Λένε πολλοί, δεν χάλασε ο κόσμος και εάν πωλούνται και μερικά «λαθραία» τσιγάρα.
Προφανώς εάν το συγκρίνουμε με την κλιματική αλλαγή,
όντως δεν κατατάσσεται στο
«δεν χάλασε ο κόσμος».
Όμως, συγκρινόμενο με ζητήματα όπως η χρηματοδότηση π.χ. του ασφαλιστικού συστήματος, ή η αύξηση των συντάξεων μπορεί και να χάλασε.
Ας δούμε καταρχάς τα στοιχεία που υπάρχουν: Στην Ελλάδα το 2018 καπνίσαμε 16,7 δισεκατομμύρια τσιγάρα. Από αυτά τα 3,9 δισεκατομμύρια ήταν λαθραία.
Αυτό σήμαινε 690 εκατομμύρια ευρώ απώλειες σε φόρους.
Σκεφτείτε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτά τα 690 εκατομμύρια κάθε χρόνο, είτε για το σύστημα υγείας, είτε για τις συντάξεις, είτε για τις δημόσιες επενδύσεις.
Και τότε καταλαβαίνετε ότι «χάλασε ο κόσμος».
Για να καταλάβουμε την κλίμακα του φαινομένου, αρκεί να σκεφτούμε ότι σε όλη την Ευρώπη το ποσοστό λαθραίων τσιγάρων στη συνολική κατανάλωση είναι 8,6% κατά μέσο όρο.
Σε εμάς είναι 23,6% και φυσικά είμαστε οι πρωταθλητές.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η διακίνηση λαθραίων τσιγάρων δεν είναι μια απλή υπόθεση.
Και δεν αναφέρομαι στους φτωχοδιάβολους που προσπαθούν να βγάλουν ένα μεροκάματο πουλώντας λαθραία τσιγάρα στο δρόμο.
Μιλάω για τα κυκλώματα που υπάρχουν πιο πίσω.
Μιλώ για κανονικά παράνομα εργοστάσια που μπορούν κάνουν κανονική βιομηχανική παραγωγή και συσκευασία τσιγάρων.
Για να καταλάβετε για τι είδους εγκαταστάσεις μιλάμε, σκεφτείτε ότι σε μία από τις εφόδους των διωκτικών αρχών βρέθηκαν 128 τόνοι καπνού, κατεργασμένου και ακατέργαστου, τσιγάρα, φορτηγά, ΙΧ, κλαρκ, και μηχανολογικός εξοπλισμός.
Μόνο σε μια έφοδο υπολόγισαν ότι αυτά που κατασχέθηκαν αφορούσαν 5,5 εκατομμύρια σε διαφυγόντες φόρους.
Και αυτά τα εργοστάσια για να υπάρξουν και να μπορούν να έχουν και κυκλώματα διακίνησης έχουν και ιδιοκτήτες και χρηματοδότες και ανθρώπους που μπορούν να εγγυηθούν την επιβίωσή του.
Κοντολογίς θέλουν οργανωμένο έγκλημα ή μαφία εάν προτιμάτε.
Γιατί κάτι τέτοιο δεν το στήνει ένας «μικροαπατεώνας».
Το χτίζει κάποιος που έχει κεφάλαιο, γνώση του χώρου, διασυνδέσεις, άκρες στην εξουσία και φυσικά ένα κρίσιμο αρχικό κεφάλαιο.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία από τις επιχειρήσεις των διωκτικών αρχών υπήρξαν πληροφορίες ότι οι συλληφθέντες είχαν σχέση με δύο γνωστά ονόματα της νύχτας που στο παρελθόν έχουν συνεργαστεί με επιχειρηματία που ήρθε από τη Ρωσία και έχει αναπτύξει μεγάλη δράση σε διάφορα επίπεδα.
Όμως, το θέμα δεν είναι απλώς να διεκτραγωδήσουμε μια κατάσταση.
Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί.
Γιατί δεν μπορούμε να βλέπουμε να χάνονται πόροι που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα.
Γιατί μερικά εγκλήματα δεν είναι μόνο οργανωμένα, είναι και διαρκή και το κόστος το πληρώνουμε όλοι.
