Φαίνεται λοιπόν ότι οι αρμόδιοι στο Πολεμικό Ναυτικό και τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ) κινούνται στην κατεύθυνση προώθησης των επίσημων διαδικασιών για την προσέγγιση της ολλανδικής κυβέρνησης για τις φρεγάτες “M”, οι οποίες διαδέχθηκαν τις “S” με τις οποίες ακόμα επιχειρεί το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Ακόμα πιο σημαντική είναι η πληροφορία ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΓΕΕΘΑ και Πολεμικό Ναυτικό) έκαναν πολύ καλή δουλειά στο να συνειδητοποιήσει η πολιτική ηγεσία τον επείγοντα χαρακτήρα του προβλήματος. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η πρόθεση της ελληνικής πλευράς είναι η διεκδίκηση και των δυο φρεγατών “M” που επιχειρούν με το βελγικό Ναυτικό.
Βέλγιο και Ολλανδία επί της ουσίας διατηρούν κοινές ναυτικές δυνάμεις, με την Ολλανδία να καλύπτει σε μεγάλο βαθμό και τα βελγικά ύδατα. Κατά συνέπεια, η διαπραγμάτευση πέραν του τεχνοκρατικού της περιεχομένου θα περιέχει και έντονο πολιτικό χαρακτήρα.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, το μεγάλο πλεονέκτημα της ολλανδικής επιλογής είναι η ομοιοτυπία συστημάτων σε μεγάλο βαθμό με τις “S” που διαθέτει η Ελλάδα, κάτι το οποίο καθιστά σχεδόν άμεση την επιχειρησιακή τους αξιοποίηση από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Αυτό αποτελεί θεωρητικά και το αδύνατο σημείο της Ελλάδας στη διαπραγμάτευση, καθώς η εμφανής προτίμηση στην ολλανδική λύση για τους προαναφερθέντες λόγους, θα μπορούσε να αυξήσει τις απαιτήσεις των Ολλανδών. Δεν είναι όμως τόσο απλό.
Η ορθή απόφαση της κυβέρνησης να εγκαταλείψει την αρχική απόφαση προώθησης των ζητημάτων του Πολεμικού Ναυτικού ως “πακέτο” (νέα φρεγάτα, ενδιάμεση λύση, αναβάθμιση MEKO 200HN) εξασφαλίζει ότι η χώρα δεν θα οδεύσει στη διαπραγμάτευση “ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγήν”…
Με δεδομένη την δημοσιοποιημένη ατύπως, εξαιρετική εντύπωση που έχει κάνει στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) η ολλανδική πρόταση για τη νέα φρεγάτα, χωρίς όμως να είναι η μοναδική, είναι λογικό να θεωρηθεί ότι η στάση των Ολλανδών στη διαπραγμάτευση θα επηρεάσει και τις διαβουλεύσεις που θα οδηγήσουν στην τελική απόφαση για τη νέα φρεγάτα.
Η Ελλάδα θα μπορούσε επίσης ως δέλεαρ να εξετάσει και την ανάθεση της αναβάθμισης των MEKO 200HN στους Ολλανδούς και τους Γάλλους (η Thales Netherlands, είναι η ολλανδική θυγατρική της γαλλικής THALES), υπό την προϋπόθεση ότι θα εξασφάλιζε και τις τέσσερις “M”. Να τις εξασφάλιζε έστω 2+2, δηλαδή με κάποια χρονική απόσταση ανάμεσα στις παραλαβές.
Η αποστέρηση των MEKO από τον στόλο κατά το διάστημα που θα υφίστανται τον εκσυγχρονισμό θα γινόταν πολύ πιο διαχειρίσιμη. Θεωρητικά, θα δημιουργούσε προϋποθέσεις για ταχύτερη προώθηση του προγράμματος εκσυγχρονισμού. Όλα αυτά θα τα “ζυγίσει” όμως ο χρήστης, το Πολεμικό Ναυτικό, σε συνδυασμό με τη διαθεσιμότητα των κονδυλίων από το υπουργείο Οικονομικών.
