Ο 46χρονος τότε μυστακοφόρος συστήνεται στον πρόεδρο της Επιτροπής που χειρίζεται τα μυστικά κονδύλια της CIA ως Νικ Παπαδρόπουλος, στέλεχος του Υπουργείου Γεωργίας.
Στην πραγματικότητα είναι ο Γκαστ Αβράκωτος, επιχειρησιακό στέλεχος της CIA, γιος ενός Έλληνα μετανάστη από την Λήμνο που ρίζωσε στην Αλικουίπα της Μινεάπολης.
Μεγαλωμένος στις φτωχογειτονιές της ο Γκαστ εισήλθε στην CIA που στρατολογούσε αποφοίτους από το Χάρβαρντ, το Πρίνστον, το Γέιλ και το Κολούμπια μεταξύ άλλων και από την αρχή κατάλαβε ότι δεν θα τα πήγαινε καλά με την «ελίτ».
Ήταν ο πρώτος από τους Έλληνες που υπηρέτησαν στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ που μπήκε στο Αφγανιστάν και αυτός που έχτισε έναν μύθο γύρω από το όνομά του.
Κάτι αυτονόητο από την στιγμή που μαζί με τον γερουσιαστή Τσάρλι Γουίλσον έστησε την μεγαλύτερη μυστική επιχείρηση που διεξήχθη ποτέ από την CIA.
Μια επιχείρηση που είχε σαν σκοπό να οπλίσει τους Μουτζαχεντίν με σύγχρονο οπλισμό ικανό να νικήσει τους Ρώσους εισβολείς, που έμοιαζαν αήττητοι.
Τα μουλάρια και τα κονδύλια
Η CIA διέθεσε το 70% του προϋπολογισμού της στη μεγαλύτερη σε διάρκεια και κόστος μυστική επιχείρηση!
Ο Αβράκωτος, ο «απόβλητος» πράκτορας της CIA με τις πολλές διασυνδέσεις σε όλο τον κόσμο, ανέλαβε να μεταφέρει στους Αφγανούς αντάρτες τα αντιαεροπορικά όπλα «Oerlington» για την αντιμετώπιση των φονικών ελικοπτέρων Mi-24, αμερικανικούς αντιαρματικούς πυραύλους «Στίνγκερ», αντιεροπορικούς πυραύλους SA-7 Σοβιετικής κατασκευής που προμηθεύτηκε από την Πολωνία μέσω «μαύρης» αγοράς, 100.000 τουφέκια και 40 εκατομμύρια σφαίρες από την Γιουγκοσλαβία. Όλα, έφτασαν μέσω Αιγύπτου και Ισραήλ στα υψίπεδα του Αφγανιστάν, φορτωμένα σε… χιλιάδες μουλάρια, ακόμα και από το Τενεσί!
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τότε αρχηγός της CIA κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό όταν είδε το αίτημα του Γκαστ να αγοραστούν τα συμπαθή τετράποδα από πράκτορες της υπηρεσίας σε όλο τον κόσμο.
Η άκρως απόρρητη επιχείρηση της CIA στο Αφγανιστάν, που ξεκίνησε με μπάτζετ ένα εκατομμύριο δολάρια το 1980 έφτασε το ένα δισεκατομμύριο δολάρια στα μέσα της δεκαετίας.
Πέτυχε πάντως το σκοπό της αφού στις 15 Φεβρουαρίου του 1989, ο στρατηγός του 40ου Σώματος του Κόκκινου Στρατού Μπόρις Γκρομόβ πέρναγε με μικρά βήματα τη «Γέφυρα της Φιλίας».
Ήταν ο τελευταίος Σοβιετικός που αποχωρούσε από το Αφγανιστάν, αφήνοντας πίσω του 15.000 νεκρούς Ρώσους στρατιώτες και ο Τσάρλι Ουίλσον είχε κάθε λόγο για να πανηγυρίζει.
Ο Γκαστ και ο έμπορος Σαρόν
Το πρώτο τηλεφώνημα που έκανε ο γερουσιαστής, όταν ο σταθμός της CIA στο Ισλαμαμπάντ έστειλε το μήνυμα «Νικήσαμε» στα κεντρικά της Υπηρεσίας στο Λάνγκλεϊ, ήταν στον κολλητό του Γκαστ.
