Το άρθρο του Τάκη Χατζή στο newpost.gr :
“Χρειαζόμαστε ειλικρίνεια και όχι κούφια λόγια. Ας ξεφύγει το πολιτικό σύστημα από την παγεράδα των επαγγελματιών τεχνοκρατών και ας κοιτάξει στα μάτια την κοινωνία. Εκεί θα δει μόνο αλήθειες.
Και πάλι βρήκαμε αφορμή για μικρό- διχασμό. Αυτή τη φορά το αίτιο είναι ο COVΙD 19!!!! Αλλά πίσω από τα διλήμματα κρύβονται, πανηγυρίζουν , τα φαντάσματα των ήδη διατυπωμένων πολωτικών ζητημάτων, εκ μέρους των κομμάτων, που αφορούν τη χώρα γενικώς.
Η συλλογική μας επιβίωση φαίνεται να εξαρτάται εν πολλοίς από το ιατρικό επιστημονικό προσωπικό της χώρας. Στο μεταξύ οι πολιτικές παρεμβάσεις να δίνουν και να παίρνουν. Αυτό που τελικώς ζητάει ο πολίτης είναι να έχει έγκυρη γνώμη εκ μέρους της πολιτείας. Με λίγα λόγια θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο δυνατόν οι πληθωρικής επιπολαιότητας μικρομεσαίοι διαχειριστές του προβλήματος. Και αυτό είναι χρέος του Πρωθυπουργού. Στο μεταξύ παρατηρούνται κωμικές δηλώσεις μελών της Κυβέρνησης και κυρίως από αυτούς που η σιωπή σημαίνει ήττα.
Θα τολμούσα να σημειώσω ότι αυτή η διχογνωμία- για το ζήτημα της πανδημίας -χαρακτηρίζεται από πολλή ρητορεία και περισσότερο συναίσθημα. Άσχετοι με το θέμα πολιτικοί μιλάνε και διασύρουν τον εαυτό τους και το αξίωμα τους. Και εάν αυτό κοστίζει αποκλειστικά στους ίδιους, μου είναι εντελώς αδιάφορο. Το ζήτημα όμως είναι ότι παρασύρουν και σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης διοχετεύοντας πολλά σετ από ανοησίες πασπαλισμένες με επιδεικτικές κορόνες. Και εδώ μπαίνει και πάλι ο Πρωθυπουργός. Ο οποίος είναι αποφασισμένος να περιορίσει τους γυρολόγους Υπουργούς στα απαραίτητα. Για να επιτευχθεί όμως αυτό θα πρέπει άμεσα ο κ. Μητσοτάκης να παρουσιάσει ο ίδιος τον επιτελικό σχεδιασμό της στρατηγικής του για το επόμενο διάστημα. Αυτό δεν αφορά μόνο το πρόβλημα που έχει προκύψει από την πανδημία. Αλλά, κυρίως, από τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην κοινωνία με αφορμή την πανδημία.
Η παρακμή της μεσαίας τάξης αποτελεί πλέον κοινωνικό δεδομένο. Δεν χωράνε πλέον «προοδευτικές» βελτιώσεις ούτε μπορούμε πλέον να περιμένουμε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες στηριζόμενες στο επιχείρημα περί «ωρίμανσης» των συνθηκών. Η κατάσταση που βιώνει η χώρα είναι συναρπαστική πρόκληση για ταλέντα πολιτικής ιδιοφυίας. Γιατί είναι εξόχως απαραίτητο να γίνει αντιληπτό ότι όλοι μας έχουμε ήδη μπροστά μας το αίνιγμα του θανάτου. Εάν μας πείσει η πολιτική ηγεσία ότι έχουμε σοβαρές ελπίδες τότε μόνο θα καταφέρουμε να υπερβούμε την αλογία του θανάτου. Με λίγα λόγια αυτό που περιμένουμε είναι επιτέλους να διατυπωθεί μια νέα θεωρία για την κατάσταση της χώρας αλλά θα πρέπει να περιέχει και ένα νόημα υπερβατικό.
Αυτό που απαιτούμε σήμερα-πέρα από τις πρωτοβουλίες και τα σωτήρια ευρήματα των επιστημόνων- είναι ο κάθε πολιτικός επιτέλους να υπηρετήσει την κοινωνία και όχι τα μικροσυμφέροντα του. Να αποφύγουν επιτέλους την ψηφοθηρική καπατσοσύνη. Η πανδημία είναι εδώ και όπως λένε οι αρμόδιοι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Το κυβερνών κόμμα έχει χρέος να ενσκήψει στα δύσκολα και καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Ο Πρωθυπουργός έχει χρέος να εμποδίσει με κάθε τρόπο την κωματώδη αφασία στην οποία ορισμένοι με πρόσχημα την πανδημία φαίνεται να έχουν περάσει. Είναι πασίδηλο ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν κοινωνικό μετασχηματισμό που ούτε υποψιαζόμαστε πριν από μερικούς μήνες. Η άποψή μου είναι ότι έφτασε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Χρειαζόμαστε ειλικρίνεια και όχι κούφια λόγια. Ας ξεφύγει το πολιτικό σύστημα από την παγεράδα των επαγγελματιών τεχνοκρατών και ας κοιτάξει στα μάτια την κοινωνία. Εκεί θα δει μόνο αλήθειες. Δύσκολο;”