Μπορεί το ομώνυμο μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου να πραγματεύεται την πολιτεία και τα οράματα ενός νεαρού άνδρα κατά τη μετεμφυλιακή περίοδο, πλην όμως ταιριάζει απόλυτα και στην κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα...
Η απόφαση πολλών χωρών να κλείσουν τα σύνορά τους και να εγκλωβίσουν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει μια ασφυκτική κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, την ώρα που και πάλι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στη δράση της πολιτείας, η οποία σε πολλές περιπτώσεις αναλώνεται σε ρόλο σχολιαστή της κατάστασης στα τηλεπαράθυρα.
Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Οι σκηνές που καταγράφει ο τηλεοπτικός φακός είναι συγκλονιστικές. Δεκάδες εξαθλιωμένοι και ταλαιπωρημένοι άνθρωποι στο τσιμέντο της πλατείας Βικτωρίας, στοιβαγμένοι στα terminals του λιμανιού του Πειραιά, να επιβιβάζονται με την αγωνία στα μάτια για το αν θα είναι ανοιχτά τα σύνορα σε λεωφορεία, προκειμένου να μεταφερθούν στο hotspot των Διαβατών, αλλά και στην Ειδομένη, όπου χιλιάδες πλέον άνθρωποι διαβιούν σε σκηνές, οι οποίες πλέον όλο και φτάνουν πιο κοντά στα πρώτα σπίτια του χωριού. Η εικόνα της Ελλάδας, τις τελευταίες μέρες, από τότε που τα Σκόπια έκλεισαν τα σύνορα και είτε αφήνουν ελάχιστους ανθρώπους ή και κανέναν να περάσουν, θυμίζει αυτή ενός απέραντου hotspot.
Το πιο συγκινητικό στην όλη υπόθεση είναι η δράση είτε των ΜΚΟ είτε των πολιτών, μεμονωμένα. Η απουσία της κρατικής παρέμβασης είναι κάτι πέραν του εμφανούς. Είναι επίσης προφανές πως η κυβέρνηση συνειδητοποίησε αρκετά αργά το σκηνικό, το οποίο διαμορφωνόταν, με τις εθνικές ατζέντες να παίρνουν σταδιακά τη θέση της ευρωπαϊκής πολιτικής. Πλην όμως, ακόμα και έτσι, οι λεκτικές προειδοποιήσεις πως «πρέπει να ετοιμαστούμε και για το ενδεχόμενο του κλεισίματος των συνόρων», έμειναν αδειανό πουκάμισο. Η προετοιμασία ήταν στοιχειώδης και εκ των πραγμάτων ανεπαρκής και ήδη ετοιμάζεται η ευρωπαϊκή παρέμβαση, εν είδει ενός έκτακτου σχεδίου για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, προκειμένου η κατάσταση να μην ξεφύγει πέρα από κάθε όριο. Θα είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ θα εγκρίνει ένα τέτοιο πρόγραμμα για ένα κράτος-μέλος της ΕΕ.
Ακόμα και ο αναπληρωτής υπουργός με αρμοδιότητα τη μετανάστευση, ο Γιάννης Μουζάλας, μιλώντας στην εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο, με τη γνωστή ψυχραιμία που τον διακατέχει, έριξε τη «βόμβα» πως δεν αποκλείεται να κηρυχθούν ακόμα και ολόκληρες περιοχές του λεκανοπεδίου, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προκειμένου η πολιτεία να έχει περισσότερα περιθώρια δράσης σε αυτή την περίπτωση. Ο υπουργός μεν ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει σχετική ειλημμένη απόφαση, αλλά στην περίπτωση του κ. Μουζάλα συμβαίνει το εξής, το οποίο έχει επαληθευτεί πολλές φορές: στις δεκάδες παρουσίες του στα ΜΜΕ κάνει αρκετές εκτιμήσεις, συνήθως σκοτεινές, τις οποίες αποφεύγει να παρουσιάσει ως τετελεσμένο γεγονός και οι οποίες, μετά από λίγο καιρό, επαληθεύονται δυστυχώς.
Η αλήθεια είναι, πάντως, πως για την κατάσταση στην Ελλάδα δεν μπορεί να μιλά κανείς για απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης, αν και υπάρχουν πολλά σοβαρά ζητήματα, τα οποία είτε έγιναν με καθυστέρηση είτε δεν έγιναν καν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα κέντρα φιλοξενίας για 50.000 πρόσφυγες και μετανάστες, τα οποία η κυβέρνηση δεσμεύτηκε γραπτώς να υλοποιήσει, πλην όμως έχουν μείνει πίσω, μιας και το Μέγαρο Μαξίμου επέμενε στη συνολική υλοποίηση του ευρωπαϊκού πλάνου της μετεγκατάστασης προσφύγων, το οποίο έχει μείνει σχεδόν ολοκληρωτικά στα χαρτιά. Πέραν όμως των ελληνικών ευθυνών, ο ρόλος συγκεκριμένων κρατών-μελών ή φερέλπιδων μελών, όπως η Αλβανία και η ΠΓΔΜ, έχουν προκαλέσει μένος στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με τις συνομιλίες που είχε με κοινοτικά στελέχη το KoolNews.gr εντός του Σαββατοκύριακου.