Μπορεί ο ρόλος του Αβράκωτου να έμεινε «σκοτεινός» για αρκετά χρόνια-μέχρι να βγει το βιβλίο του Τζορτζ Κράιλ-δεν έγινε πάντως το ίδιο με τον γερουσιαστή που δεν άφησε να χαθεί η ευκαιρία της δόξας, πριν αποσυρθεί το 1996.
Τον ρόλο του αποκάλυψε ο δικτάτορας του Πακιστάν Ζια Ουλ-Χακ, όταν ρωτήθηκε πώς έγινε δυνατό μια χούφτα αποφασισμένων ανταρτών να διαλύσει μια υπερδύναμη.
«Ο Τσάρλι το έκανε!» απάντησε αφοπλιστικά.
Ο ίδιος ο Αβράκωτος, χρόνια αργότερα, θα πει: «Όλα ξεκίνησαν από μια Τεξανή χορηγό του Ουίλσον! Αυτή τον έπεισε να ενδιαφερθεί πολύ περισσότερο…», εννοώντας την σκληροπυρηνική αντικομμουνίστρια Τζοάν Χέρινγκ που έπεισε τον εραστή της να ενισχύσει τους Αφγανούς.
Η Χέρινγκ κέρδισε την υποστήριξη του Πακιστανού δικτάτορα, διατυμπανίζοντας κατά τη διάρκεια δεξίωσης ότι δεν ήταν εκείνος υπεύθυνος για την εκτέλεση του νόμιμου προέδρου Ζουλφικάρ Άλι Μπούτο!
Έτσι, ο Ουλ-Χακ δεν άργησε να πειστεί από τους Αμερικανούς ότι πρέπει να βοηθήσει ώστε να περάσουν μέσω της χώρας του στους μουτζαχεντίν, τα όπλα που είχαν κατάσχει οι Ισραηλινοί από τους Παλαιστίνιους μετά τη σφαγή στα στρατόπεδα της Σάμπρα και της Σατίλα.
Αυτά αγόρασε ο Γκαστ Αβράκωτος με κονδύλια της CIA από τον τότε στρατηγό -και μετέπειτα πρόεδρο του Ισραήλ- Αριέλ Σαρόν, στενό φίλο του Ουίλσον και έτερο πρωταγωνιστή σε μια ιστορία που κανείς δεν θα πίστευε για αληθινή αν δεν μιλούσαν αυτοί που την έζησαν.
Εκπαιδεύοντας τον Οσάμα
Η ήττα των Σοβιετικών ήταν, σύμφωνα τους αναλυτές, η αρχή του τέλους για τον «ψυχρό πόλεμο» ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις και σε μια λιτή τελετή που έγινε στο Λάνγκλεϊ, ο Αβράκωτος είδε να τον διευθυντή της CIA να βραβεύει τον «κολλητό» του, Τσάρλι.
Λίγους μήνες μετά, έπεφτε το τείχος του Βερολίνου και ξεκινούσε μια νέα εποχή, κανείς πάντως δεν φανταζόταν, ότι κάποια χρόνια αργότερα οι τότε σύμμαχοι Αφγανοί μουτζαχεντίν θα μετατρέπονταν στους ανελέητους εχθρούς των ΗΠΑ Ταλιμπάν.
Η κορυφαία ειρωνεία της ιστορίας, όμως, ήταν ότι κύριο ρόλο μεταξύ των «εκλεκτών» της CIA που συμμετείχαν στη μυστική επιχείρηση, έπαιξε τότε ο νεαρός τότε Οσάμα Μπιν Λάντεν, το οποίο εκπαίδευσε στον ανταρτοπόλεμο των πόλεων και της υπαίθρου ο Γκαστ.
Ήταν ένας από τους πλούσιους Σαουδάραβες που έσπευσαν να βοηθήσουν τους μουτζαχεντίν με τις ευλογίες της βασιλικής οικογένειας της χώρας του!