Προφανώς εάν το συγκρίνουμε με την κλιματική αλλαγή,
όντως δεν κατατάσσεται στο
«δεν χάλασε ο κόσμος».
Όμως, συγκρινόμενο με ζητήματα όπως η χρηματοδότηση π.χ. του ασφαλιστικού συστήματος, ή η αύξηση των συντάξεων μπορεί και να χάλασε.
Ας δούμε καταρχάς τα στοιχεία που υπάρχουν: Στην Ελλάδα το 2018 καπνίσαμε 16,7 δισεκατομμύρια τσιγάρα. Από αυτά τα 3,9 δισεκατομμύρια ήταν λαθραία.
Αυτό σήμαινε 690 εκατομμύρια ευρώ απώλειες σε φόρους.
Σκεφτείτε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτά τα 690 εκατομμύρια κάθε χρόνο, είτε για το σύστημα υγείας, είτε για τις συντάξεις, είτε για τις δημόσιες επενδύσεις.
Και τότε καταλαβαίνετε ότι «χάλασε ο κόσμος».
Για να καταλάβουμε την κλίμακα του φαινομένου, αρκεί να σκεφτούμε ότι σε όλη την Ευρώπη το ποσοστό λαθραίων τσιγάρων στη συνολική κατανάλωση είναι 8,6% κατά μέσο όρο.
Σε εμάς είναι 23,6% και φυσικά είμαστε οι πρωταθλητές.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η διακίνηση λαθραίων τσιγάρων δεν είναι μια απλή υπόθεση.
Και δεν αναφέρομαι στους φτωχοδιάβολους που προσπαθούν να βγάλουν ένα μεροκάματο πουλώντας λαθραία τσιγάρα στο δρόμο.
Μιλάω για τα κυκλώματα που υπάρχουν πιο πίσω.
Μιλώ για κανονικά παράνομα εργοστάσια που μπορούν κάνουν κανονική βιομηχανική παραγωγή και συσκευασία τσιγάρων.
Για να καταλάβετε για τι είδους εγκαταστάσεις μιλάμε, σκεφτείτε ότι σε μία από τις εφόδους των διωκτικών αρχών βρέθηκαν 128 τόνοι καπνού, κατεργασμένου και ακατέργαστου, τσιγάρα, φορτηγά, ΙΧ, κλαρκ, και μηχανολογικός εξοπλισμός.
Μόνο σε μια έφοδο υπολόγισαν ότι αυτά που κατασχέθηκαν αφορούσαν 5,5 εκατομμύρια σε διαφυγόντες φόρους.
Και αυτά τα εργοστάσια για να υπάρξουν και να μπορούν να έχουν και κυκλώματα διακίνησης έχουν και ιδιοκτήτες και χρηματοδότες και ανθρώπους που μπορούν να εγγυηθούν την επιβίωσή του.
Κοντολογίς θέλουν οργανωμένο έγκλημα ή μαφία εάν προτιμάτε.
Γιατί κάτι τέτοιο δεν το στήνει ένας «μικροαπατεώνας».
Το χτίζει κάποιος που έχει κεφάλαιο, γνώση του χώρου, διασυνδέσεις, άκρες στην εξουσία και φυσικά ένα κρίσιμο αρχικό κεφάλαιο.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία από τις επιχειρήσεις των διωκτικών αρχών υπήρξαν πληροφορίες ότι οι συλληφθέντες είχαν σχέση με δύο γνωστά ονόματα της νύχτας που στο παρελθόν έχουν συνεργαστεί με επιχειρηματία που ήρθε από τη Ρωσία και έχει αναπτύξει μεγάλη δράση σε διάφορα επίπεδα.
Όμως, το θέμα δεν είναι απλώς να διεκτραγωδήσουμε μια κατάσταση.
Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί.
Γιατί δεν μπορούμε να βλέπουμε να χάνονται πόροι που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα.
Γιατί μερικά εγκλήματα δεν είναι μόνο οργανωμένα, είναι και διαρκή και το κόστος το πληρώνουμε όλοι.