Επίσης, η Αυστρία εμμένει στη σκληρή γραμμή που χαράσσεται από το Λαϊκό Κόμμα του Ράινερ Μίτερλενερ, το οποίο έχει βγάλει μπροστά στελέχη του, όπως η υπουργός Εσωτερικών Γιοχάννα Μικλ-Λάιτνερ και ο φέρελπιες νεαρός υπουργός Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κούρτς, οι οποίοι είναι και οι εκφραστές των πιο σκληρών θέσεων εντός του κυβερνητικού συνασπισμού, αναγκάζοντας και τον πιο μετριοπαθή σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Βέρνερ Φάυμαν να προσχωρήσει σε πιο συντηρητικές θέσεις, λόγω και της κατάρρευσης των ποσοστών του κόμματός του. Αυτό που πραγματικά τρομάζει όμως είναι η άνοδος άνω του 30% του ακραίου Κόμματος της Ελευθερίας που είχε ιδρύσει ο Γιορκ Χάιντερ και το οποίο με επικεφαλής τον Χανς-Κρίστιαν Στράχε βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
«Επειδή η Αυστρία αποφάσισε να δέχεται 80 (πρόσφυγες) την ημέρα και κανέναν παραπάνω, δημιουργήθηκε αυτό που βλέπουμε τώρα, η Ελλάδα δέχεται βοήθεια, είμαι σε στενή επαφή με τον Αλέξη Τσίπρα, του πρότεινα και την βοήθειά μας, αλλά έχουν την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους (UNHCR) και πιστεύουν ότι κάπως θα τα καταφέρουν, αλλά υπό δύσκολες συνθήκες», δήλωσε η καγκελάριος Μέρκελ σε συνέντευξή της το βράδυ της Κυριακής στο πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD και πρόσθεσε:
«Πρέπει να συναντηθούμε στις 7 Μαρτίου για να δούμε αυτό το θέμα, διότι δεν κρατήσαμε την Ελλάδα στο ευρώ για να εγκαταλείψουμε μετά μια χώρα που ανήκει στην Ευρωζώνη και στην Σένγκεν και έχει πολλά προβλήματα - και θεωρώ ότι κανονικά η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει ήδη τώρα 50.000 θέσεις στέγασης, αυτό δεν το κατάφεραν και δεν είναι καλό – αλλά αυτή τη χώρα δεν μπορούμε τώρα να την εγκαταλείψουμε (...) Ακριβώς για να μην είναι η Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση για τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες και κανένας να μην την βοηθά, θα συζητήσουμε την επόμενη Δευτέρα για αυτό το θέμα και όπως είπα είμαι με την Ελλάδα σε στενότατη επαφή», για να τονίσει:
«Ακριβώς αυτό είναι που φοβάμαι, όταν ο ένας ορίζει τα σύνορά του, πρέπει να ο άλλος να υποφέρει. Αυτή δεν είναι η Ευρώπη μου». Το πρόβλημα για την κ. Μέρκελ είναι πως όλο και λιγότεροι μοιάζουν να την ακούνε, με ορισμένες χώρες να εμμένουν στην εθνική τους ατζέντα και να μην ακούν τίποτα επ’ αυτού. Είναι χαρακτηριστικό το επεισόδιο που είχαν στη Σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών η Αυστριακή κ. Μικλ-Λάιτνερ με τον Γάλλο ομόλογό της Μπερνάρ Καζνέβ, ο οποίος ξεσπάθωσε εναντίον της. Το αυτί της κ. Μικλ-Λάιτνερ όμως δεν ίδρωσε, όπως δεν ίδρωσε και των Αυστριακών στις παρασκηνιακές πιέσεις που τους ασκήθηκαν από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες τις προηγούμενες μέρες.
Όπως και να έχει, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα, το οποίο πραγματικά την υπερβαίνει και η ίδια αδυνατεί να ανταποκριθεί, έστω και στοιχειωδώς, στις υποχρεώσεις της. Δεν μιλάμε όμως για ένα ακόμα power game στην προκειμένη περίπτωση: μιλάμε για μια ανθρωπιστική κρίση, η οποία δοκιμάζει τα πραγματικά όρια και τις πραγματικές αντοχές της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους.
Ποιος να το έλεγε πως 55 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου θα ερχόταν και πάλι στο προσκήνιο, αυτή τη φορά ως συλλογική πραγματικότητα μιας χώρας, με την πραγματική σημασία του τίτλου του…
http://www.koolnews.gr/