«Μίλα στο βασιλιά για τους μουσουλμάνους αδελφούς του. Πες του ότι χρειάζονται χρήματα για να αγοράσουν τροφή για τις οικογένειές τους, ρούχα και όπλα… Πες του γίνει ο φύλακας της πίστης!» φέρεται να είχε πει τότε ο Αβράκωτος στον διευθυντή της CIA Κέισι.
Εκείνος το έκανε αλλά δεν φανταζόταν ότι ο νεαρός Οσάμα θα άλλαζε στρατόπεδο μερικά χρόνια αργότερα!
Αυτό δείχνει πόσο κακά χειρίστηκαν οι Αμερικανοί την αδιαμφισβήτητη επιτυχία του Αβράκωτου και του Ουίλσον αφού αντί να την εκμεταλλευτούν προς όφελός τους, με τις ενέργειες που έκαναν ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός εξαπλώθηκε σαν ιός.
Οι διάδοχοι και το κυνήγι των αρχηγών
Κι αυτός ο ιός, ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου έπρεπε να εκλείψει, μια δουλειά που ανέλαβαν οι διάδοχοι του Γκαστ, αμφότεροι Έλληνες μεγαλωμένοι στις ΗΠΑ.
Ο Τζον Κυριάκου αποδείχθηκε ένας εξαιρετικός επιχειρησιακός πράκτορας που έδρασε εκτός από το Πακιστάν και στο Αφγανιστάν κυνηγώντας τρομοκράτες ή αρχηγούς των Ταλιμπάν.
Στα credits της καριέρας του συγκαταλέγεται και η σύλληψη του Νο2 της Αλ Κάιντα Αμπού Ζουμπάιντα με μια επιχείρηση όπιυ είχε το γενικό πρόσταγμα, αλλά και άλλες που παραμένουν άκρως απόρρητες από την CIA.
Είναι αυτές που γίνονται συνήθως νύχτα πάνω στα βουνά αυτής της αφιλόξενης χώρας, ώστε να αξιοποιηθούν οι πληροφορίες για έναν π.χ. καταζητούμενο διοικητή των Ταλιμπάν.
Τις πεδιάδες και τις πόλεις του Αφγανιστάν φέρεται να γνώρισε πολύ καλά και ο περίφημος Βασίλης Βασιλειάδης ή William G. Basil, που έγινε ευρύτατα γνωστός στο πανελλήνιο από το σκάνδαλο των υποκλοπών, όταν υπηρετούσε στον σταθμό της CIA στην Αθήνα.
Η φωτογραφία που τον δείχνει χρόνια μετά με μια πλούσια γενειάδα ξένισε ακόμη και τους οικείους του Μπίλ από την Κάρπαθο, όταν πήγε στο νησί τον χειμώνα του 2014 για να δώσει το παρόν στο μνημόσυνο συγγενικού του προσώπου.
Κάποιοι τρόμαξαν να τον γνωρίσουν, αγνοώντας προφανώς ότι ο Μπαζίλ, ένας εξαιρετικός επιχειρησιακός πράκτορας ταξίδευε συχνά στο Αφγανιστάν έχοντας να φέρει εις πέρας συγκεκριμένες αποστολές συλλογής πληροφοριών ή άλλες ακόμη πιο δύσκολες που αφορούσαν εξόντωση ηγετικών στελεχών των Ταλιμπάν.
Έναν από αυτούς τον οποίο ποτέ δεν κατονόμασε κυνήγησε σε μια παράτολμη όσο και επικίνδυνη επιχείρηση ο Μαρκ Πολυμερόπουλος, που υπηρέτησε επί σειρά ετών εκεί ως στέλεχος της CIA.
Ακόμη και σήμερα που έχει αποχωρήσει από την Υπηρεσία εξακολουθεί να παραμένει πολύ «κλειστός» γύρω από τα πεπραγμένα του και μόνο οι φωτογραφίες του, οπλισμένος με αυτόματο μαρτυρούν ότι πάτησε και αυτός τα χώματα του Αφγανιστάν που τελικά μετά τους Ρώσους εισβολείς έδιωξε και τους Αμερικανούς.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ-Διονύσης Θανάσουλας