Αναφερόταν στις πρόσφατες ασκήσεις με τανκς νέας τεχνολογίας υπό το βλέμμα του αρχηγού ΓΕΣ Χαράλαμπου Λαλούση. Η Τουρκία ενοχλήθηκε σφόδρα γιατί σύμφωνα με τις απόψεις της στην Θράκη «διαβιεί τουρκική μειονότητα» και δήθεν αισθάνεται απειλούμενη από τους στρατούς και τις ασκήσεις. Γιατί υπογραμμίζουμε το σημείο αυτό από το non paper της Τουρκικής Προεδρίας;
Διότι αύριο σύμφωνα με πληροφορίες θα πραγματοποιηθεί μια ιδιαιτέρως κρίσιμη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Την ώρα που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τον Έβρο (θα μεταβεί εκεί το Σάββατο) το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας θα συνεδριάζει για να αποφασίσει αν θα κάνει δεκτή την αναίρεση και θα αναγνωρίσει με το αυτό όνομα την αυτοαποκαλούμενη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης».
Πρόκειται για την δεύτερη φορά που η Ολομέλεια συνεδριάζει για το θέμα αυτό. Την πρώτη απέρριψε την αναίρεση με συνέπεια τα μέλη του συλλόγου να καταθέσουν προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπου και δικαιώθηκαν λόγω των κενών που υπήρχαν τότε στην ελληνική νομοθεσία. Το Δικαστήριο αξιολόγησε αν πληρείται το δικαίωμα στην άσκηση του συνεταιρίζεσθαι και αγνόησε ζητήματα δημόσιας τάξεως και εθνικής ασφαλείας, που έθεσε υπ όψιν του η Ελληνική Δημοκρατία.
Μετά την ψήφιση του νόμου 4491/2017 επί Υπουργίας Σταύρου Κοντονή με τις οποίες τροποποιήθηκε το άρθρο 758 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, καθιερώθηκε νέος τύπος αιτήσεων αναγνώρισης σωματείων ή διοικητικής επανεξέτασης. Ακόμη και επανάληψη διαδικασίας ενώπιον των αρμόδιων ελληνικών δικαστηρίων όταν έχει εκδοθεί απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σε πλήρη συμφωνία με το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο οι ανωτέρω διατάξεις προβλέπουν ότι το παραδεκτό της αίτησης επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται με βάση τους περιορισμούς του άρθρου 11 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Δηλαδή τους περιορισμούς που αφορούν πρωτίστως την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, την πρόληψη της εγκληματικότητας, την προστασία της υγείας και των ελευθεριών τρίτων.
Επίσης το παραδεκτό των αιτήσεων επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται με βάση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από Διεθνείς Συνθήκες στις οποίες η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος συμπεριλαμβανομένης και της Συνθήκης της Λωζάννης που αναγνωρίζει την μειονότητα ως «μουσουλμανική». Όπως γίνεται αντιληπτό η απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου σε εποχή ελληνοτουρκικής κρίσης έχει τεράστιο ενδιαφέρον γιατί: Πρώτον κρίνεται με βάση την νέα νομοθεσία ο θρησκευτικός ή ο εθνικός χαρακτήρας της μειονότητας. Ο συλλογικός αυτοπροσδιορισμός σε επίπεδο σωματείων θα αξιοποιηθεί σε γενικότερο επίπεδο αν γίνει αποδεκτός. Δεύτερον κατ επέκταση αξιολογείται εμμέσως και η ισχύς της Συνθήκης της Λωζάννης.
Και εύλογα αναρωτιέται κανείς: Θα αρχίσει να αναθεωρείται η Συνθήκη της Λωζάννης με απόφαση ανωτάτου ελληνικού δικαστηρίου;
Τρίτον κρίνονται εμμέσως μια σειρά από δευτερεύοντα πλην ουσιαστικά θέματα. Τυχόν αναγνώριση της Ένωσης ως «τουρκικής» θα ανοίξει την όρεξη σε κάποιους να θέσουν θέματα τουρκικών επιγραφών στα δημόσια κτίρια, τουρκικής ως επίσημης δεύτερης γλώσσας στην Θράκη κ.ο.κ.
Για την ιστορία: Η Θράκη ενσωματώθηκε στην ελληνική επικράτεια πριν ακριβώς εκατό χρόνια, στις 14 Μαΐου 1920. Φέτος εορτάστηκαν τα εκατό χρόνια από την ενσωμάτωση της.
πηγή: «ΕΣΤΙΑ»