Γράφει το antinews (ολόκληρο το άρθρο “Είναι η… «οικονόμ(ι)α» ηλίθιε!” εδώ):
Ο Κωστής Χατζηδάκης (που επόπτευε τον ΕΟΑΝ) έφυγε από το υπουργείο Περιβάλλοντος ύστερα από μπαράζ δημοσιευμάτων από τις αρχές Νοεμβρίου σε γνωστό φιλοκυβερνητικό site που τον εμφανίζει ως dealer μπλε κάδων ανακύκλωσης μαζί με τον γραμματέα διαχείρισης αποβλήτων Μανόλη Γραφάκο.
Η είδηση για το εξώδικο και την εγκληματική οργάνωση αναρτήθηκε στο φιλοκυβερνητικό site… 18 ώρες (και 2 λεπτά!) πριν από τον ανασχηματισμό (είχε δημοσιευτεί στην ομώνυμη εφημερίδα μια ημέρα νωρίτερα) και ο γνωστός δικηγόρος αναφερόμενος στην εγκληματική οργάνωση (όπως την χαρακτηρίζει) του ΕΟΑΝ (που εποπτευόταν μέχρι τότε από τον Κωστή Χατζηδάκη) λέει ότι «τα μέλη της φτάνουν πολύ ψηλά και όταν αποκαλυφθούν θα γίνει πολιτικός, δημοσιογραφικός, αυτοδιοικητικός και επιχειρηματικός σεισμός πρώτου μεγέθους».
Ο ίδιος δικηγόρος μιλώντας πάντοτε στο ίδιο φιλοκυβερνητικό site προαναγγέλλει συνταρακτικές αποκαλύψεις για τον ρόλο στην συγκεκριμένη υπόθεση και της εταιρίας δημοσίων σχέσεων Lobbying V+O της οποία εταίρος είναι ο Θωμάς Βαρβιτσιώτης, αδελφός του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών.
Σε 18 ώρες (και 2 λεπτά!) μετά την ανάρτηση ο Κωστής Χατζηδάκης μετακινήθηκε στο υπουργείο Εργασίας όπου οι εκκρεμείς συντάξεις τον απειλούν με δυσβάσταχτο προσωπικό πολιτικό κόστος αν δεν έχει ισχυρή μηντιακή προστασία η οποία πάντως στα φάλτσα των εμβολιασμών δεν τον κάλυψε επαρκώς.
Βεβαίως η τοποθέτηση του Κωστή Χατζηδάκη στο υπουργείο Εργασίας στέλνει και μήνυμα «ρεαλισμού» προς τους συνταξιούχους ως προς το τι μπορούν να προσδοκούν ως αύξηση στα εισοδήματά τους.
Στην αντίπερα όχθη των μπλε κάδων της ανακύκλωσης βρίσκεται ο Τάκης Θεοδωρικάκος που έφυγε από το υπουργείο Εσωτερικών ύστερα από μακρά και συστηματική εκστρατεία της οποίας είχε ηγηθεί προσωπικά υπερ των αντι-μπλε κλάδων ανακύκλωσης, εγκαινιάζοντας τα λεγόμενα «σπιτάκια» ανακύκλωσης σε ορισμένες περιπτώσεις μαζί με τον… αμερικανό πρέσβη Τζέφρυ Πάιατ.
Η εισπήδηση του υπουργείου Εσωτερικών στις αρμοδιότητες του υπουργείου Περιβάλλοντος έγινε γιατί η ανακύκλωση είναι κυρίως υπόθεση της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά η εταιρία την οποία προωθούσε ο Τάκης Θεοδωρικάκος δεν μπορούσε να εγκρίνει το σχετικό επιχειρησιακό σχέδιό της από τον ΕΟΑΝ τον οποίο επόπτευε (μέχρι που πήγε στο υπουργείο Εργασίας) ο Κωστής Χατζηδάκης.
Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδιζε τον υπουργό Εσωτερικών να προωθεί επικοινωνιακά τα «σπιτάκια», να τα εγκαθιστά πιλοτικά σε δήμους, να οργανώνει συνεντεύξεις Τύπου με τον πρωθυπουργό να επισκέπτεται (την επόμενη ημέρα) το υπουργείο Εσωτερικών και να ρίχνει ένα μπουκάλι στο «σπιτάκι» που είχε τοποθετηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Και μετά ήρθε ο… ανασχηματισμός του Τάκη Θεοδωρικάκου ο οποίος φεύγοντας αντί για τον πρωθυπουργό ευχαρίστησε τον «υπέροχο απλό κόσμο της Νέας Δημοκρατίας» (κατόπιν κάπως το άλλαξε) ξεχνώντας ότι αυτόν τον «υπέροχο απλό κόσμο» τον γνώρισε μετά που γνώρισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη το 2016, δηλαδή μάλλον λίγο αργά.
Το αν θα εκλεγεί βουλευτής στον Νότιο τομέα της Β’ Αθηνών εξαρτάται (για όσους γνωρίζουν τι γίνεται στις εκλογικές περιφέρειες) αποκλειστικά από την στήριξη του Κυριάκου Μητσοτάκη γιατί μόνος του αυτόν τον «υπέροχο απλό κόσμο» δεν τον ξέρει ενώ ο «υπέροχος απλός κόσμος» τον γνώρισε ως υπουργό (που τώρα δεν είναι).
Η «διαδρομή του χρήματος» είναι λοιπόν και αυτός ένας τρόπος για την ερμηνεία μιας από τις βασικές αλλαγές στην κυβέρνηση που έγιναν με τον ανασχηματισμό.
Στην ουσία πρόκειται για την διαχείριση του δημόσιου χρήματος (των φορολογουμένων) που δεν σημαίνει αναγκαστικά και την ad hoc κατάχρηση του συγκεκριμένου δημοσίου χρήματος.
Αλλά επειδή «τα λεφτά γεννούν λεφτά» η διαχείριση αυτή του δημόσιου χρήματος μπορεί να επιφέρει οικονομικά ή και πολιτικά οφέλη τα οποία σχετίζονται με την διαχρονικά αμαρτωλή ανακύκλωση στην Ελλάδα (γι’ αυτό, άλλωστε, είμαστε και οι τελευταίοι στην Ευρώπη μετά την Μάλτα).