Νέα πρόκληση από τον επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου κατά της Ελλάδος για τα Γλυπτά του Παρθενώνα.
Ο Γερμανός ιστορικός τέχνης, που από το 2016 είναι επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου ως ο πρώτος μη Βρετανός διευθυντής του, αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο «επ» αόριστον δανεισμού», αλλά και γενικά οποιουδήποτε δανεισμού, εάν η Ελλάδα δεν αποδεχθεί ότι τα Γλυπτά ανήκουν στους Βρετανούς.
«Μπορώ να καταλάβω ότι οι Έλληνες έχουν μια ιδιαίτερη και παθιασμένη σχέση με αυτό το κομμάτι της πολιτιστικής τους κληρονομιάς και θέλουν να δουν όλα τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Αθήνα» ανέφερε ο κ. Φίσερ
«Σε καθεμία από αυτές τις δύο τοποθεσίες, τα γλυπτά αναδεικνύουν διαφορετικές πτυχές μιας απίστευτα πλούσιας και πολυεπίπεδης ιστορίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Φίσερ, χαρακτηρίζοντας τη μετατόπιση των Γλυπτών, είτε στο Λονδίνο είτε στο Μουσείο της Ακρόπολης, ως μία «δημιουργική πράξη».
Ερωτηθείς ωστόσο αν θεωρεί ότι είναι το ίδιο πράγμα, παραδέχτηκε οτι είναι διαφορετικό να εκτίθενται τα γλυπτά στο μουσείο της Ακρόπολης, απέναντι από το μνημείο προέλευσής τους, από το να εκτίθενται στο Λονδίνο.
Έχουμε άριστες σχέσεις με τους συναδέλφους μας στο Μουσείο Ακρόπολης είπε ο κ. Φίσερ και τόνισε ότι το Μουσείο δανείζει κάθε χρόνο χιλιάδες αντικείμενα, δανείζει και στο μουσείο Ακρόπολης αλλά σε ότι αφορά τις φημολογούμενες κατά καιρούς συζητήσεις για το θέμα, απάντησε ότι δεν υπάρχουν συνομιλίες σε εξέλιξη.
Ο Χάρτβιχ Φίσερ συμμετέχει ενεργά στη συζήτηση που γίνεται τα τελευταία χρόνια σχετικά με την επιστροφή των μαρμάρων στην Ελλάδα, υπερασπιζόμενος την αμετακίνητη θέση του Μουσείου πως τα Γλυπτά πρέπει να παραμείνουν στο Λονδίνο.
Σκληρή απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού
“Η Ελλάδα είναι ο γενέθλιος τόπος των Γλυπτών του Παρθενώνα, η Αθήνα είναι η πόλη τους, η Ακρόπολη και το Μουσείο της είναι ο φυσικός τους χώρος.
Η δήλωση του κ. Φίσερ περί ”νόμιμου ιδιοκτήτη” επιδεικνύει μια στενή, κυνική διαχειριστική αντίληψη. Είναι λυπηρό να ακούγεται από τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου και γνωστό ιστορικό τέχνης. Υποβαθμίζει την πολιτιστική κληρονομιά από ανεκτίμητη οικουμενική αξία σε αγοραπωλησία. Παρόμοιες απόψεις είναι διαμετρικά αντίθετες με τις αντιλήψεις που επικρατούν σήμερα στο διεθνές πεδίο του πολιτισμού. Αποτελούν υπολείμματα της αποικιοκρατίας και αγνοούν τη διεθνή συζήτηση και τις Διακηρύξεις της Unesco. Πολύ περισσότερο, όταν πρόκειται για ένα ακρωτηριασμένο μνημείο, σύμβολο της χώρας διαχρονικά, στο οποίο οφείλεται η επανένωση και αποκατάστασή του, σύμφωνα με τη βασική αρχή της “ακεραιότητας”, όπως επιβάλλει η Σύμβαση της Unesco του 1972″.
protothema.gr