομμυρίων ντίρχαμ (το τοπικό νόμισμα), δηλαδή ξεπερνά τα 50 εκατομμύρια δολάρια.
Μακάρι να διαψευδόμασταν και να κατέληγε έργο στην ΕΑΒ. Μακάρι να τα κατάφερνε και να έφερνε ο υπουργός π.χ. μία μοίρα μαχητικών Mirage 2000-9 στην Πολεμική Αεροπορία. Δεν είμαστε όμως αισιόδοξοι και γι’ αυτό μόνο σε ένα βαθμό θα ευθύνεται ο Πάνος Καμμένος.
Τέτοιες δουλειές δεν γίνονται έτσι, αποκομμένες δηλαδή από το ευρύτερο πλαίσιο, χωρίς να είναι ενταγμένες σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό. Δυστυχώς, η χώρα δεν έχει απολύτως καμία παράδοση σοβαρότητας και σταθερότητας στις αποφάσεις της. Και τίποτα δεν δείχνει ότι θα το αποκτήσει, παρά τις δεδομένες καλές προθέσεις πολλών.
Όποιος πολιτικός έρχεται κάνει του κεφαλιού του και καθένας από αυτούς στις δηλώσεις του απηχεί τα προκατασκευασμένα στερεότυπα που έχει στο κεφάλι του, ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που προβάλει τις προτιμήσεις του. Γουστάρει για παράδειγμα τους Γάλλους, τους Αμερικανούς, τους Ρώσους, φροντίζει «να τα χώσει» στους αντιπάλους και δια της ατόπου να καταλήξει η χώρα στους «καλούς».
Δε χρειάζεται καν να προσβλέπει κανείς σε οικονομικά οφέλη για να το κάνει. Φτάνει μόνο να του έχει «κολλήσει» ότι αυτό είναι καλό και απλά να προχωρά ακάθεκτος για να το υλοποιήσει, πιστεύοντας γνήσια ότι ευεργετεί το έθνος! Κλασικό χαρακτηριστικό χωρών που δε διαθέτουν κουλτούρα, παρά την όποια δημοκρατική παράδοση, δεν διαθέτουν δομές, δεν διαθέτουν μακροχρόνιο σχεδιασμό.
Δεν επιθυμούμε… λόγω ανατροφής να προχωρήσουμε στον χαρακτηρισμό αυτών των χωρών στο διεθνές περιβάλλον. Απλά, η Ελλάδα μας, δυστυχώς συνιστά το απόλυτο παράδειγμα ανοργανωσιάς, τσαπατσουλιάς και πολιτικής ηλιθιότητας, σε προσωπικό και συστημικό επίπεδο. Μακάρι να αποδειχθεί ότι κάνουμε λάθος. Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα και ο λαός της, δεν αντέχει να φορτώσουν κι άλλα στην «πλάτη» οι πολιτικοί.
Διότι τα πάντα έχουν κόστος, ενώ πολλές φορές αποτιμάται όχι μό ο έμμεσα, αλλά και άμεσα σε χρήμα. Πολύ χρήμα, για το οποίο υπεύθυνοι είναι πολιτικοί δια των πράξεων ή των παραλείψεών τους. Θα συνεχίσει άραγε και η παρούσα κυβέρνηση την πεπατημένη;
Εάν κάποιος γνώστης ερευνούσε και συνειδητοποιιούσε τι έχει χρεωθεί η χώρα από αθλίους της μεταπολίτευσης (δε μιλάμε καν για το πάρτι με τις μίζες, αλλά για τη μετέπειτα διαχείριση των συμβάσεων), στα εξοπλιστικά για – ένα μόνο – παράδειγμα, θα έπρεπε να χτίσουμε έναν νέο Κορυδαλλό για να στεγάσουμε τους υπεύθυνους και να τους θρέφουμε ως «φιλοξενούμενους» του ελληνικού δημοσίου, για πολλά-πολλά χρόνια.
http://www.defence-point.gr/news/?p=123844