Θεωρητικά, τα κονδύλια αυτά υπάρχουν, αλλιώς ο πρωθυπουργός δεν θα είχε προβεί στην αναφορά στο κονδύλι των 5,5 δισ. ευρώ για την επίλυση των άμεσων προβλημάτων του Πολεμικού Ναυτικού. Η ένταξη του κονδυλίου αυτού στον προϋπολογισμό για την οριστική δέσμευσή του, δεν έχει γίνει όμως ακόμα…
Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τις “M” το DP έχει κάνει αναφορά στο πρόσφατο παρελθόν και σε ένα ακόμα ενδεχόμενο που θα κληθεί να εξετάσει ως σενάριο η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Η υιοθέτηση ενός πιο “μετριοπαθούς πακέτου” εκσυγχρονισμού των MEKO, ώστε τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν να δοθούν σε νέες ναυπηγήσεις.
Οι Ολλανδοί έχουν καταθέσει ως ενδιάμεση λύση μια άκρως ενδιαφέρουσα πρόταση για ισχυρά οπλισμένα κορβέτες, πλοία μικροτέρου εκτοπίσματος από φρεγάτες και ασφαλώς χαμηλότερης τιμής. Με αυτή τη λύση, οι ήδη γερασμένες ΜΕΚΟ θα παραμείνουν στον στόλο λιγότερα χρόνια, που θα ήταν όμως και το λογικότερο.
Το Πολεμικό Ναυτικό όμως θα ξεκινήσει σε τρία το πολύ χρόνια να παραλαμβάνει νεόκτιστα πλοία, με τις προδιαγραφές που επιθυμεί, κάτι το οποίο θα έλυνε τα χέρια στους Έλληνες ναυάρχους και θα πολλαπλασίαζε τους πονοκεφάλους του τουρκικού ναυτικού επιτελείου.
Μια τέτοια λύση θα ήταν πολύ θελκτική και για τους Ολλανδούς (και δευτερευόντως για τους Γάλλους εάν υποτεθεί ότι θα συμμετάσχει η Thales, αν και προτεραιότητά τους είναι η προώθηση των φρεγατών Belh@rra). Εάν το Πολεμικό Ναυτικό μείνει ικανοποιημένο, είναι λογικό να έχουν εγγραφεί υποθήκες που θα έδιναν πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών τους…
Θα ήταν δε λογικό να προσδοκά η ελληνική πλευρά πως κάτι τέτοιο θα “ρύθμιζε” αναλόγως τη διαπραγματευτική συμπεριφορά τς ολλανδικής πλευράς, με την επίδειξη ευελιξίας και διάθεσης για συμβιβασμό – συμφωνία με την Ελλάδα σε καλή τιμή για τις τέσσερις “M”.
Ας μην λησμονούμε ότι το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει μεγάλο αριθμό πλοίων, η προσφορά των οποίων στην πατρίδα βρίσκεται ήδη στην τέταρτη δεκαετία και θα πρέπει σταδιακά να αποσυρθούν. Κατά συνέπεια, είναι λογικό ότι θα υπάρξει σύντομα κι άλλο ναυπηγικό πρόγραμμα, πέραν αυτού των φρεγατών.
Το βέβαιο είναι ότι η ορθή απόφαση της κυβέρνησης να κινηθεί η χώρα άμεσα για την εξασφάλιση της επιθυμητής από το Πολεμικό Ναυτικό “ενδιάμεσης λύσης”, ανοίγει τον δρόμο για τη σταδιακή και κατά προτεραιότητα επίλυση των προβλημάτων.
Αυτό που κατεπείγει είναι η ΑΜΕΣΗ αν είναι δυνατόν ενίσχυση του στόλου και κατ’ επέκταση των Ενόπλων Δυνάμεων. Πλοία επιφανείας και προηγμένα βλήματα για τις ναυτικές και αεροπορικές πλατφόρμες, θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στην πειστικότητα της ελληνικής αποτροπής απέναντι στην Τουρκία.
Ταυτόχρονα, θα δώσουν “ανάσα” στην ελληνική πλευρά, ώστε να λάβει με “καθαρό μυαλό” τις σωστές αποφάσεις που θα οδηγήσουν οριστικά σε αλλαγή σελίδας και το Πολεμικό Ναυτικό, με ορθολογικό σχεδιασμό σε βάθος χρόνου.
Κάτι που έχει ξεκινήσει με την Πολεμική Αεροπορία (Rafale και F-16V) που πιθανότατα θα συνεχιστεί. Να τονίσουμε ξανά το ορθολογικά. με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κριτήρια και τις προτεραιότητες.
https://www.defence-point.gr/