Στον εν λόγω δημοσίευμα ..
υπογραμμίζεται ότι ο δήμαρχος Αλίμου κ. Ανδρέας Κονδύλης έχει αγοράσει τους τελευταίους 18 μήνες 67 έργα τέχνης, μία «γκαλερί» που έχει κοστίσει στους δημότες το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 328.618,70 ευρώ (!), ενώ με την πρόσφατη αναμόρφωση του προϋπολογισμού του δήμου εγκρίθηκε επιπλέον κονδύλι 100.000 ευρώ για την αγορά έργων τέχνης. Όπως αναφέρει δε χαρακτηριστικά το δημοσίευμα μόνο... συμπτωματικό μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι η τιμή αγοράς των περισσότερων έργων, η οποία καθορίζεται από ιδιώτη εκτιμητή τέχνης, κυμαίνεται μεταξύ 4.900 και 4.993 ευρώ, με τις αγορές έως τα 5000 ευρώ να είναι αθεώρητες από το Ελεγκτικό Συνέδριο...
Η αντίδραση του κ. Κονδύλη δεν ήταν άμεση. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι καθώς τις ημέρες του επίμαχου δημοσιεύματος ο δήμαρχος Αλίμου βρισκόταν στην καρδιά του Παρισιού για την προβολή της ταινίας « Καζαντζάκης» του Γιάννη Σμαραγδή στην οποία μετέχει ως κομπάρσος. Η απάντησή του ήρθε λίγες ημέρες μετά, την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου μέσα από μία επιστολή στην οποία με ειρωνική διάθεση ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Περπατώντας στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας, σκεφτόμουν το κείμενό σας και παρατήρησα ότι και στο Παρίσι έχουν κάνει το ίδιο σφάλμα με εμάς στον Άλιμο: έχουν γεμίσει τον τόπο, δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, με γλυπτά, έργα τέχνης, πινακοθήκες και μουσεία, πετώντας και σπαταλώντας κι αυτοί αμέτρητα χρηματικά ποσά για την Τέχνη, την ώρα μάλιστα που το γαλλικό κράτος κάνει περικοπές στις κοινωνικές παροχές. Σας στέλνω ενδεικτικά 2 φωτογραφίες που έβγαλα από έργα τέχνης σε δημόσιους χώρους και σας παρακαλώ να βρείτε κάποιον τρόπο να επισημάνετε στους ανόητους κουτόφραγκους, που επενδύουν στην Τέχνη, το μεγάλο λάθος που κάνουν, ίδιο και μεγαλύτερο με τη δημοτική αρχή του Αλίμου… Για τις τεράστιες ανακρίβειες του δημοσιεύματός σας, σχετικά με τις διαδικασίες που ακολουθεί ο Δήμος μας για την νόμιμη αγορά των έργων Τέχνης, δεν κάνω καν αναφορά. Τα επισκιάζει όλα η φριχτή, σκοταδιστική αντίληψη του συντάκτη σας, ότι η Τέχνη είναι περιττή σε καιρούς κρίσης. Πιστεύουμε το ακριβώς αντίθετο: σήμερα, μέσα στην κρίση και την παρακμή, η Τέχνη είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ».
Κανείς δεν διαφωνεί. Η Τέχνη, σήμερα, είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ και η δημιουργία μιας Δημοτικής Πινακοθήκης σ' έναν δήμο κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Οι τρόποι και ο καιρός «απόκτησής» της ωστόσο αποτελούν δύο μεγάλα κεφάλαια στα οποία ο δήμαρχος Αλίμου δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει.
Πώς είναι δυνατόν η αξία και των 68 έργων, που έχει καθοριστεί από ιδιώτη εκτιμητή τέχνης (!), να σταματά λίγο κάτω από τα 5000 ευρώ _ ποσό αθεώρητο από το Ελεγκτικό Συνέδριο; Και το κυριότερο: Πώς ένας δήμαρχος που χρωστάει συνολικά, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το ποσόν των 47. 272,17 στην ΕΥΔΑΠ (28.393,81 ευρώ σε ληξιπρόθεσμες οφειλές, 17.387,00 σε μη ληξιπρόθεσμες και 1.493,36 ευρώ σε τόκους) αποφασίζει να δαπανήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στην τέχνη; Λογικά, ο καλός ο νοικοκύρης, πρώτα πληρώνει το νερό του σπιτιού του και μετά αγοράζει πίνακες για το σαλόνι του. Αυτό ορίζει η κοινή λογική, αυτό καθορίζει τους καλούς φίλους _ ενίοτε και δημάρχους _ που κάνουν καλούς λογαριασμούς... Επιπλέον, κανείς δεν γνωρίζει μέχρι σήμερα ποιο είναι το αληθινό χρέος του Δήμου Αλίμου καθώς ο κ. Κονδύλης δεν έχει παρουσιάσει ποτέ έναν ισολογισμό του δήμου, ούτε καν ετήσιο, που να δικαιολογεί τις όποιες δαπάνες σε έργα τέχνης. Είναι όντως τιμή του δήμου Αλίμου να αποτελεί τον πιο φιλότεχνο δήμο της χώρας, όπως υπογραμμίζει ο δήμαρχος του. Μόνο που τιμή είναι πάνω απ' όλα η εξωτερική συνείδηση και συνείδηση η εσωτερική τιμή.
protothema.gr