Ο Τσίπρας (καλά να πάθει) τον πήρε από την πολιτική αφάνεια και του προσέφερε την υψίστη τιμή -που το κόμμα του, η ΝΔ, δεν είχε την διάθεση, ούτε σήμερα την έχει- για το αξίωμα του προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας. Ενας καθηγητής που δεν ήταν πια και η κορυφή στο Δημόσιο και Διοικητικό Δικαιο, ένας, από τους πιο αποτυχημένους υπουργούς Δημοσίας Τάξεως (έβλεπε, άπρακτος, για 5 μέρες την φωτιά να κατατρώει την Πεντέλη), ενας, μάλλον, δειλός άνθρωπος (ζάρωσε στην θεσούλα του στούντιο όταν ο χρυσαυγίτης Κασιδιάρης εκσφενδόνιζε ένα ποτήρι νερό κατά της Ρένας Δούρου και πλάκωνε στα χαστούκια την Κανέλλη) έγινε, ελέω ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώτος πολίτης της χώρας.
Και...
όταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή, που έπρεπε να υπογράψει ως όφειλε τα διατάγματα για την αλλαγή της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, ξαφνικά τα γυρίζει πίσω. Και πώς?
Με την μέθοδο του στρίβειν δια των εκλογών.
Δεν τα υπέγραψε την επομένη της 30ης Ιουνίου, διότι είχαμε εκλογές σε μια βδομάδα.
Ο Τσίπρας, μολονότι πονηρός, το "έφαγε". Γιατί, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν βρήκε σ' αυτή την κίνηση της κυβέρνησης -που είχε ξεκινήσει μήνες πριν- κανένα συνταγματικό κώλυμα.
To κόμμα του, η ΝΔ, ξαναήρθε στην εξουσία κι ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος έσπευσε να εξυπηρετήσει τον αρχηγό -του κόμματος- Κυριάκο Μητσοτάκη...