Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Ο Βασίλης Κικίλιας – εκτός από τις στήλες του lifestyle – βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες λόγω του covid – 19. Και είναι αλήθεια – για όποιον πιστεύει στις δημοσκοπήσεις – ότι κεφαλαιοποίησε, ως υπουργός Υγείας,
τα θετικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής κατά την περίοδο του πρώτου κύματος της πανδημίας, αφού οι έρευνες τον εμφάνιζαν ως τον δημοφιλέστερο υπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη.Αν ωστόσο ρωτήσει κάποιος σήμερα τον Βασίλη Κικίλια αν θέλει να συνεχίσει να προΐσταται του συγκεκριμένου υπουργείου, εκείνος θα απαντήσει «όχι». Θα ισοδυναμούσε εξάλλου με παραφροσύνη να θέλει να παραμείνει στη θέση του όταν η δεύτερη φάση της πανδημίας απειλεί τις αντοχές και τα όρια του Εθνικού Συστήματος Υγείας και εγκυμονεί κινδύνους που συνεπάγονται ενδεχόμενο τεράστιο πολιτικό κόστος για όποιον θα βρίσκεται στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργού Υγείας μέσα στον χειμώνα που έρχεται.
Ωστόσο το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει γεννηθεί ένα ερώτημα: Θα είναι,ίδιο το κυβερνητικό σχήμα που θα διαχειριστεί τις κρίσεις στο πεδίο της πανδημίας, αλλά στα ελληνοτουρκικά και στα ζητήματα της οικονομίας που έχει ήδη εισέλθει σε τροχιά βαθιάς ύφεσης; Η απάντηση είναι «Όχι». Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, σύντομα πιθανότατα στα τέλη Οκτώβρη ή στις αρχές του Νοέμβρη θα προχωρήσει σε σαρωτικό, ριζικό ανασχηματισμό με πολύ μεγάλες αλλαγές στα πρόσωπα που συγκροτούν το κυβερνητικό σχήμα.
Θα είναι άραγε ο Βασίλης Κικίλιας ο υπουργός Υγείας που θα διαχειριστεί το δεύτερο κύμα της πανδημίας μέσα στον χειμώνα; Οι πληροφορίες αναφέρουν πως «όχι». Το ερώτημα είναι, όμως, το εξής: Σε ποιο υπουργείο θα είναι ο Βασίλης Κικίλιας ή μάλλον, επειδή είναι αδύνατον να γνωρίζει κάποιος τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το σωστό ερώτημα είναι το εξής: «Ποιο υπουργείο θέλει ο Βασίλης Κικίλιας;».
Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι ο Βασίλης Κικίλιας πιέζει και θα πιέσει ακόμη περισσότερο ώστε να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αφού όλα δείχνουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα απομακρύνει τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, σε μία περίοδο μάλιστα κρίσιμη που οι προκλήσεις της Τουρκίας σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο κλιμακώνονται στο Αιγαίο και στην ευρύτερη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και σε μία συγκυρία που το ζήτημα των εξοπλισμών βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας της κυβέρνησης.
Δεν γνωρίζουμε αν οι πιέσεις του Βασίλη Κικίλια προς τον πρωθυπουργό ώστε να αναλάβει το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο της Εθνικής Άμυνας είναι άμεσες. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι τόσο ο ίδιος, όσο και πρόσωπα που βρίσκονται στο πλευρό του και τον συμβουλεύουν διακινούν ότι εκτός από το γεγονός ότι έχει διατελέσει τομεάρχης Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας τον καιρό που το κόμμα του Μητσοτάκη ήταν στην αντιπολίτευση, διαθέτει τρία όπλα ώστε ακόμη και με έμμεσους τρόπους να επιβάλει την επιθυμία του στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας: Το πρώτο είναι η υψηλή δημοφιλία, όπως αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Το δεύτερο είναι η καλή σχέση που - επικαλείται πως - έχει με τους Αμερικανούς. Το τρίτο είναι πως – όπως λένε – είναι ο «εκλεκτός» της πλειοψηφίας των συμφερόντων των «οπλάδων» των «εμπόρων των οπλικών συστημάτων», των μεγάλων εταιρειών του εξωτερικού, αλλά των αντιπροσώπων τους που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
Δεν γνωρίζουμε αν η υψηλή δημοφιλία αρκεί. Δεν γνωρίζουμε επίσης αν η σχέση του Βασίλη Κικίλια με τον αμερικανικό παράγοντα στη χώρα μας διαθέτει το απαιτούμενο βάθος ώστε να συναινέσει η αμερικανική Πρεσβεία σε μία τέτοια επιλογή (Η παρουσία σε δεξιώσεις ή ακόμη και η στενή σχέση με τους Αμερικανούς Πρέσβεις εδώ και πάνω από μία δεκαετία είναι στενή, αλλά το ερώτημα είναι αν οι Αμερικανοί όντως θεωρούν πως ο Βασίλης Κικίλιας διαθέτει το ειδικό βάρος ώστε να διαδραματίσει ρόλο ανώτερο από εκείνον που πραγματικά μπορεί να διαδραματίσει).
Εκείνο που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι πως κατά το παρελθόν οι στενές σχέσεις με τους «οπλάδες» τελικά οδήγησαν κορυφαίους υπουργούς στην απόλυτη καταστροφή. Σε καμία περίπτωση δεν ισχυριζόμαστε πως ο Βασίλης Κικίλιας διαπλέκεται με κολοσσούς οπλικών συστημάτων ή τους αντιπροσώπους τους. Δεν γνωρίζουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εκείνο, όμως, που επιβεβαιώνει το ρεπορτάζ είναι πως συγκεκριμένα (και δεν είναι λίγα) συμφέροντα στο χώρο των εξοπλιστικών προκρίνουν την επιλογή Κικίλια για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όπως λέει και ο λαός: Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
Λένε πως οι επιρροές του συστήματος Σημίτη στο επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πολλές. Λένε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει στην κυβέρνηση Σημίτη και θα της μοιάσει ακόμη περισσότερο. Οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο επισημαίνουν: «Καλό θα ήταν να μην έχουμε επανάληψη των όσων διαδραματίστηκαν στο παρελθόν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Εξάλλου ο Τσοχατζόπουλος και ο Παπαντωνίου ήταν υπουργοί του Σημίτη».
https://www.periodista.gr/